Ο νέος αντι-αμερικανισμός | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο νέος αντι-αμερικανισμός

Πώς οι ανησυχίες για την αμερικανική κυριαρχία έδωσαν την θέση τους σε ανησυχίες για την παρακμή των ΗΠΑ

Μέχρι το 2007, η εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών είχε υποστεί σοβαρή ζημιά σε πολλά μέρη του κόσμου. Συγκρίνοντας τα στοιχεία δημοσκοπήσεων [2] από το ίδιο έτος και το 2002, το έτος πριν από την εισβολή στο Ιράκ, το μερίδιο του κοινού με θετική γνώμη για τις Ηνωμένες Πολιτείες μειώθηκε σε 26 από τις 33 χώρες που ερευνήθηκαν από την Pew και στα δύο χρόνια. Αυξήθηκε σε μόλις πέντε [χώρες], και παρέμεινε περίπου το ίδιο σε δύο. Η έρευνα του 2007 διαπίστωσε έναν μέσο όρο μόλις 41% σε σύνολο 47 χωρών που εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την υπό την ηγεσία των ΗΠΑ προσπάθεια να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία. Σε μια προηγούμενη έρευνα Pew Global Attitudes το 2004, περίπου οι μισοί ή περισσότεροι Ιορδανοί και Πακιστανοί, καθώς και το 40% ή περισσότεροι Γάλλοι και Γερμανοί, δήλωσαν ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ήταν ένα προπέτασμα καπνού για μια εκστρατεία εναντίον εχθρικών μουσουλμανικών κυβερνήσεων και ομάδων. Οι πλειοψηφίες των κυρίως μουσουλμανικών εθνών δήλωναν σταθερά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν κάποια μέρα να αποτελούν στρατιωτική απειλή για την χώρα τους. Και στην προεδρία του Ομπάμα, τα χτυπήματα από drones κατά τρομοκρατικών οργανώσεων και ηγετών προκάλεσαν ευρεία αντίθεση. Σε 44 χώρες που διεξήγαγε έρευνα [3] η Pew το 2014, το 74% αντιτάχθηκε στα χτυπήματα των ΗΠΑ που στόχευαν εξτρεμιστές σε χώρες όπως το Πακιστάν, η Υεμένη και η Σομαλία. (Παρόλα αυτά, μια έρευνα της Pew το επόμενο έτος πρόσφερε μια υπενθύμιση ότι η σκληρή ισχύς δεν είναι πάντα ανεπιθύμητη: Ένας μέσος όρος το 62% σε 39 χώρες υποστήριξε την στρατιωτική δράση των ΗΠΑ εναντίον του Ισλαμικού Κράτους).

Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΕΠΕΣΕ

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θεωρούνται πλέον ως ένας κολοσσός που κάθεται καβάλα στον κόσμο. Η Κίνα και άλλες αναδυόμενες δυνάμεις αμφισβητούν όλο και περισσότερο την ηγεσία των ΗΠΑ σε διάφορους τομείς -μια μετατόπιση που αναγνωρίζεται από τους απλούς πολίτες καθώς και από τους διαμορφωτές πολιτικής και τους αναλυτές. Σε μια έρευνα της Pew του 2018 [4], ένας μέσος όρος 70% σε 25 έθνη είπε ότι πίστευε πως η Κίνα παίζει σημαντικότερο ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις σε σύγκριση με τα προηγούμενα 10 χρόνια˙ μόνο το 31% αισθάνθηκε με τον ίδιο τρόπο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2015 [5], ένας μέσος όρος 48% σε 40 έθνη δήλωνε ότι η Κίνα θα αντικαταστήσει κάποια μέρα -ή έχει ήδη αντικαταστήσει- τις Ηνωμένες Πολιτείες ως την κορυφαία υπερδύναμη, ενώ μόνο το 35% πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παραμείνουν στην κορυφή. Στο μυαλό πολλών, η υπερδύναμη έχει γίνει μια φθίνουσα δύναμη.

Κατά τα πρώτα τρία χρόνια της προεδρίας του Trump, η μείωση των ευνοϊκών απόψεων για την αμερικανική ηγεσία συνοδεύτηκε από την αίσθηση ότι η δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στην παγκόσμια ηγεσία μειώνεται. Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι γίνονται μάρτυρες μιας καθοδηγούμενης από τον Τrump απόσυρσης των ΗΠΑ από έναν ενεργό ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις -και δεν τους αρέσει.

Στα χρόνια που ακολούθησαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πληθυσμοί ιδιαίτερα στην Ευρώπη πίστευαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούσαν την ισχύ τους με σχετικά καλοφτιαγμένους τρόπους που βοηθούσαν να τεθούν τα θεμέλια μιας φιλελεύθερης τάξης. (Για παράδειγμα, οι δημοσκοπήσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1940 έδειξαν ευρεία συνειδητοποίηση και στήριξη του σχεδίου Marshall μεταξύ των βρετανικών, γαλλικών και ιταλικών πληθυσμών, σύμφωνα με τον Ιταλό πολιτικό επιστήμονα Pierangelo Isernia.) Τώρα πολλοί βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως κάποιον που βαρύνεται με το φταίξιμο για την κατάρρευση της διεθνούς τάξης. Οι έρευνες της Pew το 2019 βρήκαν συντριπτική αντίθεση στις πολιτικές του Trump σχετικά με το εμπόριο (μέσος όρος μόλις 18% σε 33 χώρες υποστηρίζει την αύξηση των δασμών από τις Ηνωμένες Πολιτείες), το κλίμα (14% υποστηρίζουν την απόσυρση των ΗΠΑ από τις συμφωνίες για το κλίμα), τη μετανάστευση (24% εγκρίνουν το κτίσιμο ενός τείχους στα σύνορα με το Μεξικό), και το Ιράν (29% υποστηρίζουν την αποχώρηση των ΗΠΑ από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν) -όλες τους περιπτώσεις στις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται ότι απομακρύνονται από τις διεθνείς δεσμεύσεις και δημιουργούν εμπόδια μεταξύ του εαυτού τους και του υπόλοιπου κόσμου. Οι Ευρωπαίοι είναι ιδιαίτερα πιθανό να πιστεύουν ότι η Ουάσιγκτον συμβάλλει λιγότερο στην επίλυση παγκόσμιων προβλημάτων. Σε μια έρευνα του 2018, τα τρία τέταρτα των Γερμανών και των Σουηδών δήλωσαν ότι, σε σύγκριση με μερικά χρόνια πριν, οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν λιγότερα για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων, και το ήμισυ ή και περισσότερο μοιράστηκε αυτή την άποψη στην Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, και την Γαλλία.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ