Η Σουηδία δεν εξαιρείται

Το γερμανικό μοντέλο, βασισμένο στους επαναλαμβανόμενους μεγάλους συνασπισμούς των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών με τους Σοσιαλδημοκράτες, θα απαιτούσε έναν ευρύ αριστερο-δεξιό συνασπισμό στον οποίο οι Σοσιαλδημοκράτες της Σουηδίας θα συνεργάζονται με τους Μετριοπαθείς, μαζί με μικρότερα κεντρώα κόμματα όπως οι Φιλελεύθεροι, οι Πράσινοι, οι Χριστιανοδημοκράτες και το Κεντρώο Κόμμα. Αυτό θα δημιουργούσε μια βιώσιμη κεντρώα κυβέρνηση, αλλά θα άνοιγε επίσης χώρο για τα κόμματα της αντιπολίτευσης ώστε να αναπτυχθούν στις πλευρές του συνασπισμού: Το Αριστερό Κόμμα στα αριστερά και οι Σουηδοί Δημοκράτες στην εθνικιστική δεξιά.

Ο γραμματέας του Κόμματος των Μετριοπαθών, Gunnar Strommer, σε συνέντευξη Τύπου στην Στοκχόλμη, Σεπτέμβριος 2018. TT NEWS AGENCY / REUTERS
--------------------------------------------------------------------

Στο μοντέλο της Δανίας, βασισμένο στον de facto συνασπισμό της κεντροδεξιάς του Venstre με το δεξιό λαϊκιστικό Κόμμα του Δανικού Λαού, ένα συντηρητικό μπλοκ υπό την ηγεσία των Μετριοπαθών θα δημιουργούσε μια κυβέρνηση με την βοήθεια των Σουηδών Δημοκρατών. Αυτό θα πόλωνε την σουηδική πολιτική κατά μήκος ενός ανανεωμένου άξονα αριστεράς-δεξιάς, με τον εθνικισμό να γίνεται η ιδεολογική βάση της δεξιάς. Το αποτέλεσμα αυτό φαίνεται απίθανο τώρα, αφού όλα τα κεντροδεξιά κόμματα δήλωσαν ότι δεν θα διαπραγματευτούν με τους Σουηδούς Δημοκράτες, αλλά θα μπορούσαν να αλλάξουν γνώμη καθώς θα μακραίνουν οι διαπραγματεύσεις.

Στο μοντέλο των ΗΠΑ, οι Σοσιαλδημοκράτες θα προσπαθούσαν να διασπάσουν το κεντροδεξιό μπλοκ, απομακρύνοντας τα μικρότερα, πιο κεντρώα κόμματα, παρόμοια με το πώς οι Δημοκρατικοί προσπάθησαν να απομακρύνουν από το 2016 τους μετριοπαθείς, κεντροδεξιούς Ρεπουμπλικανούς ψηφοφόρους. Αυτό θα άφηνε την Σουηδία με ένα ευρύ κεντρο-αριστερό μπλοκ απέναντι σε ένα σαφώς συντηρητικό, εθνικιστικό μπλοκ.

Ακόμα κι αν οι Σουηδοί Δημοκράτες εισέλθουν σε ένα συνασπισμό, η οποιαδήποτε κυβέρνηση σχεδόν σίγουρα θα αφήσει άθικτα τα βασικά στοιχεία της σουηδικής πολιτικής -ειδικά όταν πρόκειται για την οικονομία και την εθνική ασφάλεια. Η ΕΕ, η ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα της Σουηδίας, η βιομηχανική βάση που βασίζεται στις εξαγωγές της χώρας και η στενή συνεργασία της με το ΝΑΤΟ αποτελούν πραγματικές εγγυήσεις γι’ αυτό. Αλλά οι πτυχές της πολιτικής που επηρεάζονται περισσότερο από τα θέματα ταυτότητας –η κουλτούρα, ο νόμος και η τάξη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κυρίως η μετανάστευση- θα μπορούσαν να υποστούν αλλαγές, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα. Από το 2015, η Σουηδία έχει ήδη μετατοπιστεί ταχύτατα, από το να προωθεί μια από τις πιο ανοιχτές πολιτικές μετανάστευσης της ΕΕ στην υιοθέτηση μιας από τις πιο περιοριστικές. Οι εκλογές της Κυριακής έφεραν στην επιφάνεια μακροχρόνιες συγκρούσεις για την ταυτότητα, και με τόσο μεγάλη αβεβαιότητα στην ατμόσφαιρα, η Σουηδία -μια χώρα που κάποτε πρωτοστάτησε στην δημιουργία του κράτους πρόνοιας- θα μπορούσε πάλι να γίνει πρωτοπόρος, αυτή την φορά για κάτι ριζικά διαφορετικό.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/sweden/2018-09-10/swedish-unexce...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/germany/2017-09-25/future-german...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/sweden/2014-09-18/end-swedish-ex...
[3] https://www.foreignaffairs.com/reviews/review-essay/2018-08-13/good-fenc...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2016-10-17/populis...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition