Πώς να αντιμετωπιστούν οι ψεύτικες ειδήσεις | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς να αντιμετωπιστούν οι ψεύτικες ειδήσεις

Η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει στην διάκριση των γεγονότων από τους μύθους
Περίληψη: 

Η μάστιγα της παραπληροφόρησης είναι τόσο παλιά όσο και η ίδια η γλώσσα, αλλά η παγκόσμια χειραγώγηση με τις ταχύτητες του ίντερνετ είναι σχετικά καινούργια. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν μέθοδοι και συστήματα που μπορούν να βοηθήσουν τους απλούς χρήστες να διακρίνουν τι είναι αξιόπιστο και τι κατασκευασμένο.

Ο MARTIN J. O’MALLEY είναι πρώην κυβερνήτης της πολιτείας Maryland για δύο θητείες και δήμαρχος της Βαλτιμόρης επίσης για δύο θητείες. Ήταν προεδρικός υποψήφιος των Δημοκρατικών το 2016.
Ο PETER L. LEVIN είναι διδάσκων συνεργάτης στο πρόγραμμα Τεχνολογίας και Εθνικής Ασφαλείας στο Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια και Διευθύνων Σύμβουλος της Amida Technology Solutions, Inc.

Κατά την διάρκεια των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ το 2016, Σκοπιανοί έφηβοι που επεδίωκαν να πληρώνονται για ad- clicks [στμ: ιντερνετικές διαφημίσεις που πληρώνουν ανάλογα με τα «χτυπήματα» χρηστών επάνω σε αυτές], Ρώσοι εξελιγμένοι στον κυβερνοχώρο προφανώς επιδιώκοντας να επηρεάσουν το αποτέλεσμα, και κάποιοι ντόπιοι χειραγωγοί της [λαϊκής] διάθεσης μετέδιδαν εξωφρενικές και ψεύτικες ιστορίες πακεταρισμένες έτσι ώστε να μοιάζουν με πραγματικές ειδήσεις. Οι πλαστές δημοσιεύσεις τους σχεδόν δεν μπορούσαν να διακριθούν από τις αυθεντικές και παραμένουν έτσι, ακόμη και απέναντι στον σκεπτικιστικό, αλλά ανυπόμονο έλεγχο της πραγματικότητας.

Παρά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του κατεστημένου έχει μείνει να αναρωτιέται για το τι πρέπει να γίνει -πώς να αναγνωρίζονται οι ψεύτικες ειδήσεις και εκείνοι που τις παράγουν- υπάρχουν ήδη εργαλεία και συστήματα για να βοηθήσουν τους ψηφιακούς ερευνητές και τους ερευνητικούς δημοσιογράφους να συνδέσουν τις ενδείξεις και να ανακαλύψουν τις απάτες. Τα μεταδεδομένα -τα δεδομένα που αφορούν στα δεδομένα- μπορεί να παρέχουν μια ψηφιακή υπογραφή για τον εντοπισμό δρώντων στο διαδίκτυο. Και το ίδιο το διαδίκτυο μας επιτρέπει να εξετάσουμε χρονοδιαγράμματα, να βάλουμε σε σειρά τα γεγονότα, και να προσδιορίσουμε τις πρωτογενείς πηγές. Μερικές υπογραφές είναι πιο δύσκολο από άλλες να βρεθούν, αλλά είναι όλες εκεί˙ το μόνο που χρειάζεται να ξέρει κάποιος είναι το πού να κοιτάξει και τι να αναλύσει.

Πράγματι, η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών αποκρούει ήδη τρομοκρατικές επιθέσεις μέσω μεθόδων όπως αυτές, γνωστές στην καθομιλουμένη ως «εργαλεία, διεργασίες και διαδικασίες» (tools, processes and procedures), και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας διατηρεί ένα κέντρο γνώσης των τρωτών σημείων [1]. Οι εργασίες αυτές θα πρέπει να βοηθηθούν από το νεοσυσταθέν Κέντρο Παγκόσμιας Εμπλοκής (Global Engagement Center), (τμήμα 1287 του νόμου Εξουσιοδότησης περί την Εθνική Άμυνα [2] που υπογράφηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα), το οποίο διευρύνει το ρεπερτόριο και την εντολή της κυβέρνησης να «εντοπίσει τις τρέχουσες και τις αναδυόμενες τάσεις στην ξένη προπαγάνδα και παραπληροφόρηση, προκειμένου να συντονίζει και να διαμορφώνει την ανάπτυξη τακτικών, τεχνικών και διαδικασιών για να εκτίθενται και να αντικρούονται η ξένη παραπληροφόρηση και αποπληροφόρηση και προληπτικά να προωθούνται αφηγήσεις και πολιτικές που βασίζονται στα γεγονότα για τα κοινά έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Η γλώσσα προέρχεται από ένα νομοσχέδιο ασφάλειας του κυβερνοχώρου που εισήγαγε την περασμένη άνοιξη ο Αμερικανός γερουσιαστής Ρομπ Πόρτμαν (Ρεπουμπλικανός-Οχάιο). Σύμφωνα με τον συν-υποστηρικτή του νομοσχεδίου Chris Murphy (Δημοκρατικός-Κονέκτικατ), οι Ηνωμένες Πολιτείες τώρα έχουν αφιερώσει «πόρους για να αντιμετωπίσουν τις εκτεταμένες προσπάθειες των αντιπάλων μας για να διαδώσουν ψευδείς αφηγήσεις που υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και να θέσουν σε κίνδυνο τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής» στην ψηφιακή εποχή. Με μετριοπαθή χρηματοδότηση και την κατάλληλη εποπτεία, το Global Engagement Center θα βοηθήσει την κυβέρνηση να φτάσει πίσω στον χρόνο και σε όλο τον κυβερνοχώρο για να διασφαλίσει ότι οι ροές δεδομένων δεν έχουν μολυνθεί από κρατικά υποστηριζόμενη παραπληροφόρηση ή ψευδολογία.

Ο ειδικός απεσταλμένος και συντονιστής του Κέντρου, ο Michael Lumpkin, μας είπε ότι «είναι μια ευέλικτη, καινοτόμα, οργάνωση με γνώμονα τα δεδομένα, και αυτή ακριβώς είναι η προσέγγιση που χρειάζεται για να αναλάβει τις αναδυόμενες απειλές στον χώρο των πληροφοριών. Δυστυχώς, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν είναι γνωστό για την ευελιξία και την καινοτομία του. Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε την γραφειοκρατία του 19ου αιώνα, με την τεχνολογία 20ού αιώνα για την καταπολέμηση αντιπάλων του 21ου αιώνα. Εμείς απλά πρέπει να γίνουμε καλύτεροι στα πεδία μαχών των πληροφοριών. Έχουμε σημειώσει πρόοδο από τότε που το ISIS πρωτοεμφανίστηκε στην παγκόσμια σκηνή, αλλά καθώς οι προκλήσεις και οι αντίπαλοι μεταβάλλονται, η ευελιξία θα συνεχίσει να αποτελεί το κλειδί».

Υπάρχουν και άλλα βήματα που η Ουάσιγκτον και τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να κάνουν τώρα (προερχόμενα από τη νομοθεσία του Portman, την αρχιτεκτονική του διαδικτύου, καθώς και των επιχειρησιακών πρακτικών), τα οποία θα προστατεύουν το κοινό.

Τον Νοέμβριο, η καθηγήτρια των Media στο Merrimack College, Melissa Zimdars, δημοσίευσε μερικές συμβουλές για την ανάλυση των πηγών των ειδήσεων [3]. Την έκθεσή της ακολούθησε τον περασμένο μήνα το περίγραμμα ενός πλαισίου βασικού ελέγχου από έναν εκδότη στην Silicon Valley, τον Tim O'Reilly, [4] που καταγράφει τα βήματα που έκανε για να διασταυρώσει με γεγονότα ένα ιντερνετικό «μιμίδιο» που υποστήριζε ότι υπήρχε συσχέτιση των ποσοστών εγκληματικότητας με τις εκλογικές τάσεις. Η ιστορία εύκολα αποδείχθηκε ψευδής, αλλά αυτό απαίτησε προσωπική επιμονή και την ικανότητα να γίνουν δημιουργικές συνδέσεις μεταξύ αυθεντικών ριζικών πηγών (root sources). Λίγοι άνθρωποι θα το έκαναν η θα μπορούσαν να επενδύσουν το ποσό του χρόνου που προτείνουν η Zimdars ή ο O'Reilly, αλλά οι υπολογιστές δεν εκφοβίζονται από ένα βουνό δουλειάς ταιριάσματος μοτίβων. Πράγματι, το πλαίσιο του O'Reilly είναι ώριμο για αυτοματοποίηση. Από τεχνολογική σκοπιά, αυτά είναι εκπληκτικά εύκολα προβλήματα να αντιμετωπιστούν, και μπορούμε να το κάνουμε με ασφάλεια και αξιοπιστία.

Σήμερα, σχεδόν το 40% των Αμερικανών μαθαίνουν τις ειδήσεις τους από το διαδίκτυο [5]. Μια προσέγγιση στην αλήθεια του τύπου «εμείς αναφέρουμε, εσείς αποφασίζετε» υπονομεύει τον κρίσιμο κύκλο ανατροφοδότησης που καθιστά δυνατή την δημοκρατική διακυβέρνηση. Αν οι πιο αξιόπιστοι οργανισμοί ειδήσεων δεν επενδύσουν χρόνο και χρήμα για την επιβεβαίωση των πηγών και των γεγονότων, τότε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία θα γίνει ένα χάος παραμορφωτικών κατόπτρων.