Πώς οι ΗΠΑ μπορούν να προωθηθούν στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας

Αυτή η αύξηση της ναυτικής δραστηριότητας δείχνει ότι η ανησυχία για τις προσπάθειες της Κίνας να ξαναγράψει τους κανόνες του εθιμικού διεθνούς δικαίου στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας εξαπλώνεται. Κανένα άλλο κράτος δεν έχει ένα ισοδύναμο με το Πρόγραμμα των ΗΠΑ για την Ελεύθερη Ναυσιπλοΐα (U.S. Freedom of Navigation Program), αλλά όλα τα ξένα Ναυτικά που επιχειρούν στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας επιδιώκουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας μέσω αυτών των ασκήσεων, ακόμη και αν αυτό δεν είναι ο μόνος σκοπός τους. Στο κάτω-κάτω, η Κίνα αντιτίθεται σε οποιεσδήποτε ξένες στρατιωτικές δραστηριότητες χωρίς ειδοποίηση στα ύδατα που διεκδικεί, και οι κινεζικές δυνάμεις συχνά εκδίδουν προειδοποιήσεις σε ξένα στρατιωτικά σκάφη και αεροπλάνα για να εγκαταλείψουν τις ασθενώς καθορισμένες «ζώνες στρατιωτικού συναγερμού» (military alert zones ) ή να σταματήσουν να «απειλούν την ασφάλεια» των κινεζικών εγκαταστάσεων απλώς με την διέλευσή τους στον διεθνή εναέριο χώρο και στα κοντινά νερά.

Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΗΓΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ

Η εμφάνιση αυτής της νέας διεθνούς προθυμίας για διεκδίκηση δικαιωμάτων στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας παρουσιάζει μια ευκαιρία για ηγεσία, ευκαιρία που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμα αξιοποιήσει. Οι διεκδικήσεις του Πεκίνου απειλούν ένα ευρύ φάσμα ελευθεριών των θαλασσών, όχι μόνο την ελευθερία πλοήγησης ξένων στρατιωτικών σκαφών. Αυτά περιλαμβάνουν τα αποκλειστικά δικαιώματα των παράκτιων κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας να αλιεύουν, να εκμεταλλεύονται τους πόρους του θαλάσσιου βυθού, και να ασκούν επιβολή του νόμου και άλλες δικαιοδοσίες στα δικά τους ύδατα. Οι επιχειρήσεις ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, ακόμη και αν αναληφθούν από έναν διαφοροποιημένο συνασπισμό κρατών, δεν αρκούν για να υπερασπιστούν το διεθνές δίκαιο και να απωθήσουν τον κινεζικό ρεβιζιονισμό.

Για να ξεκινήσει αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ασκήσουν την ίδια πολυμερή ηγεσία που έχουν επιδείξει στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας και να συμπεριλάβουν μέρη με αντίστοιχο σκεπτικό όπως η Αυστραλία, η Γαλλία, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο σε κοινές ασκήσεις και άλλες δραστηριότητες οικοδόμησης συμμαχίας με εταίρους της Νοτιοανατολικής Ασίας, ιδίως τις Φιλιππίνες και το Βιετνάμ. Αυτό θα στείλει το σαφές μήνυμα ότι αυτές οι χώρες, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενδιαφέρονται να υπερασπιστούν όχι μόνο την δική τους ελευθερία ναυσιπλοΐας, αλλά και τα δικαιώματα των διεκδικητών της Νότιας Κίνας. Μια τέτοια συνεργασία θα μπορούσε να οδηγήσει στην ενδεχόμενη δημιουργία μιας συνδυασμένης επιχειρησιακής ομάδας [6] που θα εδρεύει σε ένα από τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας για να βοηθήσει στην αποτροπή περαιτέρω κινεζικής επιθετικότητας ή νέων αξιώσεων στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Διπλωματικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να στρατολογήσουν αυτά τα έθνη και άλλα, όπως ο Καναδάς και οι Ευρωπαίοι εταίροι, για να επαναφέρουν την Θάλασσα της Νότιας Κίνας στην κορυφή της διεθνούς ατζέντας. Ένα καλό σημείο για αρχή θα είναι να συμπεριληφθεί έντονη ρητορική για την Θάλασσα της Νότιας Κίνας στην ετήσια δήλωση των ηγετών του G-7, η οποία να ξεπερνά την απλή έκφραση ανησυχίας για την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και την στήριξη των διπλωματικών διαδικασιών που ήταν κομμάτι του Ανακοινωθέντος των Υπουργών Εξωτερικών του G- 7 τον Απρίλιο του 2018 [7]. Αυτή η γλώσσα θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι τα κράτη του G7 δεσμεύονται να υποστηρίξουν όλες τις νόμιμες χρήσεις των θαλασσών, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης των δικαιωμάτων των κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας στους πόρους των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών τους. Μια συντονισμένη διεθνής διπλωματική προσπάθεια θα αυξήσει την ευαισθητοποίηση για τον κινεζικό καταναγκασμό στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας και θα καταστήσει πιο δαπανηρό το σπάσιμο των κανόνων που ισχύουν συνεχώς, με το να υπονομεύσει την εικόνα του Πεκίνου ως έναν υπεύθυνο παγκόσμιο ηγέτη και ελκυστικό εταίρο σε άλλες χώρες.

Μια αποτελεσματική συμμαχία στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας θα βοηθήσει στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων που πρέπει να απολαμβάνουν τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας στα δικά τους ύδατα, ενώ θα κάνει το Πεκίνο να προβεί σε μακροπρόθεσμους συμβιβασμούς με τους γείτονές του ή θα πληρώσει ένα υψηλό διπλωματικό και οικονομικό κόστος. Για να λειτουργήσει αυτό όμως, η Ουάσιγκτον πρέπει να φέρει την ίδια δημιουργικότητα και φιλοδοξία στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας με εκείνη που είχε στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2019-01-16/how-us-can-step...