Η φθίνουσα αγορά για μυστικά | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η φθίνουσα αγορά για μυστικά

Οι υπηρεσίες κατασκοπείας των ΗΠΑ πρέπει να προσαρμοστούν σε έναν κόσμο ανοιχτών πηγών

Παρ' όλα αυτά, η κοινότητα πληροφοριών εξακολουθεί να λειτουργεί υπό μια λανθασμένη υπόθεση αποκλειστικότητας. Οι υπηρεσίες απαιτούν από τους χρήστες να βρίσκονται σε ασφαλείς εγκαταστάσεις απλώς για να αποκτήσουν πρόσβαση σε πληροφορίες που δημιουργεί η κοινότητα, και το σύστημα, το οποίο δαπανά το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του σε ακριβές μεθόδους συλλογής [πληροφοριών], αναμένει από τους αναλυτές να δικαιολογήσουν το κόστος μεγιστοποιώντας την ποσότητα του υλικού υψηλής διαβάθμισης στις εκθέσεις και τις παρουσιάσεις τους. Οι αναλυτές έχουν ελάχιστα, αν υπάρχουν καν, κίνητρα για να κάνουν το προϊόν τους πιο προσπελάσιμο. Ωστόσο, η έμφαση στις μυστικά συλλεγόμενες πληροφορίες είναι συνήθως περιττή: οι ίδιες ή παρόμοιες πληροφορίες που συγκεντρώνονται μέσω μυστικών μέσων μπορούν συχνά να βρεθούν από ανοικτές πηγές που δεν απαιτούν προστασία ασφαλείας και αυτές τις πληροφορίες οι αξιωματικοί θα μπορούσαν να τις διερευνήσουν εποικοδομητικά εάν δεν αποθαρρύνονταν να το πράξουν. Για να αντιστραφεί αυτή η τάση απομόνωσης, οι ανοικτές πηγές πληροφοριών και οι τεχνικές έρευνας και οι ανοιχτής πρόσβασης αναλύσεις πρέπει να γίνουν ένα συνηθισμένο τμήμα του έργου των πληροφοριών –να γίνουν το θεμέλιο, όχι η εξαίρεση.

ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΤΙ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται τώρα στις ωδίνες τόσο μιας θανατηφόρας πανδημίας όσο και μιας εκστρατείας παραπληροφόρησης που προκάλεσε πολιτική αναταραχή. Κατά συνέπεια, η Ουάσιγκτον πρέπει να διευρύνει την αντίληψή της για την εθνική ασφάλεια ώστε να συμπεριλάβει περισσότερες από τις προφανείς απειλές που θέτουν οι ξένοι στρατοί και τα τρομοκρατικά δίκτυα. Τα αλληλεπικαλυπτόμενα δίκτυα επιρροής και εξουσίας διατρέχουν κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα και ιδιώτες. Οι εγχώριες και ξένες απειλές συχνά σκιάζουν η μια την άλλη, και οι τοπικές κυβερνήσεις, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, και οι μεμονωμένοι πολίτες βρίσκονται εύκολα στην πρώτη γραμμή του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων. Αυτό που οι ειδικοί της κυβερνοασφάλειας αποκαλούν «επιφάνεια επίθεσης» (“attack surface”) [10] απλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη, καθιστώντας την απόσταση αδιάφορη και ανοίγοντας το έθνος σε χειραγώγηση ή ακόμη και σε επίθεση από σχεδόν οποιονδήποτε, από σχεδόν οπουδήποτε. Οι μάχες που πραγματοποιούνται σε αυτόν τον λεγόμενο χώρο των πληροφοριών (information space) μπορεί να είναι εικονικές, αλλά οι συνέπειές τους -από την αυτο-ριζοσπαστικοποίηση έως την πειρατεία σε κρίσιμες υποδομές- είναι πραγματικές.

Τα παραδοσιακά πλαίσια της κοινότητας πληροφοριών είναι εξαιρετικά ακατάλληλα για αυτήν τη νέα εποχή της πανταχού συνδεσιμότητας. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής -και ακόμη και πολλοί αξιωματικοί πληροφοριών- εκπαιδεύονται να προσεγγίζουν την εθνική ασφάλεια ως μια συλλογή διακριτών ζητημάτων που μπορούν να τοποθετηθούν σωστά σε κουτιά. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι εδώ, για παράδειγμα˙ η κλιματική αλλαγή εκεί. Το να έχει κουτιά για κάθε πιθανό πρόβλημα βοηθά την κυβέρνηση να διαμοιράζει τους προϋπολογισμούς και το προσωπικό -αλλά σήμερα τα προβλήματα σε κάθε κουτί μπορούν να αλληλεπιδράσουν με όλα τα άλλα και να παράγουν αποτελέσματα που ένας τέτοιος διαχωρισμός δυσκολεύεται να προβλέψει. Μια κλειστή κοινότητα πληροφοριών απομονώνει κάθε κουτί ανησυχιών από όλα τα άλλα, δημιουργώντας τείχη μυστικότητας γύρω από την παραγωγή και την ανάλυση των πληροφοριών σε μια δεδομένη θεματική περιοχή. Κατασκευασμένα αρχικά για να προστατεύσουν ευαίσθητες πηγές και μεθόδους, αυτά τα τείχη έχουν γίνει σήμερα τόσο ψηλά που πιστεύουμε ότι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.

Αντίθετα, μια ανοιχτή κοινότητα πληροφοριών θα αναγνώριζε ότι οι απειλές για την εθνική ασφάλεια μπορούν να προκύψουν αυθόρμητα και απροσδόκητα από φορείς που κάποτε θεωρούνταν σχετικά αβλαβείς. Θα επικεντρωνόταν λιγότερο στην ανάλυση παρά στην σύνθεση -στην κατανόηση των προβλημάτων όχι διακρίνοντας το ένα από το άλλο αλλά ως ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Μια τέτοια ολιστική σκέψη δεν θα παράγει μόνο περισσότερες ιδέες και καλύτερες λύσεις. Θα παρέχει επίσης στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής μια πληρέστερη κατανόηση των πολύπλευρων ζητημάτων που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι πολιτικές τους.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ

Ένας ανώτερος αξιωματούχος της CIA σημείωσε [11] πριν από μια δεκαετία ότι το πιο πολύτιμο αγαθό των πολιτικών είναι ο χρόνος. Και λίγοι έχουν αρκετό από αυτόν τον ανεκτίμητο πόρο για να ξοδεύουν ώρες ή ημέρες εντοπίζοντας και καταναλώνοντας πληροφορίες. Προς το παρόν, μόνο στους λίγους αξιωματούχους που λαμβάνουν το Daily Brief του Προέδρου προσφέρονται πληροφορίες σε βολική μορφή, στην στιγμή και στον τόπο της επιλογής τους, ανεξάρτητα από το πού βρίσκονται. Ακόμα και αυτοί οι λίγοι εκλεκτοί μπορούν συχνά να ρίξουν μόνο μια ματιά στο περιεχόμενο της ενημέρωσης.

Το υπόλοιπο προσωπικό εθνικής ασφάλειας περιλαμβάνει αξιωματούχους σε όλη την άμυνα, την επιβολή του νόμου, και τις κοινότητες χάραξης πολιτικής που πλαισιώνουν συζητήσεις και λαμβάνουν αποφάσεις καθημερινά. Και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες μόνο πίσω από βαριές θύρες, συχνά στο υπόγειο ενός κτηρίου ή σε μια ώρα απόσταση με το αυτοκίνητο. Εκείνοι των οποίων οι μέρες μετριούνται σε συναντήσεις τη μια μετά την άλλη και από γεμάτα «εισερχόμενα» με μη αναγνωσμένα email έχουν λίγο χρόνο ή κίνητρο να αναζητήσουν υψηλά διαβαθμισμένες πληροφορίες.