Γιατί αποτυγχάνει η καταπολέμηση του εξτρεμισμού | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Γιατί αποτυγχάνει η καταπολέμηση του εξτρεμισμού

Η από καθέδρας προσέγγιση της πρόληψης είναι εσφαλμένη

Μια άλλη πτυχή της αντιμετώπισης του βίαιου εξτρεμισμού είναι η κοινοτική αστυνόμευση [3], η οποία περιλαμβάνει την δημιουργία σχέσεων συνεργασίας με τις γειτονιές με σκοπό την συμμετοχή τους στην επίλυση προβλημάτων για την ενίσχυση της δημόσιας ασφάλειας. Η τεχνική αυτή κάποτε αναγγέλθηκε ως πανάκεια. Όμως, στην πράξη, δεν υπάρχει κάποια συνεχής κατανόηση ή εφαρμογή μιας τέτοιας στρατηγικής σε ολόκληρη την χώρα.

Πολλά αστυνομικά τμήματα θεωρούν την τοπική αστυνόμευση ως μια δίοδο για την εξεύρεση πληροφοριοδοτών με σκοπό τον εντοπισμό και όχι την πρόληψη της εγκληματικότητας. Δεδομένου ότι η ευθύνη για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έχει μετατοπιστεί (ή πλέον μοιράζεται) από το ομοσπονδιακό επίπεδο στο τοπικό, οι τοπικοί αστυνομικοί έχουν παρακινηθεί να συλλέξουν πληροφορίες, γεγονός που μόνο υπονομεύει τις πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της κοινοτικής εμπιστοσύνης. Εν τω μεταξύ, η ομοσπονδιακή αστυνομία, η οποία διεξάγει τις περισσότερες έρευνες της χώρας για την τρομοκρατία, είναι συχνά η λιγότερο αξιόπιστη για τις κοινότητες ακριβώς λόγω του τρόπου με τον οποίο συλλέγει πληροφορίες.

Η κοινοτική αστυνόμευση επίσης θεωρεί εσφαλμένα ότι υπάρχουν γεωγραφικά καθορισμένες και συνδεδεμένες κοινότητες. Στις μεγάλες αστικές περιοχές, οι γείτονες δεν γνωρίζονται πάντα μεταξύ τους, ενώ δεν υπάρχουν σαφείς κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το τι αποτελεί ύποπτη δραστηριότητα στο πλαίσιο των εκστρατειών «Βλέπετε κάτι, πείτε κάτι».

Για να δημιουργηθεί μια καλή σχέση μεταξύ της πρόληψης, της επιβολής του νόμου και της κοινότητας, οι μονάδες ηγεσίας και προσέγγισης των κοινοτήτων μερικών από τα μεγαλύτερα γραφεία του FBI πρέπει να αναδομηθούν. Για παράδειγμα, ορισμένα γραφεία συχνά μεταθέτουν στους αξιωματούχους τους, με αποτέλεσμα να υπάρχουν νέα πρόσωπα σχεδόν κάθε δύο χρόνια. Μέχρι οι αξιωματικοί να καλλιεργήσουν δεσμούς με την κοινότητα, έρχεται η ώρα να αναλάβουν κάποιον διαφορετικό ρόλο. Επιπλέον, η προσέγγιση της κοινότητας είναι ακόμα μονόπλευρη: Εξαρτάται από το αν η ηγεσία του τοπικού αστυνομικού τμήματος έχει θέσει σε προτεραιότητα την εμπλοκή της κοινότητας. Ουσιαστικά, υπάρχει μια άνιση σχέση στην οποία η μια πλευρά λαμβάνει όλες τις αποφάσεις όσον αφορά την συχνότητα και την φύση των αλληλεπιδράσεων με την κοινότητα. Τέλος, δεν υπάρχουν κίνητρα για την συμμετοχή σε δραστηριότητες κατά της εξτρεμιστικής βίας, δεδομένου ότι τις περισσότερες φορές κάποιος πράκτορας ανταμείβεται για την σύλληψη ενός τρομοκράτη αντί για την πρόληψη και την αποτροπή κάποιου από το να γίνει τρομοκράτης. Και αυτό πρέπει να αλλάξει. Αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί εκτεταμένη εκπαίδευση και αλλαγή νοοτροπίας στο σύνολο των αστυνομικών δυνάμεων.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ

Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της καταπολέμησης του βίαιου εξτρεμισμού είναι η χρήση εργαλείων δημόσιας επικοινωνίας για να μεταπεισθούν οι υποστηρικτές του. Το 2011, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δημιούργησε ένα κέντρο στρατηγικών επικοινωνιών αντιτρομοκρατίας [4], που χρησιμοποιεί λογαριασμούς του Twitter όπως το @ThinkAgain_DOS για να στείλει μηνύματα κατά του εξτρεμισμού. Ένα από τα πιο πρόσφατα tweets του ήταν, «30 χιλιάδες διαδηλωτές υποστήριξαν την εκστρατεία του Νίγηρα κατά της Boko Haram ˑ 160 ύποπτοι συνελήφθησαν σε 2 μέρες».

Όμως, όπως δείχνει το tweet του @ThinkAgain_DOS, η προσπάθεια της κυβέρνησης στα μηνύματα κατά της τρομοκρατίας στην πραγματικότητα δεν είναι επαρκής. Οι λογαριασμοί αυτοί περιλαμβάνουν περιορισμένο διάλογο και μπορούν να στοχεύσουν νόμιμα μόνο τους λογαριασμούς που βρίσκονται έξω από την χώρα. Οι δημοσιεύσεις κατά του εξτρεμισμού πρέπει να αντιμετωπίσουν τις πολιτικές διαμαρτυρίες που περιβάλλονται από ιδεολογική γλώσσα, μερικές από τις οποίες είναι δίκαιες, ακόμη κι αν άλλες μπορεί να μην είναι. Ένας υποστηρικτής του ISIS έγραψε πρόσφατα, «#IS οι καλύτεροι στρατολογητές είναι η αδικία και η καταπίεση», κατά την διάρκεια μιας συνομιλίας του μαζί μου σχετικά με το τι ελκύει τους νέους στην τρομοκρατία. Ο στόχος των μηνυμάτων κατά του εξτρεμισμού θα πρέπει να είναι να αποτρέψει τους ανθρώπους από την υποστήριξη της βίας, όχι να υπερασπίζει τις πολιτικές επιλογές των νομοθετών και των πολιτικών. Αυτή η ανταλλαγή μηνυμάτων γίνεται καλύτερα από μη κυβερνητικούς φορείς, αλλά δυστυχώς είναι λίγοι και απομακρυσμένοι μεταξύ τους.

Εν τω μεταξύ, οι φωνές πίσω από αυτά τα μηνύματα πρέπει να είναι ποικίλες και να ενισχυθούν. Θα πρέπει να διεξάγουν ενεργές εκστρατείες για να διακόπτουν εξτρεμιστικές αφηγήσεις και να παρέχουν ηχηρές εναλλακτικές λύσεις. Και πρέπει να επισημαίνουν το προς αφαίρεση επιθετικό περιεχόμενο στρατολόγησης. Περιττό να πούμε ότι, οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης παρέχουν τον πιο αδιαμφισβήτητο χώρο για τους στρατολογητές εξτρεμιστών. Το φθινόπωρο του 2014, υποστηρικτές του ISIS ήλεγχαν 45.000 λογαριασμούς στο Twitter [5]. Από τότε, το Twitter έχει προβεί σε επιθετική αναστολή λογαριασμών (κοντά στους 19.000 σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις [6]) και οι «Ανώνυμοι» [χάκερς] ξεκίνησαν πρόσφατα το Operation ISIS και έχει έκλεισαν έως και 1500 λογαριασμούς σε Twitter και Facebook. Τέτοιες δραστηριότητες θα επεκταθούν περισσότερο από την εξιστόρηση μέσω tweet των τελευταίων νέων σχετικά με την Boko Haram.

ΜΙΑ ΝΟΜΙΚΑ ΓΚΡΙΖΑ ΖΩΝΗ