Υπονομευτική κρατική πρακτική

Μια δεύτερη επιλογή για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής είναι η εξάλειψη των μέσων της υπονόμευσης –δηλαδή, η εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισης των παραπόνων που καθιστούν τους δυνητικούς πληρεξούσιους ανοικτούς στην συνεργασία με εξωτερικούς χορηγούς. Αυτό μπορεί να είναι δυνατό σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά όχι στις περισσότερες.

Δεδομένου ότι οι επιλογές 1 και 2 έχουν στην καλύτερη περίπτωση λίγες πιθανότητες επιτυχίας, η εστίαση πρέπει να δοθεί στη τρίτη: Την αύξηση του κόστους της υπονόμευσης. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν την υπονόμευση από το εξωτερικό όταν συμβαίνει˙ να κάνουν διάκριση μεταξύ νόμιμων και παράνομων μορφών εξωτερικής υποστήριξης˙ και να επιβάλουν αυστηρές τιμωρίες σε κράτη που χρησιμοποιούν την υπονόμευση ως μια καταστροφική μορφή κρατικής πολιτικής τέχνης (statecraft).

Η επιτυχία αυτής της τρίτης επιλογής εξαρτάται από την αξιοπιστία των απειλών και την σοβαρότητα του κόστους. Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επανειλημμένα επικρίνει το Πακιστάν για την υποστήριξη των Αφγανών Ταλιμπάν και οι διοικήσεις των προέδρων Ντόναλντ Τραμπ και Μπαράκ Ομπάμα αμφότερες μείωσαν την βοήθεια για την ασφάλεια και απείλησαν με σκληρότερα τιμωρητικά μέτρα. Αλλά αυτές οι προσπάθειες είχαν ελάχιστα αποτελέσματα. Οι απειλές των ΗΠΑ για κλιμάκωση πάσχουν από έλλειψη αξιοπιστίας διότι η Ουάσιγκτον έχει σαφώς ανάγκη την βοήθεια του Πακιστάν για να οικοδομήσει μια σταθερή ειρήνη στο Αφγανιστάν -και επειδή το Πακιστάν, το οποίο πρέπει να ζει με τον γείτονά του, είναι πεπεισμένο ότι μπορεί να επιβιώσει [και μετά] από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες μπορούν να φύγουν ανά πάσα στιγμή.

Για να βελτιωθεί η αξιοπιστία, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να χρησιμοποιούν απειλές προσεκτικά και με σύνεση και να είναι διατεθειμένες να επιδείξουν αποφασιστικότητα όταν είναι απαραίτητο. Η αύξηση του κόστους για τα παραβατικά κράτη θα απαιτήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν μερικά από τα δικά τους [κόστη]. Θα χρειαστεί να δαπανήσουν πολιτικό κεφάλαιο για να συντονιστούν με συμμάχους και πολυμερείς οργανισμούς ώστε να επιβάλλουν κυρώσεις στους παραβάτες. Θα χρειαστούν προσαρμοσμένα τιμωρητικά μέτρα που να βασίζονται στην κατανόηση της εγχώριας πολιτικής στην παραβατική χώρα. Μπορεί ακόμη και να χρειάζεται να θυσιαστούν κάποια βραχυπρόθεσμα συμφέροντα προκειμένου να ενισχυθεί η αποτροπή της υπονόμευσης μακροπρόθεσμα.

Ακριβώς όπως τα κράτη έχουν προσαρμοστεί σε έναν κόσμο στον οποίο η συμβατική βία πλέον δεν χρησιμοποιείται συνήθως, πρέπει να προσαρμοστούν και στο νέο φυσιολογικό της υπονόμευσης. Η σύγκρουση δεν έχει μειωθεί˙ έχει απλώς εξελιχθεί. Και αν ο πόλεμος είναι η πολιτική με άλλα μέσα, τότε η υπονόμευση είναι ο πόλεμος με άλλα μέσα.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2019-12-04/subversive-statecraft

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition