Έξυπνη Ανάπτυξη | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Έξυπνη Ανάπτυξη

Πώς η Κολομβία, το Μεξικό και η Σιγκαπούρη νικούν τις BRICS

Το πιο εντυπωσιακό, όλες αυτές οι χώρες έχουν αποφύγει την παροχή σημαντικής αναπτυξιακής βοήθειας. Η Κολομβία συνεισφέρει πολύ λίγο μέσω πολυμερών και διμερών βοηθειών. Για παράδειγμα, πέρυσι παρείχε σχεδόν 8 εκατομμύρια δολάρια σε πολυμερή προγράμματα τροφίμων [50]. Το 2011, η κυβέρνηση του Μεξικό δημιούργησε τον Οργανισμό Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας τού Μεξικό [51], ο οποίος παρέχει χρηματοδότηση για περίπου 341 έργα σε όλη την περιφέρεια στους τομείς της εκπαίδευσης, της οικονομικής ανάπτυξης, του πολιτισμού, καθώς και την επιστημονική και τεχνική βοήθεια. Η Σιγκαπούρη έχει μόνο ένα πολύ μικρό διμερές πρόγραμμα, το Πρόγραμμα Συνεργασίας Σιγκαπούρης [52], το οποίο παρέχει περιορισμένες χρηματοδοτήσεις και τεχνική και εκπαιδευτική υποστήριξη στις χώρες τής περιοχής Ασίας - Ειρηνικού. Αν και θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά να δώσει περισσότερα, δεν το κάνει.

Σε γενικές γραμμές, άλλωστε, οργανισμοί όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα δεν ανέμεναν ποτέ αυτές οι χώρες να διαδραματίσουν ρόλο δότη. Το Μεξικό ήταν ίσως η μόνη εξαίρεση, όταν, το 2012, το ΔΝΤ ζήτησε και έλαβε τη βοήθεια του Μεξικό με την παροχή κεφαλαίων, για τη συγκράτηση της ευρωπαϊκής κρίση χρέους [53].

Εξαιτίας αυτού, φαίνεται ότι η Κολομβία, το Μεξικό και η Σιγκαπούρη έχουν τη δυνατότητα να επικεντρωθούν περισσότερο στην εσωτερική πολιτική – ένα κατόρθωμα πιο εύκολο για το καθένα, σίγουρα, δεδομένου ότι είναι πολύ μικρότερα κράτη και δεν είναι τόσο αποκεντρωμένα όσο οι BRICS.

Μεταξύ 1995 και 2010, για παράδειγμα, η Κολομβία έχει αυξήσει τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης από το 7,34% του ΑΕΠ σε 7,59% [54 ]. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχτεί μη βιώσιμο, ειδικά εάν υπάρξει μια οικονομική ύφεση. Αλλά, προς το παρόν, η Κολομβία έχει ένα πολύ γενναιόδωρο σύστημα υγείας. Σήμερα, περίπου το 96% του πληθυσμού έχει ασφάλιση υγείας [55]. Ο αριθμός των κρατικών νοσοκομείων αυξήθηκε από 4.466 το 2004 σε 4.602 το 2009 [56] και ο αριθμός των κλινών για τις μονάδες εντατικής θεραπείας αυξήθηκε από 4.985 σε 9.294. Ο αριθμός των γιατρών αυξήθηκε από 0,96 ανά 1.000 κατοίκους το 1990 σε 1,47 ανά 1.000 κατοίκους το 2010 [57]. Και τέλος, η πρόσβαση σε βασικά φάρμακα έχει αυξηθεί [58] τόσο για τις χρόνιες παθήσεις όσο και για τις μεταδοτικές ασθένειες, όπως το AIDS. Παρά το γεγονός ότι οι προκλήσεις παραμένουν, συμπεριλαμβανομένης της συνολικής ποιότητας των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης (ιδίως στις αγροτικές περιοχές) και της οικονομικής βιωσιμότητας του συστήματος, οι πολιτικές προσπάθειες οδήγησαν σε σημαντική μείωση των ανισοτήτων στην υγεία [59].

Η Κολομβία έχει κάνει επίσης αισθητή πρόοδο στην εκπαίδευση. Έχει αυξήσει τις δαπάνες για την εκπαίδευση από 1,73% του ΑΕΠ [60] το 1980 στο 4,5% του ΑΕΠ το 2011. Το 2011, διατέθηκαν επιπλέον 513 εκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή και ανακατασκευή των περίπου 200.000 σχολείων [61]. Σήμερα, το ποσοστό φοίτησης στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι σχεδόν 90% [62], και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το κολέγιο τα ποσοστά εγγραφής έχουν αυξηθεί [63].

Τα τελευταία χρόνια, το Μεξικό προσπάθησε να αναπτύξει μια ισχυρή οικονομία επενδύοντας στις πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας. Οι δημόσιες δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη αυξήθηκαν από περίπου 5,07% του ΑΕΠ το 2000 σε περίπου 6,16% το 2011 [64]. Εκτός από την παροχή υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης μέσω του εθνικού Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (κυρίως απασχολούμενους εργαζόμενους [65] ), αυτήν η δαπάνη έχει κατευθυνθεί προς την διασφάλιση της καθολικής κάλυψης, μέσω της πολιτικής πρωτοβουλίας Seguro Popular του 2003, η οποία εγγυάται πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη για τους ανασφάλιστους. Η χώρα διέθεσε επίσης ποσό ύψους 5,3 δισ. δολαρίων τα τελευταία χρόνια [66], για την κατασκευή, την επέκταση ή την ανακαίνιση περισσότερων από 2.750 ιατρικών μονάδων. Εν τω μεταξύ, η πρόσβαση σε βασικά φάρμακα έχει αυξηθεί [67]: το 2002, εκτελέστηκε μόνο το 55% των συνταγών φαρμάκων που συνταγογραφήθηκαν από εξωτερικά ιατρεία του δημοσίου, ενώ το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 79% το 2006.

Η κυβέρνηση έχει επίσης συνεχίσει να επενδύει στην εκπαίδευση. Το 2010, οι δαπάνες για την εκπαίδευση [68], ήταν 6,2% του ΑΕΠ, υψηλότερες από τη Βραζιλία (5,6%) και την Ρωσία (4,9%). Υπάρχουν ακόμα προβλήματα - το 75% των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης [69] δεν έχουν υπολογιστές ή βιβλιοθήκες - αλλά η σημερινή κυβέρνηση έχει διαθέσει επιπλέον 900 εκατομμύρια δολάρια [70] για την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Σήμερα, το Μεξικό έχει επίσης ένα από τα υψηλότερα στον κόσμο ποσοστά εγγραφής στο δημοτικό σχολείο (99% των τετράχρονων παιδιών φοιτούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση [71]), παρά τα υψηλά ποσοστά πρόωρης εγκατάλειψης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Η Σιγκαπούρη έχει ελαχιστοποιήσει τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης με την πάροδο του χρόνου [ 72 ] από 5,1% των κρατικών δαπανών το 2009 σε 4,6% το 2011. Αυτό αντανακλά το μοναδικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Σιγκαπούρης, το οποίο συνδυάζει κυβερνητικές επιδοτήσεις για την δημόσια υγεία με υποχρεωτικούς εταιρικούς και ατομικούς αποταμιευτικούς λογαριασμούς. Μαζί , αυτά τα προγράμματα έχουν προστατεύσει άτομα από καταστροφικές δαπάνες υγείας και χρηματοδοτούν ιατρικές διαδικασίες και χειρουργικές επεμβάσεις. Η κυβέρνηση συνεχίζει να επενδύει σε νοσοκομειακές υποδομές [ 73 ]. Η πρόσβαση σε βασικά φάρμακα έχει επίσης αυξηθεί, και το προσδόκιμο ζωής και άλλοι δείκτες υγείας συνεχίζουν να βελτιώνονται.