Το κυρίαρχο μοντέλο της παραγωγής τροφίμων έχει αλλάξει δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Πλέον, συνασπισμοί μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων ελέγχουν από το πολλαπλασιαστικό υλικό (δηλαδή τους σπόρους) και την τεχνολογία των τροφίμων ως τις εναλλακτικές καλλιέργειες και τα χρηματιστηριακά παράγωγα επί ποσοτήτων τροφίμων. Αυτού του είδους η κεντρική διαχείριση αποτελεί κίνδυνο για την ελευθερία των κοινωνιών και των κρατών. Τα κράτη, όπως η Ελλάδα, μπορούν και πρέπει να ξαναγυρίσουν σε μια αυτάρκεια παραγωγής τροφίμων.
Secure Connection