Γονιδιακή επεξεργασία για το καλό της ανθρωπότητας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Γονιδιακή επεξεργασία για το καλό της ανθρωπότητας

Πώς θα μπορούσε το CRISPR να μεταμορφώσει την παγκόσμια ανάπτυξη

Σήμερα, περισσότεροι άνθρωποι από ποτέ ζουν υγιείς, παραγωγικές ζωές. Ετούτα τα καλά νέα μπορεί να φαίνονται ως έκπληξη, αλλά υπάρχουν πολλά στοιχεία ως προς αυτό. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η παγκόσμια παιδική θνησιμότητα έχει μειωθεί κατά το ήμισυ [1]. Έχουν σημειωθεί τεράστιες μειώσεις στα κρούσματα φυματίωσης, ελονοσίας και HIV/AIDS [2]. Η συχνότητα εμφάνισης της πολιομυελίτιδας μειώθηκε κατά 99%, φέρνοντας τον κόσμο στα πρόθυρα της εξάλειψης μιας σημαντικής μολυσματικής νόσου, ένα κατόρθωμα που η ανθρωπότητα έχει επιτύχει μόνο μια φορά πριν, με την ευλογιά. Το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, που ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα ότι ζει με λιγότερο από 1,90 δολάρια την ημέρα, μειώθηκε από 35% σε περίπου 11%.

Ωστόσο, η συνεχιζόμενη πρόοδος δεν είναι αναπόφευκτη και εξακολουθούν να υφίστανται πολλές περιττές ταλαιπωρίες και ανισότητες. Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, πέντε εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών θα έχουν πεθάνει -κυρίως σε φτωχές χώρες και κυρίως από αιτίες που μπορούν να αποφευχθούν. Εκατοντάδες εκατομμύρια άλλα παιδιά θα συνεχίσουν να υποφέρουν άσκοπα από ασθένειες και υποσιτισμό που μπορεί να προκαλέσουν δια βίου νοητικές και σωματικές αναπηρίες. Και πάνω από 750 εκατομμύρια άνθρωποι -κυρίως αγροτικές οικογένειες στην υποσαχάρια Αφρική και τη Νότια Ασία- εξακολουθούν να ζουν σε ακραία φτώχεια, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας [3]. Οι γυναίκες και τα κορίτσια [4] μεταξύ αυτών, ειδικότερα, στερούνται οικονομικών ευκαιριών.

13042018-1.jpg

Γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι στο Πεκίνο, τον Φεβρουάριο του 2016 KIM KYUNG-HOON / REUTERS
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ορισμένα από τα υπόλοιπα βάσανα μπορούν να χαλαρώσουν με την συνέχιση της χρηματοδότησης των προγραμμάτων αναπτυξιακής βοήθειας και των πολυμερών συνεργασιών που είναι γνωστό ότι λειτουργούν. Αυτές οι προσπάθειες μπορούν να συμβάλουν στην διατήρηση της προόδου, ιδίως καθώς ο κόσμος βελτιώνει την χρήση των δεδομένων (data) για να καθοδηγήσει την κατανομή των πόρων. Αλλά τελικά, η εξάλειψη των πλέον επίμονων ασθενειών και αιτιών της φτώχειας θα απαιτήσει επιστημονική ανακάλυψη και τεχνολογικές καινοτομίες.

Αυτό περιλαμβάνει το CRISPR (Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats, μια οικογένεια κλιμάκων DNA σε βακτήρια) και άλλες τεχνολογίες για στοχευμένη επεξεργασία γονιδίων. Κατά την επόμενη δεκαετία, η επεξεργασία γονιδίων θα μπορούσε να βοηθήσει την ανθρωπότητα να ξεπεράσει μερικές από τις μεγαλύτερες και πιο επίμονες προκλήσεις για την παγκόσμια υγεία [5] και την ανάπτυξη. Η τεχνολογία διευκολύνει τους επιστήμονες να ανακαλύψουν καλύτερες διαγνώσεις, θεραπείες και άλλα εργαλεία για την καταπολέμηση ασθενειών που εξακολουθούν να σκοτώνουν και να καθιστούν ανίκανους [για φυσιολογική ζωή] εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, κυρίως τους φτωχούς. Επιταχύνει επίσης την έρευνα που θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξάλειψη της ακραίας φτώχειας, με το να επιτρέπει σε εκατομμύρια αγρότες του αναπτυσσόμενου κόσμου να καλλιεργούν σοδειές και να συντηρούν ζωικά κεφάλαια που είναι πιο παραγωγικά, πιο θρεπτικά και ανθεκτικά. Οι νέες τεχνολογίες αντιμετωπίζονται συχνά με σκεπτικισμό. Αλλά αν ο κόσμος πρόκειται να συνεχίσει την αξιοσημείωτη πρόοδο των τελευταίων δεκαετιών, είναι ζωτικής σημασίας να ενθαρρύνονται οι επιστήμονες, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την ασφάλεια και την ηθική, να συνεχίσουν να επωφελούνται από τέτοια ελπιδοφόρα εργαλεία όπως το CRISPR.

ΤΑΪΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Νωρίτερα φέτος, ταξίδεψα στην Σκωτία, όπου συναντήθηκα με μερικούς εξαιρετικούς επιστήμονες που συνδέονται με το Κέντρο για την Γενετική και την Υγεία Τροπικής Κτηνοτροφίας (Centre for Tropical Livestock Genetics and Health) [6] στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Έμαθα για προηγμένες γονιδιωματικές έρευνες για να βοηθήσουν τους αγρότες στην Αφρική να παράγουν πιο παραγωγικά κοτόπουλα και αγελάδες. Όπως εξήγησαν οι επιστήμονες, οι φυλές αγελάδων γαλακτοπαραγωγής που μπορούν να επιβιώσουν σε ζεστά, τροπικά περιβάλλοντα τείνουν να παράγουν πολύ λιγότερο γάλα από ό, τι οι Holstein -οι οποίες δεν ταιριάζουν καλά σε ζεστά μέρη αλλά είναι εξαιρετικά παραγωγικές σε πιο ήπια κλίματα χάρη εν μέρει σε φυσιολογικές μεταλλαγές που οι κτηνοτρόφοι επέλεξαν επί γενιές. Οι επιστήμονες στην Σκωτία συνεργάζονται με ομολόγους τους στην Αιθιοπία, την Κένυα, τη Νιγηρία, την Τανζανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μελετούν τρόπους επεξεργασίας των γονιδίων τροπικών φυλών βοοειδών για να τους δώσουν τα ίδια ευνοϊκά γενετικά χαρακτηριστικά που κάνουν τις αγελάδες Holstein τόσο παραγωγικές, ενισχύοντας πιθανώς το γάλα και την παραγωγή πρωτεϊνών των τροπικών φυλών ως και κατά 50%. Αντίστροφα, οι επιστήμονες σκέφτονται επίσης να επεξεργαστούν τα γονίδια των Holstein για να παράγουν μια υπο-φυλή με ένα κοντό, κομψό τρίχωμα, το οποίο θα επέτρεπε στα βοοειδή να ανέχονται την ζέστη.

Αυτό το είδος έρευνας είναι ζωτικής σημασίας γιατί μια αγελάδα ή λίγα κοτόπουλα, κατσίκια ή πρόβατα μπορεί να κάνουν μεγάλη διαφορά στην ζωή των φτωχότερων ανθρώπων του κόσμου, τα τρία τέταρτα των οποίων παίρνουν τα τρόφιμά τους και τα εισοδήματά τους καλλιεργώντας μικρά οικόπεδα. Οι αγρότες με ζώα μπορούν να πουλήσουν αυγά ή γάλα για να πληρώσουν για καθημερινές δαπάνες. Τα κοτόπουλα, ειδικότερα, τείνουν να ανατρέφονται από γυναίκες, οι οποίες είναι πιθανότερο από τους άνδρες να χρησιμοποιήσουν τα έσοδα για να αγοράσουν είδη οικιακής ανάγκης. Τα ζώα βοηθούν τις οικογένειες των αγροτών να πάρουν την διατροφή που χρειάζονται, θέτοντας τα παιδιά σε υγιή ανάπτυξη και επιτυχία στο σχολείο.

Ομοίως, η βελτίωση της παραγωγικότητας των καλλιεργειών είναι θεμελιώδης για την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας. Το 60% των ανθρώπων στην υποσαχάρια Αφρική κερδίζουν την ζωή τους εργαζόμενοι στην γη. Ωστόσο, δεδομένης της γενικά χαμηλής γεωργικής παραγωγικότητας της περιοχής, οι αποδόσεις των βασικών σιτηρών είναι πέντε φορές χαμηλότερες από όσο στην Βόρεια Αμερική. Η Αφρική παραμένει καθαρός εισαγωγέας τροφίμων. Αυτό το χάσμα μεταξύ προσφοράς και ζήτησης μόνο θα διευρυνθεί καθώς αυξάνεται ο αριθμός των στομάτων που πρέπει να τραφούν. Ο πληθυσμός της Αφρικής αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί έως το 2050, φθάνοντας τα 2,5 δισεκατομμύρια, και η παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να ταιριάξει με αυτή την ανάπτυξη για να θρέψει τους ανθρώπους στην ήπειρο. Η πρόκληση θα καταστεί ακόμη πιο δύσκολη καθώς η αλλαγή του κλίματος απειλεί τα μέσα διαβίωσης των μικροκαλλιεργητών στην Αφρική και τη Νότια Ασία.

Η επεξεργασία των γονιδίων για να καταστούν οι καλλιέργειες πιο άφθονες και ανθεκτικές θα μπορούσε να είναι ένα σωσίβιο σε μαζική κλίμακα. Η τεχνολογία ήδη αρχίζει να παρουσιάζει αποτελέσματα, προσελκύοντας δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις και για καλό λόγο. Οι επιστήμονες εξελίσσουν καλλιέργειες με χαρακτηριστικά που ενισχύουν την ανάπτυξή τους, μειώνουν την ανάγκη για λιπάσματα και φυτοφάρμακα, ενισχύουν την θρεπτική τους αξία και καθιστούν τα φυτά ανθεκτικότερα κατά την διάρκεια της ξηρασίας και των καυτών περιόδων. Ήδη, πολλά φυτά που έχουν βελτιωθεί με επεξεργασία γονιδίων αναπτύσσονται και δοκιμάζονται επί του πεδίου, συμπεριλαμβανομένων μανιταριών με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στο ράφι, πατάτες χαμηλής περιεκτικότητας σε ακρυλαμίδιο (ένα πιθανό καρκινογόνο) και σόγιας που παράγει υγιέστερο λάδι.

Για μια δεκαετία, το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates υποστηρίζει την έρευνα σχετικά με την χρήση της επεξεργασίας γονιδίων στην γεωργία. Σε ένα από τα πρώτα έργα που χρηματοδοτήσαμε, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης αναπτύσσουν βελτιωμένες ποικιλίες ρυζιού, συμπεριλαμβανομένης μιας που ονομάζεται ρύζι C4 [7]. Χρησιμοποιώντας επεξεργασία γονιδίων και άλλα εργαλεία, οι επιστήμονες της Οξφόρδης ήταν σε θέση να αναδιοργανώσουν τις κυτταρικές δομές στα φύλλα των φυτών ρυζιού, καθιστώντας το ρύζι C4 πιο αποτελεσματικό στην φωτοσύνθεση, την διαδικασία με την οποία τα φυτά μετατρέπουν το ηλιακό φως σε τροφή, κατά ένα εντυπωσιακό 20%. Το αποτέλεσμα είναι μια καλλιέργεια που δεν παράγει μόνο υψηλότερες αποδόσεις, αλλά χρειάζεται και λιγότερο νερό. Αυτό είναι καλό για την επισιτιστική ασφάλεια, τα μέσα διαβίωσης των αγροτών, και το περιβάλλον, και θα βοηθήσει επίσης τους μικροκαλλιεργητές να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.

Τέτοιες μεταβολές των γονιδιωμάτων των φυτών και ακόμη και των ζώων δεν είναι καινούργιες. Οι άνθρωποι το έχουν κάνει εδώ και χιλιάδες χρόνια μέσω της επιλεκτικής αναπαραγωγής. Οι επιστήμονες άρχισαν να ανασυνδυάζουν μόρια DΝΑ στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και σήμερα η γενετική μηχανική χρησιμοποιείται ευρέως στην γεωργία και στην ιατρική, για να παράγει μαζικά ανθρώπινη ινσουλίνη, ορμόνες, εμβόλια και πολλά φάρμακα. Η επεξεργασία των γονιδίων είναι διαφορετική στο ότι δεν παράγει διαγονιδιακά φυτά ή ζώα -κάτι που σημαίνει ότι δεν συνεπάγεται το συνδυασμό DNA από διαφορετικούς οργανισμούς. Με το CRISPR, τα ένζυμα χρησιμοποιούνται για να στοχεύουν και να εξαλείφουν ένα τμήμα του DNA ή να το μεταβάλλουν με άλλους τρόπους που οδηγούν σε ευνοϊκά ή χρήσιμα χαρακτηριστικά. Το πιο σημαντικό, κάνει την ανακάλυψη και την ανάπτυξη των καινοτομιών πολύ πιο γρήγορη και με μεγαλύτερη ακρίβεια.

ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΟΝΟΣΙΑ

Στην παγκόσμια υγεία, μια από τις πιο υποσχόμενες βραχυπρόθεσμες χρήσεις της επεξεργασίας των γονιδίων είναι η έρευνα για την ελονοσία [8]. Παρότι οι εμποτισμένες με εντομοκτόνα κουνουπιέρες των κρεβατιών και τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα έχουν μειώσει δραματικά τους θανάτους από την ελονοσία τις τελευταίες δεκαετίες, η παρασιτική ασθένεια εξακολουθεί να έχει τρομερό κόστος [σε ζωές]. Κάθε χρόνο περίπου 200 εκατομμύρια κρούσματα ελονοσίας καταγράφονται και περίπου 450.000 άνθρωποι πεθαίνουν από αυτήν, περίπου το 70% από αυτούς είναι παιδιά κάτω των πέντε ετών. Τα παιδιά που επιβιώνουν υποφέρουν συχνά από διανοητικές και σωματικές διαταραχές. Στους ενήλικες, υψηλός πυρετός, ρίγη και αναιμία που προκαλούνται από την ελονοσία μπορούν να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να εργάζονται και παγιδεύουν τις οικογένειές τους σε έναν κύκλο ασθένειας και φτώχειας. Πέρα από τον ανθρώπινο πόνο, το οικονομικό κόστος είναι συγκλονιστικό. Στην υποσαχάρια Αφρική, η οποία φιλοξενεί το 90% όλων των περιπτώσεων ελονοσίας, το άμεσο και έμμεσο κόστος που συνδέεται με την ασθένεια ανέρχεται σε περίπου 1,3% του ΑΕΠ –ένα σημαντικό βάρος για τις χώρες που εργάζονται για να βγουν από την φτώχεια.

Με επαρκή χρηματοδότηση και έξυπνες παρεμβάσεις που χρησιμοποιούν τις υπάρχουσες προσεγγίσεις, η ελονοσία μπορεί να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί σε μεγάλο βαθμό -αλλά όχι εντελώς. Τα υπάρχοντα εργαλεία πρόληψης, όπως ο ψεκασμός των εντόμων και των προνυμφών τους, έχουν μόνο προσωρινό αποτέλεσμα. Η συνήθης θεραπεία για την ελονοσία σήμερα –ένα φάρμακο που προέρχεται από την αρτεμισινίνη, μια ένωση που απομονώνεται από ένα βότανο που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική- μπορεί να ανακουφίζει τα συμπτώματα, αλλά μπορεί επίσης να αφήσει πίσω στο ανθρώπινο σώμα μια μορφή παρασίτου της ελονοσίας που μπορεί πάλι να εξαπλωθεί από τα κουνούπια. Για να χειροτερέψουν τα πράγματα, το παράσιτο της ελονοσίας έχει αρχίσει να αναπτύσσει ανθεκτικότητα στα φάρμακα, και τα κουνούπια αναπτύσσουν αντίσταση στα εντομοκτόνα.

Οι προσπάθειες κατά της ελονοσίας πρέπει να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα υφιστάμενα εργαλεία, αλλά η πρόοδος προς την εξάλειψη θα απαιτήσει επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο σε πολλαπλούς τομείς. Για παράδειγμα, εξελιγμένα συστήματα γεωχωρικής παρακολούθησης, σε συνδυασμό με την υπολογιστική μοντελοποίηση και προσομοίωση, θα επιτρέψουν την προσαρμογή των προσπαθειών κατά της ελονοσίας σε μοναδικές τοπικές συνθήκες. Η επεξεργασία των γονιδίων μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Υπάρχουν περισσότερα από 3.500 γνωστά είδη κουνουπιών παγκοσμίως, αλλά μόνο λίγα από αυτά είναι καλά στην μετάδοση παρασίτων ελονοσίας μεταξύ ανθρώπων. Μόνο τα θηλυκά κουνούπια μπορούν να μεταδώσουν την ελονοσία και έτσι οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το CRISPR για να δημιουργήσουν επιτυχώς γονιδιακά κίνητρα -δημιουργώντας κληρονομικές τροποποιήσεις στα γονίδιά τους- που προκαλούν την στείρωση των θηλυκών ή ωθώντας τα στην παραγωγή κυρίως αρσενικών απογόνων. Οι επιστήμονες διερευνούν επίσης άλλους τρόπους χρήσης του CRISPR για να εμποδίσουν την ικανότητα των κουνουπιών να μεταδίδουν την ελονοσία -για παράδειγμα, εισάγοντας γονίδια που θα μπορούσαν να εξαλείψουν τα παράσιτα καθώς περνούν από το έντερο των κουνουπιών στο δρόμο τους προς τους σιελογόνους αδένες, την βασική οδό με την οποία μεταδίδονται στους ανθρώπους. Με συγκρίσιμους τρόπους, το εργαλείο υπόσχεται επίσης την καταπολέμηση άλλων νόσων που μεταφέρονται από τα κουνούπια, όπως ο δάγκειος πυρετός και ο ιός Zika.

13042018-2.jpg

Γενετικά τροποποιημένα κουνούπια, στην Βραζιλία το 2016 PAULO WHITAKER / REUTERS
---------------------------------------------------------------------------

Ωστόσο, θα χρειαστούν αρκετά χρόνια πριν τα γενετικά τροποποιημένα κουνούπια απελευθερωθούν στην άγρια φύση για δοκιμές επί του πεδίου. Αν και θα πρέπει να απαντηθούν πρώτα πολλά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα, υπάρχει λόγος να είμαστε αισιόδοξοι ότι η δημιουργία κινήτρων γονιδίων σε κουνούπια που διαδίδουν την ελονοσία δεν θα προκαλέσει μεγάλη βλάβη στο περιβάλλον. Αυτό συμβαίνει επειδή οι τροποποιήσεις θα είχαν ως στόχο μόνο τα λίγα είδη που τείνουν να μεταδίδουν την ασθένεια. Και παρόλο που η φυσική επιλογή τελικά παράγει κουνούπια που είναι ανθεκτικά σε οποιαδήποτε γονιδιακά κίνητρα που θα απελευθερωθούν στο φυσικό περιβάλλον, μέρος της αξίας του CRISPR είναι ότι επιταχύνει την ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων -που σημαίνει ότι οι επιστήμονες μπορούν να μείνουν ένα βήμα μπροστά.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ

Όπως και άλλες νέες και δυνητικά ισχυρές τεχνολογίες, η επεξεργασία των γονιδίων εγείρει θεμιτές ερωτήσεις και κατανοητές ανησυχίες για πιθανούς κινδύνους και κακή χρήση. Πώς, λοιπόν, πρέπει να ρυθμιστεί η τεχνολογία; Οι κανόνες που αναπτύχθηκαν πριν από δεκαετίες για τις άλλες μορφές γενετικής μηχανικής δεν ταιριάζουν απαραίτητα. Σημειώνοντας ότι οι γονιδιακά τροποποιημένοι οργανισμοί δεν είναι διαγονιδιακοί, το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα γενετικά τροποποιημένα φυτά είναι σαν φυτά με φυσικές μεταλλάξεις και έτσι δεν υπόκεινται σε ειδικούς κανονισμούς και δεν εγείρουν ιδιαίτερες ανησυχίες για την ασφάλεια.

Η επεξεργασία των γονιδίων σε ζώα ή ακόμα και σε ανθρώπους δημιουργεί πιο περίπλοκα ζητήματα ασφάλειας και δεοντολογίας. Το 2014, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέδωσε κατευθυντήριες γραμμές για την δοκιμή γενετικά τροποποιημένων κουνουπιών, συμπεριλαμβανομένων προτύπων για την αποτελεσματικότητα, την βιοασφάλεια, την βιοηθική και την συμμετοχή του κοινού. Το 2016, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών (National Academy of Sciences) [9] έχτισε πάνω στις κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ με συστάσεις για υπεύθυνη συμπεριφορά στην γονιδιακά καθοδηγούμενη έρευνα στα ζώα. (Το Ίδρυμα Gates συγχρηματοδότησε το έργο αυτό με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, το Ίδρυμα για τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και τον Οργανισμό Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων για την Άμυνα). Αυτές οι συστάσεις υπογράμμισαν την ανάγκη διεξοδικής έρευνας στο εργαστήριο, συμπεριλαμβανομένων των ενδιάμεσων αξιολογήσεων, πριν οι επιστήμονες προβούν σε δοκιμές επί του πεδίου. Ζήτησαν επίσης από τους επιστήμονες να αξιολογήσουν τους οικολογικούς κινδύνους και να εμπλέξουν ενεργά το κοινό, ιδιαίτερα στις κοινότητες και τις χώρες που επηρεάζονται άμεσα από την έρευνα. Όπου διεξάγεται η έρευνα γονιδιακής επεξεργασίας, θα πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι βασικοί ενδιαφερόμενοι –οι επιστήμονες, η κοινωνία των πολιτών, οι κυβερνητικοί ηγέτες και οι τοπικές κοινότητες- από όπου κι αν είναι πιθανό να προκύψουν.

Μέρος της πρόκλησης σχετικά με την ρύθμιση της επεξεργασίας των γονιδίων είναι ότι οι κανόνες και οι πρακτικές σε διάφορες χώρες μπορεί να διαφέρουν σημαντικά. Ένα πιο εναρμονισμένο πολιτικό περιβάλλον θα αποδειχθεί αποτελεσματικότερο και πιθανόν να αυξήσει και τα γενικά πρότυπα. Οι διεθνείς οργανισμοί, ειδικά οι επιστημονικοί, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καθιέρωση παγκόσμιων κανόνων. Εν τω μεταξύ, οι υποστηρικτές της έρευνας για την επεξεργασία γονιδίων πρέπει να εξασφαλίζουν ότι διεξάγεται σύμφωνα με πρότυπα όπως εκείνα που προωθούνται από τον ΠΟΥ και την Εθνική Ακαδημία Επιστημών, ανεξάρτητα από το πού πραγματοποιείται η έρευνα.

Όσον αφορά την έρευνα επεξεργασίας γονιδίων για την ελονοσία, το Ίδρυμα Gates συνεργάστηκε με άλλους για να βοηθήσει τα πανεπιστήμια και τους άλλους φορείς στις περιοχές που επλήγησαν από τη νόσο να διεξάγουν αξιολογήσεις κινδύνου (risk assessments) και να συμβουλεύουν τους περιφερειακούς φορείς για πειράματα και μελλοντικές δοκιμές. Ο στόχος είναι να δοθεί η δυνατότητα στις πληγείσες χώρες και κοινότητες να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην έρευνα, να αξιολογήσουν το κόστος και τα οφέλη της και να λάβουν τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με το εάν και πότε θα εφαρμόσουν την προκύπτουσα τεχνολογία.

Τέλος, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε το κόστος και τους κινδύνους από την αποτυχία να διερευνήσουμε την χρήση νέων εργαλείων όπως το CRISPR για την παγκόσμια υγεία και ανάπτυξη. Τα οφέλη των αναδυόμενων τεχνολογιών δεν πρέπει να προορίζονται αποκλειστικά για τους ανθρώπους στις ανεπτυγμένες χώρες. Ούτε οι σχετικές αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται ανάλογα με το αν θα επωφεληθούν από αυτές. Χρησιμοποιημένη με υπευθυνότητα, η επεξεργασία γονιδίων έχει την δυνατότητα να σώσει εκατομμύρια ζωές και να δώσει την δυνατότητα σε εκατομμύρια ανθρώπους να ξεφύγουν από την φτώχεια. Θα ήταν μια τραγωδία να χαθεί η ευκαιρία.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2018-04-10/gene-editing-good

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.unicefusa.org/stories/new-unicef-report-child-deaths-cut-hal...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/asia/2002-11-01/future-aids
[3] http://www.worldbank.org/en/topic/poverty/overview
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/2017-12-12/let-women-work
[5] https://www.foreignaffairs.com/interviews/2017-08-15/global-health-gets-...
[6] http://www.ctlgh.org/
[7] http://c4rice.irri.org/
[8] https://www.foreignaffairs.com/articles/africa/2013-10-24/cure-africas-c...
[9] http://nas-sites.org/gene-drives/

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition