Το Ισραήλ χτύπησε στη Συρία

Το Ιράν και η Χεζμπολάχ ακολούθησε μια παρόμοια γραμμή και εξέδωσε ασαφείς απειλές για αντίποινα. Το καθεστώς Άσαντ όμως, κατέστησε σαφές ότι δεν προτίθεται να απαντήσει με στρατιωτικές δυνάμεις. Ο Σύριος υπουργός Άμυνας ανέφερε ότι η Δαμασκός δεν προέβη σε αντίποινα επειδή η ίδια η δράση του Ισραήλ αποτέλεσε αντίποινα για τις ζημιές που προκλήθηκαν στο Ισραήλ από τη Συρία. Το όλο επεισόδιο έρχεται σε έντονη αντίθεση με την πορεία των γεγονότων του Σεπτεμβρίου του 2007, όταν το Ισραήλ κατέστρεψε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα που η Βόρεια Κορέα είχε κατασκευάσει για την Συρία. Το Ισραήλ παρέμεινε σιωπηλό, προκειμένου να βοηθήσει τον Άσαντ να αποφύγει την ανάγκη να ανταποδώσει και ο Άσαντ έπαιξε το ίδιο παιχνίδι. Αυτή την φορά, ο Άσαντ είχε κάθε συμφέρον να εκμεταλλευτεί την ισραηλινή επίθεση - αλλά εξακολουθεί να κινείται προσεκτικά. Τα πολιτικά οφέλη της πυροδοτούμενης έντασης με το Ισραήλ είναι προφανή, αλλά δεδομένης της θλιβερής κατάστασης των ενόπλων δυνάμεων της Συρίας, μια στρατιωτική σύγκρουση με το Ισραήλ θα μπορούσε να προσφέρει στους αντάρτες την χρυσή ευκαιρία που επιθυμούν τόσο πολύ.

Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αυτή την στιγμή πόσο επιτυχημένη ήταν η επιδρομή του Ισραήλ. Το πολιτικό κόστος έχει περιοριστεί και η πορεία του εμφυλίου πολέμου της Συρίας δεν έχει επηρεαστεί. Αλλά, η επίθεση δεν είχε κατ' ανάγκην το αποτρεπτικό αποτέλεσμα που επιδίωκε το Ισραήλ, και το συριακό καθεστώς και οι σύμμαχοί του μπορούν ακόμα να κάνουν προσπάθειες για την μεταβίβαση εξελιγμένων οπλικών συστημάτων στην Χεζμπολάχ.

Το πρόσφατο επεισόδιο μπορεί κάλλιστα να ξεθωριάσει, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει πραγματικός κίνδυνος μιας ευρύτερης κρίσης, ωθώντας το Ισραήλ περισσότερο στο αδιέξοδο της Συρίας. Ο Άσαντ θα μπορούσε ακόμα να προσπαθήσει να μεταφέρει εξελιγμένα όπλα στη Χεζμπολάχ και το μελλοντικό οπλοστάσιο της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των αποθεμάτων χημικών και βιολογικών όπλων, είναι ακόμα υπό εξέταση. Το Ισραήλ μπορεί να αποφασίσει να δράσει και πάλι, και αν το κάνει, η Συρία, η Χεζμπολάχ ή το Ιράν θα μπορούσαν κάλλιστα να προβούν σε αντίποινα. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι υπολογισμοί τους θα πρέπει να καθορίζονται από την κατάσταση του συριακού εμφύλιου πολέμου, την θέση της Χεζμπολάχ στον Λίβανο καθώς και την κατάσταση των διαπραγματεύσεων του Ιράν με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους για το ιρανικό πυρηνικό ζήτημα. Η απάντησή τους, αν υπάρξει, θα είναι πιο πιθανό να έρθει με τη μορφή μιας τρομοκρατικής επίθεσης, όπως αυτή που διαπράχθηκε από την Χεζμπολάχ εναντίον Ισραηλινών τουριστών στην Βουλγαρία, αντί για μια συμβατική στρατιωτική επίθεση.

Δεδομένων αυτών των απειλών στην περιφερειακή σταθερότητα, η ανάγκη έτσι ώστε οι ΗΠΑ να αναλάβουν ηγετικό ρόλο για την εξεύρεση λύσης στην κρίση της Συρίας δεν ήταν ποτέ πιο άμεση. Η απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, να επισκεφθεί την περιοχή την άνοιξη και να συμπεριλάβει την συριακή κρίση στην ατζέντα του, είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα Αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/138829/itamar-rabinovich/israel-s...

Συνδέσεις:
[1] http://www.foreignaffairs.com/articles/67721/itamar-rabinovich/israels-d...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση
www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr