Μόνο η σωτηρία των ζωών θα σώσει τα προς το ζην | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Μόνο η σωτηρία των ζωών θα σώσει τα προς το ζην

Ο σωστός τρόπος κατανόησης των οικονομικών της πανδημίας

Ωστόσο, αυτή η προστασία θα λειτουργήσει μόνο εάν οι εργοδότες λάβουν και εφαρμόσουν σαφή, τεκμηριωμένη, επίσημη καθοδήγηση. Η βελτίωση της ασφάλειας της βιομηχανίας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως δημόσιο αγαθό -πράγμα που απαιτεί αποτελεσματική εποπτεία από ομοσπονδιακές και πολιτειακές κυβερνήσεις. Χωρίς επιβολή, μεμονωμένες επιχειρήσεις θα μπουν στον πειρασμό να λειτουργήσουν πονηρά, με τραγικά αποτελέσματα: Εάν κάποιος εργοδότης κάνει παρακάμψεις για να εξοικονομήσει χρήματα, η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί και να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη σε μια ολόκληρη βιομηχανία (είτε πρόκειται για εργοστάσια συσκευασίας κρέατος είτε για ξενοδοχεία). Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν συμφέρον να εγγυηθούν την ασφάλεια προκειμένου να αποτρέψουν τον τερματισμό λειτουργίας σε ολόκληρη την βιομηχανία, αλλά δεν μπορούν να βασίζονται στην αυτο-αστυνόμευση. Η κυβέρνηση μπορεί να συμβάλει στην διασφάλιση της εμπιστοσύνης του κοινού όπως το κάνει με την ασφάλεια των τροφίμων: Επιβάλλει πρότυπα που μειώνουν τον κίνδυνο και η βιομηχανία με την σειρά της βρίσκει οικονομικά αποδοτικούς τρόπους για να ανταποκριθεί σε αυτά τα πρότυπα. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και η κυβέρνηση συνεργάζονται έτσι ώστε να μειώσουν το κόστος του να κρατήσουν τους πάντες ασφαλείς.

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ

Η εύρεση πρακτικών, κλιμακούμενων τρόπων τόσο για την προστασία των ανθρώπων όσο και για να πεισθούν να αλλάξουν την προσωπική συμπεριφορά τους προς όφελος της κοινότητας αποτελεί το «εκ των ων ουκ άνευ» της δημόσιας υγείας. Στην τρέχουσα πανδημία, παρά τα αρχικά λάθη, οι κυβερνήσεις κατάφεραν γενικά να πείσουν τους ανθρώπους να βάλουν το συλλογικό καλό πάνω από το δικό τους -είτε μένοντας στο σπίτι είτε φορώντας μάσκες δημόσια.

Όταν η προσοχή και η ενέργεια του κοινού επικεντρώνονται σε έναν σαφή εχθρό, είναι σχετικά εύκολο να πείσουμε τις κυβερνήσεις να επενδύσουν σε μέτρα δημόσιας υγείας, καθώς μειώνουν ξεκάθαρα τον αριθμό των θανάτων και επιταχύνουν την ανάκαμψη. Η μεγαλύτερη πρόκληση στο μέλλον θα είναι να πεισθούν οι κυβερνήσεις να χρηματοδοτήσουν προγράμματα που καθιστούν λιγότερο πιθανή την επόμενη πανδημία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό απαιτεί σημαντική αύξηση της χρηματοδότησης [11] τόσο για την εγχώρια δημόσια υγεία όσο και για την παγκόσμια δημόσια υγεία (και να προστατευθεί η χρηματοδότηση από κοντόφθαλμες περικοπές στο μέλλον). Το μακροπρόθεσμο μάθημα της COVID-19 θα πρέπει να είναι σαφές: Εάν οι κυβερνήσεις δεν αυξήσουν μαζικά τις επενδύσεις τους στην παγκόσμια υγειονομική ασφάλεια [12], θα θέσουν σε κίνδυνο τόσο τις ζωές όσο και τα προς το ζην στο μέλλον.

Αν και το κόστος τόσο της άμβλυνσης αυτής της πανδημίας όσο και της πρόληψης της επόμενης μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, το τίμημα αποτελεί ένα ζήτημα σύγκρισης [13] με το οικονομικό τους όφελος –ένα θέμα δαπάνης δισεκατομμυρίων για την εξοικονόμηση τρισεκατομμυρίων. Οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τώρα τόσο το ανθρώπινο όσο και το οικονομικό κόστος, σε αντίθεση με ό, τι αντιμετώπιζαν εδώ και δεκαετίες, και θα κριθούν και για τα δύο -πόσους θανάτους προλαμβάνουν και πόσο πλήρως αποκαθιστούν τις οικονομίες τους. Το να ληφθούν ημίμετρα για τον έλεγχο της πανδημίας και να υπάρξει βιασύνη για το ξανάνοιγμα [της οικονομίας] πολύ νωρίς (και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ασφάλεια στους χώρους εργασίας) θα αυξήσει την ζημιά τόσο από την άποψη των ζωών όσο και από του εισοδήματος. Οι ηγέτες πρέπει να αναγνωρίσουν ότι αυτό που είναι καλό για την δημόσια υγεία είναι επίσης καλό για τις δουλειές.

Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-05-13/only-sa...

Σύνδεσμοι: