Πώς θα έμοιαζε μια απόσυρση από το Αφγανιστάν

Αλλά η Καμπούλ έχει επίσης μια αξιοπρεπή πιθανότητα επιβίωσης. Ο στρατός του Αφγανιστάν θα μπορούσε να επικεντρωθεί στην υπεράσπιση της πρωτεύουσας και οι Τατζίκοι, Ουζμπέκοι και Χαζάροι πολέμαρχοι -οι οποίοι κάποτε αποτελούσαν την Βόρεια Συμμαχία- θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν πολιτοφυλακές για να βοηθήσουν. Οι εξωτερικές δυνάμεις θα μπορούσαν να αντιταχθούν στους Ταλιμπάν: Η Ρωσία, για την υπεράσπιση των μακροχρόνιων Ουζμπέκων και Τατζίκων φίλων της˙ το Ιράν, για την προστασία των σιιτών Χαζάρα˙ και η Ινδία, προκειμένου να περιοριστεί η επιρροή του Πακιστάν. Καμία από αυτές τις χώρες δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι θα προχωρούσε σε πλήρη υποστήριξη της κυβέρνησης, αλλά μια συνολική νίκη των Ταλιμπάν δεν θα ήταν προς το συμφέρον τους.

Ανεξάρτητα από τη μοίρα της Καμπούλ, ωστόσο, οι Ταλιμπάν θα ήλεγχαν τουλάχιστον το ήμισυ της χώρας, συμπεριλαμβανομένων αρκετών πόλεων, γόνιμων καλλιεργειών και κοιτασμάτων ορυκτών. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η αλ Κάιντα, το ISIS και οι ομοϊδεάτες ομάδες θα αποκτούσαν πρόσβαση σε έδαφος και πόρους. Άλλοι ξένοι τρομοκράτες θα έρχονταν κοντά τους στο Αφγανιστάν, όπου μια αντιληπτή νίκη των Ταλιμπάν επί των Ηνωμένων Πολιτειών θα χρησίμευε ως φάρος για ξένους εξτρεμιστές.

ΕΝΑΣ ΦΑΡΟΣ ΓΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

Υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι οι Ταλιμπάν προτίθενται να επιτεθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα και αν καταλήξουν να αναλάβουν όλο το Αφγανιστάν. Οι ηγέτες τους μπορεί ακόμη και να αποθαρρύνουν τις τρομοκρατικές ομάδες από το να προκαλέσουν προβλήματα. Ωστόσο, η ομάδα είναι απίθανο να εμποδίσει πρακτικά άλλους στο έδαφός της να σχεδιάζουν, να προετοιμάζουν και να συντονίζουν τρομοκρατικές επιθέσεις -ειδικά εάν δεν υπάρχει μια συμφωνία ειρήνης. Με τα χρόνια, πρώην και νυν μέλη των Ταλιμπάν παραδέχθηκαν σε μένα ότι σκέφτονται την Αλ Κάιντα ως φίλο και αισθάνονται ότι δεν θα πρέπει να τους ζητηθεί να της επιτεθούν. Τον Αύγουστο, ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν, Sohail Shaheen, ισχυρίστηκε [7] ότι δεν γνωρίζει καμία απόδειξη ότι η Αλ Κάιντα ήταν υπεύθυνη για την 11η Σεπτεμβρίου [2001]. Ορισμένοι σχολιαστές υποστηρίζουν ότι τα αντίποινα των ΗΠΑ για την 11η Σεπτεμβρίου θα υποχρέωναν τους Ταλιμπάν να χωρίσουν από την Αλ Κάιντα. Αλλά πολλοί Ταλιμπάν πιστεύουν ότι έχουν νικήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο μυαλό τους, εκείνοι είναι που μας έμαθαν το μάθημά μας.

Το ISIS είναι ένα διαφορετικό θέμα, διότι οι Ταλιμπάν το καταπολεμούν ενεργά. Μετά από μια απόσυρση των ΗΠΑ, το ISIS θα ήταν απαλλαγμένο από τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ. Οι Ταλιμπάν θα μπορούσαν τότε να κλιμακώσουν τις επιθέσεις τους εναντίον της οργάνωσης ή θα μπορούσαν απλά να προσπαθήσουν να την κρατήσουν σε απόσταση διατηρώντας ένα ισχυρό μέτωπο εναντίον της. Για το σκοπό αυτό, οι ηγέτες των Ταλιμπάν θα ήταν επιφυλακτικοί στο να αποστασιοποιηθούν από την Αλ Κάιντα, έναν πιθανό σύμμαχο στην καταπολέμηση του ISIS.

Η εμπειρία του ISIS στο Ιράκ και την Συρία από το 2014 έως το 2017 προσφέρει ένα παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί όταν μια τρομοκρατική ομάδα έχει πολλά εδάφη. Ο έλεγχος της Raqqa, της Μοσούλης και άλλων πόλεων παρείχε στο ISIS τον χώρο που χρειαζόταν για να κρύβεται, να κάνει συναντήσεις, να εκπαιδεύεται, να οργανώνεται και να διαδίδει προπαγάνδα -όλα σε μια εποχή που η ομάδα ήταν κάτω [8] από τεράστια αμερικανική στρατιωτική πίεση. Η περίοδος κατά την οποία το ISIS κατείχε τα περισσότερα εδάφη συνέπεσε με 35 συνδεδεμένες με το ISIS επιθέσεις στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες σκότωσαν ή τραυμάτισαν περίπου 2.000 άτομα.

Μετά από μια χωρίς συμφωνία πλήρη απόσυρση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, η Αλ Κάιντα και άλλες τρομοκρατικές ομάδες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ή να εμπνεύσουν περισσότερες επιθέσεις εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά η ακριβής φύση και οι διαστάσεις μιας απειλής μετά την απόσυρση είναι άγνωστες. Επιπλέον, η εθνική άμυνα των ΗΠΑ είναι πολύ ισχυρότερη από ό, τι το 2001 και μπορεί να εξαλείψει μια τρομοκρατική πλοκή κλίμακας παρόμοιας με εκείνη της 11ης Σεπτεμβρίου. Γιατί θα πρέπει οι Ηνωμένες Πολιτείες να ανησυχούν για μια αόριστη απειλή που θα μπορούσε να τεθεί από το Αφγανιστάν κάποια μέρα στο μέλλον;

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν αντ' αυτού να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους για ανθεκτικότητα, ή την ικανότητα να υπομείνουν μια επίθεση και τις απώλειές της. Αλλά ο χρόνος μπορεί να μην είναι σωστός για μια τέτοια νοοτροπία και η μετατόπιση αυτή μπορεί να μην είναι πολιτικά συμφέρουσα. Η σωστή συμφωνία ειρήνης θα μπορούσε να καταστήσει μια τέτοια στάση περιττή. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η πιο άμεση διαδρομή εξόδου από το Αφγανιστάν είναι να ζουν με την απειλή της τρομοκρατίας.

ΜΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΑΛΙΜΠΑΝ

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσυρθούν από το Αφγανιστάν χωρίς ειρηνευτική συμφωνία [9], ο αφγανικός λαός θα είναι εκείνος που θα επηρεαστεί περισσότερο. Κατά το πρώτο έτος μετά την έξοδο των ΗΠΑ, οι Αφγανοί πιθανότατα θα υποστούν μια αναζωπύρωση της βίας, καθώς οι επιθέσεις των Ταλιμπάν θα ενταθούν. Η ζωή σε περιοχές υπό τον έλεγχο των Ταλιμπάν θα ήταν καταπιεστική. Οι Ταλιμπάν προσπάθησαν πρόσφατα να κάνουν ηπιότερες τις πολιτικές τους, αλλά καθώς η τρομοκρατική οργάνωση διευρύνει την παρουσία της, οι γυναίκες πιθανότατα θα χάσουν την ελευθερία που έχουν κερδίσει, ο Τύπος θα σιγήσει, και οι Αφγανοί που έχουν πολεμήσει τους Ταλιμπάν θα αντιμετωπίσουν τιμωρίες.

Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, το ισοζύγιο θα μπορούσε να εξισορροπήσει. Εάν οι Ταλιμπάν καταλάβουν την χώρα, η βία θα σταματήσει σε περιοχές υπό τον έλεγχό τους. Αυτό θα μπορούσε να αντισταθμίσει την απώλεια της ελευθερίας και της οικονομικής ανάπτυξης. Οι Αφγανοί θα καταπιεστούν και θα στερηθούν, αλλά θα είναι ζωντανοί. Αντιθέτως, αν οι Ηνωμένες Πολιτείες μείνουν, ο πόλεμος και όλα τα αποτελέσματά του -από αεροπορικά χτυπήματα μέχρι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας- θα επιμείνουν, πιθανώς επ' αόριστον.