Η πανδημία πλήττει τις χώρες που δεν εκτιμούν τους εργαζόμενους

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αντίθετα, κινήθηκαν πιο γρήγορα για να θέσουν νέα πρότυπα στους χώρους εργασίας μετά το ξέσπασμα [της πανδημίας]. Ακόμα και πριν από την πανδημία, οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη λειτουργούσαν σε ένα περιβάλλον όπου είχαν μεγαλύτερο λόγο για τις συνθήκες της εργασίας τους. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (European Agency for Safety and Health at Work) εξέδωσε οδηγίες για την COVID-19 που αναφέρουν [17]: «Η συμμετοχή των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους στην διαχείριση [της ασφάλειας και υγείας στην εργασία] αποτελεί ένα κλειδί για την επιτυχία, και μια νομική υποχρέωση». Οι επιχειρήσεις και τα συνδικάτα συνιστούσαν από κοινού πρωτόκολλα ασφάλειας σε βιομηχανίες όπως η παραγωγή τροφίμων και ποτών [18]. Στην Γερμανία, για παράδειγμα, τα συμβούλια που εκπροσωπούν τόσο τον εργοδότη όσο και τα συμφέροντα των εργαζομένων είναι υπεύθυνα για την διατήρηση των κατάλληλων προτύπων στον χώρο εργασίας [19]. Η πρακτική είναι τόσο εδραιωμένη που όταν χτύπησε η πανδημία, οι Γερμανοί δεν ανησυχούσαν τόσο για το αν οι εργαζόμενοι είχαν το δικαίωμα να συμμετάσχουν στον καθορισμό των συνθηκών στον χώρο εργασίας, όσο για το αν το δικαίωμα αυτό ήταν επαρκώς προστατευμένο [20] εφόσον οι απαραίτητες συναντήσεις πραγματοποιούνταν μέσω τηλεδιάσκεψης.

Όταν οι εργαζόμενοι έχουν μικρό λόγο στον καθορισμό των συνθηκών στους χώρους εργασίας, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι τρομακτικά. Η αμερικανική βιομηχανία συσκευασίας κρέατος προσφέρει μια προειδοποιητική ιστορία. Η COVID-19 διέσχισε σφαγεία και μονάδες επεξεργασίας κρέατος, όπου οι εργαζόμενοι ήταν κολλημένοι δίπλα-δίπλα στις γραμμές παραγωγής. Οι ομοσπονδιακές και πολιτειακές ρυθμιστικές Αρχές και οι ιδιοκτήτες εγκαταστάσεων συσκευασίας κρέατος αγνόησαν τα παράπονα [21] από εργαζομένους και συνδικάτα. Αντ' αυτού, οι εταιρείες φέρεται να προσέφεραν στους υπαλλήλους τους «μπόνους υπευθυνότητας» για να συνεχίσουν να εμφανίζονται στην εργασία τους και τιμώρησαν εργαζόμενους [22] για απουσίες από προγραμματισμένη βάρδια. Σύμφωνα με μια έκθεση του Ιουλίου από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Centers for Disease Control and Prevention) [23], το 9% όλων των εργαζομένων στη μεταποίηση κρέατος σε πολιτείες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, είχαν προσβληθεί από COVID-19, και από αυτούς που διαγνώστηκαν, το 87% προήλθε από φυλετικές ή εθνοτικές μειονοτικές ομάδες.

Η βιομηχανία συσκευασίας κρέατος στην Ευρώπη έχει υποστεί τις δικές της επιδημίες [24] -χάρη σε μεγάλο βαθμό στην ασθενέστερη προστασία των μεταναστών εργαζομένων- αλλά μέχρι τις αρχές Ιουνίου, είχε διαγνώσει το ένα ένατο των κρουσμάτων [25] συγκριτικά με τις ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι απασχολούσε περίπου δύο τρίτα περισσότερους ανθρώπους [συγκριτικά]. Και ενώ παραμένουν καυτά επίκεντρα (hot spots) [26], η ευρωπαϊκή ανταπόκριση σε αυτά τα κρούσματα ήταν πολύ πιο επιθετική: οι κυβερνήσεις των δύο χωρών με τις μεγαλύτερες βιομηχανίες επεξεργασίας κρέατος, η Γερμανία [27] και η Ισπανία [28], έχουν επεκτείνει νέα δικαιώματα στους συμβασιούχους εργάτες τους που είχαν προηγουμένως αποκλειστεί από εργασιακές προστασίες και ήταν πιο ευάλωτοι στην COVID-19.

Μια παρόμοια ιστορία έχει εκτυλιχθεί σε άλλες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των λιανικών πωλήσεων [29], των κατασκευών [30], των υπηρεσιών καθαρισμού [31] και της υγειονομικής περίθαλψης [32]: η πανδημία έδειξε έλλειψη προστασίας για τους εργαζόμενους στις ΗΠΑ [33], ενώ ενθάρρυνε τους Ευρωπαίους εργαζόμενους να πιέσουν και να κερδίσουν καλύτερα πρότυπα και νέα δικαιώματα. Για παράδειγμα, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη, οι υπάλληλοι της Amazon ενεπλάκησαν σε διακοπές εργασίας και διαμαρτυρίες για τις συνθήκες στον χώρο εργασίας. Η Amazon απέλυσε ηγέτες των διαμαρτυριών [34] στις Ηνωμένες Πολιτείες (ισχυριζόμενη ότι είχαν παραβιάσει ορισμένες εταιρικές πολιτικές), αλλά ένα δικαστήριο στην Γαλλία βοήθησε τους Γάλλους υπαλλήλους της Amazon να αναγκάσουν την εταιρεία να διαπραγματευτεί νέα πρότυπα ασφαλείας [35].

Οι ασφαλέστεροι χώροι εργασίας καθιστούν ολόκληρη την κοινωνία ασφαλέστερη. Τα βελτιωμένα πρότυπα σε βιομηχανίες όπου οι εργαζόμενοι έχουν επαφή με το ευρύ κοινό μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης στην ευρύτερη κοινότητα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ιός εξαπλώθηκε δυσανάλογα σε γειτονιές [36] που φιλοξενούσαν πολλούς «βασικούς εργαζόμενους» (“essential workers”), στις κοινότητες όπου βρίσκονταν τα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος και σε μέρη όπου το άνοιγμα μπαρ και εστιατορίων [37] δημιούργησε αιχμές μολύνσεων μεταξύ του προσωπικού. Μια αποτυχία στην διασφάλιση της ασφάλειας των εργαζομένων είναι μια αποτυχία να μείνει υπό έλεγχο ο ιός.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Η σχετική έλλειψη ισχύος των εργαζομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες κινδυνεύει επίσης να βλάψει την συνολική οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Η πανδημία έχει επιβραδύνει την οικονομική δραστηριότητα παντού -το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 9,5% στις Ηνωμένες Πολιτείες και 12,1% στην ζώνη του ευρώ κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2020. Ωστόσο, η ασθενέστερη θέση των εργαζομένων των ΗΠΑ σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι πιθανώς πιο αργές στο να ανακτήσουν τα οικονομικά τους πατήματα από όσο οι Ευρωπαίοι ομόλογοί τους.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διοχετεύσει την περισσότερη στήριξη στους εργαζόμενους μέσω πληρωμών επιδομάτων ανεργίας σε όσους έχασαν την δουλειά τους. Τον Μάρτιο, το Κογκρέσο πέρασε μια ιστορική επέκταση του προγράμματος, αυξάνοντας τα ποσά παροχών και χαλαρώνοντας τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας. Τον Ιούνιο, τα επιδόματα ανεργίας αντιπροσώπευαν το 15,6% του συνολικού εισοδήματος των μισθών και ημερομισθίων των ΗΠΑ, περισσότερο από έξι φορές υψηλότερο από το κορυφαίο προ κρίσης που ήταν στο 2,5% [38].