Γιατί η Boko Haram επιτίθεται σε σχολεία

Η πρωτεύουσα Abuja έχει από καιρό βασιστεί στην τυφλή βία για την καταπολέμηση της Boko Haram, κάτι που έχει οδηγήσει μόνο σε μαζικές απώλειες αμάχων [15], έχει τροφοδοτήσει την λαϊκή καχυποψία για τις κυβερνητικές δυνάμεις και άφησε τους ευάλωτους χωρικούς να αισθάνονται παγιδευμένοι ανάμεσα στους ριζοσπαστικούς εξτρεμιστές που ευνοούν την χωρίς ταμπού βία και μια αναποτελεσματική, ακόμη και αδιάφορη κυβέρνηση που είναι επίσης πρόθυμη να καταφύγει στην βαρβαρότητα.

Για να ηττηθεί η Boko Haram, η κυβέρνηση της Νιγηρίας πρέπει να δομήσει μια πιο αποτελεσματική και επαγγελματική στρατιωτική επιχείρηση (η διάσωση των χαμένων κοριτσιών θα είναι μια καλή αρχή), αλλά και να αντιμετωπίσει τα βασικά θέματα που τροφοδοτούν το κίνημα. Σε ομιλία του τον Μάρτιο, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της Νιγηρίας, Mohammad Sambo Dasuki κατέδειξε την περιφερειακή φτώχεια, την ανασφάλεια, την ανεργία και τον αυξανόμενο πληθυσμό των νέων ως τις κύριες αιτίες πίσω από την άνοδο της Boko Haram. Τα σχόλιά του δίνουν την ελπίδα ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να ξεκινήσει την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Η νέα προσέγγισή του [16], που ονομάστηκε « Η Ήπια Προσέγγιση της Νιγηρίας για την Καταπολέμηση της Τρομοκρατίας», θα περιλαμβάνει συνεργασία με θρησκευτικούς ηγέτες, οικογένειες, δημοσιογράφους και οργανώσεις τής κοινωνίας των πολιτών για την αντιμετώπιση του εξτρεμισμού και την πρόληψη της περαιτέρω ριζοσπαστικοποίησης.

Θα περιλαμβάνει, επίσης, το άνοιγμα προς καταδικασμένους τρομοκράτες [17] «μέσω προγραμμάτων στις φυλακές για την συμμετοχή τους σε θεολογική, ιδεολογική και επιχειρηματική αλλαγή αξιών που οδηγεί σε μια αλλαγή συμπεριφοράς». Στο πλαίσιο αυτό, η Νιγηρία καλά θα κάνει να μελετήσει τις προσπάθειες άλλων χωρών, όπως το Αφγανιστάν, η Ινδονησία και η Σαουδική Αραβία, που έχουν ακολουθήσει παρόμοιες πρωτοβουλίες απο-ριζοσπαστικοποίησης [18] με κάποια επιτυχία. Η Νιγηρία έχει ήδη συμμετάσχει ως οργανωτικός εταίρος στην δημιουργία του νέου (υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ) Παγκόσμιου Ταμείου για την Κοινοτική Δέσμευση και Αντοχή (Global Fund for Community Engagement and Resilience) [19], έναν πολυμερή οργανισμό που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του βίαιου εξτρεμισμού σε τοπικό επίπεδο, και που είναι ένας βασικός προορισμός για τα πρώτα κονδύλια του προγράμματος.

Εν τω μεταξύ, η Νιγηρία πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει την σοβαρή ανισότητα. Μεταξύ 2004 και 2012, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα έχει αυξηθεί από 55% στο 69% [5] του πληθυσμού. Μια φιλόδοξη αναμόρφωση της εκπαίδευσης -τόσο ως μια προκαταβολή για το μέλλον όσο και ως εθνική αντεπίθεση στην Boko Haram- είναι μια πολύ καλή αρχή. Η αύξηση των δαπανών στην εκπαίδευση από το τρέχον επίπεδο του λιγότερο από 1% του ΑΕΠ στο 4% του ΑΕΠ θα φέρει τη Νιγηρία σε αρμονία με άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες. Μεγάλο μέρος αυτής της αύξησης των δαπανών θα πρέπει να κατευθύνεται προς το βόρειο τμήμα τής χώρας, όπου το μορφωτικό επίπεδο είναι χαμηλότερο. Το κλείσιμο των επαίσχυντων διαφορών μεταξύ των φύλων τής χώρας στις σχολικές εγγραφές και τα ποσοστά αποφοίτησης θα πρέπει επίσης να αποτελέσει προτεραιότητα. Αυτό θα απαιτήσει ειδικά προγράμματα που αίρουν τα πολιτισμικά εμπόδια στο να πηγαίνουν τα κορίτσια στο σχολείο. Η αντιμετώπιση των πραγματικών - και αυξανόμενων – ανησυχιών των γονέων για την ασφάλεια σχετικά με την αποστολή των κοριτσιών στα σχολεία είναι επίσης επιτακτική ανάγκη. Στο κάτω-κάτω, το μέλλον τής Νιγηρίας εξαρτάται από το αν είναι σε θέση να εκπαιδεύσει όλα τα παιδιά της.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141409/isobel-coleman-and-sigrid-...