Ο Τραμπ και η Μέρκελ απογειώνονται

Όσον αφορά την πολιτική ασφάλειας, ο Trump δεν είναι ο πρώτος Αμερικανός πολιτικός που έχει επιμείνει για μια μεγαλύτερη κατανομή βαρών στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Αλλά αυτός είναι ο πρώτος που προσέγγισε την βασισμένη σε αξίες συμμαχία σαν να ήταν μια επιχείρηση. Η άποψη του προέδρου, την οποία επανέλαβε την Παρασκευή, προτείνει όχι μόνο ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να «πληρώσουν ό, τι χρωστάνε», αλλά και ότι θα πρέπει αποζημιώσουν αναδρομικά τις Ηνωμένες Πολιτείες [6] για τις σχετικά χαμηλές αμυντικές δαπάνες του παρελθόντος. Δεν νοιάστηκε που η Μέρκελ τόνισε ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατανόησαν αυτό το μήνυμα, ότι τα ευρωπαϊκά μέλη της συμμαχίας αποφάσισαν στην σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία το 2014 να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες τους, και ότι το να γίνει το ΝΑΤΟ αποτελεσματικό δεν έγκειται μόνο στο να δαπανώνται χρήματα αλλά και στην πραγματοποίηση έξυπνων επενδύσεων στις σωστές ικανότητες. Ορισμένοι Γερμανοί παρατηρητές έγιναν έξω φρενών. «Αυτός ο άνθρωπος προφανώς δεν κατανοεί το ουσιαστικό νόημα μιας συμμαχίας, η οποία εξυπηρετεί επίσης τα αμερικανικά συμφέροντα», έγραψε ο Klaus-Dieter Frankenberger [7], ο συντάκτης των Διεθνών στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, μια συντηρητική καθημερινή εφημερίδα. «Ορίζει τις σχέσεις με την συμμαχία ως ένα είδος διεθνούς παροχής προστασίας» [στμ: προστασίας με την έννοια που την παρέχουν ορισμένοι στον υπόκοσμο].

Το ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν είναι «τζαμπατζήδες» αλλά θεμελιώδη στοιχεία για την Ουάσιγκτον φαίνεται σαν ένα μήνυμα που οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα πρέπει να επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά. Το ίδιο μπορεί να ισχύει για την αξία μιας ανοικτής παγκόσμιας οικονομίας ως προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί που ο Trump έλεγε ότι θα φέρει πίσω θέσεις εργασίας που ο ίδιος έχει υποστηρίξει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χάσει μέσω διεθνών εμπορικών συμφωνιών, η Μέρκελ αναφέρθηκε στις τεχνολογικές αλλαγές στον βιομηχανικό τομέα -μια ευγενική υπενθύμιση ότι ο αυτοματισμός έχει κάνει περισσότερα για να εξαλειφθούν αμερικανικές μεταποιητικές θέσεις εργασίας από όσα έχουν κάνει οι ξένοι εργάτες.

Η διοίκηση Trump έχει θέσει υπό αμφισβήτηση τους μακροχρόνιους πυλώνες της διατλαντικής σχέσης, από την συμμαχία του ΝΑΤΟ και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση [8] μέχρι την ανάπτυξη ολοένα και βαθύτερων εμπορικών σχέσεων. Τώρα φαίνεται ότι αυτές οι βασικές αρχές θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης. Δεν θα μοιάζουν πλέον οι σχέσεις μεταξύ της Γερμανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών με έναν παλιό γάμο βασισμένο σε μια κοινή ιστορία και μια βαθιά κατανόηση των κοινών στόχων, παρά τις περιστασιακές διαφορές.

Πολύ περισσότερη προσπάθεια πρέπει να δαπανηθεί για τον εντοπισμό, την προφύλαξη και την διεύρυνση του κοινού εδάφους. Η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν απέχει πολύ από το να τελειώσει και θα απαιτήσει στενή συνεργασία μεταξύ της Ουάσιγκτον και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Ένας εποικοδομητικός ρόλος των ΗΠΑ στην διαμάχη της Ουκρανίας και μια κοινή πολιτική απέναντι στην Ρωσία εξακολουθούν να είναι σημαντικά πράγματα. Η Γερμανία θα πρέπει επίσης να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο σχετικά με την θέσπιση μιας πιο ισορροπημένης κατανομής των βαρών εντός του ΝΑΤΟ και του πιο αποτελεσματικού αμυντικού συντονισμού στο εσωτερικό της ΕΕ. Η διοίκηση Trump, η οποία έχει υποσχεθεί να ανατρέψει πολλές από τις περιβαλλοντικές δεσμεύσεις των προκατόχων της, θα πρέπει να πειστεί ότι η κλιματική αλλαγή [9] είναι μια πραγματικότητα και ότι τα μέτρα για την αντιμετώπισή της είναι περισσότερο επείγοντα από ποτέ. Και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία και η Ευρώπη γενικότερα, εξακολουθούν να έχουν πραγματικό συμφέρον σε μια τάξη που βασίζεται σε κανόνες και σε ισχυρούς διεθνείς οργανισμούς. Για να χρησιμοποιήσω μια από τις αγαπημένες φράσεις της Μέρκελ, υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2017-03-20/trump-a...