Bad company

Και δεν είναι καν σαφές ότι οι φόβοι αυτοί είναι βάσιμοι. Όπως παρατήρησε ο Bernhard Reutersberg όταν ήταν διευθύνων σύμβουλος της γερμανικής εταιρείας κοινής ωφελείας EON Ruhrgas, την τελευταία φορά που η Ρωσία άσκησε την ρεβανσιστική της παρόρμηση και εισέβαλε στην Γεωργία, η Ρωσία ήταν ακόμα ένας αξιόπιστος ενεργειακός εταίρος [13] και το αέριο συνέχιζε να ρέει προς την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, η Ρωσία κράτησε ανοικτές τις γραμμές αερίου ακόμη και κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Ο Αλεξάντερ Μεντβέντεφ, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Gazprom, εξέφρασε αυτήν την αντίληψη. Η Gazprom και οι άλλοι ρωσικοί προμηθευτές προϊόντων χρειάζονται τις πωλήσεις για να αυξήσουν τα αποθέματά τους σε ξένο νόμισμα ώστε να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους και τις επενδύσει τους. Δεν θα τα βρουν αυτά στην Ρωσία. Γενικότερα, η ρωσική οικονομία χρειάζεται να εφοδιαστεί με δεξιότητες, τεχνολογία, και εισαγωγές που παρέχει η Ευρώπη. Η εξάρτηση της χώρας από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ζωτική [14]. Με άλλα λόγια, παρότι τα αντίποινα και κάποιες παράπλευρες απώλειες είναι αναπόφευκτες, η οικονομία τής Ρωσίας δεν αντέχει να δώσει το είδος της απάντησης που κάποιοι στην Ευρώπη φοβούνται.

Εν τω μεταξύ, σε αντίθεση με τις πιέσεις από τις εταιρείες τής ΕΕ κατά των κυρώσεων, η Πολωνία και οι χώρες τής Βαλτικής ζητούν την εφαρμογή περισσότερων κυρώσεων. Γι’ αυτές, οι ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία και η εγγύτητα των πρωτευουσών τους με τα ρωσικά σύνορα είναι απλώς μεγαλύτερα προβλήματα από όσο είναι ο δυνητικά σημαντικός βαθμός που θα μπορούσε να επηρεαστεί ο ενεργειακός εφοδιασμός τους και η οικονομική τους ευημερία από μια πραγματική ενίσχυση των κυρώσεων.

Ο Ομπάμα έχει ορθώς παρατηρήσει ότι ορισμένες χώρες τής ΕΕ θα πρέπει να λάβουν δύσκολες αποφάσεις [15] σχετικά με τις κυρώσεις εξαιτίας των ευπαθειών τους. Μέχρι σήμερα, τα μεγαλύτερα κράτη τής ΕΕ φαίνεται να ακούνε τις προειδοποιητικές συμβουλές των κορυφαίων εταιρειών τους, παρά τις παροτρύνσεις των πιο ευάλωτων εταίρων τους στην Ανατολική Ευρώπη. Η οικονομία τής ΕΕ παραμένει αδύναμη με λίγες σημαντικές ενδείξεις βελτίωσης στα ατομικά εισοδήματα και την ανάπτυξη. Έτσι, μέχρι να μην υπάρχουν άλλες επιλογές, φαίνεται πιθανό ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα επιδιώξουν την προστασία των εθνικών βιομηχανιών τους, ενώσω ελπίζουν ότι η απειλή των κυρώσεων με πραγματικό νόημα θα αναιρέσει την ανάγκη για δράση.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141395/tom-keatinge/bad-company