Γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να υποχωρήσει στο Μακεδονικό

Η προπαγάνδα των σλαβόφωνων στασιαστών χρησιμοποιούσε τόσο κατά τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο όσο και μετά την ορολογία της τριμερούς γεωγραφικής Μακεδονίας (Μακεδονία του Αιγαίου, Μακεδονία του Βαρδάρη και Μακεδονία του Πιρίν) σε εκδόσεις, όπως η μελέτη Οι αγώνες του σλαβομακεδονικού λαού για απελευθέρωση (1952)
--------------------------------------------------------------------

Η αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας (makedonski), όπως ήδη προσδιορίζεται το σλαβογενές γλωσσικό ιδίωμα της ΠΓΔΜ, θα προκαλέσει οικειοποίηση της γλωσσικής και ιστορικής πλέον ταυτότητας της Μακεδονίας (αποκλειστικά ελληνικής) από το σλαβικό στοιχείο. Η σλαβική γλωσσική αναφορά της ΠΓΔΜ, μια τεχνητή διαμόρφωση από την Γιουγκοσλαβία τα έτη 1945-1991, είναι διάλεκτος της βουλγαρικής γλώσσας με ορισμένα δάνεια από την σερβική γλώσσα βάσει της έγκριτης γλωσσολογικής βιβλιογραφίας. Εάν, όμως, υφίσταται σύγχρονη ομιλούμενη μακεδονική γλώσσα και μακεδονική εθνότητα, προκαλείται αυτομάτως ο συσχετισμός του εν λόγω πληθυσμού τόσο με τον χώρο της Μακεδονίας εν γένει όσο και με τον ιστορικό χρόνο, με το ιστορικό παρελθόν της Μακεδονίας.

Η αντίληψη ότι υπάρχει μια αρχαία μακεδονική γλώσσα (ελληνική διάλεκτος) [Ancient Macedonian], αλλά επίσης μια νέα μακεδονική γλώσσα (σλαβογενής) [Modern Macedonian], συντελεί στην διαμόρφωση της άποψης ότι οι σλαβόφωνοι της ΠΓΔΜ αποτελούν, έστω εν μέρει, απογόνους των αρχαίων Μακεδόνων, άρα το κράτος της ΠΓΔΜ αποτελεί φορέα με θεμελιωμένα ιστορικά δικαιώματα στην περιοχή της Μακεδονίας (ακόμη και αν θεωρηθούν εκσλαβισμένοι απόγονοι). Η θέση αυτή δεν διαφέρει από τάσεις της ιστοριογραφίας, βάσει των οποίων οι σημερινοί Έλληνες [Modern Greeks] και η σημερινή ελληνική γλώσσα [Modern Greek] δεν σχετίζονται άμεσα παρά μέσω επισωρευτικών ιστορικών διαδικασιών εθνογένεσης με τους αρχαίους Έλληνες [Ancient Greeks ή απλώς Greeks] και την αρχαία ελληνική γλώσσα [Ancient Greek]. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διαμορφώνεται μια αντίληψη περί ιστορικής ταυτότητας, η οποία είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί σε βάρος της ελληνικής κρατικής κυριαρχίας.

Ακόμη και στην ελληνική επικράτεια, όπου υπάρχει μικρού μεγέθους ετερογενής σλαβικός γλωσσικός θύλακας, αυτός τείνει να εξαλειφθεί, καθώς το σλαβογενές ιδίωμα ενός ελαχίστου ποσοστού πολιτών της Ελλάδος στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας προσδιορίζεται ως γλώσσα χαμηλής βιωσιμότητας. Εάν όμως αναγνωρισθεί μακεδονική γλώσσα για το σλαβογενές (βουλγαρίζον) γλωσσικό ιδίωμα των σλαβόφωνων της ΠΓΔΜ, το σλαβογενές ιδίωμα στην Ελλάδα θα γνωρίσει αναβίωση με αρνητικές συνέπειες [9].

Αποδοχή του όρου Μακεδονία ή παραγώγων του θα έχει ως συνέπεια ένας γεωγραφικός όρος να μεταβληθεί σε εθνοτικό όρο, δηλαδή ο όρος Μακεδονία να συνδεθεί αυτομάτως με ένα «μακεδονικό» έθνος (μακεδονική εθνότητα, μακεδονική γλώσσα, Μακεδόνες πολίτες). Η καθιέρωση ενός μακεδονικού έθνους, ενός πληθυσμού-φορέως της πολιτικής ταυτότητας του μακεδονισμού, συνεπάγεται σε βάθος χρόνου την αποκλειστικότητα του όρου για τους σλαβόφωνους πλέον, και όχι για την Ελλάδα [10].

ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΟΝΟΜΑΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΓΔΜ

Η ονομασία Republika Nova Makedonija (Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας) αποτελούν μαζί με την τελευταία προτεινομένη, τις χείριστες από τις προτεινόμενες ονομασίες:

α. Η ονομασία Νέα Μακεδονία συνεπάγεται σε εννοιολογικό επίπεδο την άμεση οικειοποίηση του ιστορικού παρελθόντος και του χώρου της Μακεδονίας. Ένα κράτος με την ονομασία Νέα Μακεδονία καταγράφεται αυτομάτως στην συνείδηση της διεθνούς κοινότητας ως ο νομιμοποιημένος ιστορικός φορέας ή ιστορικός διάδοχος της ιστορικής Μακεδονίας. Νέα Μακεδονία σημαίνει την μετεξέλιξη ενός πληθυσμού, ο οποίος αποτελεί δικαιωματικό ιστορικό φορέα μιας περιοχής, εδώ μάλιστα του συνόλου της Μακεδονίας [κατά τον ίδιο τρόπο η φράση Νέα Ελλάδα στην γενική αντίληψη προσλαμβάνεται ως αναβίωση της αρχαίας Ελλάδας].

β. Αντίστοιχες ονομασίες περιοχών, όπως Νέα Αγγλία στο βορειοανατολικό τμήμα των ΗΠΑ ή Νέα Γαλλία (αρχική ονομασία των γαλλόφωνων κτήσεων του Καναδά) αφορούν σήμερα τμήμα ενός κράτους με άλλη ονομασία, τα οποία δεν χαρακτηρίζονται από γεωπολιτική αντιπαλότητα (ΗΠΑ-Μεγάλη Βρετανία και Καναδάς-Γαλλία), αλλά από άριστες σχέσεις. Οι τελευταίες, άλλωστε, βασίζονται στην κοινή ιστορική κληρονομιά των περιοχών προέλευσης και των εν λόγω περιοχών (ΗΠΑ και γαλλόφωνος Καναδάς ιδρύθηκαν από Άγγλους και Γάλλους εποίκους αντιστοίχως).

γ. Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ταυτοτικός από τον σλαβόφωνο πληθυσμό, προσδιορίζοντας μακεδονικό έθνος (μακεδονική εθνότητα, μακεδονική γλώσσα, Μακεδόνες πολίτες).

Οι ονομασίες Republika Severna Makedonija (Δημοκρατία της Βορείου Μακεδονίας) και Republika Gorna Makedonija (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας) είναι παραπλήσιες και περιέχουν γεωγραφικό προσδιορισμό, ο οποίος αντιδιαστέλλει την επικράτεια της ΠΓΔΜ από την ελληνική επικράτεια.

α. Η έννοια της Βορείου ή Άνω Μακεδονίας συνεπάγεται την δυνατότητα προβολής ενός προπαγανδιστικού εγχειρήματος εδαφικής ολοκληρώσεως της νοητής ενότητας της Μακεδονίας σε βάρος της ελληνικής επικρατείας.

β. Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ταυτοτικός από τον σλαβόφωνο πληθυσμό, προσδιορίζοντας μακεδονικό έθνος (μακεδονική εθνότητα, μακεδονική γλώσσα, Μακεδόνες πολίτες).

Η ονομασία Republika Vardarska Makedonija (Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη) περιέχει γεωγραφικό προσδιορισμό.