Έξυπνη Ανάπτυξη | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Έξυπνη Ανάπτυξη

Πώς η Κολομβία, το Μεξικό και η Σιγκαπούρη νικούν τις BRICS

Οι αποτυχίες τής Κίνας είναι παρόμοιες. Δεν έχει ένα καθολικό σύστημα υγείας και περίθαλψης. Μόλις το 1998 η κυβέρνηση άρχισε να παρέχει επιδοτούμενη ασφάλιση υγείας για τους κατοίκους των αστικών κέντρων μέσω τού Συστήματος Βασικής Ιατρικής Ασφάλισης Αστικών Εργαζομένων [34]. Οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών εντάχθηκαν σε δικό τους πρόγραμμα το 2003. Τα προγράμματα αυτά συμπληρώθηκαν το 2007, με το πρόγραμμα της Βασικής Ιατρικής Ασφάλισης Αστικών Κατοίκων, το οποίο καλύπτει τους ανέργους, τους φοιτητές και τους συνταξιούχους. Συνολικά, οι κρατικές δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη έχουν υπερδιπλασιαστεί κατά τα τελευταία χρόνια, από 156 δισεκατομμύρια δολάρια το 2006 σε 357 δισεκατομμύρια δολάρια το 2011 [35]. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι η κυβέρνηση έχει παράξει επαρκή ιατρική περίθαλψη. Στα κρατικά νοσοκομεία, υπάρχει μια αυξανόμενη έλλειψη γενικών ιατρών για την πρωτοβάθμια περίθαλψη. Υπάρχει συχνά μια μακρά περίοδος αναμονής για ιατρική φροντίδα, και οι κάτοικοι της υπαίθρου συχνά δεν έχουν πρόσβαση στην ίδια ιατρική τεχνολογία, κρεβάτια και εξοπλισμό όπως οι κάτοικοι των πόλεων.

Όμως, οι εκπαιδευτικές πολιτικές τής Κίνας είναι κάπως πιο ελπιδοφόρες. Το 2012, η κυβέρνηση έφτασε τελικά το στόχο της δαπανώντας 4% του ΑΕΠ στην δημόσια εκπαίδευση [36]. Το 2013, εξάλλου, η κεντρική κυβέρνηση αφαίρεσε τα τέλη εγγραφής στα σχολεία για τα φτωχά παιδιά και οι ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις συνεχίζουν να βοηθούν τα φτωχά παιδιά να λαμβάνουν υποτροφίες για καλά σχολεία. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις. Υπάρχει ακόμα ένα χάσμα μεταξύ πολιτών τής υπαίθρου και των πόλεων ως προς την πρόσβαση σε ποιοτικές δημόσιες σχολές. Και οι οικογένειες συχνά αναγκάζονται να πληρώσουν από την τσέπη τους για την ιδιωτική εκπαίδευση, κάτι που έχει αυξήσει την ανισότητα στην πρόσβαση στην εκπαίδευση [37].

Ορισμένοι κινέζοι αξιωματούχοι εκφράζουν θυμό που οι αρχηγοί των κομμάτων επικεντρώνονται τόσο πολύ στο να βοηθήσουν άλλες χώρες να ξεπεράσουν τις προκλήσεις για την υγεία και την εκπαίδευση τους. Πρόσφατα, για παράδειγμα, οι ανώτεροι υπάλληλοι του τομέα υγείας παραδέχθηκαν ότι η Κίνα πρέπει να επικεντρωθεί στα εσωτερικά της προβλήματα [38] πριν προσπαθήσει να λύσει τα προβλήματα του κόσμου.

Όπως και στις άλλες χώρες BRICS, στη Νότιο Αφρική οι ομοσπονδιακές δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτό, εν μέρει, αντανακλά την δέσμευση της κυβέρνησης, το 2009, να παράσχει καθολική ασφάλιση υγείας. Αλλά δεν υπήρξε καμία αντίστοιχη προσπάθεια για να διασφαλίσει ότι τα δημόσια νοσοκομεία έχουν επαρκή ιατρικό εξοπλισμό και επαρκές προσωπικό [39]. Ο Άαρον Μοτσοαλέντι, ο υπουργός Υγείας τής χώρας, δήλωσε ότι η ποιότητα της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης είναι «συχνά εντελώς απαράδεκτη [40]».

Όπως και στον τομέα της υγείας, η Νότιος Αφρική συνέχισε να αυξάνει τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό για την εκπαίδευση, φτάνοντας τις δαπάνες σχεδόν έως και το 18% των δημοσίων δαπανών [41], ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στον κόσμο. Ωστόσο, λόγω της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης, τα χρήματα δεν απέδωσαν τίποτα. Το 2011, τα 3.544 από τα 24.793 δημόσια σχολεία δεν είχαν ηλεκτρική ενέργεια [42], τα 2.402 καθόλου νερό και 19.037 δεν είχαν πρόσβαση σε κέντρα υπολογιστών. Σήμερα, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κατατάσσει τις επιδόσεις των μαθητών τής Νότιας Αφρικής στα μαθηματικά, προτελευταίες στον κόσμο. Παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά εγγραφής στο πανεπιστήμιο έχουν αυξηθεί από 74.000 το 1994 σε 127.000 το 2007 [43], υπάρχει ένα 45% που αποτυγχάνει. Έτσι, η προσφορά εξειδικευμένης εργασίας είναι περιορισμένη.

Όπως οι BRICS εταίροι της Νοτίου Αφρικής, η κυβέρνηση δυσκολεύτηκε με το ζήτημα της εξωτερικής βοήθειας [44], καθώς τα εσωτερικά προβλήματα της υγείας και της εκπαίδευσης αυξάνονται – όπως και η ανεργία, η μόνιμη έλλειψη ανθρώπινων πόρων και το έγκλημα. Οι πολίτες τής Νοτίου Αφρικής έχουν γίνει όλο και πιο ανήσυχοι με την αποστολή εξωτερικής βοήθειας [45] και σε άλλες χώρες, όταν υπάρχουν τόσες πολλές ανάγκες στο εσωτερικό.

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ EYHMEΡIA

Δεν τα έχουν πάει όλες οι αναδυόμενες οικονομίες τού κόσμου τόσο άσχημα. Μερικές, όπως η Κολομβία, το Μεξικό και η Σιγκαπούρη έχουν πετύχει σταθερά υψηλά επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης και έχουν κάνει στρατηγικές επενδύσεις στον τομέα τής υγείας και της εκπαίδευσης. Έχουν την δυνατότητα να το κάνουν επειδή δεν έχουν φιλοδοξίες να γίνουν παγκόσμιοι ηγέτες. Η Κολομβία, παραδείγματος χάριν, απέφυγε την προσπάθεια να διαμορφώσει διεθνείς πολιτικές. Στα πλαίσια των συνεχών προσπαθειών της να περιορίσει την επιρροή των ενόπλων δυνάμεων των τρομοκρατών ανταρτών και της διακίνησης των ναρκωτικών, η κυβέρνηση έχει επικεντρωθεί στην εσωτερική και περιφερειακή συνεργασία για την ασφάλεια [46] σε συνδυασμό με την ενίσχυση της οικονομίας, την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της φτώχειας. Το Μεξικό επίσης ήταν απρόθυμο να συμμετάσχει στη διεθνή χάραξη πολιτικής, μια στάση που έχει μια μάλλον μακρά παράδοση [47] εκεί. Παρά το γεγονός ότι η αυξανόμενη οικονομική δύναμη του Μεξικού σίγουρα θα μπορούσε να του προσφέρει μεγαλύτερη μερίδα στη διεθνή χρηματοπιστωτική και περιβαλλοντική πολιτική [48], η κυβέρνηση του Μεξικό, όπως και της Κολομβίας, έχει επικεντρωθεί, αντ’ αυτού, στην ενίσχυση της οικονομίας και των υποδομών της, καθώς και στην καταστολή των εν εξελίξει ναρκο-πολέμων και της βίας. Ομοίως, αν και η Σιγκαπούρη έχει συμμετάσχει στον ΟΗΕ και άλλες προσπάθειες για την προώθηση της διεθνούς ειρηνικής συνεργασίας [49], απέφυγε να ακολουθήσει τα βήματα των χωρών BRICS στην παροχή συμβουλών σχετικά με τη διεθνή πολιτική και την επιρροή σε διεθνείς χώρους.