Πώς η Κίνα παρεμβαίνει στην Αυστραλία

Το 2005, ο Κινέζος αποσκιρτήσας Chen Yonglin, εξέθεσε ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριοδοτών που κρατούσε καρτέλες για Κινεζο-αυστραλούς, συμπεριλαμβανομένων των εξασκούντων [τις αρχαίες ασκήσεις διαλογισμού] Falun Gong, οι οποίοι αψήφησαν την κομματική γραμμή. Εξήγησε το πώς θα χρησιμοποιούσε τις πληροφορίες αυτές για την ανάληψη στοχευμένων εξαναγκαστικών ενεργειών όπως η κατάσχεση διαβατηρίων, η άρνηση θεώρησης (visa) και η απαγόρευση συναντήσεων. Το 2008, ο Κινεζο-αυστραλός συγγραφέας Yang Hengjun [7] φώτισε τις προσπάθειες του κόμματος να κινητοποιήσει χιλιάδες φοιτητές ανεμίζοντες την κόκκινη σημαία, ώστε να κάνουν πορεία προς το Κοινοβούλιο της Καμπέρα για να «υπερασπιστούν τον ιερή Ολυμπιακή δάδα» έναντι των φιλο-θιβετιανών και άλλων διαδηλωτών, καθώς η δάδα [στμ: η ολυμπιακή φλόγα, δηλαδή] όδευε προς την Ολυμπιακή τελετή στο Πεκίνο. Μετά την σύλληψη του Αυστραλιανού εκτελεστικού στελέχους [στην βιομηχανία] σιδηρομεταλλεύματος, Stern Hu, το 2009, αρκετοί Κινεζο-αυστραλοί επιχειρηματίες αποκάλυψαν ότι αποτελούσαν στόχους του κινεζικού συστήματος ασφαλείας με τρόπους που άλλοι Αυστραλοί δεν ήταν. Φυλακίστηκαν όλοι με χαλκευμένα κατηγορητήρια, απογυμνώθηκαν από τα περιουσιακά τους στοιχεία και υπέστησαν κακομεταχείριση κατά την διάρκεια των ανακρίσεων. Η καφκική τραγωδία του Matthew Ng, της Charlotte Chou [8] και του Du Zuying [9] έγιναν πρωτοσέλιδες ειδήσεις στην Αυστραλία, επειδή αυτοί και οι οικογένειές τους επέλεξαν να πουν τις ιστορίες τους.

Πιο πρόσφατα, Κινεζο-αυστραλοί δημοσιογράφοι έθεσαν τα θεμέλια για το ερευνητικό ρεπορτάζ σχετικά με τους κρυφούς δεσμούς του [κινεζικού] κόμματος με την αυστραλιανή πολιτική. Ο Philip Wen, ανταποκριτής της εφημερίδας The Sydney Morning Herald στο Πεκίνο, έδειξε το πώς το κόμμα δημιουργούσε την εικόνα [10] λαϊκών πολιτικών κινημάτων για να δώσει την εντύπωση της υποστήριξης των εθνοτικών Κινέζων προς τις πολιτικές και τους ηγέτες του Πεκίνου, και για να καταπνίξει τους αντιπάλους του. Ανακάλυψε επίσης ότι οι Αυστραλοί πολιτικοί δεν γνώριζαν βασικές λεπτομέρειες σχετικά με τους κινεζικής υπηκοότητας πολιτικούς δωρητές οι οποίοι χρηματοδότησαν τις εκστρατείες τους, συμπεριλαμβανομένων των πραγματικών τους ονομάτων [11]. Ο φοιτητής δημοσιογράφος Alex Joske, ο οποίος οφείλει στην μητέρα του που μεγάλωσε στο Πεκίνο το ότι γνωρίζει άπταιστα την κινεζική γλώσσα, έχει χαρτογραφήσει τα δίκτυα «ενιαίου μετώπου» [12] του κόμματος και έχει δείξει ότι είναι πλέον τόσο πανταχού παρόντα -και καλά χρηματοδοτημένα- που εξαλείφουν τις ευκαιρίες για ανεξάρτητες εθνοτικές κινεζικές κοινότητες και ανεξάρτητη πολιτική εκπροσώπηση. Έδειξε επίσης το πώς μπορούν να ενεργοποιηθούν αυτά τα δίκτυα για να σιωπήσουν τους Κινεζο-αυστραλούς [13], συμπεριλαμβανομένης της δικής του εμπειρίας, όταν εκφοβίστηκε από τους ηγέτες της τοπικής Κινεζικής Ένωσης Φοιτητών και Μελετητών (Chinese Students and Scholars Association).

Και για κάθε ιστορία κρατικά υποστηριζόμενης επιβολής εξαναγκασμού και εξουδετέρωσης που δημοσιοποιούν οι Κινεζο-αυστραλοί, υπάρχουν δεκάδες που ποτέ δεν εμφανίζονται. Ένας δημοσιογράφος μού είπε πώς είχε κληθεί σε ένα μπαρ καραόκε, και του επιτέθηκαν σωματικά ως αντίποινα για το ρεπορτάζ του σχετικά με τις συναλλαγές μιας κινεζικής κρατικής εταιρείας στην Αυστραλία. Ένας άλλος έδωσε σε μια κοινοβουλευτική επιτροπή έναν εμπιστευτικό φάκελο που περιγράφει λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο το Πεκίνο προσπάθησε να καταπνίξει μια από τις τελευταίες ανεξάρτητες πλατφόρμες μέσων μαζικής ενημέρωσης της Αυστραλίας που λειτουργούσε στην κινεζική γλώσσα, εκφοβίζοντας τους διαφημιζόμενους σε αυτήν. Στην περίπτωση εκείνη, ένας διαφημιζόμενος με έδρα του την Κίνα εξαναγκάστηκε να σταματήσει από έναν αξιωματούχο του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας ο οποίος κατασκήνωσε στο γραφείο του για δύο εβδομάδες. Ένας άλλος, στην Αυστραλία, συμφώνησε να σταματήσει αφότου προσεκλήθη σε ένα τρίωρο «τσάι» σε ένα κινεζικό προξενείο στην Αυστραλία. Ταυτόχρονα, οι υπέρ του Πεκίνου ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης ανταμείβονται [14] με δωρεάν περιεχόμενο, εξοπλισμό και επιχειρηματικές ευκαιρίες.

ΟΙ ΕΥΠΑΘΕΙΕΣ ΤΗΕ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα επενδύει τεράστιους πόρους για την φίμωση των διαφωνούντων και για την παροχή κινήτρων ώστε να αναπτυχθούν πιο ευνοϊκές φωνές. Το United Front Work Department, το οποίο, σύμφωνα με τον πρώην αναλυτή πληροφοριών των ΗΠΑ, Peter Mattis, επιδιώκει να «κινητοποιήσει τους φίλους του κόμματος για να χτυπήσουν τους εχθρούς του κόμματος», φτάνει όχι μόνο στην κινεζική διασπορά της Αυστραλίας αλλά και πέραν αυτής, μέσω οργανώσεων-βιτρίνα όπως το Αυστραλιανό Συμβούλιο για την Ειρηνική Προώθηση της Επανένωσης της Κίνας (Australian Council for the Peaceful Promotion of Reunification of China). Παρομοίως, το σύστημα πληροφοριών του PLA [δηλαδή του κινεζικού στρατού] λειτουργεί πλατφόρμες, όπως η China Association for International Friendly Contacts [15], που δουλεύουν για την διοχέτευση των μηνυμάτων του κόμματος μέσω της εξεύρεσης κοινού πεδίου με ιδιοτελείς ή αφελείς ενδιάμεσους. Ο τρόπος λειτουργίας (modus operandi) είναι να προσφέρει προνομιακή πρόσβαση, να χτίζει μια προσωπική σχέση και να ανταμείβει όσους παπαγαλίζουν πιστά τις θέσεις ου τους προτείνονται.