Ο μόνος τρόπος για να τελειώσει ο πόλεμος στην Υεμένη | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο μόνος τρόπος για να τελειώσει ο πόλεμος στην Υεμένη

Η Σαουδική Αραβία πρέπει να κινηθεί πρώτη

Ο πόλεμος στην Υεμένη [1] ήταν μια καταστροφή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, τα συμφέροντα της Σαουδικής Αραβίας και πάνω απ’ όλα για τον λαό της Υεμένης. Έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή στον κόσμο: Δεκάδες χιλιάδες πολίτες έχουν σκοτωθεί και 14 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από λιμό. Ήταν επίσης μια στρατηγική γκάφα, παράγοντας ακριβώς τα αποτελέσματα που η στρατιωτική εκστρατεία υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας ήταν σχεδιασμένη για να αποτρέψει. Οι Χούθι είναι στρατιωτικά πιο εξελιγμένοι και πιο ικανοί να χτυπήσουν πέρα από τα σύνορα της Υεμένης από όσο ήταν στην αρχή του πολέμου˙ η ιρανική επιρροή [2] έχει επεκταθεί˙ και η σχέση μεταξύ των Χούθι και της Χεζμπολάχ του Λιβάνου έχει μόνο βαθύνει. Αν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διεξήγαγαν μια αποτελεσματική μάχη εναντίον της Αλ Κάιντα στην Υεμένη, η τρομοκρατία παραμένει μια σοβαρή απειλή.

27112018-1.jpg

Μια αποθήκη πυροβόλων όπλων των Houthi εκρήγνυται μετά από πλήγμα από αεροπορικές επιδρομές στη Σαναά της Υεμένης, στις 31 Ιανουαρίου 2018. KHALED ABDULLAH / REUTERS
----------------------------------------------------------------

Επί τρεισήμισι χρόνια, η Σαουδική Αραβία επέμεινε, με μειούμενη αξιοπιστία, ότι η στρατιωτική νίκη ήταν επικείμενη˙ και για το ίδιο διάστημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυνάμεις έκαναν τα «στραβά μάτια» για τις συνέπειες της παρέμβασης. Αλλά η δολοφονία του δημοσιογράφου Jamal Khashoggi στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβριο έχει επικεντρώσει την προσοχή του κόσμου στην απερίσκεπτη συμπεριφορά του βασιλείου -συμπεριλαμβανομένου του καταστροφικού πολέμου του στην Υεμένη.

Τον Οκτώβριο του 2018, ο Mike Pompeo, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, και ο James Mattis, υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, ζήτησαν να σταματήσουν οι μάχες και υποστήριξαν δημόσια τις ειρηνευτικές συνομιλίες που πρότειναν τα Ηνωμένα Έθνη. Αλλά για να έρθει ένας περίπλοκος πόλεμος όπως της Υεμένης σε κατάπαυση του πυρός μέσω συνομιλιών, θα χρειαστεί χρόνος, κατά την διάρκεια του οποίου η αγωνία της χώρας και η στρατηγική κρίση στον Κόλπο θα βαθύνουν.

Υπάρχει μόνο ένας γρήγορος τρόπος ώστε η Σαουδική Αραβία να τερματίσει αυτόν τον αντιπαραγωγικό πόλεμο, δηλαδή να σταματήσει μονομερώς την στρατιωτική της εκστρατεία και να ζητήσει από τους Χούθι να ανταποκριθούν αναλόγως. Κάτι τέτοιο δεν θα τελειώσει όλες τις μάχες μέσα στην Υεμένη. Θα δημιουργήσει όμως τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να προχωρήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες, και οι ηγέτες της Υεμένης, με την στήριξη περιφερειακών και διεθνών εταίρων, να αντιμετωπίσουν τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας και την αυξανόμενη επιρροή του Ιράν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ηγηθούν μιας συμμαχίας δυνάμεων στο να ωθήσουν την Σαουδική Αραβία να κινηθεί πρώτη, αντί να την αφήσουν να βραδυπορεί τις συνομιλίες καθώς ο πόλεμος μαίνεται.

ΟΙ ΜΑΚΡΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Επιφορτισμένος με το δύσκολο έργο της επίτευξης ουσιαστικών ειρηνικών συνομιλιών, ο Martin Griffiths, ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για την Υεμένη από τον Φεβρουάριο του 2018, επικέντρωσε αμέσως τις προσπάθειές του σε πολλά μέτωπα. Επιδιώκει να εξασφαλίσει πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια στο λιμάνι Hodeidah της Ερυθράς Θάλασσας, μέσω του οποίου διακινείται πάνω από το 70% των εισαγωγών της Υεμένης. Ταυτόχρονα, ο Griffiths επιδιώκει να πείσει τον υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας συνασπισμό να αποφύγει τις αεροπορικές επιθέσεις ως απάντηση στην αποχή των Houthi από διασυνοριακές επιθέσεις πυραύλων και ρουκετών. Ο απεσταλμένος εργάζεται για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και στις δύο πλευρές μέσω ενεργειών όπως οι ανταλλαγές κρατουμένων, και ηγείται σε πολιτικές συνομιλίες σχετικά με τις μεταβατικές ρυθμίσεις και την απειλή της απόσχισης του νότου.

Η προσέγγιση του Griffiths φαίνεται λογική. Οι ηγέτες και από τις δύο πλευρές μπορούν πιο εύκολα να δεχτούν (και ο ΟΗΕ μπορεί πιο εύκολα να παρακολουθήσει) έναν quid pro quo [έναντι ανταλλαγμάτων] τερματισμό των επιθέσεων των Houthi με πυραύλους και των αεροπορικών επιδρομών της Σαουδικής Αραβίας αντί για μια συνολική κατάπαυση του πυρός. Ο Griffiths ήταν σοφός στο να ξεκινήσει πολιτικές συζητήσεις χωρίς να περιμένει μια διακοπή των εχθροπραξιών ή μια απάντηση στην ερώτηση «ποιος πηγαίνει πρώτα». Επιπλέον, έχει προωθήσει την ατζέντα του για την Υεμένη ακριβώς την στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πιο δεκτικές. Φαίνεται να έχει κερδίσει υποστήριξη από αξιωματούχους της διοίκησης Trump κατά τις πρόσφατες διαβουλεύσεις του στην Ουάσινγκτον, μεταξύ των οποίων και μια με τον Mattis λίγες μέρες πριν ο υπουργός Άμυνας ανακοινώσει την υποστήριξή του στις ειρηνευτικές συνομιλίες, σε ένα ετήσιο υψηλού προφίλ φόρουμ ασφαλείας στο Μπαχρέιν, που υποστηρίζεται από το International Institute for Strategic Studies (Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών).

Αλλά το πρόβλημα με την βήμα-βήμα διαπραγματευτική στρατηγική του Griffiths είναι ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος. Στην Υεμένη, σέρνεται ένας καταστροφικός πόλεμος, και σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού αντιμετωπίζει πιθανό λιμό. Δεν υπάρχει χρόνος για λογομαχίες, ωστόσο είναι ακριβώς οι λογομαχίες που αυτή η διαδικασία του Griffiths είναι πιθανό να προκαλέσει. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι οποιοσδήποτε από τους εμπόλεμους θα μπορούσε να βάλει τις διαπραγματεύσεις σε ομηρία με παράλογες απαιτήσεις˙ και οι προσπάθειες να διαπραγματευτεί μια κατάπαυση του πυρός θα μπορούσαν εύκολα να μπερδευτούν με το ζήτημα της μεταβατικής ηγεσίας.

Μη δημοφιλής και με κακή υγεία, ο Abd-Rabbu Mansour Hadi, ο πρόεδρος της Υεμένης, θεωρείται ευρέως αναλώσιμος. Γνωρίζει ότι οι προστάτες του -η Σαουδική Αραβία και οι Ηνωμένες Πολιτείες- θα τον αντάλλασσαν με χαρά για μια λύση στην σύγκρουση και αυτή η γνώση τον καθιστά έναν δύσκολο και παρανοϊκό διαπραγματευτή. Αλλά η αντικατάσταση του Hadi θα είναι περίπλοκη. Ο αντιπρόεδρός του, ο στρατηγός Ali Mohsen, είναι μισητός από τους Houthi για τον ρόλο του στους βάρβαρους πολέμους εναντίον τους από το 2004 έως το 2009 και δεν έχει την εμπιστοσύνη των Εμιρατινών επειδή ήταν μέλος του Islah, του κόμματος των Αδελφών Μουσουλμάνων της Υεμένης. Χωρίς έναν προφανή υποψήφιο για μεταβατική ηγεσία ο οποίος θα μπορούσε να κερδίσει την υποστήριξη ενός ευρέος φάσματος Υεμενιτών και των εξωτερικών πατρώνων τους, η συσχέτιση μιας κατάπαυσης του πυρός με μια συμφωνία διαδοχής παρατείνει τις μάχες.

Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΙΑΝΤ

Ο μονομερής τερματισμός της στρατιωτικής εκστρατείας θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του Ριάντ, όπως και όλων των άλλων. Όχι μόνο θα σταματούσε η αιματοχυσία στην Υεμένη, θα μπορούσε να επιβραδύνει ή να σταματήσει την διολίσθηση της παγκόσμιας φήμης της Σαουδικής Αραβίας. Εάν η Σαουδική Αραβία περιμένει να τερματίσει την σύγκρουση μέσω συνομιλιών που αποσκοπούν σε μια κατάπαυση του πυρός, οι Χούθι μπορεί να αποφασίσουν ότι το βασίλειο θα χάνει περισσότερα σε μια συνέχεια των εχθροπραξιών από όσα χάνουν οι ίδιοι. Οι Χούθι θα μπορούσαν να κερδίσουν το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις και να τους κρατήσουν ομήρους με το να απευθύνουν παράλογες απαιτήσεις στους Σαουδάραβες.

Ωστόσο, οι Σαουδάραβες δεν φαίνεται να κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Απάντησαν στις εκκλήσεις για ειρήνη από τον Πομπέο και τον Μάτις με περισσότερες αεροπορικές επιθέσεις. Η διακοπή από την διοίκηση του Trump των εναέριων ανεφοδιασμών με καύσιμα των μαχητικών αεροσκαφών της συμμαχίας των Σαουδαράβων τον Νοέμβριο, δεν φαίνεται να άλλαξε τους Σαουδαραβικούς υπολογισμούς. Σαφώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται άλλα μέσα για να τους πείσουν. Έχουν γίνει συχνές εκκλήσεις [3] για την αναστολή πωλήσεων όπλων στο Ριάντ. Όμως, ο Bruce Riedel, ένας ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Brookings, επεσήμανε ότι η αναστολή της πώλησης στρατιωτικών ανταλλακτικών στην Σαουδική Αραβία θα προσγείωνε γρήγορα την σαουδαραβική Αεροπορία και θα ήταν πιο αποτελεσματική. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ είναι πρόθυμο τώρα να αναλάβει τιμωρητικές δράσεις εναντίον της Σαουδικής Αραβίας και η διοίκηση Τραμπ μπορεί να το χρησιμοποιήσει αυτό ως μόχλευση.

27112018-2.jpg

Μαχητής πηδά από ημιφορτηγό στον δρόμο μεταξύ Sana'a και Marib στην Υεμένη, στις 25 Ιουνίου 2012. KHALED ABDULLAH ALI AL MAHDI / REUTERS
----------------------------------------------------------

Μια μονομερής κατάπαυση από την Σαουδική Αραβία είναι επικίνδυνη. Οι Χούθι -οι οποίοι πυροδότησαν τον πόλεμο με την στρατιωτική κατάληψή τους το 2014- θα το εκμεταλλευτούν αναμφισβήτητα αυτό για να διακηρύξουν τη νίκη της «αντίστασής» τους ενάντια στη μεγαλύτερη δύναμη πυρός που εξαπολύθηκε εναντίον τους. Και υπάρχει μια πιθανότητα ότι αυτό θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως μια νίκη για το Ιράν. Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπερέβαλαν σχετικά με τον βαθμό της ιρανικής επιρροής στους Χούθι στις αρχές του πολέμου, ως μέρος της αιτιολόγησής τους για την παρέμβαση. Αλλά σήμερα, αν και οι Χούθι δεν μοιάζει ακόμη τόσο με μια θυγατρική του Ιράν όπως, για παράδειγμα, η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, η ιρανική επιρροή στην Υεμένη έχει αυξηθεί σημαντικά.

Ωστόσο, η απειλή της επέκτασης της ιρανικής επιρροής δεν αποτελεί λόγο για καθυστέρηση μιας κατάπαυσης του πυρός. Αν και το να τερματιστεί μονομερώς ο πόλεμος και το να υπάρξει εστίαση στις πολιτικές συνομιλίες που υποστηρίζονται από τα Ηνωμένα Έθνη δεν θα εξαλείψουν την ιρανική επιρροή, τέτοια μέτρα θα μπορούσαν να σταματήσουν την επέκτασή της. Από την άλλη πλευρά, ένας εξελισσόμενος πόλεμος στην Υεμένη θα παράγει μόνο το ίδιο αποτέλεσμα με τους πολέμους στο Ιράκ και τον Λίβανο: Μια μόνιμα ιρανική παρουσία που λειτουργεί με στρατιωτικούς πληρεξούσιους και τελικά μπορεί να διευθύνει την εσωτερική πολιτική.

Μια κατάπαυση του πυρός από την Σαουδική Αραβία δεν είναι πανάκεια. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι Houthi θα ανταποκριθούν συμφωνώντας να μοιραστούν την εξουσία με τους ηγέτες της Υεμένης που υποστηρίζονται από την Σαουδική Αραβία ή ότι ο νότος θα σταματήσει να προσπαθεί να αποσχιστεί. Οι εγχώριες μάχες χαμηλότερου επιπέδου πιθανότατα θα συνεχιστούν, ακόμη και αν τελειώσει ο πόλεμος Σαουδαράβων-Χούθι. Ωστόσο, η Σαουδική Αραβία μπορεί να επωφεληθεί από την παύση των στρατιωτικών της επιχειρήσεων, ακόμη και αν οι Χούθι απαντήσουν συνεχίζοντας να εκτοξεύουν πυραύλους πέρα από τα σύνορα: Η αντιστροφή του ρόλου θα ήταν προς όφελος των Σαουδαράβων. Ο κόσμος θα έστρεφε την προσοχή του στους Houthi ως επιτιθέμενους και «χαλαστές» (spoilers), και η σαουδαραβική αυτοάμυνα θα είναι ευρέως ανεκτή.

ΑΦΟΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Ο πόλεμος της Υεμένης έχει βαθιές ρίζες σε μια πολιτική γεμάτη δυσπιστία. Από το 2004 μέχρι την εκδίωξή του τον Νοέμβριο του 2011, ο πρώην πρόεδρος της Υεμένης, Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ, υποστηριζόμενος από την Σαουδική Αραβία, υποκίνησε πολλές στρατιωτικές εκστρατείες εναντίον της Ansar Allah, του πολιτικού κινήματος των Χούθι. Ο Σαλέχ υποσχέθηκε γρήγορες νίκες αλλά επανειλημμένα υποσκάφθηκε από την απροσδόκητα ισχυρή αντίσταση των Houthi, προμηνύοντας τη μοίρα της Σαουδικής Αραβίας στον τρέχοντα πόλεμο.

Το 2011, οι Houthi συμμετείχε σε λαϊκές διαμαρτυρίες εναντίον του Saleh, πείθοντας τις χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (Gulf Cooperation Council countries, GCC) -που ασχολείται με την διατήρηση της σταθερότητας- ότι έπρεπε να φύγει. Το GCC, με ισχυρή ενθάρρυνση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, βοήθησε να μπει ο Σαλέχ στην άκρη υπέρ του Hadi, τότε αντιπροέδρου του. Ο Hadi πήρε τον έλεγχο μιας μεταβατικής κυβέρνησης που τελικά μεταμορφώθηκε σε διεθνώς αναγνωρισμένη αλλά ουσιαστικά μια ανίσχυρη [κυβέρνηση] της οποίας ηγείται τώρα.

Ο ΟΗΕ συγκάλεσε μια διάσκεψη το 2013-14 επιφορτισμένη με τον τερματισμό της μεταβατικής περιόδου και την επίτευξη συμφωνιών για τις εκλογές και την διανομή των εξουσιών. Οι Χούθι ήταν επιφυλακτικοί συμμετέχοντες, και έκτοτε κατέστη σαφές ότι η αντιπροσωπεία των Χούθι είτε δεν κατάφερε να διαπραγματευτεί με καλή πίστη είτε ποτέ δεν είχε την υποστήριξη της πολιτικής ηγεσίας της. Τον Σεπτέμβριο του 2014, οι Houthi εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία των λαϊκών διαδηλώσεων κατά των τιμών των καυσίμων για να καταλάβουν την εξουσία δια της βίας. Τον Φεβρουάριο του 2015, κατέλαβαν πλήρως την [πρωτεύουσα] Sanaa. Ο Saleh, ο πρώην αντίπαλος των Houthi, παρείχε κρίσιμη βοήθεια σε αυτή την προσπάθεια. Πιθανόν διατηρώντας μια μνησικακία επειδή είχε απομακρυνθεί υπέρ του Χάντι το 2011, ο Σαλέχ εξόργισε τους πρώην πάτρωνές του από την Σαουδική Αραβία, ευθυγραμμίζοντας τον εαυτό του και τις ένοπλες δυνάμεις που του είναι πιστές, με τους Χούθι, τους οποίους είχε δαιμονοποιήσει και χτυπούσε χωρίς αποτέλεσμα, με την βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας επί χρόνια. (Ο Σαλέχ, με την σειρά του, σκοτώθηκε από τους Χούθι τον Δεκέμβριο του 2017 όταν προσπάθησε να αλλάξει και πάλι πλευρά και να συμμετάσχει στην Σαουδαραβική μάχη ενάντια στους Χούθι).

Ο ομολογημένος σκοπός της υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας στρατιωτικής εκστρατείας που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2015 ήταν η αποκατάσταση στην Σαναά της διεθνώς αναγνωρισμένης, αλλά τώρα εξόριστης, κυβέρνησης Hadi. Το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες προώθησαν ένα ψήφισμα που κάλυψε την Σαουδική Αραβία μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (η Ρωσία, προνοητικά, απείχε). Το ψήφισμα 2216 απαίτησε από τους Χούθι «αμέσως και άνευ όρων» να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από όλες τις περιοχές που είχαν καταλάβει˙ να παραδώσουν τα όπλα που είχαν κατασχέσει από το κράτος˙ και «να σταματήσουν όλες τις ενέργειες που εμπίπτουν αποκλειστικά στην εξουσία της νόμιμης κυβέρνησης της Υεμένης».

Το ψήφισμα 2216 απαίτησε κάτι κοντά στην άνευ όρων παράδοση από ένα κίνημα που είχε επανειλημμένα αποδείξει την στρατιωτική του ανθεκτικότητα. Αντί να παράσχει μια φόρμουλα για έναν τερματισμό της σύγκρουσης με διαπραγμάτευση, το ψήφισμα 2216 έγινε ένας άχρηστος καταλύτης στα χέρια των Σαουδαράβων και των Εμιρατινών: Εάν για παράδειγμα ένας απεσταλμένος του ΟΗΕ δεν τόνιζε επαρκώς τους όρους του ψηφίσματος, οι Σαουδάραβες και η Εμιρατινοί θα έκαναν τον σκοτεινό υπαινιγμό ότι αυτός ή αυτή είχε συμπάθειες με τους Houthi. Εάν ένας απεσταλμένος όντως τόνιζε τους όρους του 2216, από την άλλη πλευρά, θα δημιουργούσε υποψίες στους Χούθι και θα προκαλούσε μποϋκοτάζ των Χούθι στις συναντήσεις των Ηνωμένων Εθνών. Εάν η Σαουδική Αραβία αποφασίσει να τερματίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της, το Συμβούλιο Ασφαλείας θα πρέπει να εγκρίνει νέο ψήφισμα προς υποστήριξη αυτής της απόφασης, το οποίο θα παρείχε στον Griffiths και στην ομάδα του ΟΗΕ μια πιο ρεαλιστική εντολή για συνομιλίες.

ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ

Μετά από τρεισήμισι χρόνια, οι στόχοι του υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας συνασπισμού παραμένουν ασαφείς, ενώ οι συνθήκες επιδεινώνονται: Η ανθρωπιστική κατάσταση επιδεινώνεται, οι ασθένειες εξαπλώνονται, οι Χούθι είναι πιο εδραιωμένοι από ποτέ και η ιρανική επιρροή έχει αυξηθεί. Η Υεμένη χρειάζεται απεγνωσμένα καλόπιστες διαπραγματεύσεις για μακροπρόθεσμες διευθετήσεις πολιτικής και ασφαλείας. Η υποστήριξη από τον Pompeo και τον Mattis προς τις πολιτικές συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη.

Αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν θα ξεπεράσουν την επερχόμενη ανθρωπιστική καταστροφή ούτε θα αποσπάσουν τον κόσμο από την αμφισβητήσιμη συμπεριφορά της Σαουδικής Αραβίας σε αυτόν τον πόλεμο. Οι κίνδυνοι ασφαλείας για την Σαουδική Αραβία από μια ολοένα και πιο εξελιγμένη πολιτοφυλακή τύπου Χεζμπολάχ και η αυξανόμενη ιρανική στρατιωτική παρουσία απέναντι από τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας είναι σαφείς και γίνονται πιο οξείς καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται. Μια μονομερής κατάπαυση του πυρός από την Σαουδική Αραβία θα σώσει ζωές και θα μπορούσε να αλλάξει το αφήγημα του πολέμου για να επικεντρωθεί σε αυτές τις πολύ πραγματικές απειλές. Αλλά η Σαουδική Αραβία είναι απίθανο να κάνει αυτή την κίνηση, εκτός αν οι Ηνωμένες Πολιτείες δείξουν σε αυτήν ότι η συνέχιση του πολέμου θα επιβαρύνει τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/yemen/2018-11-26/only-way-end-wa...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/middle-east/2018-06-27/new-front...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/middle-east/2018-07-26/how-us-em...
[3] https://www.washingtonpost.com/powerpost/with-sanctions-and-banned-arms-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition