Ο Σίσι δεν είναι εταίρος για τις Ηνωμένες Πολιτείες | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο Σίσι δεν είναι εταίρος για τις Ηνωμένες Πολιτείες

Ο εναγκαλισμός με τον ηγέτη της Αιγύπτου θα αποτύχει

Στο εξωτερικό, ο Σίσι παρουσίασε τον εαυτό του ως πρότυπο φιλικού προς την Δύση Άραβα ηγέτη, έναν «φάρο του μετριοπαθούς Ισλάμ», [18] ο οποίος μπορεί να πολεμήσει τον εξτρεμισμό σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο. Υπό τον ίδιο, η αιγυπτιακή κυβέρνηση έχει προσλάβει λομπίστες από την οδό Κ [στμ: της Ουάσινγκτον όπου βρίσκονται οι περισσότερες εταιρείες λόμπινγκ] [19] για να προωθήσουν την Αίγυπτο και να διατηρήσουν την ροή της ξένης βοήθειας μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 2013. Η επίσκεψη του Σίσι στον Λευκό Οίκο ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών να επανεστιαστεί η αμερικανο-αιγυπτιακή σχέση στην συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και μακριά από τις επικρίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μετά τις βομβιστικές επιθέσεις την Κυριακή των Βαΐων, ο Λευκός Οίκος επανέλαβε την εμπιστοσύνη του [20] στον Σίσι ως ηγέτη που μπορεί να αντιμετωπίσει κρίσεις σε θέματα ασφάλειας. Τέτοιες διεθνείς επιδείξεις εμπιστοσύνης είναι σημαντικές για την αιγυπτιακή κυβέρνηση, δεδομένου μάλιστα ότι οι βομβιστικές επιθέσεις στις εκκλησίες σημειώθηκαν λίγες εβδομάδες πριν την προγραμματισμένη επίσκεψη του πάπα Φραγκίσκου στην Αίγυπτο [21].

Αν η Ουάσινγκτον χαρακτηρίσει την Μουσουλμανική Αδελφότητα μια τρομοκρατική οργάνωση, ο Σίσι θα έχει τα χέρια του πιο ελεύθερα για την εγχώρια καταστολή και θα απολαύσει ίσως περισσότερη συνεργασία των ΗΠΑ. Ωστόσο, πολλοί ειδικοί για την Μέση Ανατολή [22], συμπεριλαμβανομένων των επικριτών της Αδελφότητας [23], έχουν πει ότι ένας τέτοιος χαρακτηρισμός δεν θα ήταν φρόνιμος, επειδή η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι μια χαλαρά οργανωμένη ομπρέλα που περιλαμβάνει πολλές ομάδες σε όλο τον κόσμο. Η αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα αποκηρύττει την βία εδώ και δεκαετίες, έχει την υποστήριξη μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, και είχε τον έλεγχο της κυβέρνησης από το 2012 ως το 2013. Οι επικλήσεις στην απειλή της τρομοκρατίας από την τρέχουσα αιγυπτιακή κυβέρνηση αποτελούν μέρος των προσπαθειών του Σίσι να απεικονίσει τον εαυτό του ως έναν διεθνώς αξιόπιστο οραματιστή και «μετριοπαθή» Μουσουλμάνο ηγέτη.

Ωστόσο η αυτο-παρουσίαση του Σίσι ως πρότυπο του μετριοπαθούς Ισλάμ κρύβει το πόσο αμφιλεγόμενος είναι εγχωρίως. Σύμφωνα με το Pew [24], οι Αιγύπτιοι ήταν διχασμένοι σχετικά με τον Σίσι πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2014 που τον έφεραν επίσημα στην εξουσία. Από τότε, ο Σίσι έχει απλώς φυλακίσει ή σιωπήσει τους επικριτές του, κάτι που τον έχει φέρει σε θέση να μην μπορεί να προσφέρει μια πολιτική λύση στην σύγκρουση στην Αίγυπτο, πόσω μάλλον στην ευρύτερη περιοχή. Ο Σίσι χρησιμοποιεί ό, τι απομένει από τα αιγυπτιακά ΜΜΕ για να παρουσιάσει τον εαυτό του ως προπύργιο ενάντια στο χάος της Λιβύης και της Συρίας. Ο Σίσι υποστηρίζει [25] άλλους περιφερειακούς ισχυρούς άνδρες που μπορούν να ελέγχουν τις εθνικές ένοπλες δυνάμεις -τον Μπασάρ αλ-Άσαντ στην Συρία και τον Khalifa Haftar στην Λιβύη.

Παρά το γεγονός ότι ο Σίσι παρουσιάζει τον εαυτό του ως φύλακα κατά της απειλής της τρομοκρατίας και του χάους, η κατασταλτική τακτική του έχει επιδεινώσει το πρόβλημα [26]. Όπως δείχνουν οι βομβιστικές επιθέσεις της Κυριακής στις εκκλησίες, ο Σίσι δεν έχει επιλύσει τα εγχώρια προβλήματα ασφαλείας της Αιγύπτου. Από την αρχή, η διακυβέρνηση και η δημοτικότητά του ήταν ενεργοποιημένες μόνο με την καταστολή. Η στενά περιορισμένη σφαίρα των μέσων ενημέρωσης της Αιγύπτου αφήνει έξω τις φωνές των διαφωνούντων, ειδικά εκείνων που αμφισβητούν το προτιμώμενο δίλλημα του Καΐρου: Εξτρεμισμό στιλ ISIS ή στρατιωτική δικτατορία. Πράγματι, η προσπάθεια του Σίσι να χαρακτηρίσει τους αντιπάλους του ως τρομοκράτες ή ταραξίες που επιδιώκουν την καταστροφή της Αιγύπτου μπορεί να είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αφού η αντιπολίτευση είναι εκτός νόμου.

Εν τω μεταξύ, άλλες υποσχέσεις του Σίσι συχνά στηρίζονται σε μη ρεαλιστικές ή ακόμη και μαγικές «λύσεις». Από το 2013, η αιγυπτιακή κυβέρνηση έχει υποσχεθεί να θεραπεύσει το AIDS και την ηπατίτιδα C [27], έχει ξεκινήσει οικονομικά αμφισβητούμενα μεγάλα έργα για την επέκταση της διώρυγας του Σουέζ [28] (εν μέρει χρηματοδοτούμενα από ειδικά πιστοποιητικά επενδύσεων που αγοράζουν οι Αιγύπτιοι), και σχεδίαζε να χτίσει μια υπερσύγχρονη νέα πρωτεύουσα [29] για να αντικαταστήσει το φθαρμένο Κάιρο. Στο πλαίσιο των αυστηρών μέτρων οικονομικής δυσπραγίας και λιτότητας, ο Σίσι έχει επανειλημμένως ζητήσει από τους απλούς Αιγύπτιους να φέρουν προσωπικά το βάρος [30], στο πλαίσιο του πατριωτικού τους καθήκοντος: «Εάν μόνο δέκα [εκατομμύρια] από τα ενενήντα εκατομμύρια ιδιοκτητών κινητών τηλεφώνων στην Αίγυπτο δωρίσουν μια λίρα στην Αίγυπτο κάθε πρωί, τότε θα είχαμε δέκα εκατομμύρια κάθε μέρα.

14042017-2.jpg

Αιγύπτιοι στρατιώτες επιβλέπουν μια διαδήλωση στο Κάιρο, τον Οκτώβριο του 2013. AMR ABDALLAH DALSH / REUTERS
-----------------------------------------------

ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Στην Δύση, ο εναγκαλισμός με τον Σίσι είναι πιθανό να αποτύχει και στο μέτωπο της ασφάλειας και σε εκείνο της οικονομίας. Η αποδοχή του Σίσι σημαίνει συμμετοχή σε μια εσωτερική πολιτική διαμάχη που απαιτεί πολιτικό συμβιβασμό. Ο Σίσι θα χρησιμοποιήσει την αυξημένη διεθνή νομιμοποίηση για να συνεχίσει να καταστέλλει τους πολιτικούς του αντιπάλους στο όνομα της εθνικής ασφάλειας και να εδραιώνει τον ρόλο του στρατού στην οικονομία.