Πώς οι γυναίκες της Συρίας τροφοδοτούν την αντίσταση | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς οι γυναίκες της Συρίας τροφοδοτούν την αντίσταση

Και γιατί η Ουάσιγκτον πρέπει να τις υποστηρίξει

Όπως η αντιπολίτευση συνολικά, οι γυναίκες επαναστάτριες δεν έχουν οργανωθεί ακόμα σε μια ενιαία οργάνωση. Είναι, ωστόσο, πολύ πιο συνεκτικές και διαφορετικές από τις ανδρικές ομάδες ανταρτών. Για παράδειγμα, ηRenas Sino, μια Κούρδισα της Συρίας, και η Rajaa Altalli, μια χριστιανή με καταγωγή από την περιφέρεια της Δαμασκού και τώρα σε ακαδημαϊκή άδεια από τις διδακτορικές σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Northeastern, συνίδρυσαν το Κέντρο για την Κοινωνία των Πολιτών και την Δημοκρατία στην Συρία, με έδρα στο Gaziantep, στην Τουρκία. Το κέντρο παρέχει εκπαίδευση για την κοινωνία των πολιτών μέσα και έξω από την Συρία και έχει εκπαιδεύσει πάνω από 50 γυναίκες ακτιβίστριες της Συρίας, όλων των εθνοτικών ομάδων και αιρέσεων, σχετικά με το πώς να εργάζονται από κοινού για να αλλάξουν την κοινωνία της Συρίας. Είναι επίσης ανοιχτό στην συνεργασία με άλλες ομοϊδεάτες ομάδες. Η Σουσάιλα Ραχάλ, μια σουνίτισα μουσουλμάνα από το Χαλέπι και εξαιρετικά σεβαστή ακτιβίστρια, έχει συνεργαστεί με την Αλχατζί και την Αλταάλι. Η Ραχάαλ πιστεύει ότι οι γυναίκες από διαφορετικές θρησκείες και αιρέσεις είναι σε θέση να συνεργαστούν, επειδή «μια γυναίκα δεν μπορεί ποτέ να είναι ο πρόεδρος της Συρίας, γι’ αυτό δεν την νοιάζει η εξουσία. Εμείς απλά θέλουμε η χώρα μας να είναι ελεύθερη».

Οι γυναικείες οργανώσεις της Συρίας είναι επίσης μια χρήσιμη δύναμη για την σωστή κατανομή των ενισχύσεων σε παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Άλλωστε, πολλές από αυτές τις γυναίκες είναι μητέρες, αδελφές ή σύζυγοι μαχητών και βλέπουν ευνοϊκά τον ένοπλο αγώνα. Έτσι, ξέρουν την λειτουργία της αντίστασης πολύ καλύτερα από ό, τι η Ουάσιγκτον και θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν καλύτερα ότι οι αμερικανικές ενισχύσεις δεν θα καταλήξουν στα χέρια εξτρεμιστών – των κοινών εχθρών των ακτιβιστών και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι γυναίκες της Συρίας έχουν πλήρη επίγνωση των κινδύνων που δημιουργούν οι τζιχαντιστές στην κοινωνία τους. Αρκετές από αυτές με τις οποίες μίλησα προέβλεψαν έναν άλλον αγώνα μετά την ανατροπή του Άσαντ - για τα δικαιώματα των γυναικών. Καθιστώντας τα πράγματα χειρότερα, λίγες γυναίκες ηγέτες της αντιπολίτευσης έχουν εμπειρία στην πολιτική. Ιστορικά, οι περισσότερες από τις πολιτικές θέσεις που προορίζονταν για γυναίκες στη Συρία έχουν καταληφθεί από γυναίκες που είναι μέλη του κόμματος του Μπάαθ ή από την Γενική Ένωση Γυναικών της Συρίας, που ελέγχεται από την κυβέρνηση.

Ακόμη και εντός της αντιπολίτευσης, η συμβολή των γυναικών στην επανάσταση δεν έχει αναγνωριστεί. Οι γυναίκες έχουν μια συμβολική παρουσία στα επίσημα όργανα της αντιπολίτευσης και τους έχουν παραχωρηθεί μόνο τρεις από τις 60 έδρες στον νεοσύστατο Εθνικό Συνασπισμό για τις Συριακές Επαναστατικές και Αντιπολιτευτικές Δυνάμεις, τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφατα θεώρησαν ως τον «νόμιμο εκπρόσωπο» του συριακού λαού. Αυτή η έλλειψη εκπροσώπησης όχι μόνο αγνοεί την δυσχερή θέση των γυναικών στην συνεχιζόμενη σύγκρουση, αλλά επίσης αγνοεί το τεράστιο έργο των γυναικών της Συρίας που εξακολουθούν να πραγματοποιούν για την υποστήριξη της αντίστασης.

Οι Σύριες ακτιβίστριες βλέπουν τον περιορισμό των δικαιωμάτων των γυναικών στο μετα-επαναστατικό Ιράν ως μια προειδοποιητική ιστορία. Έχουν επίσης παρατηρήσει το πως οι γυναίκες ηγέτες στα κινήματα της Αραβικής Άνοιξης στην Αίγυπτο, την Υεμένη και την Λιβύη έχουν περιθωριοποιηθεί. Υπάρχουν μόνο εννέα γυναίκες στο νέο αιγυπτιακό κοινοβούλιο και, υπό την εποπτεία του προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι, οι γυναίκες διαδηλώτριες χτυπήθηκαν, ξεγυμνώθηκαν και υποβλήθηκαν σε τεστ παρθενίας. Στην Λιβύη, η άνοδος του πολιτικού Ισλάμ και του πατριαρχικού φυλετισμού έχει οδηγήσει στην επανέναρξη της πολυγαμίας και την καταστολή των δικαιωμάτων των γυναικών. Η ακτιβίστρια της Υεμένης, Tawakkol Karman, μοιράστηκε το 2011 το Νόμπελ Ειρήνης για τον ρόλο της στην αντιπολίτευση της χώρας της, αλλά η επίσημη πολιτική σκηνή εκεί παραμένει ελλειμματικός σχετικά με τις γυναίκες. Αυτά τα αποτελέσματα δεν είναι τα ιδανικά τόσο για τις γυναίκες στην Μέση Ανατολή όσο και για τους δυτικούς ηγέτες.

Η Ουάσιγκτον καλό θα ήταν να επενδύσει σε μία από τις πιο υπεύθυνες, αποτελεσματικές και άξιες βοήθειας παρατάξεις της συριακής αντίστασης. Για να αποτραπεί η Συρία από το να ακολουθήσει την προβληματική πορεία των άλλων χωρών της Αραβικής Άνοιξης και να μετατραπεί σε μια καταπιεστική κοινωνία, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να στηρίξει οικονομικά το έργο των γυναικών στην επανάσταση. Όπως το έθεσε η αλ Κισάρ, «Οι άνδρες θα υποκλιθούν σε μας, αν έχουμε χρήματα για τον αγώνα, και δεν μπορούν να κερδίσουν χωρίς εμάς».

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139038/fotini-christia/how-syrian...

Σύνδεσμοι:
[1] http://www.washingtonpost.com/blogs/worldviews/wp/2013/01/25/the-all-fem...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr