Τα όρια της στρατηγικής ασάφειας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Τα όρια της στρατηγικής ασάφειας

Γιατί η μεταμόρφωση της πολιτικής για την Συρία από τον Τραμπ λειτούργησε -μέχρι που έπαψε να το κάνει

Μια μεγάλη διαφωνία εξαρτάτο από το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να κρατήσουν ένα μικρό συμπλήρωμα στρατευμάτων στην Συρία, αφότου κατεδάφισαν το εδαφικό χαλιφάτο του ISIS τον Μάρτιο. Πολλοί στρατιωτικοί και πολιτικοί ειδικοί υποστήριξαν [14], ευλόγως, ότι ο στόχος του Trump για μια «διαρκή ήττα του ISIS» απαιτούσε την συνεχή παρουσία στρατευμάτων των ΗΠΑ που να στηρίζουν τις SDF στην βόρεια Συρία. Εάν η Ουάσιγκτον ήθελε να επιδιώξει τους δύο επιπρόσθετους στόχους της στην Συρία -να αντιμετωπίσει το Ιράν και να διευκολύνει την πολιτική μετάβαση από τον Assad- οι στρατιώτες των ΗΠΑ επί του πεδίου θα της έδιναν ζωτική μόχλευση.

Αλλά στις φευγαλέες στιγμές που επικεντρώθηκε ο Trump στην Συρία, έμοιαζε να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Τον Απρίλιο του 2018 και πάλι τον Δεκέμβριο του 2018, ο πρόεδρος διακήρυξε ότι ήθελε να αποσύρει όλα τα στρατεύματα των ΗΠΑ από την χώρα. Ισχυρίστηκε ότι το ISIS είχε νικηθεί 100% [15] και δεν είπε τίποτα για τους άλλους δύο υποτιθέμενους στόχους της πολιτικής των ΗΠΑ.

Αφότου ο πρόεδρος δήλωσε για δεύτερη φορά ότι σκόπευε να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από την Συρία, ορισμένοι ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, όπως ο υπουργός Άμυνας, James Mattis, και ο Brett McGurk, ειδικός απεσταλμένος για την Συρία, παραιτήθηκαν [16] σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Αλλά τους επόμενους μήνες, η υπόλοιπη ομάδα εθνικής ασφαλείας του προέδρου ήσυχα [17] παρέκαμπτε την οδηγία του Trump, αποσύροντας μόνο τους μισούς από τους 2.000 Αμερικανούς στρατιώτες από την περιοχή και συνεχίζοντας να συνεργάζεται με τις SDF.

Σύμφωνα με ειδησεογραφικές αναφορές, οι στρατιωτικοί χειριστές απλώς παρέμειναν ήσυχοι [18] για να αποφύγουν να υπενθυμίσουν στον Trump ότι εξακολουθούν να αναπτύσσονται και να δραστηριοποιούνται στην βόρεια Συρία. Οι επίσημες ανακοινώσεις του Υπουργείου Εξωτερικών και του Οργανισμού Ηνωμένων Πολιτειών για την Διεθνή Ανάπτυξη συνέχισαν να αναφέρουν [19] τους βασικούς στόχους της κατανίκησης του ISIS, της ελαχιστοποίησης της ιρανικής επιρροής, και της καθοδήγησης της Συρίας προς μια νέα πολιτική διευθέτηση. Με πρόεδρο που εύκολα αποσπάται η προσοχή του και ο οποίος δεν αγωνιά για τις λεπτομέρειες, οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ μπόρεσαν να επιδιώξουν μια μαξιμαλιστική αποστολή [16] στην Συρία, η οποία συχνά ερχόταν σε αντίθεση με την διακηρυγμένη επιθυμία του ίδιου του Trump να αποδεσμευτεί από την χώρα.

Αλλά ο Trump κέρδισε επίσης από αυτή την ρύθμιση˙ κατάφερε να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Καυχιόταν για την επιτυχία της διοίκησής του στο να κατανικήσει το ISIS, ενώ διεκδικούσε πίστωση για το ότι επαναπάτρισε τα στρατεύματα των ΗΠΑ από το εξωτερικό –αμφότερες ενέργειες που ήταν δημοφιλείς στο αμερικανικό εκλογικό σώμα. Η στρατιωτική αντίδραση του Trump στα χτυπήματα του Assad με χημικά όπλα τού έφεραν διακομματικές επευφημίες και ακόμη και επαίνους από Συρο-αμερικανούς ακτιβιστές, ορισμένοι από τους οποίους ήλπιζαν ότι η κίνηση θα σηματοδότησε μια νέα επιθετική [20] αμερικανική στάση εναντίον του Assad. Οι επακόλουθες επιθέσεις χημικών όπλων από τον Assad δεν προκάλεσαν καμιά συγκρίσιμη αντίδραση από τις ΗΠΑ, αλλά εν μέσω του χάους και του θορύβου της διοίκησης Trump, ποιος παρακολουθούσε;

Η ασάφεια της πολιτικής της διοίκησης για την Συρία, υποθετικά, επέτρεψε στον Trump να απολαμβάνει εγκάρδιες, θετικές συνομιλίες με επιλεγμένους ξένους ομολόγους. Ο Λευκός Οίκος έχει παράσχει ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με τις πολλαπλές συνομιλίες του Trump για την Συρία με τον Ερντογάν και τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αλλά αυτοί οι δύο ηγέτες αναμφισβήτητα ζήτησαν διαβεβαιώσεις ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επιδιώξουν μακροπρόθεσμη παρουσία στην χώρα παράλληλα με τις SDF. Ο Trump, ο οποίος είναι φημισμένα αντίθετος προς τις προσωπικές αντιπαραθέσεις [21], κατά πάσα πιθανότητα δεν τους είπε κάτι διαφορετικό.

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ

Η ασάφεια της πολιτικής για την Συρία λειτούργησε για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά έμελε να γίνει ζημιογόνα σε κάποιο σημείο. Από το τηλεφώνημα του Τραμπ με τον Ερντογάν και την επακόλουθη τουρκική εισβολή στην Συρία, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χάσει σημαντική επιρροή στα γεγονότα εκεί. Εκείνοι που κέρδισαν εις βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αξίζει να σημειωθεί, είναι δρώντες που σαφώς διατυπώνουν και στην συνέχεια επιδιώκουν σταθερά τους στόχους τους. Η Ρωσία και η Τουρκία έχουν αποκτήσει τόσο έδαφος όσο και επιρροή. Το καθεστώς Assad έχει περάσει σε περιοχές που θα είχε αγωνιστεί για να κερδίσει στρατιωτικά, και μέσω αυτού το Ιράν έχει επεκτείνει την επιρροή του στην χώρα. Ακόμα και το ISIS κερδίζει από τη νέα τάξη στην Συρία καθώς οι SDF στρέφονται από το να φρουρούν τους φυλακισμένους του ISIS στην καταπολέμηση της Τουρκίας. Τα αποτελέσματα της μπερδεμένης πολιτικής του Τραμπ για την Συρία ήταν ιδιαίτερα πιεστικά για τις υπό κουρδική ηγεσία δυνάμεις και για τις εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στον δρόμο της τουρκικής επίθεσης, η οποία έχει ήδη δημιουργήσει αξιόπιστες κατηγορίες για θηριωδίες [22].

Η ασάφεια της πολιτικής δυσχεραίνει επίσης την προετοιμασία σχεδίων έκτακτης ανάγκης. Μέχρι πρόσφατα, η ομάδα του προέδρου απέφυγε να αντιμετωπίσει [23] το δυσάρεστο γεγονός ότι ο Trump δεν είχε δεσμευτεί για μια μακρά στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Συρία. Ως αποτέλεσμα, η διοίκηση δεν είχε αναπτύξει [17] σταθερά σχέδια για μια υπεύθυνη απόσυρση των ΗΠΑ. Δεν υπήρχε μακροπρόθεσμη στρατηγική για την διασφάλιση των κρατουμένων του ISIS ή για την διευκόλυνση της προσέγγισης μεταξύ των SDF και του καθεστώτος Assad υπό εύλογους όρους.