Η Τουρκία εκτινάσσει την Diyanet

Σε μια επίσκεψη του τον Απρίλιο στην Ουάσιγκτον, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ανακοίνωσε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, συμφώνησε να συμμετάσχει μαζί με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στα εγκαίνια ενός τζαμιού αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων στο Μέριλαντ αργότερα τον ίδιο χρόνο.

Η είδηση προσέλκυσε σημαντικά μικρότερη προσοχή από ό, τι πιθανότατα άξιζε.

Έναν χρόνο μετά την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας το 1923, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ κατήργησε το χαλιφάτο και δημιούργησε μια Κυβερνητική Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων ή αλλιώς την Diyanet. Μέσα από την διαχείριση των τεμενών και της θρησκευτικής εκπαίδευσης, ο νέος αυτός φορέας θα ανάγκαζε το Ισλάμ να υποταχθεί στο κράτος με σκοπό να εξασφαλίσει μια φαινομενικά κοσμική δημοκρατική ταυτότητα.

Άγαλμα του Ατατούρκ με ένα τζαμί στο φόντο, στο Κιρίκαλε, στην κεντρική Τουρκία, στις 4 Μαρτίου 2014. UMIT BEKTAS / REUTERS

Σήμερα, η Diyanet έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Μέχρι τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, τα ειδησεογραφικά πρακτορεία της Δύσης ανησυχούσαν για την καταστολή της ελευθερίας του λόγου και για την ευρύτερη αυταρχική διολίσθηση του Ερντογάν. Εν τω μεταξύ, το κόμμα του, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) που βρίσκεται στην εξουσία από το 2002, χρησιμοποίησε την ενισχυμένη Diyanet ώστε να προωθήσει έναν συντηρητικό εγχώριο τρόπο ζωής και να προβάλει, όλο και περισσότερο, το τουρκικό Ισλάμ στο εξωτερικό.

Από το 2006, ο προϋπολογισμός της Diyanet τετραπλασιάστηκε, φτάνοντας στα 5,4 δισεκατομμύρια λίρες (λίγο πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια). Το μερίδιό της στις δημόσιες δαπάνες αυξήθηκε περίπου κατά ένα τρίτο και το προσωπικό της διπλασιάστηκε, φτάνοντας σχεδόν τους 150.000 ανθρώπους. Η κατανομή του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους είναι 40% μεγαλύτερη από εκείνη του Υπουργείου Εσωτερικών και ίση με εκείνη των Υπουργείων Εξωτερικών, Ενέργειας, Πολιτισμού και Τουρισμού, όλων μαζί.

Η Διεύθυνση επιβλέπει τα 85.000 τζαμιά της Τουρκίας, συντάσσει τα κηρύγματα της Παρασκευής και παρέχει πιστοποιητικά halal στους παραγωγούς τροφίμων. Είναι επικεφαλής επίσης ενός 24-ωρου τηλεοπτικού σταθμού, την τηλεόραση Diyanet, που διατίθεται μέσω δορυφορικής τηλεόρασης, καλωδιακής και YouTube, ενώ διαχειρίζεται μια σελίδα στο Facebook (με περίπου 230.000 οπαδούς), δύο λογαριασμούς Twitter (τους οποίους ακολουθούν πάνω από 50.000 άτομα) και μια τηλεφωνική γραμμή ισλαμικού τρόπου ζωής. Πρόσφατα θρησκευτικά διατάγματα που εκδόθηκαν από την Diyanet κατηγόρησαν ως χαράμ [δηλαδή, αμαρτία] τον εορτασμό της Γρηγοριανής Πρωτοχρονιάς, την λαχειοφόρο αγορά, τα τατουάζ και τις αμβλώσεις.

Είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς αν τα διατάγματα αυτά της Diyanet εκδίδονται μετά από αίτημα του ΑΚΡ, αλλά τα μέτρα αυτά βρίσκονται σε συμφωνία με την κοινωνική πολιτική του ΑΚΡ. Επιπλέον, το ΑΚΡ φαίνεται ότι δεν αισθάνεται τύψεις για την χρήση της Diyanet για πολιτικούς σκοπούς. Κατόπιν εντολής του Ερντογάν, η Διεύθυνση οικοδομεί ένα τεράστιο τζαμί στην κορυφή ενός λόφου με θέα τον Βόσπορο στην Κωνσταντινούπολη. Και αφότου η κυβέρνηση έκλεισε για λίγο τον λογαριασμό της στο Twitter πέρυσι, το κήρυγμα της Παρασκευής από την Diyanet υπενθύμισε στους Τούρκους ότι «η ελευθερία απαιτεί υπευθυνότητα», μια ενέργεια που ερμηνεύθηκε από πολλούς ως θρησκευτική σφραγίδα έγκρισης της απαγόρευσης.

Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ

Η Diyanet έστρεψε πρόσφατα την προσοχή της στο εξωτερικό. Για δεκαετίες, η Διεύθυνση λογοδοτούσε σε έναν αναπληρωτή πρωθυπουργό, γεγονός που περιόριζε τις προσβάσεις και την δύναμή της. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, το υπουργικό συμβούλιο την έθεσε υπό τον άμεσο έλεγχο του πρωθυπουργού, Αχμέτ Νταβούτογλου, τον αρχιτέκτονα της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης προέβλεψαν ότι η κίνηση προανήγγειλε μια «θρησκευτική διπλωματική επίθεση», καθώς η Άγκυρα επεδίωξε να υπερκεράσει την σπάταλη Σαουδική Αραβία ως ηγέτης του Σουνιτικού Ισλάμ και να βοηθήσει τις κοινότητες των μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Δύση. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Νταβούτογλου υποστήριξε ότι το τουρκικό Ισλάμ θα μπορούσε να αποτελέσει «αντίδοτο» απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος της Συρίας και του Ιράκ (ISIS) και ότι ανέθεσε στην Diyanet την «αποστολή» να μάχεται στις σεχταριστικές συγκρούσεις στην Μέση Ανατολή.

Φυσικά, η Diyanet έχει από καιρό κάποια παρουσία στο εξωτερικό. Οι εργασίες της στο εξωτερικό ξεκίνησαν κατά την δεκαετία του 1970, όταν άρχισαν να προσφέρουν θρησκευτικές υπηρεσίες στις αναπτυσσόμενες τουρκικές κοινότητες μεταναστών στην Ευρώπη. Δημιούργησε ένα τμήμα Εξωτερικών Υποθέσεων το 1983, υπό τον πρωθυπουργό Τουργκούτ Οζάλ, και ξεκίνησε ένα γερμανικό παρακλάδι το επόμενο έτος. Σήμερα η Τουρκο-ισλαμική Ένωση Θρησκευμάτων (DITIB) αποτελεί μια από τις πλέον σημαίνουσες μουσουλμανικές οργανώσεις της Γερμανίας. Το γαλλικό παρακλάδι της Diyanet, που ιδρύθηκε το 2003, κατατάσσεται πλέον ανάμεσα στις πιο εξέχουσες μουσουλμανικές ομάδες της χώρας, μολονότι οι τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνοι αντιπροσωπεύουν μόλις 8% -10% των 7 εκατομμυρίων Μουσουλμάνων της Γαλλίας. Στην Ολλανδία, η Diyanet πληρώνει τους μισθούς του ολλανδικού Ισλαμικού Ιδρύματος, το οποίο επιβλέπει περίπου 140 τζαμιά. Διατηρεί, επίσης, ένα αρκετά μεγάλο βελγικό παρακλάδι.

Η εμβέλεια της Diyanet φτάνει σταδιακά σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 2011, υπέγραψε μια συμφωνία με την Κίνα για την εκπαίδευση των Κινέζων μελετητών του Ισλάμ και την ανακαίνιση τζαμιών. Για την μουσουλμανική γιορτή του Eid al-Ahda, την Γιορτή της Θυσίας, η Diyanet σφαγιάζει πρόβατα και αμνούς και αποστέλλει το κρέας halal μέσω θαλάσσης στο εξωτερικό, κυρίως στις φτωχές χώρες της Αφρικής. Τo Ισλαμικό Συμβούλιο Ευρασίας, που ιδρύθηκε από την Diyanet το 1994, συγκαλεί συνόδους κορυφής για τα συμβούλια των μουφτήδων από 50 χώρες και δημοκρατίες, και μεσολαβεί για την δημιουργία συμφωνιών που σχετίζονται με τις διακοπές, την εκπαίδευση και την προώθηση της ισλαμικής κληρονομιάς. Τον περασμένο Νοέμβριο, η Diyanet καλωσόρισε μουφτήδες και επιστήμονες από 40 χώρες της Λατινικής Αμερικής στην Κωνσταντινούπολη, για την πρώτη σύνοδο κορυφής της στην συγκεκριμένη περιοχή. Κατά την τελετή λήξης, ο Ερντογάν, όπως είναι πια γνωστό, δήλωσε ότι οι Μουσουλμάνοι ήταν εκείνοι που ανακάλυψαν την Αμερική.

Ο Ερντογάν χειρονομεί κατά την διάρκεια της τελετής έναρξης του Κήπου των Θρησκειών, που περιλαμβάνει στο εσωτερικό του ένα τζαμί, μια εκκλησία και μια συναγωγή, συνοδευόμενος από τον Ali Bardakoglu (αριστερά), ο οποίος είναι επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, ή Diyanet, τον Πατριάρχη των Αρμενίων, Mutafyan, και τον Αρχιραββίνο, Ishak Haleva, στο Belek, στις 8 Δεκεμβρίου 2004. REUTERS

Αλλά η μεγαλύτερη επιρροή της Diyanet ίσως βρίσκεται στην αυλή της Τουρκίας. Μετά τις επιθέσεις που έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2001, οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν τις βαλκανικές χώρες να πατάξουν τις συντηρητικές ισλαμικές οργανώσεις, ιδίως εκείνες που υποστηρίζονται από την Σαουδική Αραβία. Η Άγκυρα παρενέβη για να καλύψει το κενό, προσφέροντας μια λιγότερο επιθετική, πιο δημοκρατική μορφή του Ισλάμ. Βοηθητικό ήταν και το γεγονός ότι το Ισλάμ των Βαλκανίων έχει τουλάχιστον εν μέρει τις ρίζες του στο τουρκικό Ισλάμ της Οθωμανικής εποχής, όπως έγραψε ο Kerem Őktem, υπότροφος της Οξφόρδης, το 2012 στην Εφημερίδα των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα, έγραψε, οι προσπάθειες της Τουρκίας είναι λιγότερο «πολιτισμικά ξένες» από όσο οι «πολιτικά επαναστατικές προσπάθειες της Αραβίας και του Ιράν σε ό,τι αφορά την ισλαμική αποστολή».

Κάθε χρόνο, η Diyanet βοηθά στην αποστολή δεκάδων χιλιάδων Μουσουλμάνων των Βαλκανίων στο Χατζ, δηλαδή στο ετήσιο μουσουλμανικό προσκύνημα στην Μέκκα, και στην έκδοση 1.000 υποτροφιών για την εκπαίδευση ιμάμηδων και θρησκευτικών μελετητών από τις Βαλκανικές χώρες στην Τουρκία. (Η Υπηρεσία αρωγής της Τουρκίας, ΤΙΚΑ, δίνει άλλες 1.000 ετήσιες υποτροφίες και δαπανά δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο [2] με σκοπό να βοηθήσει τους Μουσουλμάνους της γύρω περιοχής και του κόσμου). Βοηθά τα Ισλαμικά συνδικάτα και τις μουσουλμανικές ΜΚΟ και τυπώνει εκατοντάδες χιλιάδες Κοράνια και άλλα θρησκευτικά δημοσιεύματα σε τοπικές γλώσσες κάθε χρόνο, τα οποία διανέμονται δωρεάν. Εκδίδει το Diyanet Avrupa, ένα αστραφτερό μηνιαίο περιοδικό [3] σχετικά με το έργο της στην Ευρώπη. Το σημαντικότερο είναι ίσως το γεγονός ότι βοήθησε στην οικοδόμηση και ανακατασκευή δεκάδων τζαμιών στα Βαλκάνια. «Η Τουρκία αποτελεί πλέον την μουσουλμανική χώρα με την μεγαλύτερη επιρροή στην περιοχή [των Βαλκανίων]», γράφει ο Őktem.

Σήμερα η Diyanet οικοδομεί περισσότερα από 20 τζαμιά, μεταξύ των οποίων και ένα στο Μέριλαντ, ένα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τρία στις Φιλιππίνες και ένα στα Τίρανα της Αλβανίας για 4.500 προσκυνητές. Ωστόσο, το να μετρήσει κανείς τον βαθμό στον οποίο η αυξανόμενη προβολή του Ισλάμ από την Τουρκία έχει ενισχύσει την επιρροή της θα αποτελούσε πρόκληση. Σίγουρα η φήμη της είναι ισχυρή μεταξύ ορισμένων κοινοτήτων μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Δύση. Στις κυρίως μουσουλμανικές χώρες, αυτά τα θερμά συναισθήματα επεκτείνονται σε κορυφαίους αξιωματούχους. Η εκτεταμένη βοήθεια από την Άγκυρα σε όλη την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική, για παράδειγμα, έχει σαφή αντίκτυπο. «Οι Τούρκοι δίνουν ένα είδος υποστήριξης που δεν έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν», είπε ο πρόεδρος της Σομαλίας, Hassan Sheikh Mohamud, στο Quartz το 2013 [4], αναφερόμενος στην βοήθεια της Τουρκίας στον τομέα της ανοικοδόμησης. «Αλλάζουν το πρόσωπο της Μογκαντίσου».

ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα και το Ριάντ έδειξαν πρόσφατα σημάδια επαναπροσέγγισης –μέσω της συνεργασίας τους, για παράδειγμα, για την στήριξη των ανταρτών της Συρίας- η διαμάχη της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας σχετικά με την ολοκληρωμένη στήριξη των Μουσουλμάνων περιστασιακά εκτίθεται αθέλητα σε δημόσια θέα. Κατά την διάρκεια μιας επίσκεψής του τον Φεβρουάριο στην Κούβα για να συναντηθεί με τον πρόεδρο Ραούλ Κάστρο, ο Ερντογάν ήλπιζε να οριστικοποιήσει το σχέδιο της Diyanet για την κατασκευή ενός τζαμιού στην Αβάνα που θα είχε ως πρότυπο το αγαπημένο τζαμί Ortaköy του 19ου αιώνα στην Κωνσταντινούπολη. Αντ’ αυτού έμαθε ότι τον είχε προλάβει η Σαουδική Αραβία. «Αφού υποσχεθήκατε σε κάποιον άλλο την ανέγερση τζαμιού στην Αβάνα», είπε ο Ερντογάν στον Κουβανό ομόλογό του [5] «τότε μπορούμε να οικοδομήσουμε το τζαμί Ortaköy μας σε κάποια άλλη επαρχία της Κούβας».

Επίσης, σε μια πρόσφατη επίσκεψή του στην Μέκκα, ο επικεφαλής της Diyanet, Mehmet Gormez, ανακοίνωσε την ύπαρξη σχεδίων για την δημιουργία Ισλαμικού Πανεπιστημίου στην Κωνσταντινούπολη, υποστηρίζοντας ότι εκείνα που θεωρούνται εξαιρετικά ιδρύματα όπως το Πανεπιστήμιο al-Azhar στο Κάιρο και το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Σαουδικής Αραβίας στην Μεδίνα απέτυχαν στην προσπάθειά τους να ανακόψουν τις διαμάχες και την βία που δημιουργούν ανησυχία στον μουσουλμανικό κόσμο. «Οι επιστήμονες που αποφοιτούν από αυτά τα Πανεπιστήμια, αντί να επιλύουν τα προβλήματα, μετατρέπονται οι ίδιοι σε πρόβλημα», είπε ο Gormez, υπαινισσόμενος τις ριζοσπαστικές πεποιθήσεις των μελετητών εκεί.

Το νέο Πανεπιστήμιο αναμένεται να ανοίξει τον επόμενο χρόνο, με μαθήματα στα τουρκικά, τα αραβικά και τα αγγλικά. Η Άγκυρα προσδοκά να βελτιώσει την εικόνα της καλής πίστης της χώρας στην ισλαμική θεολογία. Το 2013, η Diyanet δημοσίευσε μια επτάτομη σύγχρονη επανερμηνεία του «χαντίθ», που είναι μια συλλογή χιλιάδων αποφθεγμάτων του Προφήτη Μωάμεθ που, ως το δεύτερο πιο ιερό κείμενο του Ισλάμ, υπαγορεύει σε μεγάλο βαθμό τον ισλαμικό νόμο. Ο Gormez, ένας μελετητής του χαντίθ που γίνεται όλο και πιο ωμός στα λεγόμενά του τους τελευταίους μήνες, επέβλεψε το συγκεκριμένο έργο, το οποίο διήρκεσε έξι χρόνια και ενόχλησε πολλούς συντηρητικούς. Τα νέα δοκίμια εξηγούν το hadith από την σκοπιά της Τουρκίας του 21ου αιώνα, υποστηρίζοντας την ανάγκη που υπάρχει, για παράδειγμα, για εκπαίδευση των γυναικών και απορρίπτοντας τις σκληρές τιμωρίες, όπως είναι ο διαμελισμός των χεριών των κλεφτών, ως «ιστορικές».

Όσον αφορά την ισλαμική ιδεολογία, η Τουρκία παραμένει σε καλύτερη θέση από ό, τι οι άλλες δυνάμεις της Μέσης Ανατολής για να μιλήσει με τις κοινότητες των μουσουλμανικών μειονοτήτων σε φιλελεύθερες κοινωνίες. Λίγοι Δυτικοί επαινούν τους περιορισμούς στον τρόπο ζωής που επιβάλλονται από το θεοκρατικό κράτος του Ιράν. Επιπλέον, το Σαλαφιτικό Ισλάμ της Σαουδικής Αραβίας έχει συνδεθεί με την εξτρεμιστική ιδεολογία της αλ Κάιντα και, πιο πρόσφατα, του ISIS. Η Τουρκία, εν τω μεταξύ, αποτελεί μια από μακρού χρόνου υποψήφια χώρα για την ΕΕ και θεωρείται γενικά ότι ασκεί ένα πιο φιλελεύθερο Ισλάμ, όπως εκείνο προτείνεται από το έργο του χαντίθ, αν και ορισμένοι παρατηρητές υποστηρίζουν ότι ο σταδιακός εξισλαμισμός της τουρκικής κοινωνίας από το ΑΚΡ έχει αρχίσει να θέτει σε κίνδυνο αυτή την αντίληψη.

ΠΙΑΣΜΕΝΗ ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ

Μέχρι πρόσφατα, το διευρυμένο πεδίο και η φιλοδοξία της Diyanet δεν συναντούσαν ιδιαίτερα παράπονα στο εσωτερικό της Τουρκίας, κυρίως επειδή η τουρκική νομοθεσία προβλέπει ότι αν ένα πολιτικό κόμμα θέσει το ερώτημα αν θα έπρεπε να υπάρχει η Diyanet μπορεί και να διαλυόταν. Το 2013, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Bekir Bozdag, επικεφαλής των θρησκευτικών υποθέσεων εκείνη την χρονική περίοδο, ισχυρίστηκε ότι εκείνοι [6] που διαμαρτύρονται ότι ο προϋπολογισμός της Diyanet είναι πολύ υψηλός «εναντιώνονται στην παρουσία του ίδιου του ιδρύματος».

Το τριών ετών Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), προφανώς θεωρεί ότι η προώθηση από την κυβέρνηση ενός συντηρητικού, Σουνιτικού Ισλάμ είναι αρκετά προβληματική, σε ένα υποτιθέμενο κοσμικό κράτος, ώστε να διακινδυνεύσει την εξαφάνισή του. Στο προεκλογικό του πρόγραμμα, που κυκλοφόρησε στα τέλη Απριλίου, το κόμμα αναφέρει ότι, αν εκλεγεί, «η Diyanet θα καταργηθεί, το κράτος θα σταματήσει να ασχολείται με ζητήματα που βρίσκονται στον χώρο της θρησκείας και της πίστης». Απαντώντας λίγες μέρες αργότερα σε μια ομιλία του στους βιομηχάνους, ο Ερντογάν εξέδωσε μια προειδοποίηση: «Είναι σαφές τι είδους μάθημα θα διδάξει το έθνος μας σε εκείνους που υπόσχονται να καταργήσουν την Diyanet.»

Η αύξηση του αισθήματος κατά του Ισλάμ στην Ευρώπη μπορεί να αντιπροσωπεύσει μια πιο άμεση απειλή για την Diyanet από όσο οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΑΚΡ. Από την αρχή του 2014, δεκάδες τζαμιά που βοηθούνται από την Diyanet στην Γερμανία, την Αυστρία και την Ολλανδία έχουν υποστεί εμπρησμούς και επιθέσεις πυροτεχνημάτων, ενώ έχουν παραμορφωθεί από απειλητικά γκράφιτι. Τον Μάρτιο, η Αυστρία ψήφισε έναν νόμο που απαγόρευε την χρηματοδότηση ισλαμικών οργανώσεων από το εξωτερικό και απαιτούσε από τους ιμάμηδες να μιλούν γερμανικά. Περίπου 60 από τους 300 ιμάμηδες της χώρας είναι Τούρκοι και αμείβονται από την Diyanet. «Δεν θα είναι δυνατόν στο μέλλον να έχουμε ιμάμηδες που έχουν προσληφθεί από την τουρκική κυβέρνηση», είπε ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Sebastian Kurz, στην εφημερίδα Guardian. Η Γερμανία εξετάζει έναν παρόμοιο νόμο, ενώ η Γαλλία δημιούργησε ένα συμβούλιο μουσουλμανικού πολιτισμού, καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να δημιουργήσει εθνικά Ισλάμ που θα είναι σε μεγάλο βαθμό αποκομμένα από εξωτερικές επιρροές.

Οι σχέσεις με τις κοινότητες μουσουλμανικών μειονοτήτων αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι δυτικές κοινωνίες σήμερα. Στο παρελθόν, οι κυβερνήσεις αποδέχονταν, ακόμη και ενθάρρυναν την παροχή βοήθειας από ξένα σώματα, όπως το DITIB της Γερμανίας. Αυτές τις μέρες, πολλοί είναι πρόθυμοι να αρνηθούν την πρόσβαση ξένων σωμάτων και να επωμιστούν οι ίδιοι το βάρος. Η προηγούμενη πολιτική συχνά αποτύγχανε να ενσωματώσει πλήρως τους Μουσουλμάνους μετανάστες στην κοινωνία, ενώ η δεύτερη είναι δαπανηρή, ενώ μπορεί να οδηγήσει σε αποξένωση και να δημιουργήσει ανησυχίες σχετικά με τον κρατικό έλεγχο των θρησκευτικών ιδρυμάτων. Για τα επόμενα χρόνια, η Gallia Lindenstrauss, μια Τουρκάλα αναλύτρια εξωτερικής πολιτικής στο Τελ Αβίβ με βάση το Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας, οραματίζεται ότι η Diyanet και τα αντίστοιχα όργανα θα δέχονται μεγαλύτερη ξένη εποπτεία και θα εργάζονται πιο προσεκτικά στην Δύση. «Μπορεί να υπάρξουν, κατά καιρούς, συγκρούσεις», υποστηρίζει. «Αλλά είναι σαφές ότι θα συνεχίσει να υπάρχει ανάγκη για την κατασκευή τεμενών, και δεν θεωρώ ότι όλο αυτό μπορεί να γίνει με εσωτερικούς πόρους».

Όταν εγκαινιαστεί αυτό το καλοκαίρι, το αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων Κέντρο Τουρκο-αμερικανικής Κουλτούρας και Πολιτισμού, στο Langham, στο Μέριλαντ, θα αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες ισλαμικές ενώσεις στην Αμερική και ένα λαμπρό παράδειγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Οι οργανώσεις κατά του Ισλάμ έλαβαν γνώση για την δημιουργία των λεπτεπίλεπτων μιναρέδων από την Άγκυρα λίγα μόλις μίλια από την αμερικανική πρωτεύουσα, πολύ πριν την πρόσφατη επίθεση από ενόπλους που συνδέονταν με τρομοκρατικές οργανώσεις σε ένα διαγωνισμό καρτούν του Προφήτη Μωάμεθ στο Τέξας. Επικαλούμενο τις ζεστές σχέσεις του ΑΚΡ με την Χαμάς και την Μουσουλμανική Αδελφότητα, ένα άρθρο [7] στο Clarion Project έγραφε ότι το τζαμί αποτελεί «το επόμενο βήμα στην επιθυμία του Ερντογάν να αυξήσει την ισλαμιστική επιρροή στην Αμερική».

Θα μπορούσε, όμως, να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Μια μελέτη που έγινε τον Ιανουάριο από το Bertelsmann Stiftung διαπίστωσε ότι το 46% του πληθυσμού της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, που αποτελεί πατρίδα για το ένα τρίτο των Μουσουλμάνων της Γερμανίας και πολλών τζαμιών των οποίων ηγείται η Diyanet, θεωρούν το Ισλάμ απειλή. Το ίδιο ισχύει και για το 70% της Σαξονίας, η οποία έχει επίσης έναν μικρό μουσουλμανικό πληθυσμό.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2015-05-17/turkey-casts-d...

Σύνδεσμοι:
[1] http://www.hurriyetdailynews.com/isils-antidote-is-istanbuls-refined-isl...
[2] http://www.worldbulletin.net/news/158863/turkish-president-launches-aid-...
[3] http://www2.diyanet.gov.tr/DiniYay%F5nlarGenelMudurlugu/Sayfalar/AvrupaD...
[4] http://qz.com/124918/turkey-is-poised-to-cash-in-on-a-stable-somalia/
[5] http://www.hurriyetdailynews.com/turkish-president-erdogan-presents-cuba...
[6] http://www.hurriyetdailynews.com/govt-increases-capital-allocated-to-diy...
[7] http://www.clarionproject.org/analysis/turkey-stakes-claim-america-100-m...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition