Μαθήματα από το Βιετνάμ για την έξοδο από το Αφγανιστάν

Ένα άλλο μάθημα από το Βιετνάμ είναι η κρίσιμη σημασία της διαβούλευσης με τους συμμάχους των ΗΠΑ πολύ πριν από την αναχώρηση. Η ανακοίνωση του Nixon σχετικά με τις αποσύρσεις στρατιωτών από το Βιετνάμ μόλις λίγες ώρες μετά την ενημέρωση των συμμάχων για την απόφαση, έκανε βαθιά εχθρικές αρκετές από εκείνες τις κυβερνήσεις. Η Αυστραλία, ο πιο ζωηρός σύμμαχος των ΗΠΑ στην αρχή του πολέμου, ανταποκρίθηκε απεμπλεκόμενη από το Βιετνάμ ακόμη πιο γρήγορα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η διοίκηση Trump πρέπει να αποφύγει να επαναλάβει αυτό το λάθος˙ δυστυχώς, το ιστορικό του στην αντιμετώπιση των συμμάχων δεν φαίνεται καλό στον τομέα αυτό. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι θα έκαναν επίσης καλά να ακολουθήσουν το θαρραλέο παράδειγμα του προέδρου των ΗΠΑ, Τζέραλντ Φορντ, για την υποδοχή προσφύγων από το Νότιο Βιετνάμ, προβλέποντας τη μετανάστευση εκείνων των Αφγανών που ήταν πιο στενά συνδεδεμένοι με τις Ηνωμένες Πολιτείες -και πάλι, καθόλου απλό έργο, ειδικά δεδομένης της εχθρότητας της διοίκησης απέναντι στη μετανάστευση.

Επειδή ο πόλεμος στο Αφγανιστάν ήταν σε μεγάλο βαθμό αόρατος για τους περισσότερους Αμερικανούς, η εγχώρια πολιτική επίδραση της απόσυρσης θα είναι πιθανώς λιγότερο δραματική από ό, τι με το Βιετνάμ. Ένα χτύπημα στο Κογκρέσο για το ποιος έχασε το Αφγανιστάν φαίνεται απίθανο. Το περισσότερο που μπορεί να κάνει η απόσυρση όσον αφορά την εγχώρια πολιτική είναι να διευρύνει το εσωκομματικό ρήγμα ανάμεσα στους Τραμπικούς εθνικιστές και τους Ρεπουμπλικάνους της κύριας τάσης, και να οξύνει την ήδη ευδιάκριτη δημόσια κόπωση με τις δαπανηρές και ατελείωτες συγκρούσεις στο εξωτερικό. Μια έρευνα [5] που παραγγέλθηκε από το Ίδρυμα Ομίλου Ευρασίας (Eurasia Group Foundation) το 2018, δείχνει ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών τάσσεται υπέρ μιας πιο εθνικιστικής προσέγγισης που δίνει προτεραιότητα στις επείγουσες εγχώριες ανάγκες, έναντι των δαπανηρών εκστρατειών για το ξαναφτιάξιμο του κόσμου κατ’ εικόνα της Αμερικής. Αυτό αντιπροσωπεύει μια μετατόπιση των τάσεων μακριά από την αποδοχή από την κοινή γνώμη μιας πιο παρεμβατικής πολιτικής μετά την 11η Σεπτεμβρίου, και εκθέτει ένα ευρύτερο χάσμα μεταξύ των απόψεων του κοινού και εκείνων των ελίτ της εξωτερικής πολιτικής -ένα χάσμα που οι ηγέτες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν κατά την διαμόρφωση μελλοντικών πολιτικών.

Οι επιλογές που έχουν ενώπιόν τους οι Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα είναι γνωστές. Η Ουάσινγκτον θα μπορούσε να κλιμακώσει με την ελπίδα να κερδίσει τον πόλεμο˙ θα μπορούσε να επιμείνει όπως κάνει μέχρι στιγμής, προκαλώντας ένα παρατεταμένο αδιέξοδο˙ ή θα μπορούσε να θέσει τέρμα σε ένα αποτυχημένο τόλμημα που διήρκεσε 18 χρόνια και του οποίου το μακροπρόθεσμο κόστος μπορεί να ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια δολάρια. Η επιλογή φαίνεται προφανής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να εγκαταλείψουν την εμμονή τους με ιδεολογήματα όπως η αξιοπιστία ή ο φόβος να φανούν αδύναμες, και αντ' αυτού να δρουν με βάση την κοινή λογική. Το πιο διαρκές μάθημα του Βιετνάμ -και του Αφγανιστάν- μπορεί να είναι ότι δεν υπάρχει καλή διέξοδος από έναν κακό πόλεμο, εκτός από τον τερματισμό του.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2019-04-15/lessons-vietnam-leavi...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.amazon.com/Americas-Longest-War-Vietnam-1950-1975/dp/0072536187
[2] https://foreignpolicy.com/2019/01/28/ryan-crocker-the-taliban-will-retak...
[3] https://www.csis.org/analysis/afghanistan-vietnam-redux-bomb-declare-pea...
[4] https://www.nationalreview.com/2019/01/retreat-in-our-time/
[5] http://egfound.org/stories/independent-america/worlds-apart

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition