Τα τουρκικά σύνορα αιμορραγούν

Με το να γυρίσουν την πλάτη τους στην αλ-Nusra, οι Τούρκοι αξιωματούχοι θα μπορούσαν να προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια της Ουάσιγκτον και να επιδιώξουν οικονομική βοήθεια. Ωστόσο, η προθυμία τους να διευρύνουν το μερίδιο των δαπανών τής διεθνούς κοινότητας θέτει υπό αμφισβήτηση την ειλικρίνεια της αλλαγής των αισθημάτων τους έναντι των μαχητικών ομάδων. «Όταν η al-Nusra κηρύχθηκε τρομοκρατική οργάνωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε δεκτή ως τέτοια από τον ΟΗΕ, οι Τούρκοι προσπάθησαν να την υπερασπιστούν με νύχια και δόντια», μου είπε ο Soli Özel, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Bilgi της Κωνσταντινούπολης. «Αν διαβάσετε ημερήσιες εφημερίδες που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση, λοιπόν, όλες έπλεκαν το εγκώμιο της al-Nusra λέγοντας ότι δεν ήταν τόσο ριζοσπαστική ... Θεωρούσαν ότι η al-Nusra και άλλες ομάδες ήταν καλοί μαχητές και θα ανατρέψουν [τον Άσαντ], και ότι από την στιγμή που αυτό θα επιτυγχανόταν θα ήταν εύκολο να περιοριστούν». Αυτή η λανθασμένη εκτίμηση έχει αφήσει την Τουρκία με ένα πρόβλημα αξιοπιστίας, μειώνοντας τις ελπίδες της να συγκεντρώσει αρκετή διεθνή συμπάθεια για το ανθρωπιστικό βάρος που έχει αναλάβει - ιδίως υπό το φως των παρόμοιων προσφυγικών κρίσεων που αντιμετωπίζουν η Ιορδανία και ο Λίβανος.

ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΑ Η ΠΟΡΕΙΑ

Υπάρχει ακόμα ένας ακόμη λόγος για να εγκαταλειφθεί η al-Nusra: Δεν έχει αμφισβητήσει αξιόπιστα τον Άσαντ. Η επανεκλογή τού Σύριου ηγέτη στις 3 Ιουνίου [8] κατέστησε σαφές ότι, μετά από μια σειρά από μικρές αλλά σημαντικές νίκες πεδίο τής μάχης, σκοπεύει να παραμείνει στην εξουσία - και ότι η πίεση των Σύριων μεταναστών στο εσωτερικό τής Τουρκίας θα αυξηθεί περαιτέρω. Ο Ερντογάν θα πρέπει τώρα να είναι στην πλευρά τής κυβέρνησης Ομπάμα, τόσο για την ενίσχυση της οικονομικής βοήθειας όσο και για να διασφαλίσει ότι έχει συμμάχους στην διεθνή σκηνή.

Καθώς προχωρεί για να αναπροσαρμόσει την στρατηγική του, η πρώτη δουλειά τού Ερντογάν είναι να περιορίσει τα έξοδα που σχετίζονται με την Συρία, μου είπε ο Osman Bahadir Dinçer, ένας ειδικός για την Συρία στην ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης USAK που εδρεύει στην Άγκυρα. «Η Τουρκία υποτίμησε το μέγεθος του προβλήματος της Συρίας και προσπάθησε να πετύχει περισσότερα από τις δυνατότητές της. Εξαιτίας τής πολωμένης εσωτερικής πολιτικής, θα πάρει πολύ χρόνο για να ακούσουμε από τους πολιτικούς ότι έκαναν κάποιο λάθος ή ότι δεν υπολόγισαν σωστά».

Η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να επανεξετάσει τις εσωτερικές πολιτικές της ως προς τους πρόσφυγες. Στις 5 Ιουνίου, αξιωματούχοι τού κυβερνώντος κόμματος τής Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είπαν ότι εξέταζαν την έκδοση αδειών εργασίας [9] στους Σύριους πρόσφυγες στην περιοχή των συνόρων. Η κίνηση αυτή αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός για την εν πολλοίς ad hoc πολιτική για τους πρόσφυγες που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα, η οποία τους πρόσφερε λίγα νομικά μέσα για να αποκτήσουν καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος. Σηματοδοτεί, επίσης, το γεγονός ότι η κυβέρνηση εξετάζει την ενσωμάτωση των Σύριων στην κοινωνία και στο εργατικό δυναμικό, μετατρέποντάς τους σε φορολογούμενους - μια στρατηγική που πρότειναν Δυτικοί αξιωματούχοι και ανθρωπιστικές ομάδες.

Αρκετές άλλες αλλαγές μπορεί να είναι στα σκαριά, σχετικά με την ρητορική και την υλική υποστήριξη προς την μαχητική αντιπολίτευση στην Συρία. Στο τέλος Μαΐου, η αραβική εφημερίδα αλ-Ακμπάρ ανέφερε ότι η τουρκική κυβέρνηση είχε διακόψει την παροχή νερού [10] στην Συρία από τον ποταμό Ευφράτη. Η κίνηση αυτή δεν έχει επιβεβαιωθεί από την τουρκική κυβέρνηση, αλλά μια τέτοια διακοπή μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ελλείψεις νερού στο βόρειο τμήμα τής Συρίας, η οποία σε μεγάλο βαθμό ελέγχεται από ομάδες ανταρτών, συμπεριλαμβανομένης της al-Nusra και της ISIS.

Στο σύνολό της, η αλλαγή πολιτικής τής Τουρκίας θα πρέπει να κατευνάσει τις ανησυχίες των δυτικών δυνάμεων (δηλαδή των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και της Γαλλίας) ότι εξτρεμιστές από την Συρία θα επεκταθούν για να χτυπήσουν έξω από την Μέση Ανατολή. Θα πρέπει επίσης να καθησυχάσει τους Τούρκους που ανησυχούν ότι ο φόβος για αντίποινα οδήγησε τον Ερντογάν να είναι ήπιος με τους τρομοκράτες που έχουν καταληφθεί από αμόκ στη νότια Τουρκία. Αλλά η εγκατάλειψη της al-Nusra τόσο αργά στον πόλεμο δεν θα είναι πιθανώς αρκετή για να εμποδίσει την αυξανόμενη ισχύ των εξτρεμιστικών ομάδων τής Συρίας, που τώρα έχουν το πάνω χέρι σε μεγάλα τμήματα της χώρας - συμπεριλαμβανομένων περιοχών κοντά στα τουρκικά σύνορα. Η καθυστερημένη αλλαγή τής Άγκυρας, ενώ χρησιμεύει στην ενίσχυση της εικόνας τού Ερντογάν στην Δύση, μπορεί στο τέλος να έχει ελάχιστες συγκεκριμένες επιπτώσεις στην γειτονιά του.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141597/karen-leigh/turkeys-bleedi...