Έτσι, σήμερα στη Βαγδάτη, η παρέμβαση του υποστηριζόμενου από το Ιράν Σαχρουντί φαίνεται να είναι ένα στοίχημα της Τεχεράνης για να οδηγήσει το Ιράκ μακριά από τους μηχανισμούς της καθαρής μη-θρησκευτικής δημοκρατίας. «Αν έχουμε έναν Μεγάλο Αγιατολάχ που τάσσεται εναντίον της δημοκρατίας, έχουμε πρόβλημα», δήλωσε ο Σαμί αλ Ασκαρί, ένας από τους συμβούλους του Μαλίκι. «Δεν μπορούμε να έχουμε κάποιον που υποστηρίζει το wilayat al-faqih. Θέλουμε έναν μετριοπαθή που θα υποστηρίξει την πολυμορφία του έθνους μας». Αλλά ακόμη και αν ήθελε, δεν είναι σαφές πόσα θα μπορούσε να κάνει ο Μαλίκι για να σταματήσει την ιρανική παρέμβαση στη Νατζάφ.
Οι άνθρωποι που έχουν συναντήσει τον Σαχρουντί, τον περιγράφουν ως έναν ενεργητικό υψηλόβαθμο εταιρικό στέλεχος αντί για τον ήπιο αγιατολάχ που θα μπορούσε να περιμένει κανείς από ένα άνδρα ντυμένο στα μαύρα. «Ευφυής, ευχάριστος, σας κοιτάζει στα μάτια. Καλοντυμένος, κομψός, γλυκομίλητος ... περιποιείται με προσοχή τη γενειάδα του», τον περιγράφει ένας φίλος του σε ιδιωτική συνομιλία. «Είναι πιστός στο αφεντικό του, χωρίς αντιπαραθέσεις και εξυπηρετεί καλά τον ανώτερό του».
Η άνοδος του Σαχρουντί μεταξύ των τάξεων της ελίτ της Τεχεράνης πηγάζει από την νομιμοφροσύνη του στην εξουσία του κλήρου στο Ιράν. Το 1989, ο Χομεϊνί πέθανε χωρίς διάδοχο, και το μεγαλείο άγγιξε τον Σαχρουντί όταν ο Αλί Χαμενεΐ αναδύθηκε ως ο υποψήφιος με τις λιγότερες πιθανότητες να αντικαταστήσει τον πατέρα της επανάστασης. Το ιρανικό σύνταγμα προβλέπει ότι ο ηγέτης είναι ένας marja ή ένας ανώτερος αγιατολάχ, αλλά ο Χαμενεΐ δεν είχε μελετήσει επαρκώς για να κερδίσει τον απαιτούμενο τίτλο. «Στον Σαχρουντί δόθηκε το έργο της διδασκαλίας του Χαμενεΐ για να τον κάνει Μεγάλο Αγιατολάχ. Εργάστηκε σκληρά για ένα έτος πριν ανακηρύξει ως επιτυχόντα τον Χαμενεΐ», λέει ο σύμβουλος του Μαλίκι, Ασκαρί, περιγράφοντας μια μαθησιακή διαδικασία που διαρκεί συνήθως μια δεκαετία ή και περισσότερο. «Και για αυτήν την υπηρεσία ο Σαχρουντί επιβραβεύθηκε με τον διορισμό του ως επικεφαλής του ιρανικού δικαστικού συστήματος»...
This is a preview of an article available to registered users of ForeignAffairs.com. If you already have an account, log in [1] to continue reading. To create an account, register [2] for access.
Links:
[1] http://www.foreignaffairs.com/user
[2] https://www.foreignaffairs.com/user/register
[3] https://foreignaffairs.gr/print/68812