Μεταξύ διαφορετικών δηλητηρίων…

Η εγχώρια αξιοπιστία είναι αμφίβολη αιτιολόγηση για μια βομβιστική επίθεση σε άλλη χώρα, αλλά είναι αναπόφευκτα σημαντική για τους πολιτικούς σε μια δημοκρατία. Παρά τις ένθερμες εκκλήσεις ορισμένων, όπως ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν, όμως, η πορεία του Ομπάμα στο Κογκρέσο αντανακλά την βούληση της αντιπολίτευσης ενάντια στις στρατιωτική δράση. Ο Ομπάμα θα υποστεί τις κατάρες είτε το κάνει είτε δεν το κάνει. Όπως συνηθίζεται στην πολιτική, ο συμβιβασμός μεταξύ αντικρουόμενων απαιτήσεων μπορεί να είναι ο δρόμος που θα συναντήσει τις μικρότερες αντιδράσεις. Οι μικρής έκτασης και περιορισμένες χρονικά αεροπορικές επιδρομές είναι ελκυστικές επειδή δείχνουν στους πολεμοχαρείς επικριτές ότι κάτι γίνεται, και προκαλούν λιγότερες αντιδράσεις από τους ειρηνιστές επικριτές σε σχέση με το αν αποφασιζόταν μεγαλύτερη εμπλοκή. Αλλά, ένας πρακτικός πολιτικός συμβιβασμός δεν οδηγεί πάντα σε μια λογική στρατηγική. Όπως έγραψε ο μεγαλύτερος φιλόσοφος του πολέμου, ο Καρλ φον Κλαούζεβιτς, «Ένα μικρό άλμα είναι σίγουρα πιο εύκολο από ό, τι ένα μεγάλο: αλλά όποιος θα ήθελε να περάσει μια μεγάλη τάφρο, δεν θα ξεκινούσε με ένα μικρό άλμα».

Όπως και με άλλες θηριωδίες μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η χρήση των χημικών όπλων έχει οδηγήσει σε εκκλήσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες να «κάνουν κάτι» για να σταματήσουν τους δράστες. Ωστόσο, τι ακριβώς θα είναι αυτό - που δεν θα κάνει τα πράγματα χειρότερα, δεν θα κοστίσει πάρα πολύ σε αίμα και σε χρήμα, και δεν θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες - είναι εντελώς ασαφές. Οι δύο αντιφατικές προτάσεις κάνουν το πολιτικό αυτό πρόβλημα ένα δίλημμα με την πραγματική έννοια, μια επιλογή ανάμεσα σε μη ικανοποιητικές επιλογές. Το Κογκρέσο πρέπει να μοιραστεί τώρα την ευθύνη για τον καθορισμό της λιγότερο κακής λύσης. Η χρήση στρατιωτικής δύναμης, χωρίς όμως αποφασιστικότητα, αναδύεται ως μια συμβιβαστική λύση ανάμεσα σε φαινομενικά απαράδεκτες εναλλακτικές λύσεις -είτε να μην κάνουμε τίποτα είτε να κάνουμε πάρα πολλά. Είναι το μικρό άλμα στην τάφρο τού Κλαούζεβιτς, η σολομώντεια λύση τού τεμαχισμού τού μωρού. Με άλλα λόγια, είναι πολιτικά λογικό, αλλά στρατηγικά ανόητο, και είναι ταυτόχρονα κατανοητό και τραγικό.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139906/richard-k-betts/pick-your-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr