Ο σωστός τρόπος διαχείρισης της πυρηνικής Βόρειας Κορέας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο σωστός τρόπος διαχείρισης της πυρηνικής Βόρειας Κορέας

Η διερεύνηση των επιλογών «Left-of-Launch» είναι ένα επικίνδυνο λάθος

Η Βόρεια Κορέα είναι μια δύναμη πυρηνικών όπλων και παρόλο που ο Kim Jong Un υπέγραψε σε τρεις διακηρύξεις φέτος που υποσχέθηκαν «αποπυρηνικοποίηση» -δύο με τον πρόεδρο της Νότιας Κορέας Moon Jae-in [1] και μια με τον Αμερικανό πρόεδρο Donald Trump- δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα εγκαταλείψει την πυρηνική του ικανότητα οποτεδήποτε σύντομα. Θεωρεί ότι τα πυρηνικά όπλα είναι ουσιώδη για την επιβίωση του καθεστώτος του και, τελικά, για την ασφάλειά του. Ο ντε φάκτο αρχηγός κράτους της Βόρειας Κορέας, Kim Yong Nam, υπονόησε ότι οι πυρηνικές δυνατότητες -το «πολύτιμο σπαθί» της χώρας- μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας για την οικονομία της χώρας, επίσης: Τις περιγράφει ως ενεργοποιητές παρά ως εμπόδια της οικονομικής ανάπτυξης [2].

20112018-1.jpg

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Kim Jong Un, παρακολουθεί την εκτόξευση πυραύλων μεγάλης εμβέλειας στην Βόρεια Κορέα, τον Φεβρουάριο του 2016. KYDO VIA REUTERS
----------------------------------------------------------------------

Η Ουάσινγκτον πρέπει να δεχτεί ότι η Βόρεια Κορέα θα παραμείνει πυρηνική δύναμη για το άμεσο μέλλον και να διαχειριστεί ανάλογα την κατάσταση. Επί 70 χρόνια, η συμμαχία ΗΠΑ-Νότιας Κορέας διατήρησε επιτυχώς την αποτροπή στην Κορεατική Χερσόνησο, εμποδίζοντας την επανάληψη των εχθροπραξιών αφότου η ανακωχή του 1953 τερμάτισε τον πόλεμο της Κορέας. Τώρα, το ζήτημα είναι να οικοδομηθεί και να διατηρηθεί μια σταθερή αποτρεπτική σχέση με μια πυρηνικά εξοπλισμένη Βόρεια Κορέα, ένα αιωνίως ανασφαλές κράτος με μια θεμελιωδώς δύσπιστη στάση απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η νέα πραγματικότητα των δυνατοτήτων της Βόρειας Κορέας -συμπεριλαμβανομένης της απειλής για τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες- απαιτεί προσεκτική σκέψη για το πώς η Ουάσιγκτον μπορεί να επηρεάσει την πυρηνική λήψη αποφάσεων στην Πιονγκγιάνγκ. Μια σταθερή αποτρεπτική σχέση προϋποθέτει ο Κιμ να αισθάνεται ασφαλής για το οπλοστάσιο του, όχι ανασφαλής.

Ένα παράδειγμα μιας αντιπαραγωγικής στάσης είναι η ευρέως αναφερθείσα [3] προσπάθεια των ΗΠΑ να αναπτύξουν τεχνικές «left-of-launch», οι οποίες σχεδιάστηκαν για να αχρηστεύουν τα βλήματα της Βόρειας Κορέας πριν μπορέσουν να εκτοξευθούν. Οι υπεύθυνοι για την λήψη αποφάσεων στη Βόρειο Κορέα, συμπεριλαμβανομένου του Kim, γνωρίζουν πολύ καλά αυτήν την επιδίωξη. Αν και η προοπτική της απενεργοποίησης των πυραύλων ενός αντιπάλου πριν από την εκτόξευσή τους μπορεί να ακούγεται σαν κάτι εκ των ων ουκ άνευ για όσους ενδιαφέρονται να υπερασπιστούν τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους από πυρηνική επίθεση, η προσπάθεια μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα με τρόπους ιδιαίτερα αποσταθεροποιητικούς. Στην πραγματικότητα, δεδομένων των όσων είναι δημοσίως γνωστά σχετικά με τις δυνατότητες της Βόρειας Κορέας και τα συστήματα και τις διαδικασίες πυρηνικής διοίκησης και ελέγχου [που διαθέτει], η συνεχής αναζήτηση από τις ΗΠΑ τέτοιων τεχνικών θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά την πιθανότητα πυρηνικού πολέμου.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΠΙΟΝΓΚΓΙΑΝΓΚ

Ο Κιμ ξεκίνησε το 2018 υπενθυμίζοντας στον κόσμο ακριβώς αυτόν τον κίνδυνο. Επιδιώκοντας να θέσει τέρμα στις μακρόχρονες φήμες για ένα αμερικανικό περιορισμένο χτύπημα «ματωμένης μύτης» (bloody nose) στην Κορέα [4], επέμεινε στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «δεν θα τολμήσουν να εισβάλουν σ’ εμάς επειδή έχουμε σήμερα ένα ισχυρό πυρηνικό αποτρεπτικό». Και πρόσθεσε: «Το σύνολο της ηπειρωτικής χώρας τους είναι εντός της εμβέλειας του πυρηνικού μας χτυπήματος και το πυρηνικό κουμπί βρίσκεται στο γραφείο μου όλη την ώρα˙ οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται απλώς για απειλή, αλλά για πραγματικότητα». Στην ίδια ομιλία, ο Κιμ ζήτησε τη μαζική παραγωγή του τερατώδους βαλλιστικού πυραύλου και των πυρηνικών όπλων που είχε δοκιμάσει τους προηγούμενους μήνες, μην αφήνοντας καμιά αμφιβολία ότι θεωρεί την Βόρεια Κορέα μια δύναμη λειτουργικών πυρηνικών όπλων.

Το σχόλιο του Kim περί «πυρηνικού κουμπιού» σχεδιάστηκε για να τραβήξει την προσοχή σε μια συγκεκριμένη πτυχή του πυρηνικού αποτρεπτικού της Βόρειας Κορέας: Ότι ήταν λειτουργικό και ότι τελικά μόνο αυτός ο ίδιος ήλεγχε την πυρηνική εκτόξευση. Αλλά για οποιοδήποτε πυρηνικό κράτος, οι καταστρεπτικές δυνατότητες δεν δημιουργούν από μόνες τους αποτρεπτική ή στρατηγική σταθερότητα με έναν αντίπαλο. Όπως έμαθαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση [5] κατά τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, ένα ισχυρό σύστημα πυρηνικής διοίκησης και ελέγχου είναι κάτι περισσότερο από μια δεύτερη σκέψη˙ είναι κρίσιμο για την πρόληψη του πυρηνικού πολέμου.

Ο Κιμ αντιμετωπίζει τώρα την πρόκληση της διαχείρισης και του ελέγχου της πυρηνικής ικανότητας της χώρας του, κυρίως με την λήψη κρίσιμων αποφάσεων σχετικά με το ποιος μπορεί να εγκρίνει και να εξαπολύσει πρακτικά πυρηνικά όπλα, πότε και υπό ποιες συνθήκες. Όπως κάθε άλλος ηγέτης που ασκεί εξουσία πάνω σε ένα πυρηνικό οπλοστάσιο, ο Κιμ θα πρέπει να ελιχθεί στο λεγόμενο δίλημμα «πάντα-ποτέ» (always-never) της πυρηνικής διοίκησης και ελέγχου. Όπως διατυπώθηκε από τον πολιτικό επιστήμονα Peter Feaver [6], το δίλημμα αναφέρεται στο γεγονός ότι «οι ηγέτες θέλουν μια υψηλή διαβεβαίωση ότι τα [πυρηνικά] όπλα θα λειτουργούν πάντα όταν διευθύνονται, και μια παρόμοια διασφάλιση ότι τα όπλα δεν θα χρησιμοποιηθούν ποτέ χωρίς άδεια». Οι πυρηνικές δυνάμεις χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό μεθόδων και διαδικασιών για την εξισορρόπηση αυτών των προτεραιοτήτων, τόσο θετικές όσο και αρνητικές (έτσι ώστε τα πυρηνικά όπλα να μην μπορούν να εξαπολυθούν αλλιώς).

Για τον Κιμ, αυτό θα σημαίνει ότι τα πυρηνικά του όπλα παραμένουν αρκετά ετοιμοπόλεμα για να αποτρέψουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά κι ότι η διαδικασία εκτόξευσης δεν είναι τόσο κατ’ εξουσιοδότηση ή χαλαρή ώστε να διακινδυνεύσει μια μη εξουσιοδοτημένη ή τυχαία εκτόξευση -ένα γεγονός που θα προκαλέσει μια αντίδραση η οποία σίγουρα θα καταστρέψει το καθεστώς του. Παρόλο που λίγα είναι δημοσίως γνωστά για την πυρηνική υποδομή διοίκησης και ελέγχου της Βόρειας Κορέας, η χώρα έχει κάνει σαφείς τουλάχιστον κάποιες βασικές συνιστώσες του πυρηνικού δόγματος. Για παράδειγμα, το Εργατικό Κόμμα της Κορέας ενέκρινε το 2013 τον Νόμο για την Εδραίωση της Θέσης της Κατάστασης των Πυρηνικών Όπλων (Law on Consolidating Position of Nuclear Weapons State) [7]. Αυτός ο νόμος, μεταξύ άλλων, κατέστησε σαφές ότι «τα πυρηνικά όπλα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με τελική εντολή του Ανώτατου Διοικητή του Κορεατικού Λαϊκού Στρατού για να αποκρούσουν εισβολή ή επίθεση από εχθρικό πυρηνικό κράτος και να κάνουν χτυπήματα αντιποίνων».

Η δήλωση αυτή ξεκαθάρισε ότι μόνο ο Κιμ -ο οποίος σήμερα κατέχει τον τίτλο του Ανώτατου Διοικητή του Λαϊκού Στρατού της Κορέας- θα μπορούσε να διατάξει μια εκτόξευση. Περιέγραψε επίσης τις συνθήκες υπό τις οποίες η Βόρεια Κορέα θα χρησιμοποιούσε το πυρηνικό της οπλοστάσιο, αλλά το έκανε με μια αόριστη γλώσσα σχεδιασμένη να φανερώνει πολύ λίγα και να μεγιστοποιεί την χρήσιμη ασάφεια. Δεδομένων των δυνατοτήτων του καθεστώτος, των κινήτρων και της ασύμμετρης ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ της Βόρειας Κορέας και των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους, η πυρηνική πρώτη χρήση παραμένει μια πιθανή ορθολογική επιλογή για τον Kim [8]. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η απόκτηση ενός βαλλιστικού πυραύλου διηπειρωτικής εμβέλειας πέρυσι ήταν μια εξαιρετικά μεγάλη υπόθεση [9]: Ολοκλήρωσε την βάση για την ορθολογική πυρηνική στρατηγική του. Στο παρελθόν, η χρήση από τον Kim πυρηνικών όπλων θεάτρου [επιχειρήσεων] στην περιοχή της βορειοανατολικής Ασίας θα σήμαινε την οριστική καταστροφή του. Τώρα, ωστόσο, μπορεί να κρατήσει σε εφεδρεία ένα οπλοστάσιο ICBM για να έχει κάποια ελπίδα να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα ώστε να αποτρέψει μια εισβολή στην επικράτειά του και να έχει μια μαχητική πιθανότητα να αποτρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το να πιέσουν, δεδομένης της ικανότητάς του να κρατά το έδαφος των ΗΠΑ σε κίνδυνο.

Η πρόσφατη διπλωματία μεταξύ Ουάσινγκτον και Πιονγκγιάνγκ, όσο αργά κι αν κινείται, έχει ως στόχο να μειώσει τις πιθανότητες του πολέμου, έτσι ώστε το 2018 το ζήτημα της βορειοκορεατικής διοίκησης και ελέγχου να μην φαίνεται άμεσα σημαντικό. Αλλά το πυρηνικό οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας βρίσκεται εδώ για να μείνει [10] και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι εντάσεις που χαρακτήρισαν τα τέλη του 2017 δεν θα επιστρέψουν σε κάποια στιγμή. Το ζήτημα του τι θα συμβεί σε μια νέα περίοδο κρίσης θα πρέπει να είναι ανησυχητικό.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ LEFT-OF-LAUNCH

Το πρωτόγνωρο ενδιαφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών για την προληπτική απενεργοποίηση των βορειοκορεατικών οχημάτων πυρηνικής παράδοσης ενισχύει τέτοιες ανησυχίες. Υπό την διοίκηση του Ομπάμα, το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας -σε συντονισμό με τμήματα της κοινότητας πληροφοριών- άρχισε να μελετά τις τεχνικές left-of-launch [3] για το σαμποτάζ των εκτοξεύσεων της Βόρειας Κορέας.

Δεν γνωρίζουμε πολλά για το κατά πόσο αυτές οι προσπάθειες έχουν πραγματοποιηθεί στην πράξη, αλλά θεωρητικά οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιδιώξουν να χρησιμοποιήσουν εξ αποστάσεως σαμποτάζ -προφανώς μέσω μη αποκαλυφθεισών κυβερνητικών δυνατοτήτων- για να απενεργοποιήσουν ή να αλλοιώσουν συγκεκριμένα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών της βορειοκορεατικής εκτόξευσης πυραύλων και [τους σχετικούς] υπολογιστές. Μια άλλη προσέγγιση μπορεί να είναι η διακοπή των αλυσίδων εφοδιασμού της κατασκευής πυραύλων. Ένα μη διαβαθμισμένο έγγραφο του Υπουργείου Άμυνας του Μαΐου του 2017, το οποίο διέρρευσε, [11] περιγράφει τεχνικές που θα ήταν τόσο «μη κινητικές» όσο και μη εμπίπτουσες στον ορισμό του χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ως «χρήση βίας». Αλλά για την Βόρειο Κορέα, η επίδραση της αποστολής left-of-launch δεν θα ήταν πολύ διαφορετική από εκείνη ενός παλαιού τύπου χτυπήματος αντιστάθμισης: Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έθεταν εκτός ενεργείας τα βλήματα της Βόρειας Κορέας πριν καν χρησιμοποιηθούν ποτέ.

Οι ελπίδες για την βιωσιμότητα ορισμένων τεχνικών left-of-launch -ιδιαίτερα το απομακρυσμένο σαμποτάζ- θα πρέπει να μετριάζονται. Ούτε οι αντίστροφης μηχανικής ρωσικοί πύραυλοι Scud της εποχής του Ψυχρού Πολέμου της Βόρειας Κορέας, ούτε οι νεώτεροί τους, κατασκευασμένοι στην Βόρεια Κορέα, είναι πιθανό να είναι ψηφιακά δικτυωμένοι. Είναι πολύ απίθανο ότι μια μονάδα στοιχείων της Cyber Command (Κυβερνο-Διοίκησης) των ΗΠΑ θα είναι σε θέση να γυρίσει έναν διακόπτη στο Fort Meade του Μέριλαντ και έτσι να απενεργοποιήσει έναν οδικά μετακινούμενο εκτοξευτή πυραύλων στην επαρχία Chagang της Βόρειας Κορέας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να παραβιάσουν πιο μετριοπαθώς -και αποτελεσματικότερα- τον δικτυωμένο εξοπλισμό που συνδέεται με την κατασκευή πυραύλων της Βόρειας Κορέας, προκειμένου να φυτέψουν ατέλειες σε σειριακά παραγόμενους πυραύλους. Αλλά η τελική ικανότητα left-of-launch για την Ουάσινγκτον -και αυτό που θα ήταν δελεαστικό σε μια σοβαρή κρίση- θα ήταν να παραβιάσει την ικανότητα του Κιμ να πιέσει το περίφημο πυρηνικό κουμπί του. Ανάλογα με την υποδομή διοίκησης και ελέγχου της Βόρειας Κορέας -είτε βασίζεται σε ραδιοφωνικές, κυψελοειδείς, οπτικών ιών, είτε ίσως σύντομα και δορυφορικές επικοινωνίες- αυτό μπορεί να είναι το πιο ελπιδοφόρο μέσο για την αποτροπή μιας εκτόξευσης από την Βόρεια Κορέα.

Ωστόσο, η ίδια η συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες left-of-launch είχε αμφίβολη επίπτωση στην πυρηνική σταθερότητα -ακόμη και αν η έκθεση του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ψυχολογική ενέργεια για να αμφισβητήσει την ικανότητα του Κιμ να ελέγχει την δύναμή του. Η προοπτική ότι ο άμεσος έλεγχός του σχετικά με το πυρηνικό κουμπί θα μπορούσε να υποστεί σαμποτάζ δίνει κίνητρο στον Κιμ να αποκτήσει διαφορετικά μέσα για να κάνει διαθέσιμη μια πυρηνική εκτόξευση, κλίνοντας έτσι προς την πλευρά του κινδύνου στο δίλημμα always-never. Το κίνητρο για να το κάνει αυτό ενισχύεται επικίνδυνα σε περίπτωση [12] μιας ανανεωμένης κρίσης στη χερσόνησο. Σε ένα τέτοιο σενάριο, για να διατηρήσει μια αξιόπιστη αποτρεπτική στάση, ο Kim σχεδόν σίγουρα θα προσπαθήσει να μεταβιβάσει κάποια εξουσία πριν από ένα χτύπημα και ίσως ακόμη και να διατάξει ώστε πυρηνικές κεφαλές της Βόρειας Κορέας, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα αποθηκεύονται χωριστά σε καιρό ειρήνης, να φορτωθούν στα οχήματα παράδοσής τους. Η ιστορία του Λαϊκού Στρατού της Κορέας υποδηλώνει ότι αυτός ο τύπος αποκέντρωσης θα ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστος, αλλά οι απαιτήσεις της λειτουργίας πυρηνικών δυνάμεων μπορεί να οδηγήσουν σε τέτοιου είδους αλλαγές, ειδικά σε μια κρίση.

Επειδή ο Kim δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη ότι το καθεστώς ή το οπλοστάσιό του θα επιβιώσει από μια επίθεση των ΗΠΑ, ο προγραμματισμός για οποιαδήποτε κρίση με την Βόρεια Κορέα θα πρέπει να συνεκτιμά την πιθανότητα μιας απότομης μετατόπισης των διαδικασιών διοίκησης και ελέγχου της Βόρειας Κορέας που καθιστούν πολύ πιο πιθανή την εκτόξευση των πυρηνικών όπλων. Το συνεχές ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τις δυνατότητες του left-of-launch ενδέχεται να ωθήσει την Βόρεια Κορέα να αναζητήσει κάποιο είδος μηχανισμού [13], διασφαλίζοντας ότι η τελική κατάρρευση του Κιμ ή ακόμη και οι φήμες γι’ αυτήν στην ομίχλη του πολέμου, θα οδηγήσουν στην εξαπόλυση όλων και όποιων πυρηνικών όπλων θα ήταν διαθέσιμα στον Κορεατικό Λαϊκό Στρατό.

Επιπλέον, δεδομένης της δημοσιοποιημένης εξέτασης από τις ΗΠΑ των μέτρων left-of-launch, κάθε αντίληψη ότι η Ουάσινγκτον προσπαθεί να απενεργοποιήσει την δύναμη της Βόρειας Κορέας -έστω και αν δεν το κάνει- θα μπορούσε να πείσει γρήγορα τον Kim ότι βρίσκεται σε κατάσταση «χρησιμοποίησέ τα ή απώλεσέ τα». Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα πολύ μεγαλύτερο πυρηνικό χτύπημα στην αρχή μιας σύγκρουσης από ό, τι προβλέπει κανείς, καθώς ο Κιμ φοβάται ότι έχει ένα περιορισμένο παράθυρο για να εκτοξεύσει όχι μόνο τους πυραύλους βεληνεκούς θεάτρου, αλλά και τους ICBM στις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΔΙΕΥΘΕΤΩΝΤΑΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ

Αυτά τα σενάρια μπορεί να φαίνονται υπερβολικά, δεδομένης της διπλωματικής διαδικασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη με την Βόρεια Κορέα, αλλά είναι ακριβώς αυτά που απαιτούν προβλεψιμότητα. Η Ουάσιγκτον πρέπει να σταθμίσει τα οφέλη των επιχειρήσεων left-of-launch έναντι του κόστους.

Αν ένας συμβατικός πόλεμος αρχίσει στην χερσόνησο, με μια πυρηνική κλιμάκωση ως υφιστάμενο κίνδυνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα προσπαθήσουν να απενεργοποιήσουν ή να καταστρέψουν αμέσως τα πυρηνικά στοιχεία της Βόρειας Κορέας. Σε αυτό το αφήγημα, οι δυνατότητες left-of-launch είναι μια επιθυμητή προσθήκη σε οποιαδήποτε κινητική δράση μπορεί να είναι πιθανή. Αν το να βγάλουμε εκτός [λειτουργίας] τα φυσικά όπλα της Βόρειας Κορέας θα χρειαζόταν πολλούς γύρους εξόδου αεροσκαφών σε μια σύγκρουση, για παράδειγμα, οι δυνατότητες left-of-launch θα μπορούσαν να παράσχουν το πρόσθετο μέσον που απαιτείται για την πρόληψη ενός πυρηνικού αφανισμού. Αλλά όταν κάποιος θεωρήσει ότι η Βόρεια Κορέα ήδη τα γνωρίζει όλα αυτά, το κόστος του of left-of-launch αρχίζει γρήγορα να ξεπερνά τα οφέλη.

Η Πιονγκγιάνγκ είναι πιθανό να ερμηνεύσει το δημοσιευμένο ενδιαφέρον των ΗΠΑ στις τεχνικές left-of-launch με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Για παράδειγμα, το αδιαβάθμητο έγγραφο του Μαΐου του 2017 [11] που περιγράφει τις «προ-συγκρουσιακές επιχειρήσεις left-of-launch» δήλωνε ότι θα ήταν νόμιμες ενάντια σε μια επικείμενη πυραυλική απειλή, χωρίς να ορίζουν τι θα σημαίνει «επικείμενη». Στην βορειοκορεατική ανάγνωση, οι λεπτομέρειες και οι τεχνικές μπορεί να είναι καινοφανείς, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ενοχλητικό και νέο είδος αντιστάθμισης, με όλα τα μειονεκτήματά του. Ενθαρρύνει την Βόρεια Κορέα να οικοδομήσει ένα ευρύτερο, πιο διαφοροποιημένο σύστημα και να ξεκινήσει πρώτη πριν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορέσουν να την αφοπλίσουν.

Για να διαχειριστεί και να μειώσει βραχυπρόθεσμα την πυρηνική ένταση με την Βόρεια Κορέα, το Πεντάγωνο θα πρέπει να δημοσιεύσει μια δημόσια έκθεση σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιούν τα αποκαλούμενα μη κινητικά μέσα για να απενεργοποιήσουν τα πυρηνικής ικανότητας συστήματα των αντιπάλων τους. Αυτά παραμένουν ελάχιστα κατανοητά και η αναφορά από το 2017 μπορεί μόνο να ενισχύσει τις βορειοκορεατικές ανασφάλειες και να ενθαρρύνει μια επικίνδυνη μετατόπιση στους υπολογισμούς του Kim. Το Κογκρέσο, εν τω μεταξύ, θα πρέπει να ζητήσει καταθέσεις από το προσωπικό πολιτικής του Υπουργείου Άμυνας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες εργάζονται για την διαχείριση των κινδύνων καθώς επιδιώκουν αυτές τις δυνατότητες. Τέλος, στο πλαίσιο της διπλωματικής διαδικασίας με την Βόρεια Κορέα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διερευνήσουν τρόπους με τους οποίους η Πιονγκγιάνγκ θα μπορούσε να επικοινωνήσει στοιχεία του πυρηνικού δόγματός της ιδιωτικά.

Οι επικριτές ίσως να υπογραμμίσουν τους κινδύνους αυτής της προσφοράς νομιμοποίησης στο οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας, αλλά τα οφέλη από την διαχείριση των πυρηνικών κινδύνων αντισταθμίζουν αυτό το σε μεγάλο βαθμό συμβολικό κόστος. Είτε επιθυμούν να την αποδεχθούν είτε όχι, η Βόρεια Κορέα είναι ο τρίτος πυρηνικά εξοπλισμένος αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών. Για να υπερασπιστεί τους συμμάχους της και το ίδιο το έδαφος των ΗΠΑ, η Ουάσινγκτον πρέπει να καταβάλει σοβαρή προσπάθεια για να κατανοήσει τι σκέπτεται ο Κιμ για το οπλοστάσιό του.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-11-19/right-way...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-04-30/real-path...
[2] http://news.donga.com/List/PoliticsNK/3/000301/20180908/91893786/1
[3] https://www.nytimes.com/2017/03/04/world/asia/left-of-launch-missile-def...
[4] https://www.wsj.com/articles/amid-signs-of-a-thaw-in-north-korea-tension...
[5] https://www.newyorker.com/magazine/2013/09/30/nukes-of-hazard
[6] https://www.jstor.org/stable/2539133
[7] https://nkaggregator.com/2013/04/01/law-on-consolidating-position-of-nuc...
[8] https://www.washingtonpost.com/outlook/why-kim-jong-un-wouldnt-be-irrati...
[9] https://warontherocks.com/2017/07/north-koreas-icbm-a-new-missile-and-a-...
[10] https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-08-13/north-kor...
[11] https://www.thedailybeast.com/revealed-pentagon-push-to-hack-nuke-missil...
[12] https://warontherocks.com/2017/09/command-and-control-in-north-korea-wha...
[13] https://www.nytimes.com/1993/10/08/world/russia-has-doomsday-machine-us-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition