Οι ρατσιστικές ρίζες της αστυνόμευσης στις ΗΠΑ

Ο Vollmer πήρε την ιδέα για τις κινητές μονάδες επίσης από την εκστρατεία των ΗΠΑ στις Φιλιππίνες. Για να αντιμετωπίσει κρυμμένους, ταχέως κινούμενους Φιλιππινέζους αντάρτες, ο στρατός των ΗΠΑ απέρριψε τους συμβατικούς σχηματισμούς του, σύμφωνα με τους οποίους οι στρατιώτες παρατάσσονται και βάδιζαν στο πεδίο της μάχης, και τους αντικατέστησε με τακτικές ανοιχτής τάξης (open-order tactics, αραιά τοποθετημένους στρατιώτες), βασισμένες σε μικρές, ελίτ κινητές μονάδες, οι οποίες, χρησιμοποιώντας γνώση από την χαρτογράφηση με καρφίτσες, μπορούσαν να κυνηγήσουν τους αντάρτες και να επιτεθούν στα στρατόπεδά τους -ένας πρόδρομος των σημερινών επιχειρήσεων αναζήτησης και καταστροφής (search-and-destroy operations). Ο Vollmer είχε υπηρετήσει σε μια από αυτές τις ελίτ κινητές δυνάμεις, και όταν δημιούργησε τις κινητές αστυνομικές μονάδες του, υιοθέτησε την ίδια προσέγγιση. «Πρέπει να είμαστε σε θέση να μετακινήσουμε τους άντρες γρήγορα από τη μια σκηνή δράσης στην άλλη», εξήγησε στους άνδρες του πριν από μια από τις διάσημες επιδρομές του. «Η συγκέντρωση δυνάμεων είναι εξαιρετικά σημαντική στην στρατιωτική επιστήμη και θα είναι σημαντική και για το έργο που έχουμε στα χέρια μας».

Ο Vollmer εισήγαγε στην αστυνομία πολλές άλλες μεθόδους που εμπνεύστηκε από την εμπειρία του στις Φιλιππίνες. Δημιούργησε νέα τμήματα πληροφοριών στην αστυνομία σύμφωνα με τις μονάδες πληροφοριών του στρατού. Εγκαινίασε μερικές από τις πρώτες ακαδημίες αστυνομικής εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, εμπνευσμένες από τη νέα Σχολή Πολέμου του Στρατού. Αλλά η πρώιμη στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας δεν ήταν το πνευματικό τέκνο του Vollmer μόνο. Το 1912, ο James Robinson έγινε αρχηγός της αστυνομίας της Φιλαδέλφειας. Ήταν επίσης ένας βετεράνος που στρατιωτικοποίησε την αστυνομική δύναμή του [7], δημιουργώντας μια ακαδημία αστυνομίας και κάνοντας εποχούμενες μονάδες, εκπαιδεύοντας τις δυνάμεις του χρησιμοποιώντας στρατιωτικές ασκήσεις και γράφοντας ένα εγχειρίδιο για τις περιπολίες παρόμοιο με το εγχειρίδιο του στρατού για τους στρατιώτες. Την δεκαετία του 1920, ο Smedley Butler [8] στρατιωτικοποίησε την αστυνομική δύναμη της Φιλαδέλφειας, δημιουργώντας μια νέα αστυνομική στολή εμπνευσμένη από τους πεζοναύτες (Marine Corps), εγκαθιστώντας στρατιωτικού στυλ σημεία ελέγχου, και πραγματοποιώντας εκατοντάδες επιδρομές με τις ένοπλες κινητές μονάδες του. Ο Μπάτλερ είχε υπηρετήσει στον Ισπανο-Αμερικανικό Πόλεμο, στο Πουέρτο Ρίκο, στις Φιλιππίνες, στην Ονδούρα, στην Αϊτή, στη Νικαράγουα και στη Βερακρούζ.

Λιγότερο γνωστές προσωπικότητες από όσο ο Vollmer ή ο Butler, εισήγαγαν επίσης μεθόδους από αποικιακές κατακτήσεις. Κατά την πρώτη δεκαετία του εικοστού αιώνα, κυβερνητικές εκθέσεις αποκάλυψαν ότι κάποια μη κατονομαζόμενη αστυνομία σε ορισμένες μεσοδυτικές πόλεις είχε χρησιμοποιήσει μια τρομερή τεχνική ανάκρισης σε κρατούμενους, γνωστή ως «η θεραπεία του νερού». Αυτή ήταν μια πρώιμη παραλλαγή του waterboarding, μια μορφή βασανιστηρίου που ο στρατός των ΗΠΑ χρησιμοποίησε διαβοήτως κατά την διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ για να αποσπάσει πληροφορίες από υπόπτους. Η θεραπεία του νερού που χρησιμοποίησε η αστυνομία στις αρχές του εικοστού αιώνα προήλθε από τις Φιλιππίνες, όπου ο στρατός των ΗΠΑ την είχε χρησιμοποιήσει [9] σε κρατούμενους για να πάρει πληροφορίες σχετικά με τον τόπο των εχθρικών στρατοπέδων.

ΕΓΧΩΡΙΑ ΑΝΤΙ-ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Ο επικριτής από τη Μαρτινίκα, Aimé Césaire, περιέγραψε κάποτε το καθεστώς του Αδόλφου Χίτλερ ως μια μορφή ιμπεριαλιστική ανατροφοδότησης (imperial feedback) αποκαλούμενη ως «το φαινόμενο μπούμερανγκ» [10], όπου η ρατσιστική βία και η στρατιωτική δύναμη που η Ευρώπη χρησιμοποίησε για να κυβερνήσει την αποικιοκρατούμενη Ασία και την Αφρική άρχισαν να χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό. Η υιοθέτηση αποικιοκρατικών μεθόδων από τις αστυνομικές δυνάμεις στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να θεωρηθεί παρόμοια. Οι τακτικές που επινόησε ο στρατός των ΗΠΑ στις Φιλιππίνες προορίζονταν ρητά για την στόχευση και την παρακολούθηση των Φιλιππινέζων ανταρτών, τους οποίους οι στρατιώτες θεωρούσαν ως φυλετικά κατώτερους, εγγενώς βίαιους και εγκληματίες. Σύμφωνα με την λογική του στρατού, το να κρατηθούν οι φυλετικά κατώτεροι σε τάξη απαιτούσε νέες στρατιωτικές τακτικές, όπως την χαρτογράφηση με καρφίτσες και τις εποχούμενες μονάδες. Χρησιμοποιώντας αυτές τις μεθόδους για τις μειονότητες εγχωρίως, οι μεταρρυθμιστές ενέγραψαν την ίδια αποικιακή νοοτροπία για τις φυλές ακριβώς στον πυρήνα της αστυνόμευσης.

Η ιμπεριαλιστική ανατροφοδότηση στις Ηνωμένες Πολιτείες οφείλεται στην πεποίθηση ότι οι τεχνικές που αναπτύχθηκαν στο εξωτερικό για την κατάκτηση των επικίνδυνων «κατώτερων φυλών» ήταν απολύτως κατάλληλες για χρήση σε ομοίως εγκληματικούς «κατώτερης φυλής» εγχωρίως. Ο Vollmer, για παράδειγμα, είχε εκλεγεί ως αρχηγός της αστυνομίας του Μπέρκλεϊ, επειδή οι κορυφαίοι πολίτες ανησυχούσαν ότι οι Κινέζοι γκάνγκστερ [11] έφερναν στην πόλη πορνεία, χρήση οπίου και τζόγο. Επειδή ο Vollmer είχε πολεμήσει τους Φιλιππινέζους αντάρτες, ισχυρίστηκαν οι υποστηρικτές του, θα ήταν ο καλύτερος για να απαλλαγούν από τους Κινέζους κακοποιούς. Ταιριαστά, οι πρώτες εκστρατείες του στο Μπέρκλεϊ περιελάμβαναν επιδρομές σε κινεζικούς οίκους τυχερών παιχνιδιών και συλλήψεις αλλοδαπών σε υψηλότερα ποσοστά από τους ιθαγενείς κατοίκους. Παρομοίως, αφότου ο Τζέιμς Ρόμπινσον στρατιωτικοποίησε την αστυνομική δύναμη της Φιλαδέλφειας, άρχισε να συλλαμβάνει Αφρο-αμερικανούς και να εισβάλλει στις κοινότητές τους με δυσανάλογα ποσοστά.