Ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της άκρας δεξιάς | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της άκρας δεξιάς

Ο βίαιος εξτρεμισμός στην Αμερική απαιτεί μια κοινωνική απάντηση

Στα τέλη Αυγούστου του περασμένου έτους, περίπου 40.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Βερολίνο για να διαμαρτυρηθούν για τους περιορισμούς του lockdown λόγω του νέου κορωνοϊού στην Γερμανία. Μια μικρή ομάδα, που αριθμούσε κάποιες εκατοντάδες, έφυγε από αυτή τη μεγαλύτερη διαδήλωση και πλησίασε το Ράιχσταγκ, το ιστορικό κτίριο που στεγάζει το κοινοβούλιο της Γερμανίας. Μεταφέροντας το διαβόητο Ράιχσφλαγκ -το έμβλημα της αυτοκρατορικής Γερμανίας της εποχής του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και πρόδρομο της σημαίας των Ναζί- αυτοί οι ακροδεξιοί ταραχοποιοί προσπάθησαν να εισβάλουν στο κτίριο, εξουδετερώνοντας την επιβολή του νόμου και ανεβαίνοντας τις κύριες σκάλες στην είσοδο, όπου οι αστυνομικοί τους σταμάτησαν τελικά.

04022021-1.jpg

Μέλη μιας ακροδεξιάς ομάδας κάνουν χειρονομίες «λευκής δύναμης» στην Ουάσιγκτον, τον Ιανουάριο του 2021. Jim Urquhart / Reuters
---------------------------------------------------

Αναπόφευκτα, οι Γερμανοί είδαν σκιές [3] αυτού του γεγονότος στην επίθεση του Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ -στην οποία μια ομάδα υποστηρικτών του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε βίαια να ανατρέψει τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών. Ναι, υπήρχαν πολλές διαφορές μεταξύ των δύο περιστατικών. Η εξέγερση των ΗΠΑ ήταν πολύ μεγαλύτερη και πιο βίαιη -ανησυχητικά, ήταν επίσης πιο επιτυχημένη στην πρόκληση διαταραχής. Αλλά υπήρχαν επίσης πολλές ομοιότητες. Και στις δύο περιπτώσεις, καλά εξοπλισμένοι δεξιοί εξτρεμιστές χρησιμοποίησαν το σκηνικό των ηχηρών διαδηλώσεων για να σπείρουν χάος και αντάρα. Τόσο στο Βερολίνο όσο και στην Ουάσινγκτον, οι εξτρεμιστές παραβίασαν μεθοδικά τις αστυνομικές ζώνες και έκαναν άλλους να τους ακολουθήσουν. Και στις δύο χώρες, οι θεωρίες συνωμοσίας –ιδίως το QAnon, το πλέον διαβόητο κίνημα που φαντάζεται τον Τραμπ να διασώζει τον κόσμο από μια μυστική ομάδα παιδεραστών– και η δαιμονοποίηση των κυριότερων μέσων μαζικής ενημέρωσης και των πολιτικών ελίτ έπαιξαν έναν εξαιρετικό ρόλο στην πρόκληση της βίας.

Η συμβατική σκέψη για τον ακροδεξιό εξτρεμισμό συχνά τον χαρακτηρίζει ως εγχώριο πρόβλημα εντός των εθνών-κρατών. Αλλά τέτοιες ομάδες και κινήματα είναι διακρατικές, μοιράζονται ιδέες και τακτικές πέρα από τα σύνορα. Η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει επομένως να εξετάσει το πώς οι κυβερνήσεις στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν αυτήν την αυξανόμενη παγκόσμια απειλή.

Μετά την επίθεση στο Καπιτώλιο, αξιωματούχοι των ΗΠΑ έχουν εστιάσει τις προσπάθειές τους σε ποινικές διώξεις και επανεξετάζουν τις πρακτικές ασφάλειας, πληροφοριών και επιβολής του νόμου. Την δεύτερη ημέρα του στην εξουσία, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ανέθεσε στους αξιωματικούς εθνικών πληροφοριών να συντονιστούν με το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας και το FBI για να πραγματοποιήσουν μια αναθεώρηση [4] της απειλής που ενέχει ο βίαιος εγχώριος εξτρεμισμός, υποσχόμενος ότι η «ανάλυση βάσει δεδομένων» [5] θα διαμορφώσει τη μελλοντική πολιτική. Η κυβέρνηση του Μπάιντεν προσπαθεί να καλύψει [τον χαμένο χρόνο] μετά από χρόνια ανεπαρκούς προσοχής στο πρόβλημα της εγχώριας μαχητικότητας. Αλλά αυτές οι πρώτες ενέργειες υποδηλώνουν ότι η κύρια μέθοδος της κυβέρνησής του για την καταπολέμηση του εσωτερικού εξτρεμισμού θα είναι μέσω μέτρων ασφαλείας. Απουσιάζουν αισθητά μέχρι στιγμής οι σοβαρές προσπάθειες αντιμετώπισης των ριζών του εξτρεμισμού μέσω επενδύσεων στις σχέσεις με κοινοτικές οργανώσεις, μέσω εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών, ερευνών σχετικά με την εγχώρια μαχητικότητα, συνεργασίας με θύματα, και με την εκπαίδευση των δασκάλων, των επαγγελματιών της ψυχικής υγείας, των γονέων και άλλων για να αναγνωριστούν τα αρχικά σημάδια της ριζοσπαστικοποίησης.

Αντίθετα, η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε την επίθεση στο Ράιχσταγκ για να επιδιώξει μια ευρεία μεταρρυθμιστική ατζέντα που αντιμετωπίζει τον ακροδεξιό εξτρεμισμό όχι μόνο ως απειλή ασφαλείας αλλά και ως κοινωνικό πρόβλημα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης, θα επωφεληθούν από μια προσέγγιση που επιδιώκει μια ευρεία κατανόηση της οργής και της βίας που εξερράγη τόσο σοκαριστικά στα σκαλιά του Καπιτωλίου.

ΜΙΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η επίθεση στο Ράιχσταγκ το περασμένο καλοκαίρι προκάλεσε τρόμο στην Γερμανία. Ο Frank-Walter Steinmeier, ο Γερμανός πρόεδρος, το χαρακτήρισε «απαράδεκτη επίθεση στην καρδιά της δημοκρατίας μας». Το περιστατικό υπενθύμισε τον εξαιρετικά συμβολικό εμπρησμό του Ράιχσταγκ το 1933, ένα γεγονός που σηματοδότησε την κατάβαση της χώρας στη ναζιστική διακυβέρνηση. Αξιωματούχοι μετέτρεψαν την οργή σε δράση. Τον Νοέμβριο, η κυβέρνηση ενέκρινε ένα τεράστιο σχέδιο 89 σημείων για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και του δεξιού εξτρεμισμού [6], διαθέτοντας στο πρόγραμμα περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο ευρώ, τα οποία θα δαπανηθούν στην διάρκεια τριών ετών.

Αυτά τα μέτρα αναπτύσσονταν για αρκετό καιρό, μετά από μια σειρά τρομοκρατικών συμβάντων -συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας από νεοναζιστές ενός υψηλού επιπέδου Γερμανού πολιτικού το 2019 [7], της επίθεσης σε μια συναγωγή στο Halle το 2019 [8] και της επίθεσης σε ένα τουρκικό καπνιστήριο ναργιλέ στο Χάναου το 2020 [9]- και έναν αριθμό σκανδάλων σχετικά με την διείσδυση ακροδεξιών εξτρεμιστών στον στρατό, τις υπηρεσίες ασφαλείας, και την επιβολή του νόμου [10]. Ως αποτέλεσμα, η Γερμανία ήταν έτοιμη να ανταποκριθεί στην επίθεση στο κοινοβούλιο με σαρωτικές επενδύσεις και μια εκστρατεία για να καταστήσει την καταπολέμηση του εξτρεμισμού μια κοινωνική υποχρέωση και όχι απλώς την ευθύνη της επιβολής του νόμου.

Το σχέδιο απαιτεί από το κράτος να καθαρίσει πρώτα τα του οίκου του: απαιτεί πολύ περισσότερη διαφάνεια σχετικά με τον ακροδεξιό εξτρεμισμό εντός της αστυνομίας, του στρατού και άλλων κυβερνητικών υπηρεσιών, μέσω εντελλομένων ετήσιων εκθέσεων, δημοσκοπήσεων για πολιτικές στάσεις, και πολλών πρόσθετων ερευνών. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι αναγνώρισαν πρόσφατα ότι η διείσδυση αυτών των εξτρεμιστών στις τάξεις των υπηρεσιών ασφαλείας δημιουργεί ένα σημαντικό πρόβλημα [11]. Η Γερμανία βασίστηκε εδώ και πολύ καιρό σε μια ειδική υπηρεσία στρατιωτικών πληροφοριών που είναι επιφορτισμένη με τον εντοπισμό και την απομάκρυνση των εξτρεμιστών από την ενεργό υπηρεσία˙ νέα μέτρα για την ενίσχυση αυτών των ερευνών θα καταστήσουν την επιβολή του νόμου και τον στρατό υπό μεγαλύτερη λογοδοσία απέναντι στο κοινό.

Το γερμανικό Υπουργείο Άμυνας, για παράδειγμα, πρέπει τώρα να ενισχύσει σημαντικά τις τιμωρίες για εξτρεμιστική συμπεριφορά -ευρέως κατανοητή ως οποιαδήποτε πράξη που υπονομεύει την γερμανική δημοκρατία ή απειλεί τις βασικές αξίες της χώρας- μεταξύ των εν ενεργεία στρατιωτών. Το Υπουργείο Άμυνας θα διεξάγει επίσης εκτεταμένες έρευνες για την γενίκευση των εξτρεμιστικών πεποιθήσεων μεταξύ του στρατιωτικού προσωπικού και θα συντονίσει καλύτερα και θα υποστηρίξει την στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών στις εργασίες της κατά της εξτρεμιστικής ριζοσπαστικοποίησης. Η ομοσπονδιακή αστυνομία, εν τω μεταξύ, θα διεξαγάγει χωριστά μια μελέτη σχετικά με την ριζοσπαστικοποίηση μέσα στις δικές της τάξεις.

Το γερμανικό σχέδιο περιέχει πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις: συμβατικές, αντιτρομοκρατικές και σχετικά με την ασφάλεια. Αυτές περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, αλλαγές στην γερμανική νομοθεσία περί των εσωτερικών πληροφοριών ώστε να επιτρέπουν την χρήση λογισμικού κατασκοπείας σε κινητές συσκευές και μια ανανέωση του κοινού αντιτρομοκρατικού κέντρου που επικεντρώνεται στην ακροδεξιά μαχητικότητα, προσθέτοντας νέο προσωπικό και εσωτερικές ομάδες εργασίας για τον αντισημιτισμό και την απο-ριζοσπαστικοποίηση. Άλλα μέτρα [12] υπόσχονται να βελτιώσουν τον συντονισμό μεταξύ διαφόρων υπηρεσιών ασφαλείας και της δικαιοσύνης και να ενισχύσουν τις προσπάθειες σε κρατικό επίπεδο για την καταπολέμηση του εξτρεμισμού.

ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ωστόσο, πολλά από τα 89 μέτρα δεν επικεντρώνονται στις απειλές για την ασφάλεια, αλλά στην αντιμετώπιση του εξτρεμισμού σε κοινωνικό επίπεδο. Το σχέδιο αναπτύχθηκε μέσω εκτεταμένων διαβουλεύσεων με κοινότητες μεταναστών και θύματα ρατσισμού. Απαιτεί μεγαλύτερη εκπαίδευση των πολιτών [13] σχετικά με τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, και την ισλαμοφοβία, και στρατηγικές για να ενθαρρύνει το κοινό να εκτιμήσει μια ποικιλόμορφη και δίκαιη κοινωνία. Αυτό περιλαμβάνει την εκκαθάριση της λέξης «φυλή» από το σύνταγμα, μια εξαιρετικά συμβολική πράξη επειδή η γερμανική λέξη Rasse -σε αντίθεση με τον αγγλικό όρο- υπενθυμίζει άμεσα της ναζιστικής εποχής [14], αντισημιτικές και επιστημονικές ρατσιστικές ιδέες για βιολογικές και γενετικές διαφορές (το Rasse σημαίνει επίσης «ράτσα» [15], το οποίο χρησιμοποιείται για αναφορά σε ζώα). Αλλά είναι επίσης μια στρατηγική κίνηση, δεδομένου ότι οι ρατσιστές και οι δεξιοί εξτρεμιστές έχουν χρησιμοποιήσει την ύπαρξη του όρου «φυλή» στο γερμανικό σύνταγμα για να υποστηρίξουν ότι οι δημοκρατικές αρχές της ισότητας και του πλουραλισμού είναι αντισυνταγματικές. Το γερμανικό σχέδιο απαιτεί επιπλέον από τις κυβερνητικές υπηρεσίες να προσλαμβάνουν υπαλλήλους από διαφορετικά υπόβαθρα για να αυξήσουν την διαπολιτισμική κατανόηση και ευαισθησία στον ρατσισμό εντός της κυβέρνησης και να οικοδομήσουν μια πιο συμπεριληπτική κυβέρνηση για όλους.

Η κυβέρνηση ελπίζει επίσης να αντιμετωπίσει καλύτερα την ακροδεξιά ριζοσπαστικοποίηση. Για την καταπολέμηση των τοξικών επιπτώσεων ορισμένων πλατφορμών κοινωνικών μέσων, η Γερμανία θα χρηματοδοτήσει προγράμματα για την καταπολέμηση της διαδικτυακής ρητορικής μίσους και για την καλύτερη προστασία των πολιτών από τις εξτρεμιστικές στρατολογήσεις και την προπαγάνδα. Πολλά από αυτά τα προγράμματα θα διαχειρίζονται μη κυβερνητικές οργανώσεις, μέρος μιας μακρόχρονης γερμανικής παράδοσης χρηματοδότησης των ΜΚΟ για την ανάπτυξη και δοκιμή νέων τρόπων καταπολέμησης της ακροδεξιάς.

Ο σκοπός αυτών των πρωτοβουλιών είναι να προωθήσουν την καλύτερη συνεργασία μεταξύ της επιβολής του νόμου και του μη κερδοσκοπικού τομέα, στο πνεύμα της αμοιβαίας ανταλλαγής, της μάθησης και της οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Ειδικοί από αντιρατσιστικές μη κυβερνητικές οργανώσεις θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να συμπεριληφθούν σε επιτροπές εμπειρογνωμόνων, εκπαιδευτικά προγράμματα ή συμβουλευτικά συμβούλια για να υποστηρίξουν τις επιχειρήσεις της επιβολής του νόμου. Οι καλύτερες σχέσεις μεταξύ της αστυνομίας και των τοπικών οργανώσεων θα βελτιώσουν επίσης την εμπιστοσύνη μεταξύ του κράτους και των τοπικών κοινοτήτων.

04022021-2.jpg

Διαδηλωτές μπροστά από το κτίριο του Reichstag στο Βερολίνο, τον Αύγουστο του 2020. Christian Mang / Reuters
-----------------------------------

Η Γερμανία δεν είναι η μόνη χώρα που έχει ανταποκριθεί στον ακροδεξιό εξτρεμισμό με έρευνα, προσέγγιση της κοινότητας, και μεγάλες επενδύσεις. Αφότου ένας λευκός ρατσιστής δολοφόνησε 77 άτομα -κυρίως παιδιά- στο Όσλο και σε ένα κοντινό του νησί το 2011, η νορβηγική κυβέρνηση ξόδεψε εκατομμύρια δολάρια για να δημιουργήσει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σοβαρά παγκόσμια ερευνητικά κέντρα στον κόσμο για τον εξτρεμισμό [16], φιλοξενώντας δεκάδες μελετητές από τη Νορβηγία και από όλο τον κόσμο οι οποίοι διεξάγουν έρευνα, παράγουν σύνολα δεδομένων [17] σχετικά με την δεξιά τρομοκρατία και εκπαιδεύουν διδακτορικούς και μεταδιδακτορικούς μελετητές για να χτίσουν τα θεμέλια μελλοντικών γνώσεων στον τομέα. Το έργο του αντι-εξτρεμισμού στη Νορβηγία [18] είχε ήδη σταθερά ενσωματωθεί μέσα στο πλαίσιο της κοινοτικής προσέγγισης της χώρας για την πρόληψη του εγκλήματος -βασισμένη στον διάλογο μεταξύ αστυνομικών μεντόρων και νέων που διατρέχουν κίνδυνο και των γονιών τους- κάτι που έχει δείξει επιτυχία [19] στην πρόληψη και την αντιμετώπιση του εξτρεμισμού. Η χώρα πρωτοστάτησε επίσης στο πρώτο πρόγραμμα εξόδου [20] για ακροδεξιούς εξτρεμιστές στα μέσα της δεκαετίας του 1990 για να τους ενθαρρύνει να εγκαταλείψουν τις ομάδες τους και την ριζοσπαστική πολιτική τους -ένα πρόγραμμα που αργότερα αναπαράχθηκε στην Σουηδία και την Γερμανία. Μετά την επίθεση του 2011, η Νορβηγία ενημέρωσε το εθνικό της σχέδιο δράσης κατά της ριζοσπαστικοποίησης και του βίαιου εξτρεμισμού με δεκάδες συγκεκριμένα μέτρα [21] ενισχύοντας την ιδέα ότι ο εξτρεμισμός είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που δεν μπορεί να επιλυθεί μόνο από την επιβολή του νόμου.

Μετά την τρομοκρατική επίθεση στην Christchurch το 2019, η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας ανέθεσε μια έκθεση που προέτρεψε για σημαντικές αλλαγές στην αντιτρομοκρατική πολιτική, κάνοντας έκκληση για μέτρα προσανατολισμένα στην κοινότητα προς την οικοδόμηση μιας πιο «συνεκτικής κοινωνίας» [22]. Οι συστάσεις της έκθεσης περιλαμβάνουν μέτρα για την ενίσχυση της λαβής της επιβολής του νόμου, αλλά όπως στην Γερμανία και τη Νορβηγία, η προσέγγιση της Νέας Ζηλανδίας για την καταπολέμηση του εγχώριου εξτρεμισμού απαιτεί συνεργασία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και σε διάφορους οργανισμούς, και επιμένει στην ισχυρή υποστήριξη των θυμάτων και των κοινοτήτων που έχουν πληγεί. Αξιωματούχοι στη Νέα Ζηλανδία κατανοούν ότι οι εξτρεμιστικές απειλές δεν είναι απλώς ζητήματα νόμου και τάξης, αλλά απαιτούν ευρύτερη κοινωνική απάντηση.

ΕΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ακροδεξιός εξτρεμισμός είναι μια αυξανόμενη απειλή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση της βίας. Η Ουάσιγκτον πρέπει να καταβάλει μια ευρεία προσπάθεια για την αντιμετώπισή του, βασιζόμενη όχι μόνο στις γνώσεις των εμπειρογνωμόνων για την αντιτρομοκρατία, αλλά και στις γνώσεις των κοινοτικών ομάδων, των θυμάτων εξτρεμιστικής βίας, των εκπαιδευτικών, των ερευνητών και των εργαζομένων στην ψυχική υγεία.

Μια αποτελεσματική απάντηση πρέπει να περιλαμβάνει μια επισταμένη ματιά στις τάξεις των υπηρεσιών ασφαλείας. Εν ενεργεία και βετεράνοι μέλη της επιβολής του νόμου και του στρατού των ΗΠΑ συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στην επίθεση στο Καπιτώλιο. Την στιγμή που γραφόταν το κείμενο αυτό, σχεδόν το 20% [23] εκείνων που κατηγορούνται για συμμετοχή στην εξέγερση είναι βετεράνοι του στρατού. Τις ημέρες πριν από την ορκωμοσία της 20ης Ιανουαρίου, το FBI και ο στρατός έλεγξαν και τα 25.000 μέλη της Εθνικής Φρουράς [24] στα οποία είχε ανατεθεί η ασφάλεια της ορκωμοσίας, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση 12 μελών, δύο για πιθανές συνδέσεις με τον δεξιό εξτρεμισμό. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι το Πεντάγωνο θα εντείνει τις προσπάθειές του [25] για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του ακροδεξιού εξτρεμισμού εντός του στρατού, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα κυβερνητικά σχέδια [26] για την αντιμετώπιση του προβλήματος συστημικά σε ευρύτερο εθνικό επίπεδο. Αυτή η αδράνεια έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την γερμανική προσέγγιση, όπου μια ειδική στρατιωτική υπηρεσία έχει από καιρό επιφορτιστεί με την εξάλειψη των εξτρεμιστών εντός του στρατού και όπου το νέο σχέδιο που ξεκίνησε τον Νοέμβριο θα εντείνει αυτές τις υποχρεώσεις σε όλες τις υπηρεσίες ασφαλείας και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Είναι δύσκολο να υποτιμήσουμε τις διαφορές μεταξύ των ΗΠΑ και της γερμανικής προσέγγισης στον εγχώριο εξτρεμισμό. Η Γερμανία βασίζεται σε εκτεταμένες επενδύσεις στην συλλογή στοιχείων και τον έλεγχο πληροφοριών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, σε συνδυασμό με τον εκπαιδευτικό και προσανατολισμένο στη νεολαία προγραμματισμό, την κατάρτιση για εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς λειτουργούς, την συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών και τις θρησκευτικές ομάδες, την υποστήριξη των θυμάτων και των επιζώντων, και μια μεγάλη ποικιλία προγραμματισμού για την καταπολέμηση της διαδικτυακής ριζοσπαστικοποίησης. Αντιθέτως, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ πίσω στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, δικτύων, και βελτιωμένης επικοινωνίας μεταξύ των υπηρεσιών και μεταξύ των ομοσπονδιακών και τοπικών κυβερνήσεων και κοινοτήτων.

Η γερμανική προσέγγιση -όπως και εκείνη της Νέας Ζηλανδίας και της Νορβηγίας- τοποθετεί την αντι-εξτρεμιστική εργασία στην ευρύτερη κατηγορία της καταπολέμησης του ρατσισμού και της προώθησης μιας ποικίλης και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι προσπάθειες για την καταπολέμηση του λευκού ρατσισμού και του εγχώριου εξτρεμισμού λειτουργούσαν σε μια εντελώς ξεχωριστή τροχιά από τις εκπαιδευτικές και κοινοτικές προσπάθειες για την οικοδόμηση μιας πιο συμπεριληπτικής κοινωνίας. Για παράδειγμα, η διοίκηση Μπάιντεν δεσμεύθηκε να αντιμετωπίσει τον συστημικό ρατσισμό, με αρκετές άμεσες εκτελεστικές εντολές [27] με στόχο την βελτίωση της φυλετικής ισότητας και την πρόληψη των διακρίσεων. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες είναι ξεκομμένες από τις συζητήσεις σχετικά με τον καλύτερο τρόπο της καταπολέμησης του ακροδεξιού βίαιου εξτρεμισμού.

Τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου καθιστούν ξεκάθαρο -αν δεν ήταν ήδη- ότι υπάρχουν ήδη ριζοσπαστικοί εγχώριοι εξτρεμιστές που εργάζονται για να ανατρέψουν την κυβέρνηση μέσω εξεγερτικής βίας. Η δομή επιβολής του νόμου και ασφάλειας της χώρας πρέπει να αντιμετωπίσει αυτήν την αυξανόμενη απειλή. Αλλά μακροπρόθεσμα, εκτός αν οι Ηνωμένες Πολιτείες υιοθετήσουν μια ολιστική κοινωνική προσέγγιση που να μπορεί να αντιμετωπίσει την εξτρεμιστική ριζοσπαστικοποίηση στις ρίζες της, θα συνεχίσει να ζει με τις επιπτώσεις της βίας που είδε στο Καπιτώλιο.

Σύνδεσμοι:
[1] https://press.princeton.edu/our-authors/miller-idriss-cynthia
[2] https://www.routledge.com/Right-Wing-Terrorism-in-the-21st-Century-The-N...
[3] https://www.nytimes.com/2021/01/08/opinion/germany-parliament-us-capitol...
[4] https://www.washingtonpost.com/opinions/2021/01/24/biden-treat-white-sup...
[5] https://www.whitehouse.gov/briefing-room/press-briefings/2021/01/22/pres...
[6] https://www.bundesregierung.de/breg-en/news/cabinet-right-wing-extremism...
[7] https://www.nytimes.com/2019/06/26/world/europe/germany-walter-lubcke-ne...
[8] https://www.nytimes.com/2019/10/09/world/europe/germany-shooting-halle-s...
[9] https://www.nytimes.com/2020/02/20/world/europe/germany-hanau-shisha-bar...
[10] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-12-15/when-fa...
[11] https://icct.nl/app/uploads/2019/09/ICCT-Koehler-A-Threat-from-Within-Ex...
[12] https://www.bundesregierung.de/breg-en/news/cabinet-right-wing-extremism...
[13] https://www.bundesregierung.de/breg-en/news/cabinet-right-wing-extremism...
[14] https://www.euractiv.com/section/non-discrimination/news/german-cabinet-...
[15] https://www.dw.com/en/race-has-no-place-in-the-german-constitution-or-do...
[16] https://www.universityworldnews.com/post.php?story=20160331134743636
[17] https://www.sv.uio.no/c-rex/english/groups/
[18] https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/18335330.2019.1662076?af=R&j...
[19] https://www-tandfonline-com.proxyau.wrlc.org/doi/pdf/10.1080/18335330.20...
[20] https://journals.sfu.ca/jd/index.php/jd/article/view/287
[21] https://www.regjeringen.no/contentassets/6d84d5d6c6df47b38f5e2b989347fc4...
[22] https://www.brookings.edu/blog/order-from-chaos/2020/12/16/reflections-o...
[23] https://www.npr.org/2021/01/21/958915267/nearly-one-in-five-defendants-i...
[24] https://www.nytimes.com/2021/01/19/us/politics/national-guard-extremist-...
[25] https://www.nytimes.com/2021/01/18/us/politics/military-capitol-riot-ina...
[26] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-12-15/when-fa...
[27] https://www.washingtonpost.com/politics/biden-to-sign-executive-actions-...

Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-02-03/plan-be...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition