Προσοχή στο χάσμα | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Προσοχή στο χάσμα

Το οικονομικό ζήτημα σχετικά με την ισότητα στις αμοιβές

Ίσως τίποτα δεν υποβαθμίζει τα έσοδα των γυναικών περισσότερο από το να γίνουν γονείς, ιδιαίτερα των γυναικών χαμηλού εισοδήματος [13]. Μελέτες από πολλές χώρες δείχνουν ότι το χάσμα των μισθών μεταξύ των φύλων είναι σχεδόν ανύπαρκτο μέχρι το σημείο στο οποίο οι γυναίκες αποκτούν το πρώτο τους παιδί [14]. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, οι γυναίκες που δεν είναι παντρεμένες και δεν έχουν παιδιά κερδίζουν 96 σεντς [13] για κάθε δολάριο που κερδίζουν οι άνδρες. Ωστόσο, όταν οι γυναίκες γίνονται μητέρες, τα έσοδά τους βουλιάζουν, ακόμη και ενώ οι ανύπαρκτες γυναίκες αυξάνουν γρήγορα τα έσοδά τους σε σχέση με τους άνδρες ομολόγους τους. Οι διευθυντές και οι συνάδελφοί τους τείνουν να αντιλαμβάνονται τις γυναίκες ως λιγότερο ικανές [15] αφότου έχουν παιδιά, και οι μητέρες υφίστανται κατά μέσο όρο 4% μείωση των αμοιβών τους ανά παιδί.

Οι άνδρες, από την άλλη πλευρά, επωφελούνται πράγματι από το να έχουν παιδιά: Τα έσοδά τους αυξάνονται κατά μέσο όρο πάνω από 6% [13]. Ακόμα και σε μεταβαλλόμενους χρόνους, η μισθολογική τιμωρία της μητρότητας [16] είναι ιδιαίτερα επίμονη: Μια πρόσφατη μελέτη από την Δανία [17] -που θεωρείται μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ισότητα φύλων στον κόσμο- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τεκνοποίηση αντιπροσωπεύει ένα εκπληκτικό 80% στο εθνικό μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων.

Η ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ

Ευτυχώς, ορισμένοι ηγέτες αναλαμβάνουν δράση για τον τερματισμό της μισθολογικής ανισότητας. Μια χούφτα κυβερνήσεις έχουν υιοθετήσει νέους νόμους που δίνουν έμφαση στην διαφάνεια: Η Αυστρία, το Βέλγιο, η Δανία, η Πορτογαλία και η Ελβετία απαιτούν από τις εταιρείες να αναφέρουν τα δεδομένα για τις διαφορές στις αμοιβές τους, ενώ η Ισλανδία και η Γαλλία τώρα βάζουν πρόστιμα σε εταιρείες που δεν συμμορφώνονται με τους κανονισμούς. Άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας και της Γερμανίας, έχουν επεκτείνει την τεχνική βοήθεια στον ιδιωτικό τομέα για το πώς θα κλείσουν το μισθολογικό χάσμα τους ή έχουν δώσει στους υπαλλήλους το δικαίωμα να ζητήσουν πληροφορίες για ομόλογους μισθωτούς.

Η πράξη της αναφοράς από μόνη της μπορεί να κάνει την διαφορά. Από τον Απρίλιο του 2017 [18], εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου με περισσότερους από 250 υπαλλήλους έχουν υποχρέωση να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το γενικό μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων, την διανομή των bonus βάσει φύλου, και το ποσοστό των ανδρών και των γυναικών σε κάθε τεταρτημόριο μισθολογικής ζώνης. Περίπου το 50% [19] των εταιρειών συρρίκνωσε το μισθολογικό χάσμα τους μόλις στο πρώτο έτος αναφοράς.

Ορισμένες χώρες υποστήριξαν τη νέα διαφάνεια με ισχυρότερη επιβολή [των νόμων και των κανονισμών]. Η Γαλλία απαιτεί από τις επιχειρήσεις να αναφέρουν [20] την γενική διαφορά αμοιβών μεταξύ των φύλων, τα ποσοστά προαγωγής ανδρών και γυναικών, και το φύλο των δέκα εργαζομένων τους με τις υψηλότερες αμοιβές. Με βάση αυτούς και άλλους δείκτες, κάθε εταιρεία παίρνει βαθμολογία μεταξύ μηδέν και 100˙ οι εταιρείες που βαθμολογούνται κάτω από 75 πρέπει να καταρτίσουν σχέδια για την αντιμετώπιση του χάσματος μεταξύ των φύλων. Οι επιχειρήσεις που δεν υλοποιούν αυτά τα σχέδια μέσα σε τρία χρόνια υφίστανται πρόστιμα [21] έως και στο 1% της συνολικής μισθοδοσίας τους.

Στην Ισλανδία, η μισθολογική ανισότητα αποτελεί ουσιαστικά ποινικό αδίκημα [22]: Οι εταιρείες με 25 ή περισσότερους υπαλλήλους πρέπει να λαμβάνουν από την κυβέρνηση πιστοποιητικό ισότιμης πληρωμής [23] ή να αντιμετωπίζουν την επιβολή ημερήσιου προστίμου ύψους περίπου 400 δολαρίων [24] για μη συμμόρφωση. Ωστόσο, το Ρέικιαβικ έσκαψε ακόμα πιο βαθιά, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την υποτίμηση της εργασίας που παραδοσιακά πραγματοποιούν οι γυναίκες: Τον Ιανουάριο του 2018, η Ισλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που έδωσε εντολή στις επιχειρήσεις να αποδείξουν ότι προσφέρουν στους άνδρες και τις γυναίκες ίση αμοιβή όχι μόνο για ίση εργασία αλλά και για εργασία της ίδιας αξίας, αξιολογώντας τις ταξινομήσεις των θέσεων εργασίας και προσδιορίζοντας τους μισθούς ανάλογα με την αξία που φέρει κάθε θέση.

Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέτασαν μερικές πολιτικές λύσεις για το δικό τους πρόβλημα άνισων αμοιβών. Ο νόμος περί Δικαιοσύνης Μισθού (Paycheck Fairness Act) [25], ο οποίος απαιτεί από τις εταιρείες να μοιράζονται μισθολογικά δεδομένα με την Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών για την Απασχόληση (Equal Employment Opportunity Commission) και καθιστά παράνομο για τους εργοδότες να εμποδίζουν τους εργαζομένους να μοιράζονται μισθολογικές πληροφορίες με τους συναδέλφους τους, πέρασε στην Βουλή των Αντιπροσώπων στα τέλη Μαρτίου και αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα. Ωστόσο, ακόμη και η οικονομική λογική από μόνη της υποδεικνύει την ανάγκη περαιτέρω μεταρρυθμίσεων.