Ο χειρότερος εχθρός τής Ουκρανίας

Υπάρχει ελπίδα. Για πολλούς στην Ουκρανία, η περίπτωση της Γεωργίας είναι πολύ γνωστή και διδακτική. Το 2005, κατετάγη στην 130η θέση ανάμεσα σε 158 χώρες με βάση τον Δείκτη Διαφθοράς τής Διεθνούς Διαφάνειας. Όμως, χάρη σε κατάλληλες και καθοριστικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής μηδενικής ανοχής στις κυβερνητικές υποθέσεις, χάρη σε μια ισχυρή πολιτική βούληση, νέο προσωπικό, την χρήση νέας τεχνολογίας, και ως πιο γνωστό, την απόλυση του συνόλου της δύναμης της αστυνομίας και την ανασύστασή της, ο φαύλος κύκλος έχει διαρραγεί [7]. Η Γεωργία βρίσκεται πλέον στην 55η θέση [4] στον δείκτη τής Διεθνούς Διαφάνειας, μπροστά από μια σειρά από χώρες τής ΕΕ, όπως η Ιταλία, η Ρουμανία και η Ελλάδα.

Η Γεωργία είναι σίγουρα μακριά από το τέλειο, και οι προκλήσεις για την δημοκρατία και την χρηστή διακυβέρνηση παραμένουν [8]. Για παράδειγμα, ανώτεροι και με επιρροή αξιωματούχοι συνεχίζουν να λειτουργούν με χαμηλά επίπεδα λογοδοσίας και ελέγχου. Ακόμα κι έτσι, τα οφέλη από την σθεναρή αντιμετώπιση της διαφθοράς ήταν τεράστια. Η χώρα έχει δει μια ραγδαία άνοδο στην κατάταξη της στον δείκτη Doing Business τής Παγκόσμιας Τράπεζας, από την 112η θέση το 2005 στην 8η σήμερα, και οι άμεσες ξένες επενδύσεις έχουν εισρεύσει στην χώρα, καθώς η οικονομία έχει αναπτυχθεί κατά μέσο όρο 6% κατά την τελευταία δεκαετία [9]. Εν τω μεταξύ, παρά το γεγονός ότι έχει ανέβει στις κατατάξεις κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών, η Ουκρανία σήμερα μαραζώνει στην 112η θέση σχετικά με τον δείκτη Doing Business τής Παγκόσμιας Τράπεζας, λόγω των καθυστερήσεων στην εξέλιξη της εμπορικής νομοθεσίας, του φτωχού περιβάλλοντος για την λειτουργία των επιχειρήσεων και, πάνω απ’ όλα, λόγω της διαφθοράς.

Σε αυτό το πλαίσιο, η διεθνής κοινότητα μπορεί να βοηθήσει. Κατά την διάρκεια των προηγούμενων ενταξιακών διαπραγματεύσεων τής ΕΕ με χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Κροατία, η ΕΕ έχει μάθει σημαντικά μαθήματα για την χρήση τού δέλεαρ της ένταξης στην ΕΕ ως έναν τρόπο για να ωθήσει τις υποψήφιες χώρες προς την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Για παράδειγμα, μπορεί να συνδέσει ξεκάθαρα την μεγαλύτερη ολοκλήρωση και τα οφέλη της με την σαφή πρόοδο σχετικά με πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της διαφθοράς, και να παρέχει την υποστήριξη για την παρακολούθηση και την έρευνα για τις πρωτοβουλίες αυτές σε τοπικό επίπεδο.

Περαιτέρω, σύμφωνα με την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών Κατά τής Διαφθοράς, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να προσφέρει «την ευρύτερη δυνατή συνεργασία και βοήθεια» για την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων που εκλάπησαν από το κράτος από το προηγούμενο, κλεπτοκρατικό καθεστώς. Χρηματοοικονομικά κέντρα όπως το Λονδίνο θα πρέπει επίσης να εξασφαλιστεί ότι δεν χρησιμοποιούνται για να στεγάσουν τα παράνομα περιουσιακά στοιχεία ή τα έσοδα των παράνομων επιχειρήσεων.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

Σύμφωνα με το Βαρόμετρο Παγκόσμιας Διαφθοράς (Global Corruption Barometer) τής Διεθνούς Διαφάνειας το 2013, το 36% [10] των Ουκρανών ήταν έτοιμοι να βγουν στους δρόμους για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Το έναυσμα για την πρόσφατη ουκρανική επανάσταση ήταν η αποτυχία τού Γιανουκόβιτς να υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ, τον Νοέμβριο του 2013. Μια αποτυχία να αντιμετωπιστεί η ανεξέλεγκτη και βαθιά ριζωμένη διαφθορά που μαστίζει τον ουκρανικό λαό θα μπορούσε να αντιστρέψει γρήγορα την οποιαδήποτε αισιοδοξία ότι η επανάσταση και η προσφάτως υπογραφείσα συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ προαναγγέλλουν ένα καλύτερο μέλλον. Όπως σημείωσε ο Chornovol, ο επικεφαλής τής κυβερνητικής Εθνικής Επιτροπής Καταπολέμησης της Διαφθοράς, η επανάσταση της Μαϊντάν «άλλαξε πολλά ... στην αντίληψη του κοινού, καταστρέφοντας την ευρεία ανοχή στην διαφθορά που υπήρχε πριν». Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας η ουκρανική ηγεσία να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην ακεραιότητα της κυβέρνησης. Οι Ουκρανοί βγήκαν στους δρόμους και πέθαναν για την αλλαγή, και θα ήταν τραγικό εάν αισθανθούν την ανάγκη να το κάνουν και πάλι.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141695/tom-keatinge/ukraines-own-...