Η Χεζμπολάχ ετοιμαζόταν επί δεκαετίες για αυτή την στιγμή

«Τι είναι ακριβώς η τιμωρία;», αναρωτήθηκε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, σε μια ομιλία του [1] στις 5 Ιανουαρίου, δύο ημέρες αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες σκότωσαν τον Ιρανό διοικητή της Δύναμης Quds, Qasem Soleimani, και τον διοικητή των ιρακινών Δυνάμεων Λαϊκής Κινητοποίησης (Popular Mobilization Forces, PMF), Abu Mahdi al-Muhandis, σε ένα χτύπημα με drone στην Βαγδάτη. Με κανέναν Αμερικανό αξιωματούχο να μην «είναι ίσος με τον Σολεϊμανί ή τον Μουχάντις», σύμφωνα με την εκτίμηση του Νασράλα, η απάντηση ήταν τα αντίποινα εναντίον της «αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή μας». Οι Αμερικανοί πολίτες δεν θα πρέπει να βλάπτονται, είπε, αλλά «οι βάσεις των ΗΠΑ, τα αμερικανικά πολεμικά πλοία, κάθε Αμερικανός στρατιώτης και αξιωματικός» στη Μέση Ανατολή θα ήταν δίκαιοι στόχοι.

Ο Χασάν Νασράλα απευθύνεται στους υποστηρικτές του κατά την διάρκεια μνημόσυνου για τον Qasem Soleimani, στην Βηρυτό του Λιβάνου, τον Ιανουάριο του 2020. Aziz Taher / Reuters
-------------------------------------------------------------------------

Η Χεζμπολάχ είναι απίθανο να προκαλέσει μια μάχη με τις Ηνωμένες Πολιτείες από μόνη της. Η ομάδα έχει για να ανησυχεί τις δικές της εντάσεις με το Ισραήλ [2], και οι τεράστιες εγχώριες διαμαρτυρίες θέτουν σε κίνδυνο την πολιτική της λαβή στον Λίβανο. Επίσης, υπέστη σοβαρές απώλειες στην Συρία, όπου πολέμησε πλάι-πλάι με το Ιράν για να στηρίξει τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ. Αλλά το να μην θέλει έναν πόλεμο δεν είναι το ίδιο με το να είναι απρόθυμη να πολεμήσει σε έναν [πόλεμο]. Η Χεζμπολάχ προετοιμάζεται εδώ και δεκαετίες για αυτή την ημέρα, οικοδομώντας στρατιωτικές, τρομοκρατικές και κυβερνο-ικανότητες στον Λίβανο, στη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να αντεπιτεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε οποιονδήποτε άλλον θα μπορούσε να συμμετάσχει σε πόλεμο εναντίον του Ιράν και των συμμάχων του. Τώρα, λόγω της ιδεολογικής της δέσμευσης προς -και της στρατιωτικής αλληλεξάρτησης με- το Ιράν, η ομάδα μπορεί να μην έχει άλλη επιλογή παρά να εισέλθει σε μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η επίθεση των ιρανικών πυραύλων την προηγούμενη εβδομάδα σε δύο ιρακινές βάσεις [3] που φιλοξενούν δυνάμεις των ΗΠΑ ήταν η αρχική, συμβολική και οφθαλμοφανής απάντηση της Τεχεράνης στον θάνατο του Σολεϊμανί. Η πλήρης απάντηση θα ξεδιπλωθεί τους επόμενους μήνες και χρόνια [4] -και πιθανότατα θα έχει την Χεζμπολάχ σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Εκμεταλλευόμενη τα δυνατά της σημεία και αποφεύγοντας μια άμεση συμβατική αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Δύναμη Quds και ο εταίρος της, η Χεζμπολάχ, μπορεί να προσπαθήσουν να οργανώσουν μια περιφερειακή εκστρατεία ασύμμετρων επιθέσεων στη Μέση Ανατολή και ενδεχομένως έξω από αυτήν. Ο στόχος τους θα είναι να διαταράξουν, να απειλήσουν και να περιορίσουν τις επιχειρήσεις των στρατιωτών, των διπλωματών και των αξιωματικών πληροφοριών των ΗΠΑ, στον βαθμό που τα οφέλη της παρουσίας τους στη Μέση Ανατολή να μην υπερβαίνουν πλέον το κόστος.

ΑΔΕΛΦΙΑ ΕΝ ΟΠΛΟΙΣ

Από την ίδρυσή της από την ιρανική Δύναμη Quds στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Χεζμπολάχ έχει σφυρηλατήσει και επιδίωξε να εξισορροπήσει δύο ταυτότητες. Η πρώτη είναι ως ένας λιβανέζικος δρων, με ισχυρή στρατιωτική, πολιτική, θρησκευτική και κοινωνικοοικονομική δομή ικανή να προωθήσει τους εγχώριους στόχους της και να ενδυναμώσει τους Σιίτες που ανήκουν στο κοινωνικό σώμα της. Η δεύτερη είναι ως ένας πληρεξούσιος που έγινε σύμμαχος του Ιράν, πιστός στον λεγόμενο άξονα αντίστασης, ο οποίος περιλαμβάνει το καθεστώς της Συρίας, την Χαμάς και διάφορες περιφερειακές σιιτικές πολιτοφυλακές όπως οι PMF [5]. Αλλά η εξισορρόπηση και των δύο ταυτοτήτων ήταν δύσκολη. Κατά την διάρκεια των δεκαετιών, οι εντάσεις μεταξύ του Ιράν, των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ έχουν εξαπλωθεί περιοδικά και η Χεζμπολάχ έχει βρεθεί να βαδίζει σε στενωπό, επιδιώκοντας να στηρίξει στρατιωτικά το Ιράν χωρίς να προκαλέσει μια αντίδραση των ΗΠΑ που θα απειλούσε τα επιτεύγματά της στον Λίβανο. Το 2006, οι διασυνοριακές επιθέσεις μεταξύ της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ κλιμακώθηκαν σε μια καταστροφική ισραηλινή αεροπορική και στρατιωτική εκστρατεία στο Νότιο Λίβανο και την Βηρυτό. Από τότε, η ομάδα προσπάθησε να αποφύγει τις περιττές εχθροπραξίες με το Ισραήλ. Αντ' αυτού, έχει επικεντρωθεί στην αποτροπή με το να οικοδομήσει ένα οπλοστάσιο προηγμένων πυραύλων και την πραγματοποίηση μετρημένων, αναλογικών απαντήσεων στα ισραηλινά χτυπήματα.

Αλλά το μέγεθος του χτυπήματος στον Σολεϊμανί -που σκότωσε τόσο τον Ιρανό προστάτη της Χεζμπολάχ όσο και τον διοικητή των PMF, τον πιο κοντινό σύμμαχο της οργάνωσης στο Ιράκ- μπορεί να απαιτήσει αντίποινα. Και η εξάρτηση από το Ιράν δεν θα είναι το μόνο κίνητρο για μια τέτοια ενέργεια. Η Χεζμπολάχ θα αισθανθεί πιθανώς την ανάγκη να επιδείξει αποφασιστικότητα στο κοινωνικό σώμα της και τους αντιπάλους της. Η οργάνωση μπορεί ήδη να φοβάται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ προετοιμάζονται να της επιτεθούν, οπότε πιθανότατα θα προσπαθήσει να αποτρέψει και τις δύο χώρες, υπενθυμίζοντας τις ασύμμετρες δυνατότητές της.