Το βήμα της Γερμανίας προς την Δεξιά | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το βήμα της Γερμανίας προς την Δεξιά

Γράμμα από το Μαγδεμβούργο
Περίληψη: 

Το να είναι ένα πολιτικό κόμμα σοβαρό σήμαινε ότι δεν κινείτο πιο δεξιά από το CDU. Αλλά μετά από 27 χρόνια διακυβέρνησης του CDU στην Γερμανία από το 1982, η υποστήριξη του κόμματος στο ευρώ και οι μεταναστευτικές πολιτικές της Μέρκελ έχουν αποξενώσει την συντηρητική βάση του. Το AFD είδε μια ευκαιρία να καλύψει το κενό. Και το έκανε.

Ο ALEXANDER SAEEDY είναι ερευνητής δημόσιας πολιτικής που ζει στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο. Η εργασία του έχει παρουσιαστεί από το Reuters, το Vice News, το International Business Times και άλλα.

Τα πλήθη απαντούσαν με ορμή, και σιγά-σιγά ο ασυνάρτητος βρυχηθμός μετατράπηκε σε άσμα: «Merkel muss weg!» (Η Μέρκελ πρέπει να φύγει!) Ο Hocke άδραξε την ευκαιρία και προχώρησε. «Κυρίες και κύριοι, σήμερα θα δείξουμε κόκκινη κάρτα στην θητεία της κας Μέρκελ! Υπήρξε η χειρότερη καγκελάριος στην γερμανική ιστορία! Κανείς δεν έχει κάνει χειρότερη δουλειά από αυτήν την γυναίκα! Την έχουμε απορρίψει! Η μεταναστευτική πολιτική της έχει καταστρατηγήσει το γερμανικό Σύνταγμα!».

Από το 1949, το CDU έχει ελέγξει τις άκρες αυτού που πίστευε ότι ήταν συντηρητικό στα πλαίσια της νόμιμης γερμανικής πολιτικής [7]. Το να είναι ένα πολιτικό κόμμα σοβαρό σήμαινε ότι δεν κινείτο πιο δεξιά από το CDU. Αλλά μετά από 27 χρόνια διακυβέρνησης του CDU στην Γερμανία [8] από το 1982, η υποστήριξη του κόμματος στο ευρώ και οι μεταναστευτικές πολιτικές της Μέρκελ έχουν αποξενώσει την συντηρητική βάση του. Το AFD είδε μια ευκαιρία να καλύψει το κενό.

Και το έκανε. Στην Βάδη-Βυρτεμβέργη, ένα πλούσιο κρατίδιο στη νοτιοδυτική γωνία της Γερμανίας που στεγάζει την Mercedes, την Porsche και την Bosch, το κόμμα κέρδισε 15% των ψήφων. Και στην Σαξονία-Άνχαλτ, ένα μικρότερο κρατίδιο που βρίσκεται ακριβώς δυτικά του Βερολίνου και άλλοτε υπερήφανη παραγωγική βάση στη σοσιαλιστική Ανατολική Γερμανία, το AFD κέρδισε 24% των ψήφων, μετά από δημοσκοπήσεις που του έδιναν μόλις περίπου 2% τον Νοέμβριο. Οι πολίτες αισθάνθηκαν ότι είχαν συστηματικά αγνοηθεί από την γερμανική κυβέρνηση για περισσότερα από 25 χρόνια. Γι’ αυτούς, η Willkommenskultur της Μέρκελ [9] (η κουλτούρα του καλωσορίσματος) προς τους μετανάστες δεν είχε καμία λογική, καθώς η Δυτική Γερμανία δεν έκανε καμία προσπάθεια να τους υποδεχτεί στους κόλπους της από το 1989. Συνολικά, το AFD κέρδισε το 17,3% των ψήφων των Γερμανών στις εκλογές της Κυριακής, κάτι που παρέχει στο κόμμα έναν απρόσμενο βαθμό επιρροής στα κοινοβούλια των κρατιδίων της Γερμανίας.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Το AFD γεννήθηκε πριν από δύο χρόνια μετά από μια περιθωριακή εξέγερση εντός του CDU εναντίον ενός δεύτερου πακέτου οικονομικής διάσωσης για την Ελλάδα [10] το 2012. Το μανιφέστο του κόμματος χαρακτήρισε την ευρωζώνη ως «ακατάλληλη» νομισματική ζώνη, επέκρινε την πολιτική διάσωσης της Μέρκελ [11] ως ότι «επεκτείνει και παραποιεί» τις ενδημικές ανισορροπίες στο εσωτερικό της νομισματικής ένωσης, και επέμεινε ότι η Γερμανία δεν θα πρέπει να είναι υπεύθυνη για την πληρωμή των χρεών των ξένων χωρών. Εξήντα οκτώ γερμανοί οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι και ηγέτες επιχειρήσεων ενέκριναν το μανιφέστο για τις ομοσπονδιακές εκλογές το 2013. Αλλά το AFD έκτοτε έχει μετατοπιστεί από την δημοσιονομική ετεροδοξία στις πολιτικές της συντηρητικής ταυτότητας [12], σε μεγάλο βαθμό υπό την ηγεσία του Hocke και της επίσημου εκπροσώπου του κόμματος, Frauke Petry [13]. Τον Ιούλιο του 2015, ο ηγέτης του κόμματος και κύριος ιδρυτής, ο μακροοικονομολόγος Bernd Lücke [14], εκδιώχθηκε από την θέση του υπέρ της Petry. Παραιτήθηκε από το κόμμα λίγες ημέρες μετά, δηλώνοντας ότι το κόμμα είχε «πέσει ανεπανόρθωτα σε λάθος χέρια». Εν τω μεταξύ, ο Hocke και ο André Poggenburg [15] της Σαξονίας-Άνχαλτ οδήγησαν το κόμμα προς την ιδεολογία του «ψηφίσματος της [πόλης] Erfurt» [16], που συντάχθηκε τον Μάρτιο του 2015, και το οποίο καθόριζε το κόμμα ως «ένα κίνημα του λαού μας ενάντια στα κοινωνικά πειράματα των τελευταίων δεκαετιών (την ισότητα των φύλων, την πολυπολιτισμικότητα, κλπ)». Το κόμμα συνέχισε να προσελκύει την προσοχή το 2015 καθώς ηγέτες όπως η Petry και ο Alexander Gauland από το Βραδεμβούργο συναντήθηκαν με ανοιχτά αντι-μουσουλμανικές ομάδες όπως το PEGIDA [17], των οποίων τα μέλη ο Gauland τα περιέγραψε ως «φυσικούς συμμάχους» του κόμματος.

Εν τω μεταξύ, η αύξηση της δυσαρέσκειας για τους μετανάστες [18], 1,1 εκατομμύριο από τους οποίους έχουν εισέλθει στην Γερμανία από τις αρχές του 2015, έχει δώσει στο AFD σημαντική ώθηση στις δημοσκοπήσεις. Μόλις πριν από επτά μήνες, το AFD ήταν στο 2% στην Σαξονία-Άνχαλτ. Πριν από τρεις εβδομάδες, έφτασε το 17%. Αλλά την Κυριακή, το κόμμα κέρδισε 24% των ψήφων στην Σαξονία-Άνχαλτ, 15% στην Βάδη-Βυρτεμβέργη, και 12% στην Rheinland-Pfalz, υπερδιπλασιάζοντας τον αριθμό των πολιτικών του AFD που κατέχουν αξίωμα στα κοινοβούλια των κρατιδίων από 40 σε 101 άτομα.

22032016-1.jpg

Ένας άνδρας περπατά μπροστά από αφίσα του δεξιού κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AFD) η οποία γράφει «Αρκετά! Η Σαξονία-Άνχαλτ ψηφίζει AFD», στην πόλη του Μαγδεμβούργου στην Σαξονία-Άνχαλτ, στις 13 Μαρτίου 2016. WOLFGANG RATTAY / REUTERS
--------------------------------------------

Αυτό το αποτέλεσμα ήταν σχεδόν αδιανόητο. Το AFD είχε παλέψει για να βρει νομιμοποίηση μεταξύ των Γερμανών ψηφοφόρων της κύριας τάσης [19], ιδίως καθώς οι διαδηλώσεις σε όλη την χώρα έχουν συνδέσει την υποστήριξη του AFD για το κλείσιμο των συνόρων με το ναζισμό και τον γενοκτονικό ρατσισμό, δύο θέματα εξαιρετικά ταμπού στην γερμανική πολιτική κουλτούρα [20]. Οι έντονες διαμαρτυρίες εναντίον του κόμματος υπήρξαν ένα σύνηθες θέαμα τόσο σε μικρές πόλεις όσο και σε μεγάλες σε όλη την Γερμανία φέτος, είτε στο πολιτικά φορτισμένο Βερολίνο είτε ακόμη και στην μικρή πόλη του Breisach στην κοιλάδα του Ρήνου, όπου πάνω από 800 άνθρωποι διαδήλωσαν εναντίον του AFD [21] τον περασμένο σαββατοκύριακο.

Οι εκλογές της Κυριακής δείχνουν ότι το AFD έχει καταφέρει να ξεπεράσει μερικές από αυτές τις συνδέσεις. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα επικριτές. Σε ένα πάρτι για να γιορταστεί η νίκη του AFD στην Σαξονία-Άνχαλτ [22], δύο υποψήφιοι του AFD πάλεψαν για να αφαιρέσουν ένα ναζιστικό πανό 30 μέτρων που ένας άγνωστος είχε κρεμάσει από τον τέταρτο όροφο, εξωτερικά του κτιρίου. Δεν ήταν σαφές εάν το πρόσωπο που τοποθέτησε το πανό ήταν υποστηρικτής ή αντίπαλος του κόμματος.

ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ