Η ελλιπής ναυτική στρατηγική του Ισραήλ

Αυτές οι νέες προκλήσεις, τις οποίες το Ισραήλ δεν αντιμετωπίζει μόνο του, έχουν οδηγήσει στην αύξηση των διεθνών προσπαθειών για την προστασία του θαλάσσιου τομέα. Οι προσπάθειες αυτές περιλαμβάνουν την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων βάσει κανόνων ασφαλείας, όπως η Πρωτοβουλίας Διάδοσης της Ασφάλειας, που ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2003. Η πρωτοβουλία έχει ως στόχο να συντονίσει την απαγόρευση προσπέλασης στα πλοία που είναι ύποπτα για μεταφορά όπλων μαζικής καταστροφής, συστημάτων διανομής, καθώς και συναφών υλικών. Επιπλέον, οι θαλάσσιες χώρες ενώνουν τακτικά τις ναυτικές δυνάμεις τους για την καταπολέμηση κοινών εχθρών. Η Συνδυασμένη Ειδική Ομάδα «150», για παράδειγμα, ενώνει 25 χώρες για την αντιμετώπιση της πειρατείας και της τρομοκρατίας στο Κέρας της Αφρικής.

Το Ισραήλ είναι ένας κύριος ωφελημένος των εν λόγω ρυθμίσεων. Πράγματι, παίζει έστω και έναν μικρό ρόλο σε τουλάχιστον μία από αυτές. Ένας ισραηλινός αξιωματικός σύνδεσμος τώρα βασίζεται μόνιμα στις Συμμαχική Ναυτική Διοίκηση του ΝΑΤΟ στη Νάπολη. Αυτός ο σύνδεσμος διευκολύνει την ισραηλινή συνεργασία με τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις των συμμάχων στην Μεσόγειο. Το Ισραήλ θα πρέπει να εξετάσει την μεγαλύτερη συμμετοχή του και να παίξει μεγαλύτερο ρόλο σε αυτές τις θαλάσσιες επιχειρήσεις. Θα μπορούσε να συμβάλει στην σταθερότητα των θαλασσών μέσα από την ανταλλαγή πληροφοριών, την παρακολούθηση φορτίων, ακόμη και με κοινές προσπάθειες ελέγχου στην θάλασσα.

Για να αναπτύξει αυτές τις πρωτοβουλίες, το Ισραήλ χρειάζεται τη δική του ολοκληρωμένη εθνική θαλάσσια στρατηγική που θα περιλαμβάνει την ασφάλεια, το εμπόριο, το δίκαιο, την επιστήμη, το περιβάλλον και την τεχνολογία. Κάθε στρατηγική θα πρέπει να συνεπάγεται την ενίσχυση των υφιστάμενων θαλάσσιων οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών ναυτιλιακών Αρχών του Ισραήλ, καθώς και την δημιουργία νέων θεσμών, όπως η ακτοφυλακή και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα αφιερωμένα στις θαλάσσιες δραστηριότητες.

Κατά την χάραξη μιας θαλάσσιας στρατηγικής, το Ισραήλ θα πρέπει να στοχεύει σε περισσότερα από τον παραδοσιακό στόχο της εξισορρόπησης με το πολεμικό ναυτικό των αντιπάλων του. Στο μέλλον, το ισραηλινό ναυτικό θα αντιμετωπίσει ως επί το πλείστον μη κρατικούς παράγοντες. Οι διοικητές του ναυτικού θα πρέπει επίσης να αλλάξουν τις αντιλήψεις τους σχετικά με την υπηρεσία. Αυτή την στιγμή, οι ηγέτες του στόλου επιφανείας διατηρούν ξεπερασμένες αντιλήψεις για τις αποστολές τους, πιστεύοντας ότι θα βρεθούν σε καθοριστικές συμβατικές μάχες ενάντια σε ένα άλλο κράτος. Αν και οι ικανότητες που απαιτούνται για να κερδίσουν τέτοιες μάχες δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν, οι διοικητές του ναυτικού του Ισραήλ θα πρέπει να διευρύνουν το σκεπτικό για την δύναμή τους, παίζοντας διπλωματικούς ρόλους και ρόλους αστυνόμευσης και συμμετέχοντας σε διεθνείς επιχειρήσεις ναυτικής ασφάλειας.

Μέρος του προβλήματος της έλλειψης ολοκληρωμένης θαλάσσιας στρατηγικής του Ισραήλ είναι ότι έχει αναγκάσει τον ναυτικό να χαράζει το δικό του ρόλο και τις δικές του αποστολές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι κάποτε απομονωμένες δυνάμεις πεζοναυτών, για παράδειγμα, έχουν λάβει μέρος σε χερσαίες μάχες τόσο στον Λίβανο όσο και στην Δυτική Όχθη. Η μονάδα έχει επίσης συμμετάσχει στην παρακολούθηση εχθρικών πλοίων που μεταφέρουν φορτία όπλων για παρακρατικούς εχθρούς του Ισραήλ. Με μια σωστή στρατηγική, το Ισραήλ θα μπορούσε να θέσει έναν ολοκληρωμένο ρόλο για κάθε τμήμα του ναυτικού.

Μια θαλάσσια και ναυτική στρατηγική θα πρέπει να καθορίσει επίσης, τις εσωτερικές συζητήσεις σχετικά με το μέγεθος του στόλου επιφανείας. Τώρα, με μόνο 13 πλοία - το ήμισυ του μεγέθους του στην δεκαετία του 1980 - ο στόλος μπορεί να μην είναι σε θέση να εκτελεί ορισμένα από τα νέα καθήκοντά του, όπως η προστασία των υδάτων πάνω από τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου και η καταπολέμηση των λαθρεμπόρων. Οι Ισραηλινοί ηγέτες θα πρέπει να επανεκτιμήσουν την εμβέλεια του ναυτικού και τον αριθμό των πλοίων του. Αν το ναυτικό πράγματι δεσμευτεί για την διατήρηση μιας προοδευτικής παρουσίας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, θα χρειαστεί ορισμένα νέα πλοία για να αποτρέψει μια πιθανή σύγκρουση σχετικά με τους φυσικούς πόρους.

Μια μελλοντική στρατηγική πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει τον πιθανό ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει το ναυτικό αντιμετωπίζοντας ένα πυρηνικό Ιράν. Εδώ, το Ισραήλ θα πρέπει να διευκρινίσει τους στόχους τού τρίτου σκέλους του, του υποβρύχιου στόλου. Αυτός ο λεγόμενος «σιωπηλός στόλος» αναμένεται να διπλασιαστεί σε μέγεθος μέχρι το 2017, οπότε και θα αναπτύξει ένα έκτο υποβρύχιο κατηγορίας Dolphin. Η επέκταση αυτή φέρεται να στοχεύει, τουλάχιστον εν μέρει, στην ενίσχυση της αποτρεπτικής στάσης του Ισραήλ έναντι του Ιράν.

Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία ότι τις επόμενες δεκαετίες το Ισραήλ θα πρέπει να αναπροσανατολιστεί προς την Μεσόγειο. Εάν η χώρα θέλει να προστατεύσει καλύτερα την ασφάλειά της και να προωθήσει τα οικονομικά της συμφέροντα στην θάλασσα, θα πρέπει να συγκεντρώσει τις ναυτιλιακές δραστηριότητές της στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης, πιο συνεκτικής στρατηγικής.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139063/ehud-eiran-and-yuval-zur/i...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr