Μια διάσκεψη κορυφής για την δημοκρατία δεν είναι το φάρμακο | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Μια διάσκεψη κορυφής για την δημοκρατία δεν είναι το φάρμακο

Αμερική, θεραπεύσου μόνη σου

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει πρωτοβουλίες τα τελευταία χρόνια για την αναθεώρηση και την ενίσχυση των προσπαθειών της για την προώθηση της δημοκρατίας [21]. Το G-7 έχει τα όριά του -αξιοσημείωτα, δεν περιλαμβάνει χώρες από τον παγκόσμιο Νότο- αλλά έχει διαδραματίσει πολύτιμο ρόλο στην προώθηση της δημοκρατίας, ιδίως κατά την διάρκεια δημοκρατικών μεταβάσεων όπως της Ισπανίας το 1975 και της Νότιας Αφρικής στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές εκείνης του 1990. Ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών έχει ένα «άνισο» ιστορικό [22] στην καλύτερη περίπτωση, αλλά αποδείχθηκε αποτελεσματικός κατά την διάρκεια αποπειρών πραξικοπήματος στην Γουατεμάλα και την Παραγουάη την δεκαετία του 1990. Και το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα [23] πίεσε πρόσφατα την Κίνα σε θέματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η καταστολή των Ουιγούρων και η ανάκληση της αυτονομίας στο Χονγκ Κονγκ. Κανένας από αυτούς τους μηχανισμούς δεν είναι τέλειος, αλλά όλοι έχουν αξία, και η αξιοποίησή τους δεν έρχεται με τα μειονεκτήματα που συνεπάγεται μια παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την δημοκρατία.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να τοποθετήσει κάποια από την προσπάθεια και τους πόρους που θα μπορούσαν να πάνε σε μια σύνοδο κορυφής για την δημοκρατία, στην αναζωογόνηση των υπηρεσιών και των οργανισμών της προώθησης της δημοκρατίας και των πολιτικών προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα κεφάλαια μειώθηκαν, το ηθικό υποχώρησε, τα επιτυχημένα προγράμματα υπονομεύθηκαν: ο Αμερικανικός Οργανισμός Διεθνούς Ανάπτυξης (U.S. Agency for International Development) έχει αποδεκατιστεί υπό τον Τραμπ και το National Endowment for Democracy, η Millennium Challenge Corporation, το Broadcasting Board of Governors, το Ινστιτούτο Ειρήνης των ΗΠΑ και άλλα προγράμματα στον εκτελεστικό κλάδο χρειάζονται υποστήριξη. Η διοίκηση Μπάιντεν μπορεί να προωθήσει τις αμερικανικές αξίες μέσω των συμμαχιών και των συνεργασιών που υπάρχουν ήδη, ενώ θα επαναχρηματοδοτεί εκείνες τις αμερικανικές υπηρεσίες που είναι αφιερωμένες στην δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου.

Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ

Καθ' όλη την διάρκεια της [προεκλογικής] εκστρατείας του και τώρα κατά την διάρκεια της μετάβασης, ο Μπάιντεν έχει κάνει την επαναδιεκδίκηση της θέσης «στο κεφάλι του τραπεζιού» [24] κεντρικό θέμα. Βεβαίως, η δύναμη της Ουάσιγκτον στο να συγκαλεί είναι εντυπωσιακή, όπως τόνισε ο προοριζόμενος για υπουργός Εξωτερικών, Antony Blinken. Αλλά αν οι Αμερικανοί είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, αυτή η θέση του επικεφαλής του τραπεζιού των δημοκρατιών πρέπει να κερδηθεί.

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου πριν από 30 χρόνια ήταν μια θριαμβευτική στιγμή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τρεις δεκαετίες αργότερα, η χώρα έχει προχωρήσει σε μομφή για δύο προέδρους, διεξήγαγε έναν ανεπιθύμητο πόλεμο στο Ιράκ, εξαπέλυσε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, κακοδιοίκησε μια πανδημία, και πάλεψε να αντιμετωπίσει την τεράστια εγχώρια οικονομική ανισότητα και τον συστημικό ρατσισμό. Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να αμφισβητούν τις δικές τους βασικές δημοκρατικές πρακτικές και κανόνες. Μια διοίκηση που επιδιώκει έναν παγκόσμιο ηγετικό ρόλο πρέπει πρώτα να εργαστεί για τη μεταρρύθμιση της αμερικανικής δημοκρατίας [25] σε επίπεδο βαθύτερο ακόμη και από την ζημία που έκανε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ

Ολόκληρη η διοίκηση του Μπάιντεν δεν θα έχει πιο επείγον καθήκον στην προώθηση της δημοκρατίας από το να ανοικοδομήσει τους αμερικανικούς θεσμούς και κανόνες ώστε να είναι πιο ανθεκτικοί στα είδη των σοκ που έχουν υποστεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μια ισχυρή δόση ταπεινότητας θα είναι σωστή: η επίδειξη της αμερικανικής ηγεσίας είναι ένα θέμα όχι για να δηλωθεί ως δικαίωμα [26] αλλά για να καταδειχθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επαναφοσιώνονται στις αρχές της ίδρυσής τους.