Η ενθαρρυντική ανάπτυξης της Κεντρικής Ασίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η ενθαρρυντική ανάπτυξης της Κεντρικής Ασίας

Γιατί η περιοχή υιοθετεί την ενίσχυση της συνεργασίας και του συντονισμού

Έκτοτε, ο Μιρζιγιόεφ τήρησε τον λόγο του, ξεκινώντας μια «διαδικασία ομαλοποίησης» [11] με το γειτονικό Κιργιζιστάν, ταξιδεύοντας στο Τουρκμενιστάν [12] στο παρθενικό ταξίδι του στο εξωτερικό σε ένα άνοιγμα στην παραδοσιακά ουδέτερη Ασγκαμπάτ και ξεκινώντας μια διπλωματική αναθέρμανση [13] ] με την κυβέρνηση Nursultan Nazarbayev στο Καζακστάν, του οποίου οι σχέσεις με την Τασκένδη παρέμειναν παγωμένες για μεγάλο μέρος της εποχής του Karimov. Πιο συγκεκριμένα, οι σχέσεις μεταξύ Ουζμπεκιστάν και του γειτονικού Τατζικιστάν - τεταμένες επί μακρό χρόνο λόγω των εντάσεων μεταξύ του Karimov και του προέδρου του Τατζικιστάν Emomali Rahmon- βελτιώνονται αισθητά, όπως αποδεικνύεται από τις νέες μεταφορικές συνδέσεις [14] και την διόγκωση του διμερούς εμπορίου [15]. Τα κοντινά κράτη το σημειώνουν, και υπάρχει αυξανόμενη αποδοχή αυτής της νέας πολιτικής καλής γειτονίας στις πρωτεύουσες στην περιοχή.

ΕΝΑ ΗΣΥΧΟ ΔΙΚΤΥΟ

Προς υποστήριξη αυτών των περιφερειακών εξελίξεων είναι κάτι που απουσίαζε εντυπωσιακά στην περιοχή μέχρι σήμερα: Μια νέα, εξελιγμένη και δικτυωμένη ελίτ. Συνολικά, οι χώρες της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου είναι μεταξύ των νεαρότερων στον κόσμο [16], με μέση ηλικία μόλις 28,6 ετών, σημαντικά χαμηλότερη από την Ευρώπη (μέση ηλικία 39,9 ετών) ή την Βόρεια Αμερική (μέση ηλικία 38,4 ετών). Αλλά για μεγάλο μέρος του τελευταίου τετάρτου του αιώνα, η διατήρηση των αρτηριοσκληρωτικών πολιτικών δομών της σοβιετικής εποχής -μαζί με την διαφθορά σε ολόκληρη την περιοχή- εμπόδισαν την εμφάνιση μιας νέας ομάδας αλληλοσυνδεόμενων και μεταρρυθμιστικής λογικής ηγετών.

Δεν είναι έτσι πια. Όλο και περισσότερο, ένας συνδυασμός παραγόντων -από την βελτίωση της περιφερειακής πρόσβασης στην εκπαίδευση [9] μέχρι την εξάπλωση της σύνδεσης στο Διαδίκτυο [17] σε όλη την Κεντρική Ασία και στον Καύκασο- βοήθησε στην άνοδο μιας δυναμικής, νεαρής και ολοένα και πιο συνεργατικής γραφειοκρατίας. Το ίδιο, επίσης, έχουν κάνει πρωτοβουλίες όπως οι Υποτροφίες Rumsfeld, που διοικούνται από κοινού από το Ίδρυμα Ράμσφελντ και το Ινστιτούτο Κεντρικής Ασίας-Καυκάσου. (Η πλήρης εικόνα: Το Ινστιτούτο είναι τώρα μέλος του American Foreign Policy Council, όπου είμαι ανώτερος αντιπρόεδρος). Κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, οι υποτροφίες έχουν εργαστεί για να εξοικειώσουν μερικά από τα καλύτερα και λαμπρότερα [πρόσωπα] από την Κεντρική Ασία, τον Καύκασο, και την Μογγολία με πολιτικούς κύκλους στην Ουάσιγκτον και τους βοήθησαν να οικοδομήσουν μια κοινότητα εμπιστοσύνης στην περιοχή των πατρίδων τους.

Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Το ολοκληρωμένο δίκτυο των υποτρόφων αποτελείται από περίπου 200 άτομα. Ένας απόφοιτος είναι ανώτερος σύμβουλος του Γεωργιανού προέδρου Giorgi Margvelashvili. Ένας άλλος είναι ο αντιδήμαρχος της πρωτεύουσας του Αφγανιστάν, της Καμπούλ. Ένας τρίτος είναι ο διευθύνων σύμβουλος του μεγαλύτερου ιδιωτικού ειδησεογραφικού δικτύου της Μογγολίας. Άλλοι είναι κορυφαίοι τραπεζίτες, επιχειρηματίες και έμποροι πετρελαίου από μέρη όπως το Αζερμπαϊτζάν, το Κιργιζιστάν και το Τατζικιστάν.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΛΛΑ

Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να διαπιστωθεί εάν ο πρωτόγνωρος δυναμισμός που είναι ορατός στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία θα αποδειχθεί ένα διαρκές φαινόμενο ή μια περαστική φάση. Οι τεράστιοι φραγμοί στην πραγματική, διατηρήσιμη περιφερειακή ολοκλήρωση -από την έλλειψη βασικών μεταφορικών συνδέσεων και τα βαθιά προβλήματα διαφθοράς μέχρι τις συγκρούσεις για τους πόρους, για εδάφη και για ιστορικές δυσαρέσκειες- εξακολουθούν να υφίστανται και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια επιστροφή στο προηγούμενο status quo με την πάροδο του χρόνου. Κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να παραμείνει η παρατεταμένη οικονομική κακουχία στην περιοχή, η οποία έχει τεκμηριωθεί [18] από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ωστόσο, τουλάχιστον προς το παρόν, και παρά τα εμπόδια αυτά, οι στρατηγικοί παράγοντες της περιοχής επένδυσαν ξεκάθαρα στην προώθηση ενός νέου, πιο συνεργατικού και δυναμικού πολιτικού οράματος.

Όλα αυτά πρέπει να έχουν μεγάλη σημασία στην Ουάσινγκτον. Ιστορικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες τείνουν να θεωρούν την Κεντρική Ασία ως ζώνη προστασίας [ένα «μαξιλάρι»] για διακρατικές απειλές για την ασφάλεια (όπως το εμπόριο ναρκωτικών και ο ισλαμικός φονταμενταλισμός), ένα διαπραγματευτικό χαρτί στις σχέσεις με την Ρωσία ή μια αρένα ανταγωνισμού τόσο με την Μόσχα όσο και με το Πεκίνο για τους ενεργειακούς πόρους. Ωστόσο, οι εξελίξεις που συμβαίνουν στην περιοχή υποδηλώνουν ότι δεν είναι πολύ νωρίς ώστε οι Ηνωμένες Πολιτείες να αρχίσουν να σκέφτονται τον μετα-σοβιετικό χώρο ως ένα γεωπολιτικό κέντρο και να αρχίσουν να διερευνούν το είδος της σχέσης που μπορεί να θέλει η Αμερική να έχει με αυτόν στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/central-asia/2017-08-08/central-...