Χριστιανική Κίνα;

[1] Βλ. P. Hattaway, ‘How Many Christians Are There in China?’, Asia Harvest 2010∙ World Christian Database (ed.), China (2010). Για μία αξιολόγηση των διαφορετικών αυτών εκτιμήσεων βλ. D. Aikman, Jesus in Beijing: How Christianity Is Transforming China and Changing the Global Balance of Power, Washington DC: Regnery, 2006, 7-12.
[2] Βλ. D.H. Bays, ‘Chinese Protestant Christianity Today’, στο D.L. Overmeyer (ed.), Religion in China Today, Cambridge: Cambridge University Press, 2003, 6, 182. Πβ. J. Micklethwait, God Is Back: How the Global Revival of Faith Is Changing the World, London: Penguin, 2009.
[3] Βλ. Chinese Academy of Social Sciences (ed.), Blue Book on Religions, Beijing 2010.
[4] Βλ. D. Aikman, Jesus in Beijing, ό.π., 285.
[5] Βλ. D.H. Bays, A New History of Christianity in China, Oxford: Wiley-Blackwell, 2012, 4-16.
[6] Βλ. M.C. Elliott, The Manchu Way: The Eight Banners and Ethnic Identity in Late Imperial China, Palo Alto, CA: Stanford University Press, 2001, 240.
[7] Βλ. R.G. Wagner, Reenacting the Heavenly Vision: The Role of Religion in the Taiping Rebellion, Berkeley and Los Angeles, CA: University of California Press, 1984.
[8] Βλ. E.A. Morrison, Memoirs of the Life and Labours of Robert Morrison, vol. I, London 1839, 335. Παρατίθεται στο N. Ferguson, Civilization, London: Penguin, 2012, 278.
[9] Βλ. Y. Fenggang, Religion in China: Survival and Revival under Communist Rule, New York: Oxford University Press, 2011.
[10] Βλ. R. Malek, ‘Volksrepublik China: Kirchen und Religionen. Statistischer Jahresüberblick 2010/2011’, China heute 1 (2011), 34.
[11] Tom Philipps, ‘‘China denies church ‘demolition campaign’ but says Christianity’s growth ‘excessive’, The Telegraph, 10/4/2014.
[12] Βλ. D.H. Lumsdaine, Evangelical Christianity and Democracy in Asia, New York: Oxford University Press, 2009.
[13] Βλ. Y. Fenggang, ‘Lost in the Market, Saved at McDonald’s: Conversion to Christianity in Urban China’, Journal for the Scientific Study of Religion 44:4 (2005), 425.
[14] Παρατίθεται στο N. Ferguson, Civilization, ό.π., 287.
[15] Βλ. R. Bendix, Max Weber: An Intellectual Portrait, Berkeley and Los Angeles, CA: University of California Press, 1978, 141.
[16] Βλ. F. Fukuyama, The Origins of Political Order, London: Profile Books, 2011, 101-4. Οι αρχές αυτές, μάλιστα, ενσωματώθηκαν στο νομικό σύστημα των κρατικών σχηματισμών της Ανατολικής Ασίας ισχύοντας για παρατεταμένο χρονικό διάστημα έως την τυπική κατάργησή τους κατά τα μέσα του 20ού αιώνα, συγκεκριμένως το 1948 στην Ιαπωνία και το 1950 στην Κίνα. Βλ. J. Diamond, The World until Yesterday: What Can We Learn from Traditional Societies?, London: Penguin, 2013, 221.
[17] Βλ. L. Xi, Redeemed by Fire: The Rise of Popular Christianity in Modern China, New Haven, CT: Yale University Press, 2010.
[18] Βλ. A. Hunter & Kim-Kwong Chan, Protestantism in Contemporary China, Cambridge: Cambridge University Press, 2007 [1993], 6.
[19] Για την γεωπολιτική της Κίνας και τα δημογραφικά δεδομένα βλ. Κ. Γρίβας, Η στρατιωτική άνοδος της Κίνας και η γεωπολιτική του πολέμου στη Μέση Ανατολή, Αθήνα: Λιβάνης, 2013.
[20] Βλ. Ι.Θ. Μάζης, Verba geopolitica et islamica, 1995-2012, τ. Α΄, Αθήνα: Ηρόδοτος, 2013, 819-29.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr