Το πρόβλημα ενότητας της Λιβύης | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το πρόβλημα ενότητας της Λιβύης

Και πώς συμβάλλει η Δύση

Παρ’ όλα αυτά, η Βουλή των Αντιπροσώπων έχει αποτύχει να κάνει μια ψηφοφορία [5] σχετικά με την αποδοχή της κυβέρνηση ενότητας ξανά και ξανά -πιο πρόσφατα, στις 18 Απριλίου. Αυτή την φορά, υπήρχαν αρκετοί βουλευτές παρόντες για απαρτία. Αλλά από υποχρέωση στον Hifter, ο οποίος βλέπει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας ως απειλή για την νεοαποκτηθείσα εξουσία του, μια χούφτα μελών του κοινοβουλίου δημιούργησαν αρκετό χάος για να μπλοκάρουν την ψηφοφορία. Σύμφωνα με πληροφορίες [6] χτύπησαν ένα μέλος και απείλησαν άλλους με κράτηση. Ετούτη δεν είναι η πρώτη φορά που τα μέλη αυτά έχουν χρησιμοποιήσει παρόμοιες τακτικές [7].

Λίγες ημέρες μετά το φιάσκο, ο Emhemed Shouaib και ο Ahmaid Huma, ο πρώτος και ο δεύτερος αντι-πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, οργάνωσαν περίπου 100 μέλη του κοινοβουλίου για να δημοσιοποιήσουν μια δήλωση [8] λέγοντας ότι παρά το γεγονός ότι έχουν αποκλειστεί από το να δώσουν επίσημα την ψήφο τους για την αποδοχή της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, την υποστηρίζουν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαϊκές χώρες εξήραν [9] αυτές τις «θαρραλέες» προσπάθειες, αλλά απέτυχαν να σημειώσουν ότι η δήλωση δεν έδωσε ανεπιφύλακτη υποστήριξη στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Η δήλωση καλούσε για την απόρριψη του άρθρου 8 της ειρηνευτικής συμφωνίας, το οποίο δίνει στο Προεδρικό Συμβούλιο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας την εξουσία να διορίζει τους ηγέτες του στρατού του κράτους και της δομής ασφάλειας της Λιβύης.

Οι υποστηρικτές του Hifter θεωρούν αυτό το άρθρο ως έναν τρόπο για να τον αντικαταστήσουν με έναν νέο επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, και μάλιστα, είναι πιθανό ότι η κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα κάνει ακριβώς αυτό για να διατηρήσει την υποστήριξη από την παραθαλάσσια πόλη της Μισράτα, η οποία προηγουμένως είχε ευθυγραμμιστεί με το GNC. Η Misrata υπήρξε συνεργάσιμη μέχρι στιγμής -έχει υποστηρίξει τις προσπάθειες του ΟΗΕ και αποδέχθηκε την κυβέρνηση ενότητας, μια κυβέρνηση στην οποία οι αντίπαλοί της στο Τομπρούκ είναι κυρίαρχοι- αλλά εξακολουθεί να αντιτίθεται σθεναρά στον Hifter. Αυτή είναι μια κατανοητή θέση˙ η επιδίωξη του Hifter να εξαφανίσει όλους τους αντιπάλους του και να κυβερνήσει όπως ο Καντάφι έχει βάλει απέναντι ακόμη και πρώην [10] υποστηρικτές του [11]. Μη δείχνοντας προθυμία για συμβιβασμό, ο Hifter μπορεί να χρειαστεί να απομονωθεί για χάρη της ενότητας, αλλά αυτό δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Παρά την διαφωνία μεταξύ των μελών του κοινοβουλίου στο Τομπρούκ για τον ρόλο του, ο Hifter είναι ακόμα ο ισχυρότερος σύμμαχός τους. Θα είναι δύσκολο να χωρίσει η Βουλή των Αντιπροσώπων από αυτόν χωρίς σημαντική πίεση από την Δύση.

05052016-2.jpg

Ένας Λίβυος αντάρτης στέκεται κοντά στην είσοδο του Ρας Λανούφ, στην Λιβύη, στις 27 Αυγούστου 2011. ESAM AL-FETORI / REUTERS
------------------------------------------------

ΟΛΑ ΗΣΥΧΑ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Εν τω μεταξύ, η αντίσταση του GNC προς την κυβέρνηση ενότητας αποδυναμώνεται λόγω της φθίνουσας υποστήριξης. Βασικοί σύμμαχοι του GNC ήταν οι ισχυρές ταξιαρχίες από την Μισράτα. Αυτές οι ταξιαρχίες ήταν, σε γενικές γραμμές, πιο επαναστατικές παρά ισλαμιστικές από την φύση τους -μερικές περιφρονούσαν ακόμη και τους ισλαμιστές πολιτοφύλακες που αγωνίζονται στην Αυγή της Λιβύης- αλλά συμμάχησαν μαζί τους εναντίον του Hifter και της Βουλής των Αντιπροσώπων, την οποία έβλεπαν ως γεμάτη με πιστούς του Καντάφι. (Ο Hifter πρόσφατα δέχθηκε επίσκεψη από τον Tayeb al-Safi [12], το δεξί χέρι του Καντάφι που εξορίστηκε το 2011 αφότου κατέστειλε διαδηλώσεις [13] κατά την διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης και επέστρεψε στο Τομπρούκ [14] στις αρχές Απριλίου του 2016. Αυτό το είδος της συμπεριφοράς απλώς ενισχύει τις αντιλήψεις ότι ο Hifter και το Τομπρούκ είναι φιλο-Κανταφικοί). Γι’ αυτό, και για άλλους λόγους, η σχέση της Μισράτα με το GNC ήταν πάντα ευκαιριακή.

Η συμμαχία της Μισράτα με το GNC άρχισε να καταρρέει όταν βρέθηκε μια καλύτερη προσφορά. Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2015, η Αποστολή Υποστήριξης του ΟΗΕ στην Λιβύη άρχισε να πλησιάζει προσωπικότητες της Misrata με άμεσο τρόπο, επιτρέποντάς τους να διαπραγματεύονται χωριστά από το GNC. Η επιχειρηματική κοινότητα της Μισράτα [15] είχε ένα έντονο ενδιαφέρον για τον τερματισμό της σύγκρουσης, η οποία τους είχε απομονώσει οικονομικά. Η κυβέρνηση υπό τον Sarraj ονομάτισε τον πολιτικό από την Μισράτα, Abdulrahman Swehli, ως επικεφαλής του νέου Συμβουλίου της Επικρατείας και τον επιχειρηματία Ahmed Maiteeq ως έναν από τους αναπληρωτές πρωθυπουργούς. Στα τέλη Μαρτίου του 2016, το Δημοτικό Συμβούλιο της Μισράτα ανακοίνωσε ότι αναγνώρισε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας [16] ως την μόνη νόμιμη, εγκαταλείποντας έτσι το GNC. Ημέρες αργότερα, ακολούθησαν δέκα άλλες πόλεις που στο παρελθόν ήταν υπό το GNC, υποσχόμενες την υποστήριξή τους [17]. Η Μισράτα και τα απομεινάρια της Αυγής της Λιβύης εξακολουθούν να έχουν σκληροπυρηνικές πολιτοφυλακές που θα συνεχίσουν να αντιτίθενται στην ειρηνευτική διαδικασία, αλλά ακόμη κι αυτές φαίνονται πιο επικεντρωμένες στην προστασία των δικών τους γειτονιών [18] και δεν είναι πιθανό να συμμετάσχουν σε μια στρατιωτική επίθεση για λογαριασμό του GNC.

Η απώλεια της Μισράτα και της Αυγής της Λιβύης επέσπευσε την δήλωση του GNC της 5ης Απριλίου ότι θα διαλυθεί για να κάνει χώρο για την κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Όταν ο πρωθυπουργός του GNC, Khalifa al-Ghweil, υπαναχώρησε από την ανακοίνωση την επόμενη ημέρα, φαινόταν μάταιο, δεδομένου ότι το GNC είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της υποστήριξής του. Ωστόσο, στις 19 Απριλίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ορθώς ανακοίνωσαν ότι θα προσθέσουν τον Ghweil στον κατάλογο κυρώσεων [19] για την παρεμπόδιση της ειρηνευτικής διαδικασίας.