Για ένα κόσμο χωρίς AIDS | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Για ένα κόσμο χωρίς AIDS

Γιατί το να βοηθά κανείς τους ασθενείς να ζήσουν περισσότερο δεν θεραπεύει τη νόσο

Ένας τρόπος για να σκεφτεί κανείς σχετικά με μια μετάβαση για το AIDS είναι να λάβει υπόψη του τη δημογραφική μετάβαση που πραγματοποιήθηκε στις χώρες υψηλού εισοδήματος μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση. Καθώς η υγεία βελτιώθηκε και το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε, οι χώρες φαίνεται ότι κατευθύνθηκαν προς μη βιώσιμες πληθυσμιακές εκρήξεις. Όμως, όταν το ποσοστό γεννήσεων μειώθηκε (λόγω ενός αριθμού παραγόντων συμπεριλαμβανομένης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της εισόδου των γυναικών στο εργατικό δυναμικό και άλλων κοινωνικών αλλαγών, όπως η πρόσβαση σε προγράμματα οικογενειακού προγραμματισμού) μόνο τότε επιβραδύνθηκε η αύξηση του πληθυσμού σε βιώσιμα επίπεδα.

Μια παρόμοια δυναμική υπάρχει και στο θέμα του HIV / AIDS: ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με την ασθένεια θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι το ποσοστό των νέων μολύνσεων τελικώς να μειωθεί. Και αυτό θα απαιτήσει μια επανάσταση στον τομέα της σχετικής πολιτικής τόσο σε εθνικό όσο και ατομικό επίπεδο.

Ειδικές πολιτικές θα προσαρμόζονται ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες, αλλά μερικές βασικές αρχές ισχύουν παντού. Οι προτάσεις για προγράμματα θεραπείας του HIV / AIDS θα πρέπει να προβάλλουν όχι μόνο τον αριθμό των ατόμων επί του οποίου ένα πρόγραμμα μπορεί να επεκταθεί, αλλά και τον αριθμό των κρουσμάτων που μπορούν να αποφευχθούν. Αντίστοιχα, οι προτάσεις για προγράμματα πρόληψης θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι μειώνουν τον αριθμό των νέων κρουσμάτων με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, απελευθερώνοντας έτσι οικονομικούς πόρους για τη θεραπεία. Επιπλέον, η μετάβαση πρέπει να γίνει ένα διεθνές ορόσημο: οι δωρητές θα πρέπει να προβούν σε μια πολυετή δέσμευση για τη χρηματοδότηση της θεραπείας του AIDS μόνο στο πλαίσιο ενός σχεδίου για την σμίκρυνση του αριθμού των νέων κρουσμάτων AIDS κάτω από τα ποσοστά θνησιμότητας, και τούτο με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα. Θα χρειαστεί να υπάρξει επαλήθευση των εξελισσόμενων στατιστικών από ανεξάρτητους οργανισμούς προκειμένου να παράσχουν στους σχεδιαστές των σχετικών προγραμμάτων τις πληροφορίες που χρειάζονται για να ενημερώνουν τις προβλέψεις τους - και να προτείνουν τρόπους με τους οποίους η «μετάβαση για το AIDS» να επιτευχθεί πιο γρήγορα.

Απαραίτητος επίσης είναι ο καλός σχεδιασμός των κινήτρων. Στο επίπεδο των χορηγών, κίνητρα μπορούν να προσφερθούν σε χώρες που δείχνουν ότι έχουν επιταχύνει την εφαρμογή των σχεδίων τους για την συνολική αντιμετώπιση του AIDS - και έτσι μειώνουν το αναμενόμενο κόστος της θεραπείας του AIDS - με το να τους προσφέρουν τώρα ένα μέρος των μελλοντικών ενισχύσεων, ώστε οι κρατικές υπηρεσίες να προχωρήσουν στην αύξηση του αριθμού των ατόμων που θα έχουν πρόσβαση στη θεραπεία του AIDS. Μια τέτοια ρύθμιση θα ευθυγράμμιζε τα κίνητρα των δωρητών και των κυβερνήσεων που λαμβάνουν τις δωρεές, διότι και τα δύο μέρη θα κερδίσουν οικονομικά από τη βελτίωση της πρόληψης. Οι δωρητές και οι χώρες μπορούν επίσης να συμφωνήσουν σε ένα πρόγραμμα βοήθειας με «πληρωμή κατά την παράδοση» που θα ανταμείβει τη χώρα με, για παράδειγμα, 100 δολάρια για κάθε αποτροπή λοίμωξης με HIV, με την προϋπόθεση ότι η χώρα θα χρησιμοποιεί την ανταμοιβή αυτή για την αντιμετώπιση επειγουσών αναγκών οποιουδήποτε δημόσιου τομέα.

Τα κίνητρα μπορούν επίσης να λειτουργήσουν σε χαμηλότερα επίπεδα εφαρμογής του προγράμματος, τόσο στην πλευρά της ζήτησης, με τη μορφή π.χ. κουπονιών προκειμένου οι άνθρωποι να ελέγχονται για HIV, ή για τη μεταφορά τους σε κέντρα θεραπείας AIDS, όσο και στην πλευρά της προσφοράς, με τη μορφή συμβάσεων «πληρωμής ανάλογα με την απόδοση» με φορείς πρόληψης ή θεραπείας του HIV / AIDS. Μια ανασκόπηση των αρχικών στοιχείων δείχνει ότι τα κίνητρα αυτά μπορεί να είναι εξαιρετικά ισχυρά για να προκαλέσουν μια περισσότερο κοινωνικά υπεύθυνη συμπεριφορά. Η Ρουάντα, για παράδειγμα, έχει θεσμοθετήσει ως κίνητρο μια αμοιβή σε γιατρούς και νοσοκόμες για κάθε τεστ HIV αλλά και για άλλες υπηρεσίες υγείας. Η USAID, μεταξύ των παρεμβάσεων που θα δοκιμάσει σε κάποιον από τους δικούς της συνδυασμούς πρόληψης, συμπεριλαμβάνει τις υπό αίρεση μεταβιβάσεις μετρητών. Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει αναπτύξει ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο, το οποίο ονομάζει «χρηματοδότηση με βάση τα αποτελέσματα», το οποίο θα ήταν πρόθυμη να αναπτύξει για το ζήτημα του HIV / AIDS, εάν οι δικαιούχες κυβερνήσεις το ζητήσουν.

Η Ουάσιγκτον και οι πρωτεύουσες της Δυτικής Ευρώπης βρίσκονται σε πίεση για μετρητά. Η εξωτερική βοήθεια είναι σε φάση περικοπών. Με τη σειρά τους, οι δεσμεύσεις των δωρητών να προσφέρουν υπηρεσίες αντιμετώπισης του HIV / AIDS για τα 35 εκατομμύρια ανθρώπους που τις χρειάζονται γίνονται ολοένα και πιο ουτοπικές. Θα ήταν τραγωδία αν οι δωρητές αντιμετωπίσουν την πρακτική αδυναμία εκπλήρωσης αυτών των αναγκών με το να γυρίσουν την πλάτη τους στην πανδημία και καταδικάσουν σε πρόωρο θάνατο τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν ήδη προσβληθεί αλλά και εκείνους που θα νοσήσουν στα επόμενα χρόνια. Μια «μετάβαση για το AIDS» προσφέρει ένα λογικό, εφικτό, φορολογικά συνετό και αναγκαίο βήμα προς ένα μέλλον όπου ένας κόσμος χωρίς AIDS θα γίνει ένας λογικός στόχος - αντί για ουτοπικός, όπως φαίνεται να είναι σήμερα.

Πρωτότυπο: http://www.foreignaffairs.com/articles/136721/mead-over/transitioning-to...

Copyright © 2002-2010 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Συνδέσεις:
[1] http://www.cgdev.org/content/publications/detail/1425324/