Το δώρο του Τραμπ για τον Πούτιν

Από τότε που έφυγε ο McMaster από την διοίκηση τον Απρίλιο του 2018, εγκαταλείφθηκαν οι τυποποιημένες διαδικασίες για την λήψη αποφάσεων εθνικής ασφάλειας. Ο Trump σπάνια παρευρίσκεται στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (NSC). Προτιμά να παίρνει τις δικές του αποφάσεις, με βάση την διαίσθηση και τις προσωπικές προτιμήσεις και χωρίς συμβουλές από ειδικούς. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο νέος σύμβουλος για την εθνική ασφάλεια, Robert O'Brien, ανακοίνωσε σχέδια [3] να μειώσει σημαντικά το προσωπικό της NSC και να αντικαταστήσει πολλά από τα στελέχη καριέρας του [οργανισμού] με πολιτικά διορισμένους.

Το διαβόητο πλέον τηλεφώνημα του Τραμπ προς τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, τον Ιούλιο, αποκάλυψε [4] ακριβώς πόσο δυσλειτουργικές έχουν γίνει οι διαδικασίες στον Λευκό Οίκο. Εκεί φαίνεται ότι δεν υπήρχε προηγούμενη συζήτηση σχετικά με τους στόχους εθνικής ασφάλειας που θα έπρεπε να επιδιωχθούν κατά το τηλεφώνημα. Ο Trump δεν διάβασε σημεία προς συζήτηση που να έχουν ελεγχθεί από το NSC. Είναι σοκαριστικό ότι ο τότε Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, John Bolton, δεν ενημέρωσε τον πρόεδρο πριν το τηλεφώνημα και δεν άκουσε ούτε καν την συνομιλία. Εξίσου ανορθόδοξος, ο υπουργός Εξωτερικών, Mike Pompeo, ήταν στην [τηλεφωνική] γραμμή.

Το τηλεφώνημα του Τραμπ με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στις αρχές Οκτωβρίου, μετά το οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος έδωσε το πράσινο φως για μια τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Συρία, φαίνεται ότι ακολούθησε παρόμοιο μοτίβο: Καμία προηγούμενη συνάντηση του NSC για τον έλεγχο της σοφίας της συναίνεσης με τον Ερντογάν, καμία ενημέρωση πριν το τηλεφώνημα, και καθόλου σημεία για συζήτηση προετοιμασμένα από το προσωπικό του NSC. Το περίεργο, αντιεπαγγελματικό και τελικά αναποτελεσματικό γράμμα του Τραμπ [5] με το οποίο απειλεί τον Ερντογάν, προφανώς δεν ήταν προϊόν των κανονικών διαδικασιών σύνταξης και έγκρισης του NSC, επίσης.

Άλλα Υπουργεία και Υπηρεσίες έχουν δει τους κανόνες και τις διαδικασίες τους -για να μην αναφέρουμε την ακεραιότητά τους- να βρίσκονται επίσης υπό προεδρική επίθεση. Ο πρώτος στόχος του Trump, ακόμη και πριν από την ορκωμοσία του, ήταν η CIA, ακολουθούμενη από το FBI και την κοινότητα των [μυστικών] πληροφοριών ευρύτερα. Τον Ιούλιο του 2018, ο Τραμπ βρισκόταν δίπλα στον Πούτιν στην σύνοδο κορυφής στο Ελσίνκι και απέρριψε δημοσίως τα ευρήματα της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ σχετικά με την εκστρατεία παρεμβάσεων της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016.

Ομοίως, ο Trump έχει βλάψει σοβαρά την αξιοπιστία και την ικανότητα του Υπουργείου Εξωτερικών, υποθέτοντας ότι μπορεί να κάνει την σκληρή δουλειά της διπλωματίας από μόνος του. Αυτή η προσέγγιση [6] δεν έχει ακόμη επιφέρει σαφείς επιτυχίες στο Αφγανιστάν, την Κίνα, το Ιράν ή την Βόρεια Κορέα. Αλλά έβλαψε τις σχέσεις του προέδρου με αξιωματούχους καριέρας της υπηρεσίας εξωτερικών, σχέσεις που εντάθηκαν περαιτέρω από την απόφασή του να απολύσει την πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Marie Yovanovitch, βάσει αθεμελίωτων φημών από έναν ιδιώτη πολίτη -πιθανότατα τον προσωπικό δικηγόρο του Trump, Rudy Giuliani.

Η απόσυρση [μετά από απόφαση] του Trump των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία -μια ακόμα απόφαση που ελήφθη, κατά τα φαινόμενα, κατά μόνας και παρορμητικά- υπονόμευε επίσης την θέση του Υπουργείου Άμυνας και την φήμη των Αμερικανών στρατιωτών που μάχονται στην Συρία, μερικοί εκ των οποίων εξέφρασαν ταπείνωση και αμηχανία για την εγκατάλειψη των Κούρδων συμμάχων τους. Τρία θεσμικά όργανα που είναι κρίσιμα για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ -η κοινότητα των πληροφοριών, το υπουργείο Εξωτερικών και το Πεντάγωνο- τώρα έχουν βαθιά πληγωμένες σχέσεις με τον πρόεδρο.

Η ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ

Η επίθεση του Trump στις συμβατικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων του επέτρεψε να προσωποποιήσει και να ιδιωτικοποιήσει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, συχνά με τρόπους που ωφελούν το Κρεμλίνο περισσότερο από τον Λευκό Οίκο. Το γεγονός αυτό ήταν ιδιαίτερα έντονα και ανησυχητικά καταφανές κατά το τηλεφώνημα του προέδρου με τον Zelensky τον Ιούλιο, στην διάρκεια του οποίου ο Trump πρότεινε να άρει το πάγωμα της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία και να συναντηθεί με τον νεοεκλεγέντα Zelensky στο Οβάλ Γραφείο. Σε αντάλλαγμα, ο Trump ζήτησε από τον Zelensky να ξεκινήσει νέες έρευνες σχετικά με αναπόδεικτους ισχυρισμούς για διαφθορά από τον Hunter Biden, τον γιο του πρώην αντιπροέδρου Joe Biden, και ισχυρίστηκε ότι η Ουκρανία ενεπλάκη στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016. (Αυτό το θέμα, αρχικά βασισμένο σε ανακατασκευασμένο αντίγραφο του τηλεφωνήματος, ενισχύθηκε έκτοτε από περαιτέρω στοιχεία σε γραπτά μηνύματα [7] μεταξύ διπλωματών του Υπουργείου Εξωτερικών και Ουκρανών αξιωματούχων και μαρτυρίες από αξιωματούχους των ΗΠΑ που ασχολούνται με τις σχέσεις ΗΠΑ-Ουκρανίας).

Με το να μην αναφέρει καν τις στρατιωτικές παρεμβάσεις της Ρωσίας στην Κριμαία και τη Ντόνμπας κατά την διάρκεια του τηλεφωνήματός του με τον Ζέλενσκι, ο Τραμπ μπόρεσε να καταστήσει σαφή την αδιαφορία του για την κυριαρχία και την δημοκρατική εδραίωση της Ουκρανίας. Αυτή είναι μια νίκη για τον Πούτιν. Η πολιτικοποίηση της στρατιωτικής βοήθειας από τον Trump αποδυνάμωσε την προηγούμενη σταθερή δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών για την άμυνα της Ουκρανίας -άλλο ένα δώρο στον Πούτιν. Με το να καταγραφεί και δημοσιευθεί η καταδεκτικότητα και η κολακεία του Zelensky προς τον Trump στο σημείωμα επί του τηλεφωνήματος, έκανε τον νέο ηγέτη της Ουκρανίας να φαίνεται αδύναμος -ακόμα ένα παραδοτέο στον Πούτιν. Οι επακόλουθες επανειλημμένες αναφορές του Trump για την Ουκρανία ως διεφθαρμένη έχουν επίσης βλάψει την φήμη της χώρας ακριβώς την στιγμή που οι νεοεκλεγέντες πρόεδρος και κοινοβούλιο έχουν την ευκαιρία να αποκοπούν από την διαφθορά του παρελθόντος. Γράψτε μια ακόμα νίκη για τον Πούτιν.