Η Ουάσιγκτον χρειάζεται μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση προς την Ρωσία

Δεύτερον, η Ουάσινγκτον πρέπει να καταλάβει ότι πολλές από τις ενέργειες της Ρωσίας κατά των Δυτικών χωρών τα τελευταία χρόνια δεν θα ήταν εφικτές χωρίς την ύπαρξη τρωτών σημείων μέσα στην Δύση, είτε είναι η αυξανόμενα κομματικοποιημένη πολιτική στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αδύναμες προβλέψεις περί την κυβερνοασφάλεια είτε μια συμμαχία στην οποία τα μέλη σπάνια συμβάλλουν στην κοινή άμυνα. Παρόλο που ορισμένα από αυτά τα προβλήματα είναι πιο εύκολο να διορθωθούν από άλλα, παρά ταύτα δείχνουν πώς να υποστηριχθούν οι άμυνες των ΗΠΑ.

Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε δύο βασικά προβλήματα. Είτε μέσω της έρευνας που διεξήγαγε ο Ειδικός Σύμβουλος Robert Mueller είτε μέσω των κοινοβουλευτικών επιτροπών του Κογκρέσου, ο αμερικανικός λαός αξίζει να γνωρίζει το εύρος και τον αντίκτυπο της εμπλοκής της Ρωσίας στις εκλογές του 2016. Μια συνεκτική εικόνα των πραγματικών γεγονότων είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε σε αποτελεσματικές διασφαλίσεις κατά μιας μελλοντικής εμπλοκής. Ταυτόχρονα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να στηριχθούν στις πρόσφατες βελτιώσεις των στρατιωτικών δαπανών των μελών του ΝΑΤΟ για να κατανείμουν το βάρος της άμυνας περισσότερο ισομερώς. Οι στρατιωτικές δαπάνες δεν πρέπει να είναι το μοναδικό μέτρο εδώ. Η Ουάσιγκτον πρέπει να ωθήσει και άλλα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να αναπτύξουν την ικανότητα να συμβάλλουν στις στρατιωτικές δυνατότητες της συμμαχίας, καθιστώντας το ΝΑΤΟ έναν οργανισμό λιγότερο καθοδηγούμενο από τις ΗΠΑ, και περισσότερο μια συμμαχία ισότιμων.

Τέλος, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ πρέπει να προσπαθήσουν να επαναδεσμευθούν με την Ρωσία˙ η θερμή ρητορική των τελευταίων ετών έχει δει την ουσιαστική διάλυση των διπλωματικών δεσμών μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Αυτό ανέστειλε την ικανότητα της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών να επιλύουν κρίσεις και να συνεργάζονται για αμοιβαία συμφέροντα. Η ικανότητα των Αμερικανών και Ρώσων διπλωματών να συνεργαστούν για θέματα μη διάδοσης, για παράδειγμα, βοήθησε τελικά στην παραγωγή της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν.

Η Βόρεια Κορέα αποτελεί βασικό ζήτημα και για τα δύο κράτη˙ η προσέλκυση της Ρωσίας στις πολυεθνικές συζητήσεις για την Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση κρίσεων βελτιώνοντας παράλληλα τις επιδεινούμενες διπλωματικές σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας. Πιο σημαντική, όμως, είναι η επιστροφή στις διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο των όπλων, επειδή πολλές από τις Συνθήκες της σημερινής γενιάς αποτυγχάνουν ή πρόκειται να εκπνεύσουν σύντομα. Η Συνθήκη για τις Πυρηνικές Δυνάμεις Μεσαίου Βεληνεκούς (Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty) –την οποία η Ρωσία ίσως σήμερα να παραβιάζει- προσφέρει μια τέτοια ευκαιρία διαπραγμάτευσης, όπως άλλωστε και η επερχόμενη λήξη της νέας Συνθήκης START το 2021.

ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ;

Τελικά, το βασικό εμπόδιο για την βελτίωση των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων είναι πολιτικό: Στο σημερινό εγχώριο κλίμα των ΗΠΑ, τα κίνητρα για την έμφαση στην εχθρότητα αυξάνονται. Η διοίκηση του Τραμπ έχει κίνητρα για να ενεργεί σκληρά προς την Ρωσία ώστε να εξουδετερώσει τις υποψίες που συνδέονται με την συνεχιζόμενη έρευνα του Ειδικού Συμβουλίου, και οι αντίπαλοι του προέδρου βρίσκουν την εχθρότητα ως έναν εξαιρετικό τρόπο να εμπλέξουν τον Τραμπ στην κακή συμπεριφορά της Ρωσίας.

Αυτά τα κίνητρα έχουν οδηγήσει σε μια ασυνάρτητη συνολική προσέγγιση προς την Ρωσία. Μόλις αυτήν την εβδομάδα, η πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη, Νίκι Χέιλι, ανακοίνωσε νέες κυρώσεις για την Ρωσία σχετικά με τις ενέργειές της στην Συρία, μια πολιτική που αντικρούστηκε σχεδόν αμέσως από τον Λευκό Οίκο. Η προσέγγιση της διοίκησης [Τραμπ] προς την Ρωσία φαίνεται να βρίσκεται σε αδιέξοδο μεταξύ των πιο συμφιλιωτικών παρορμήσεων του Trump και των πιο φιλοπόλεμων ενστίκτων και ρητορικών των συμβούλων του και του Κογκρέσου. Εν τω μεταξύ, ο Λευκός Οίκος φαίνεται να μην έχει σχέδια να προλάβει ή να αποτρέψει μελλοντικές εκλογικές παρεμβάσεις από την Ρωσία.

Ακόμα και αν αποδειχθεί αδύνατο στην διοίκηση του Trump να αναπτύξει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις, η σημερινή εστίαση στην εχθρότητα είναι θεμελιωδώς αντιπαραγωγική. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε αμφότερες τις πλευρές θα πρέπει να λάβουν υπόψη ότι η εχθρότητα προς την Ρωσία -είτε είναι η υπερβολική ρητορική είτε είναι οι αντιπαραθετικές πολιτικές αντιδράσεις- είναι πιθανό μόνο να επιδεινώσει την κατάσταση μακροπρόθεσμα.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2018-04-20/ho...