Η ενεργειακή ευκαιρία τής Αμερικής

Μια ενεργειακή επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη στις Ηνωμένες Πολιτείες - αλλά σε αντίθεση με τις περισσότερες παλιές ή δυνητικές επαναστάσεις, έτσι και αυτή δεν περιορίζεται σε ένα μόνο καύσιμο ή τεχνολογία. Μετά την πτώση για περισσότερο από δύο δεκαετίες μετά το 1985, η αμερικανική παραγωγή αργού πετρελαίου έχει πλέον αυξηθεί επί τέσσερα συναπτά έτη, και το 2012, κατέγραψε την μεγαλύτερη ετήσια αύξησή της από την εποχή της αυγής της βιομηχανίας πετρελαίου πάνω από 150 χρόνια νωρίτερα. Εν τω μεταξύ, το 2011, το φυσικό αέριο ξεπέρασε τον άνθρακα ως η μεγαλύτερη πηγή της εγχωρίως παραγόμενης ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών, χάρη στη ραγδαία αύξηση της παραγωγής και την βουτιά των τιμών. Και όλη αυτή η αύξηση της αμερικανικής παραγωγής ορυκτών καυσίμων δεν εμπόδισε την άνοδο των πηγών ενέργειας μηδενικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα: η ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αιχμής - αιολική, ηλιακή, γεωθερμική - έχει διπλασιαστεί από το 2008, και οι τιμές έχουν πέσει κατακόρυφα. Επιπλέον, καθώς οι τεχνολογικές καινοτομίες έχουν κάνει τα μηχανοκίνητα οχήματα πιο αποδοτικά, η κατανάλωση πετρελαίου της χώρας έχει μειωθεί σχεδόν κατά 10% από το 2005, αντιστρέφοντας αυτό που προηγουμένως φαινόταν να είναι μια ατέρμονη ανοδική τάση.

Το ενεργειακό τοπίο των ΗΠΑ δεν έχει υποστεί τέτοιες δραστικές αλλαγές από την εποχή των δεκαετιών του 1960 και του 1970, οπότε εμφανίστηκε η πυρηνική ενέργεια, καταγράφηκε η μέγιστη παραγωγή πετρελαίου των ΗΠΑ, πραγματοποιήθηκαν δύο πετρελαϊκές κρίσεις στη Μέση Ανατολή και γεννήθηκε το περιβαλλοντικό κίνημα. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο παρών μετασχηματισμός δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον. Οι λάτρεις τού πετρελαίου και του φυσικού αερίου προβλέπουν τέτοια μαζική αύξηση της παραγωγής που οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν σύντομα να κρατήσουν το Άγιο Δισκοπότηρο: την ενεργειακή τους ανεξαρτησία. Το φυσικό αέριο, εν τω μεταξύ, χαιρετίστηκε ως μια διπλή λύση για την κλιματική αλλαγή και την αντικατάσταση του πετρελαίου. Οι υπέρμαχοι των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι εξίσου περιχαρείς, προβλέποντας ότι οι τεχνολογίες τους σύντομα θα είναι φθηνότερες από τα ορυκτά καύσιμα, και οι υποστηρικτές των προηγμένων τεχνολογιών αυτοκινήτου προαναγγέλλουν ότι επίκειται η κίνησή τους πέρα από το πετρέλαιο. Σχεδόν κάθε υπέρμαχος ενός είδους ενέργειας, επίσης, επιμένει ότι το καύσιμό του ή τεχνολογία τής επιλογής του θα απογειώσει την οικονομία των ΗΠΑ.

Υπάρχει κάποια βάση σε όλους αυτούς τους ισχυρισμούς. Ωστόσο, αυτό που συχνά λείπει - και αυτό που πολύ λίγοι παίκτες υιοθετούν στον συνήθως μηδενικού αθροίσματος κόσμο τής πολιτικής τής ενέργειας - είναι ότι το καλύτερο μέλλον βρίσκεται στην αξιοποίηση όλων των νέων εξελίξεων. Η ενεργειακή επανάσταση χωρίζει τους Αμερικανούς σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα: ένα που είναι ενθουσιώδες για την αναβίωση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και ένα άλλο που ευνοεί τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα πιο αποδοτικά αυτοκίνητα και φορτηγά. Το πρώτο στρατόπεδο απορρίπτει τυπικά την υποστήριξη της κυβέρνησης στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις προηγμένες τεχνολογίες αυτοκινήτων, προειδοποιώντας ότι σπαταλά τα χρήματα των φορολογουμένων και απειλεί την οικονομική υγεία τής χώρας. Το δεύτερο στρατόπεδο αντιτίθεται συχνά στις προσπάθειες των ΗΠΑ για ενίσχυση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, υποστηρίζοντας ότι τα καύσιμα αυτά ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον και θα μπορούσαν να καταστρέψουν την πρόοδο για την καθαρή ενέργεια.

Και τα δύο στρατόπεδα εγείρουν σημαντικές ανησυχίες, αλλά το κάθε ένα συστηματικά υπερεκτιμά τα επιχειρήματά του - ειδικά όταν ισχυρίζεται ότι τα ωφελήματα του άλλου είναι απαράδεκτα. Η αλήθεια είναι ότι ο καλύτερος τρόπος για να ενισχυθεί η αμερικανική οικονομία, η εθνική ασφάλεια, καθώς και η προστασία τού περιβάλλοντος είναι η χώρα να επωφεληθεί από όλες τις νέες ευκαιρίες στην ενέργεια. Κανένα καύσιμο από μόνο του ή καμιά μεμονωμένη τεχνολογία δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της χώρας: η αύξηση της παραγωγής πετρελαίου δεν θα απελευθερώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη συμμετοχή τους στις παγκόσμιες αγορές πετρελαίου, το φυσικό αέριο από μόνο του δεν θα λύσει την κλιματική αλλαγή, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παραμένουν ακριβές και τα οχήματα που δεν βασίζονται στο πετρέλαιο απέχουν πολύ από το να είναι ευρέως ανταγωνιστικά από οικονομικής απόψεως. Η κεντρική πρόκληση, συνεπώς, είναι να βρεθεί το πώς θα επωφεληθούμε από όλες τις νέες ευκαιρίες, κάτι που θα απαιτήσει από τους θιασώτες των διαφόρων πηγών ενέργειας να αρχίσουν να συνεργάζονται, ή τουλάχιστον να σταματήσουν να πολεμούν τόσο έντονα. Οι ηγέτες σε όλη τη χώρα, και ιδιαίτερα στην Ουάσινγκτον, πρέπει να υιοθετήσουν μια πλησιέστερη προς τα παραπάνω προσέγγιση: να αυξήσουν προσεκτικά τις ευκαιρίες για παραγωγή ενέργειας όλων των ειδών, ενώ παράλληλα να τιμωρήσουν την επικίνδυνη κατανάλωση ενέργειας που θα μπορούσε να επιδεινώσει την κλιματική αλλαγή και να διατηρήσει την πετρελαϊκή εξάρτηση των ΗΠΑ.

ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΕΝ ΑΦΘΟΝΙΑ