Η κενόδοξη οικονομική πολιτική τής Ινδίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η κενόδοξη οικονομική πολιτική τής Ινδίας

Δυστυχώς για το κόμμα τού Κογκρέσου και για το BJP, η συνθηματολογία δεν θα φέρει οικονομική ανάπτυξη

Όμως, οι ιδέες τού AAP, ιδιαίτερα ο λαϊκισμός του, δεν είναι όλες καλές. Οι πρόσφατες κινήσεις του στο Δελχί μπορεί να πυροδοτήσουν μια ανταγωνιστική κούρσα προς τα κάτω: η κυβέρνηση του Κογκρέσου στη Μαχαράστρα, το δεύτερο πιο πυκνοκατοικημένο κρατίδιο, μείωσε τα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας κατά 20% και κάποιοι ηγέτες τού BJP διαλαλούν μια πρόταση για κατάργηση του φόρου εισοδήματος στην Ινδία. Ακριβώς όταν οι πολιτικοί στην Ινδία τελικά να συνήθισαν στην ιδέα ότι τα καλά οικονομικά μπορούν να οδηγήσουν σε καλή πολιτική, η ατζέντα τού AAP μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΜΑΣ

Κανένας από τους υποψηφίους στις επερχόμενες εκλογές τής Ινδίας δεν παρέχει αρκετή πραγματική βεβαιότητα ότι μπορεί να αναβιώσει τον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης της Ινδίας μακροχρόνια. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να παλέψουν με την θεσμική ασθένεια της Ινδίας. Αυτό που η χώρα χρειάζεται τόσο απαραίτητα, αλλά δεν έχει ακόμη, είναι ένα εκλογικό μανιφέστο που να υπόσχεται επενδύσεις στην οικοδόμηση των θλιβερά ανεπαρκών κρατικών θεσμών τής Ινδίας.

Ένα τέτοιο μανιφέστο θα επικεντρωθεί στην επανεξισορρόπηση ενός ινδικού κράτους που είναι κατάφωρα υπερ-γραφειοκρατικοποιημένο αλλά επίσης και σοβαρά υπο-στελεχωμένο. Κατά μέσο όρο, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, χρειάζονται 168 ημέρες και 35 αιτήσεις, άδειες και πιστοποιητικά για να βγει μια άδεια κατασκευής στην Ινδία. Και η αδυναμία τής Ινδίας στην παροχή υπηρεσιών συνδέεται με την ενδημική έλλειψη εργατικού δυναμικού. Το 2012, το ποσοστό κενών θέσεων στο δικαστικό σώμα ξεπέρασε το 20%. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι τα δικαστήρια αντιμετωπίζουν ένα ανεκτέλεστο υπόλοιπο 32 εκατομμυρίων περιπτώσεων. Όταν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις εξαιτίας τού μπλοκαρισμένου δικαστικού σώματος χρειάζονται χρόνια για να επιβάλλουν απλούς όρους που προκύπτουν από συμβάσεις, οι επενδύσεις αναπόφευκτα υποφέρουν.

Ένα λογικό, μακροπρόθεσμο οικονομικό όραμα θα μπορούσε επίσης να πηγάζει από την επιθυμία για προσέλκυση νέων μορφών ανθρώπινου δυναμικού και δεξιοτήτων στις δημόσιες υπηρεσίες. Οι ρυθμιστικοί οργανισμοί, για παράδειγμα, πλέον δεν θα πρέπει να παρέχουν αργομισθίες σε υπό συνταξιοδότηση γραφειοκράτες ή σε δικαστές. Θα πρέπει να γίνουν μαγνήτες για εξειδικευμένους εμπειρογνώμονες. Όταν οι ρυθμιστικοί οργανισμοί σε μεγάλο βαθμό στελεχώνονται από πρώην δημόσιους υπαλλήλους, αυτοί οι υπάλληλοι είναι λιγότερο πιθανό να ταράξουν τα νερά ενώ διάγουν τα τελευταία έτη τής εργασιακής τους ζωής, από φόβο μήπως χάσουν τα χρυσά «μαξιλάρια» τους παράλληλα με την σύνταξη.

Το BJP ελπίζει ότι μπορεί να αναβαθμιστεί το «Μοντέλο Γκουτζαράτ» τού Μόντι, στο οποίο ένα στέλεχος με στυλ Διευθύνοντα Συμβούλου μπορεί να πειθαρχήσει την γραφειοκρατία και να προσφέρει στους επενδυτές προσωπική προσοχή στα αιτήματά τους. Αλλά, αυτό το μοντέλο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το χάρισμα ενός ανθρώπου. Το Κόμμα τού Κογκρέσου έχει προσπαθήσει να επεκτείνει την επίδραση της πολιτείας μέσα από ένα νέο σύνολο δικαιωμάτων με βάση τις απαιτήσεις - πρόσβαση στην εκπαίδευση, την απασχόληση και τα τρόφιμα - χωρίς να επενδύσει σε μια αντίστοιχη αύξηση της ικανότητας του κράτους. Τα περιφερειακά κόμματα ενδιαφέρονται περισσότερο για την εδραίωση της εξουσίας τους από όσο για την οικοδόμηση μακροχρόνιων θεσμικών οργάνων. Και το AAP έχει υποβαθμίσει το ζήτημα της ικανότητας του κράτους να ξεριζώνει την δωροληψία. Η Ινδία έχει μεγάλη ανάγκη από μια κυβέρνηση που να κρατάει τους γραφειοκράτες σε λογοδοσία. Αλλά, η αναζωογόνηση των θεσμικών της οργάνων απαιτεί επίσης την οικοδόμηση ικανοτήτων.

Η αντιμετώπιση των θεσμικών προκλήσεων της Ινδίας θα είναι μια μακρά, άχαρη διαδικασία. Πράγματι, η ίδια η αναφορά τής μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης μπορεί να κάνει ακόμα και τα μάτια τού πιο σκληρού ρέκτη τής πολιτικής τού Δελχί να θολώσουν. Βραχυπρόθεσμα, η Ινδία μπορεί να απολαύσει μια ανάκαμψη της οικονομικής τύχης της με «αρκετά καλή» διακυβέρνηση. Για παράδειγμα, η επόμενη κυβέρνηση είναι πιθανό να απολαύσει μια μέτρια οικονομική ανάκαμψη, καθώς η παγκόσμια οικονομία ενισχύεται, η οικονομία της Ινδίας έχει πιάσει πάτο και οι επενδυτές γιορτάζουν τον θάνατο ενός ακυβέρνητου κυβερνητικού Κόμματος του Κογκρέσου. Αλλά, προκειμένου να βελτιωθεί σημαντικά η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, η «αρκετά καλή» διακυβέρνηση απλώς δεν είναι αρκετά καλή.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/140771/milan-vaishnav/empty-econo...

Συνδέσεις:
[1] http://emlab.berkeley.edu/~eichengr/tapering_talk_12-16-13.pdf

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr