Ο τρομερός στρατός της Αμερικής

Ένας στρατιώτης των ΗΠΑ στοχεύει με το τουφέκι του μια πόρτα αφότου δέχθηκε πυρά από τους Ταλιμπάν ενώ ήταν σε περιπολία στην επαρχία Κανταχάρ του Αφγανιστάν. Τον Απρίλιο του 2012. BAZ RATNER / REUTERS
--------------------------------------------------------------------------------

Οι αυταπάτες αυτής της επανάστασης ήταν εμφανείς ήδη από το 1982, στην αποτελεσματικότητα των γαλλικών πυραύλων Exocet που χρησιμοποίησε ο στρατός της Αργεντινής ενάντια στα βρετανικά πολεμικά πλοία κατά την διάρκεια του πολέμου των Φώκλαντ [7]. Την ίδια στιγμή, το ΝΑΤΟ πρότεινε την ιδέα της μάχης αέρος-ξηράς (AirLand Battle), την οποία οραματίστηκε με την χρήση νέων τύπων εξελιγμένων πυρομαχικών για χτυπήματα ακριβείας κρίσιμων στόχων πίσω από τις πρώτες γραμμές σε περίπτωση σύγκρουσης με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. (Ενθυμούμενοι το «πρώτο αντιστάθμισμα» (first offset) -την εξάρτηση του ΝΑΤΟ από τα πυρηνικά όπλα για την αντιμετώπιση των μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων των εχθρών του- κάποιοι το αποκαλούσαν αυτό ως το «δεύτερο αντιστάθμισμα», στηριζόμενοι στην υψηλή τεχνολογία των συμβατικών δυνάμεων του [ΝΑΤΟ] για την αντιμετώπιση της ποσοτικής υπεροχής [των αντιπάλων του]).

Το κοινό άρχισε να λαμβάνει γνώση αυτές τις εξελίξεις κατά την διάρκεια του πολέμου του Κόλπου το 1990-91, καθώς ο βομβαρδισμός με λέιζερ έπαιζε το ίδιο καλά στην τηλεόραση όπως έκανε και στο πεδίο της μάχης. Οι βόμβες καθοδηγούμενες από GPS έφτασαν λίγα χρόνια αργότερα, και τελικά ακολουθήθηκαν από οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones). Όλα αυτά τα αμερικανικά όπλα μπορούν τώρα να χρησιμοποιηθούν σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες μέσω των «βρόχων αισθητήρα-σκοπευτή» που εκμεταλλεύονται τις αξιοσημείωτες εξελίξεις στα συστήματα αναγνώρισης, όπως το «ανοιχτό μάτι» (“unblinking eye”) πολλών δεκάδων αεροσκαφών και δορυφορικών επικοινωνιών που μοιράζονται στόχευση, βίντεο και κρίσιμα δεδομένα σε ολόκληρο τον στρατό σε πραγματικό χρόνο.

Οι βόμβες καθοδήγησης ακριβείας αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% των πυρομαχικών που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο του Κόλπου. Σε πρόσφατες συγκρούσεις, αντιπροσώπευαν περίπου το 90%, με δραματική επίπτωση στην πορεία της μάχης. Ως αποτέλεσμα, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου τώρα μιλάνε για ένα «τρίτο αντιστάθμισμα» -την ελπίδα, την οποία υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ο [πρώην] υπουργός Άμυνας Ashton Carter και ο [πρώην] αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Robert Work, ότι θα είναι δυνατόν να βασιστούμε στην σύγχρονη ISR και σε εξοπλισμό ακριβείας για να αντισταθμίσουμε, για παράδειγμα, μεγαλύτερους κινεζικούς πυραύλους, αεροσκάφη, πλοία και υποβρύχιες δυνάμεις στα ύδατα του δυτικού Ειρηνικού.

Ωστόσο, παρ’ όλη αυτή την πρόοδο, υπάρχουν όρια στο τι μπορούν να επιτύχουν οι αντισταθμιστικές εχθροπραξίες και η προηγμένη τεχνολογία από μόνα τους. Για παράδειγμα, οι στόχοι πρέπει να τίθενται με ακρίβεια -κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο αν οι στόχοι αυτοί είναι σε πόλεις, δάση ή ζούγκλες ή είναι κρυμμένοι ή υπόγειοι. Επιπλέον, τα προηγμένα δίκτυα αισθητήρων και επικοινωνιών μπορεί να αποδειχθούν ευάλωτα όταν ο πόλεμος διεξάγεται με τεχνολογικά εξελιγμένους αντιπάλους.

Ο πόλεμος στην ξηρά παραμένει επίσης πολύπλοκος, ιδιαίτερα όταν γίνονται μάχες σε πόλεις ή εναντίον ενός αντιπάλου που προσπαθεί να κρύψει ή να αποκρύψει τι γίνεται (όπως η κατάσχεση της Κριμαίας από την Ρωσία το 2014 με την χρήση των «μικρών πράσινων ανθρώπων» -μυστηριώδεις στρατιώτες με ομοιόμορφες στολές). Οι μελλοντικές πολεμικές συγκρούσεις θα μπορούσαν να περιπλέκονται με την εισαγωγή χημικών ουσιών, ηλεκτρομαγνητικών παλμών ή ακόμη και πυρηνικών όπλων ή να πραγματοποιούνται σε ζώνη πολέμου που έχει πληγεί από πανδημική μολυσματική ασθένεια. Και δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε σενάρια στα οποία οι δυνάμεις των ΗΠΑ θα είναι υπεύθυνες για την αποκατάσταση της τάξης σε ένα χαοτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την κατάρρευση σύνθετων συστημάτων τα οποία συνήθως παρέχουν βασικές υπηρεσίες σε εκατομμύρια ανθρώπους.

Δεδομένων όλων αυτών, πώς θα πρέπει η διοίκηση να χειριστεί την πολιτική άμυνας; Αξιοποιώντας τις υπάρχουσες πολιτικές και εστιάζοντας στην προετοιμασία του στρατού για πολλαπλές αποστολές, συνεχίζοντας την επανεξισορρόπηση της προσοχής του Ναυτικού στον Ειρηνικό, αντιτιθέμενη στην Κίνα και την Ρωσία και διατηρώντας επαρκείς πόρους για να στηρίξει μια ισχυρή δύναμη.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ