Secure ConnectionΑπογοητεύσεις στον Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο
Γιατί φαίνεται να μην μπορούν να συμφωνήσουν για την Βόρεια Κορέα
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Το Πεντάγωνο και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας έχουν ξεχωριστούς ρόλους για την ανάπτυξη στρατιωτικών επιλογών, αλλά κανένα δεν παίζει τον ρόλο του ακριβώς όπως θα επιθυμούσε το άλλο. Αμφότερα είναι γνωστά για το ότι ξεπερνούν τα όρια της αντίστοιχης εξουσίας τους, ότι υιοθετούν μια άχρηστη και εριστική στάση του τύπου «εμείς γνωρίζουμε καλύτερα», και μιλούν με άλλη γλώσσα το ένα από το άλλο.
Η JULIANNE SMITH είναι διευθύντρια του Προγράμματος Διατλαντικής Ασφάλειας στο Center for a New American Security. Προηγουμένως, υπηρέτησε ως Αναπληρώτρια Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του αντιπροέδρου Τζόζεφ Μπάιντεν.
Η LOREN DEJONGE SCHULMAN είναι αναπληρώτρια διευθύντρια Σπουδών και ανώτερη υπότροφος Panetta στο Center for a New American Security. Προηγουμένως, κατείχε πολλές θέσεις ανώτερων υπαλλήλων στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και στο Υπουργείο Άμυνας.
Καθώς η απογοήτευση μεγαλώνει [11] μεταξύ του Πενταγώνου και του Λευκού Οίκου, αμφότεροι σύρονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Τη απουσία ευχάριστων επιλογών από το Πεντάγωνο, ο Λευκός Οίκος μπορεί να είναι διατεθειμένος να αναπτύξει τις δικές του [επιλογές] και να επιμείνει ότι οι Mattis και Dunford θα τις υλοποιήσουν. Όπως λέει η παροιμία στο Πεντάγωνο: Αν το θέλεις κακό, θα το έχεις κακό. Το Υπουργείο Άμυνας θα χαιρετήσει τελικά και θα εκτελέσει ακόμη και εκείνα τα εγκεκριμένα από τον πρόεδρο σχέδια που ξέρει ότι είναι ελαττωματικά. Εναλλακτικά, με μια ακόμη ώθηση από το NSC, η μηχανή σχεδιασμού του Πενταγώνου μπορεί να βγάλει κάποιες επιλογές, ξεπερνώντας κάθε πιθανή διπλωματική τροχιά και ενισχύοντας το αναπόφευκτο μιας «κινητικής προσέγγισης» [στμ: kinetic approach, ευφημισμός που σημαίνει πραγματικές εχθροπραξίες].
Τελικά, δεν είναι η ένταση μεταξύ του NSC και του Πενταγώνου που μαστίζει την στρατηγική της διοίκησης για την Βόρεια Κορέα [12]. Είναι ότι ο Λευκός Οίκος δεν έχει μια τέτοια [στρατηγική] ή ότι περιγράφει τις παραμέτρους μιας νέας [στρατηγικής] κάθε μερικές ημέρες. Ναι, ο McMaster έχει το δικαίωμα να ζητήσει από το Πεντάγωνο σχέδια. Του χρειάζεται, όμως, απελπιστικά μια δια-υπηρεσιακή διαδικασία που θα μπορεί να δημιουργήσει μια βιώσιμη και διατηρήσιμη στρατηγική, μέλη του υπουργικού συμβουλίου που θα παραμένουν εστιασμένα, ένα πλήρως στελεχωμένο Υπουργείο Εξωτερικών, ένας πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Νότια Κορέα, και ένα ανοιχτό κανάλι με τους συμμάχους μας, οι οποίοι φαίνονται ολοένα και πιο απογοητευμένοι καθώς προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν την αμερικανική πολιτική και τα προεδρικά μηνύματα. Είτε κάποιος κάθεται στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στην Σεούλ ή στην Πιονγκγιάνγκ, είναι δύσκολο να γνωρίζει το τι θέλει πραγματικά ο Λευκός Οίκος.
Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-02-12/frustrati...
Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-01-09/myth-limi...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/2017-12-12/after-credibility
[3] https://www.theatlantic.com/international/archive/2018/01/the-cataclysm-...
[4] https://lawfareblog.com/too-many-generals-situation-room
[5] http://people.duke.edu/~dcross/feaver1.pdf
[6] https://www.foreignaffairs.com/articles/syria/2013-08-26/best-case-scena...
[7] http://www.nytimes.com/2007/01/12/washington/12shinseki.html
[8] https://cfrd8-files.cfr.org/sites/default/files/pdf/2016/11/Discussion_P...
[9] https://www.realcleardefense.com/articles/2017/07/31/mcmaster_and_mattis...
[10] https://www.washingtonpost.com/world/national-security/the-fight-over-tr...
[11] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2017-04-11/trumps-...
[12] https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-01-30/how-succe...