Τι σημαίνουν οι νέες δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης για το μέλλον της Τουρκίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Τι σημαίνουν οι νέες δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης για το μέλλον της Τουρκίας

Οποιοσδήποτε κι αν κερδίσει, μια κρίση διαγράφεται στον ορίζοντα

Οι δεκαετίες ελέγχου της Κωνσταντινούπολης έχουν εξασφαλίσει στο AKP ακόμα περισσότερους πόρους, συμπεριλαμβανομένου ενός ιστού εταιρειών που εξαρτώνται από συμβάσεις του δήμου. Όταν ο Imamoglu εγκαταστάθηκε για λίγο ως δήμαρχος, άρχισε να ερευνά τις διαδικασίες προμήθειας της πόλης, υπογραμμίζοντας τα προσωπικά στοιχήματα αυτών των εκλογών για το δίκτυο πατρωνίας του AKP. Την περασμένη εβδομάδα, οι υπάλληλοι της πόλης έκαναν μια ασυνήθιστη διαμαρτυρία παραπονούμενοι για τον χαρακτηρισμό του δήμου από τον Imamoglu ως σπάταλου. Τα δημοτικά ιδρύματα και οι συνδεδεμένες εταιρείες θα μπορούσαν να αυξήσουν την προσέλευση, διανέμοντας χρήματα ή άλλα κίνητρα στους ψηφοφόρους ή χρησιμοποιώντας πόρους όπως η μεταφορά [ψηφοφόρων] και ανθρώπους που θα πηγαίνουν πόρτα-πόρτα, για να διασφαλίσουν ότι οι ψηφοφόροι του AKP θα πάνε στις κάλπες και ότι οι ψηφοφόροι του Imamoglu δεν θα το κάνουν. Για παράδειγμα, η ιδιωτικοποιημένη εταιρεία πορθμείων της πόλης έχει ακυρώσει [13] τα [δρομολόγια των] φεριμπότ του Σαββατοκύριακου από την πόλη της Μπούρσα -όπου πηγαίνουν για διακοπές Σαββατοκύριακου πολλοί Κωνσταντινουπολίτες υπέρ της αντιπολίτευσης- προς την Κωνσταντινούπολη.

Ωστόσο, παρ’ όλα τα διοικητικά πλεονεκτήματά του -και το ΑΚΡ θα τα χρησιμοποιήσει σίγουρα αυτή την φορά- το κυβερνών κόμμα αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Η οικονομία επιδεινώνεται, η αντιπολίτευση είναι ενωμένη και ο Imamoglu αποδείχθηκε αποτελεσματικός υποψήφιος τον Μάρτιο. Οι δημοσκοπήσεις κατά τις ημέρες πριν από την ψηφοφορία έθεταν τον Imamoglu μπροστά, σε ορισμένες περιπτώσεις διευρύνοντας σημαντικά το πλεονέκτημά του έναντι της 31ης Μαρτίου. Το AKP ίσως να απαιτήσει ακόμη πιο ακραία μέτρα για να εξασφαλίσει τη νίκη.

ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ

Μια άλλη εναλλακτική λύση είναι ότι το AKP θα μπορούσε να καταφύγει σε ευθεία χειραγώγηση των ψήφων την Κυριακή. Πράγματι, αρκετές ποσοτικές [14] και τεχνικές [15] αναλύσεις τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν εντοπίσει ύποπτα μοτίβα που ωφελούν το ΑΚΡ σε μια σειρά εθνικών εκλογών, όπως μη τυχαίες κατανομές των τελευταίων ψηφίων σε αποτελέσματα ψήφων, παρουσιάζοντας δυσανάλογα καλύτερα αποτελέσματα για το ΑΚΡ, και το ποσοστό των άκυρων ψήφων που πηγαίνουν υπέρ του AKP. Αυτά τα πρότυπα αρκούν για να δημιουργήσουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με νοθεία, αλλά όχι αρκετά για να αποδείξουν την ύπαρξή της (πράγμα που απαιτεί μια αμερόληπτη έρευνα από εισαγγελείς και δικαστές).

Οι δημοτικές εκλογές του 2019 [16] ανέδειξαν επίσης τέτοια ερωτήματα, αλλά κυρίως σε απομακρυσμένα εκλογικά τμήματα, τα οποία υπόκεινται σε συγκριτικά μικρό τοπικό και διεθνή έλεγχο. Οι εκλογές της Κυριακής θα πραγματοποιηθούν στη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, όπου τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός υποστηρίζει την αντιπολίτευση και όπου τα μέλη του κόμματος της αντιπολίτευσης, οι παρατηρητές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι σε υψηλή εγρήγορση. Αυτές οι συνθήκες μειώνουν τις πιθανότητες μιας ευθείας αλλοίωσης ψηφοδελτίων ή νόθευσης της ψήφου. Η ψηφοφορία και πάλι μπορεί να μην είναι δίκαιη ή ακόμη και ελεύθερη -αλλά οι ίδιες οι κάλπες πιθανώς δεν θα είναι το μέσο χειραγώγησης.

Το ΑΚΡ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πιο εύστοχα μια λύση που έχει ήδη χρησιμοποιήσει συχνά: Δηλαδή θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την κυριαρχία του στον εκλογικό μηχανισμό. Το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο, για παράδειγμα, το έκανε συνήθεια να υποτάσσεται στο κόμμα κατά την περίοδο της παγίωσης του αυταρχισμού. Διορισθέντα από τα ανώτατα δικαστήρια της Τουρκίας, τα μέλη του συμβουλίου έχουν γίνει πιο εξαρτημένα από το ΑΚΡ καθώς το κόμμα έχει εδραιώσει τον έλεγχό του στα δικαστικά όργανα. Το συμβούλιο εξακολουθεί να δείχνει κάποια ενόχληση για τον υποτακτικό ρόλο του -τέσσερα από τα 11 μέλη ψήφισαν ενάντια στην ακύρωση της πρώτης εκλογής στην Κωνσταντινούπολη- αλλά με συνέπεια μεταστρέφεται όταν έχει σημασία.

Τον Μάρτιο του 2014, όταν οι δημοτικές εκλογές στην Άγκυρα φαινόταν να τείνουν εναντίον του ΑΚΡ, το Συμβούλιο σταμάτησε η επίσημη καταμέτρηση ψήφων. Όταν ξανάρχισε η καταμέτρηση, το ΑΚΡ ξαφνικά ξανακέρδισε έδαφος και μπόρεσε να κρατήσει το αξίωμα. Στην περίπτωση εκείνη, το Εκλογικό Συμβούλιο απέρριψε την προσφυγή της αντιπολίτευσης για επανεξέταση. Το 2017, το συμβούλιο αποφάσισε την ημέρα της ψηφοφορίας ότι οι μη σφραγισμένες ψήφοι -εκείνες που δεν είχαν την σφραγίδα που τις χαρακτηρίζει ως επίσημα καταγεγραμμένες- θα μπορούσαν να καταμετρηθούν στο δημοψήφισμα που άλλαξε το σύνταγμα της Τουρκίας σε ένα υπερ-προεδρικό σύστημα. Το δημοψήφισμα πέρασε με μια μικρή διαφορά μετά συμπερίληψη στην καταμέτρηση ενός άγνωστου αριθμού μη σφραγισμένων ψηφοδελτίων.

Η ακραία αντίδραση του AKP ενάντια στα αποτελέσματα της Κωνσταντινούπολης έστειλε αυτή την φορά στο Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο και στο εκλογικό προσωπικό ειδική προειδοποίηση. Μετά τις εκλογές του Μαρτίου, τα κυβερνητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης απείλησαν το εκλογικό προσωπικό, μερικοί από τους οποίους υποβλήθηκαν σε ποινική έρευνα από το Υπουργείο Εσωτερικών του ΑΚΡ. Το αποτέλεσμα ήταν μια ατμόσφαιρα [17] εκφοβισμού. Η επικεφαλής του Συμβουλίου Επαρχιακών Εκλογών της Κωνσταντινούπολης παραιτήθηκε τον Απρίλιο, όταν τα κυβερνητικά ΜΜΕ κατηγόρησαν [18] ψευδώς ότι ο σύζυγός της ήταν μέλος του κινήματος Gulen, και το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο μετεγκατέστησε [19] δεκατρείς από τους 39 επικεφαλής εκλογικών περιφερειών της Κωνσταντινούπολης. Ένας άγνωστος αριθμός επικεφαλής εκλογών έχει παραπεμφθεί για πειθαρχικές ενέργειες στο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων, ένα σώμα που τελεί υπό την πλήρη κυριαρχία του ΑΚΡ και εποπτεύει το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο. Η κυριαρχία του AKP στον δικαστικό και, συνεπώς, στον εκλογικό μηχανισμό παραμένει το ατού του αν το αποτέλεσμα πάει αντίθετα στις επιθυμίες του στις 23 Ιουνίου.

Η ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΒΑΘΑΙΝΕΙ