Η πραγματική μάχη για το μέλλον του 5G | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η πραγματική μάχη για το μέλλον του 5G

Ποιος θα περιφρουρεί τα σύνορα του νέου δικτύου;

Η Google και η Microsoft, και στην συνέχεια ο κινεζικός κολοσσός του ηλεκτρονικού εμπορίου και της τεχνολογίας Alibaba, ξεκίνησαν τα δικά τους cloud projects για να ανταγωνιστούν την AWS της Amazon. Μέχρι το 2011, μεγάλες εταιρείες «μετανάστευαν στο cloud». Με μια ψήφο εμπιστοσύνης-ορόσημο, η CIA αποφάσισε να πράξει το ίδιο (με την AWS) το 2013. Η απόφαση του αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας τον περασμένο μήνα να προσχωρήσει ολοκληρωτικά στην υπολογιστική του cloud (χρησιμοποιώντας την Azure, την απάντηση της Microsoft στην AWS) σηματοδοτεί την ενηλικίωση αυτού του μοντέλου. Η αποδοτικότητα, το πλεόνασμα, και η ασφάλεια του cloud computing, καθώς και η ικανότητά του να ενθαρρύνει τις -και να προσαρμόζεται στις- τεχνολογικές καινοτομίες, είναι ανεπανάληπτη. Πέρυσι, η αξία της βιομηχανίας υπολογισμών στο σύννεφο (cloud-computing) ήταν πάνω από 200 δισεκατομμύρια δολάρια [4].

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΓΗ

Μέχρι τώρα [όλα αυτά γίνονται] χωρίς σύνορα˙ αλλά ο φυσικός χώρος εξακολουθεί να έχει σημασία. Μια ταινία μπορεί να αποθηκευτεί στο σύννεφο, αλλά όσο πιο κοντά στον δρομολογητή WiFi είναι ο φορητός υπολογιστής στον οποίο παίζεται, τόσο πιο γρήγορα γίνεται το «κατέβασμα» (stream) της ταινίας. Η ταχύτητα με την οποία ένα σήμα κινείται από και προς τον υπολογιστή χαρακτηρίζεται από την «latency» (λανθάνων χρόνος, καθυστέρηση), και όσο χαμηλότερη είναι η latency, τόσο πιο γρήγορος είναι ο υπολογισμός (computing). Ακόμη και με καλώδιο οπτικών ινών, υπάρχουν πλεονεκτήματα latency λόγω της φυσικής εγγύτητας (βλ. το βιβλίο Flash Boys του Michael Lewis [5]). Με τα ραδιοσήματα, όπως από ένα κινητό τηλέφωνο, η latency είναι πολύ πιο σημαντική, διότι τα ραδιοκύματα μεταφέρουν πολύ λιγότερες πληροφορίες, σε βραδύτερες ταχύτητες, και με περισσότερες παρεμβολές από ό, τι συμβαίνει με τα καλώδια.

Εάν η εγγύτητα εξακολουθεί να έχει σημασία για το cloud computing, είναι ουσιώδης για τα δίκτυα 5G. Η μαγεία του 5G είναι η ικανότητά του να συνδέει μέσα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου ένα κινητό τηλέφωνο ή αυτοκίνητο ή ατμομηχανή εξοπλισμένη με αισθητήρα με το cloud, το οποίο μπορεί να επεξεργαστεί τα δεδομένα, να τα συνδυάσει με άλλα δεδομένα και να τα επιστρέψει στην τελική συσκευή. Για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας, η latency πρέπει να παραμείνει χαμηλή. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο ο υπολογισμός (computing) επιστρέφει στη γη.

Τα τεράστια χρηματικά ποσά που διακινούνται σε πολύ μακρινά κέντρα δεδομένων υποδεικνύουν το ίδιο. Η Αργεντινή [6], τον περασμένο μήνα, κάλεσε την AWS να επενδύσει 800 εκατομμύρια δολάρια σε ένα κέντρο δεδομένων στο Μπουένος Άιρες. Η Google θα επενδύσει 850 εκατομμύρια δολάρια σε μια νέα εγκατάσταση στην Ταϊβάν [7]. Το γεγονός ότι αυτές οι εταιρείες και οι δύο κύριοι ανταγωνιστές τους, η Microsoft και η Alibaba, είναι πρόθυμες να επενδύσουν σε αυτή την κλίμακα δείχνει ότι αναγνωρίζουν ότι ούτε οι νόμοι για την τοπική εγκατάσταση δεδομένων (που απαιτούν την αποθήκευση δεδομένων των πολιτών στην χώρα τους) ούτε οι υποκείμενες αρχές της κυριαρχίας επί των δεδομένων (η έννοια, σχετιζόμενη κυρίως με την Κίνα, ότι ο κυβερνοχώρος πρέπει να είναι εθνικός χώρος) θα εξαφανιστούν οποτεδήποτε σύντομα. Αλλά η δημιουργία κέντρων δεδομένων (data centers) είναι επίσης ένας τρόπος για να κερδηθεί μερίδιο αγοράς μειώνοντας την καθυστέρηση (latency) για τους χρήστες. Τα νέα κέντρα δημιουργούν αυτό που ονομάζονται «ζώνες διαθεσιμότητας» (“availability zones”), όπου οι υπολογισμοί που βασίζονται σε ραδιοκύματα μπορούν να πραγματοποιηθούν με ακόμα υψηλότερες ταχύτητες. Αν οι υπολογιστικές εφαρμογές του cloud είναι παγκόσμιες, τότε οι ζώνες διαθεσιμότητας είναι σαν τα τοπικά clouds, που έχουν κατασκευαστεί για να ικανοποιούν τις ανάγκες των εταιρειών σε latency οι οποίες έχουν ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις από τους παρόχους cloud -και ειδικότερα τις ανάγκες latency για οτιδήποτε επικοινωνεί με υπολογιστές μέσω ραδιοκυμάτων, που είναι πολλά, συμπεριλαμβανομένων των κινητών τηλεφώνων, των αισθητήρων των αυτόνομων οχημάτων, και των αμέτρητων ασύρματων αισθητήρων εκεί έξω στο Διαδίκτυο των Πραγμάτων (Internet of Things).

Εάν οι μεγάλες πολυεθνικές δεν ελέγξουν το έδαφος αυτό, θα το κάνουν άλλοι. Υπάρχει ένας παράλληλος κόσμος από (κυρίως) μικρότερες και λιγότερο γνωστές εταιρείες που κτίζουν κέντρα δεδομένων σε όλο τον κόσμο. Η Google και η AWS ηγούνται στην αγορά, αλλά ακολουθούνται από την Digital Realty Trust και την Equinix, εκ των οποίων καμιά δεν είναι ένα πασίγνωστο όνομα. Η Κίνα, όπως ίσως αναμένεται, ευνοεί τα εγχώρια κέντρα δεδομένων cloud, παρόλο που συχνά εμπλέκονται και επιχειρήσεις των ΗΠΑ [8]. Μεγάλο μέρος της ανάπτυξης των κέντρων δεδομένων στην Ινδία και την Αφρική έχει καθοδηγηθεί από μικρότερες εταιρείες, συχνά σε συνεργασία [9] με παγκόσμιους παίκτες. Η βασική τεχνολογία είναι ευλόγως προσβάσιμη, αν και είναι δαπανηρή για να κατασκευαστεί και να ψυχθεί. (Η AWS πέτυχε μια απαλλαγή από τον ενεργειακό φόρο για το έργο της στην Αργεντινή). Η επιχείρηση των κέντρων δεδομένων έχει εδραιωθεί, αλλά εξακολουθεί να είναι αρκετά ανοιχτή σε σχέση με τις μηχανές αναζήτησης ή την κοινωνική δικτύωση, για παράδειγμα.

ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ